Διά τους υπερασπιστάς της Ορθοδοξίας
Α’ Διά τον Θεάνθρωπον
«Ο Ιησούς λέγεται Λόγος’» (Ιωάν. Α’ 14).«Και Θεός ήν ο Λόγος» (Ιωάν. Α’ 1).«Εν Αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς» (Κολ. Β’ 9).«Ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός εις τους αιώνας» (Ρωμ. Θ’ 5).«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου’ (Ιωάν. Κ’ 28).
Β.’ Διά το Άγιον Όνομα
«Ο Ων…Κύριος ο Θεός…τούτό μου εστίν όνομα αιώνιον» (Έξοδ. Γ’ 14).
«Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ όνομα Αυτώ» (Αμώς Θ’ 6).
«Κύριος Σαβαώθ, ο Άγιος…» (Ης. ΜΖ’ 4).
«Εγώ το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος» (Αποκ. ΚΑ’ 6).
Γ’. Το Ζωοπάροχον Πνεύμα
«Επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις» (Πραξ. Β’ 4).
«Ου θελήματι ανθρώπου ηνέχθη ποτέ Προφητεία,
αλλ’ υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι ελάλησαν Άγιοι Θεού άνθρωποι» (Β’ Πέτρ. Α’ 21).
«Εγένετο…βαπτισθέντος του Ιησού, καταβήναι το Πνεύμα το Άγιον ωσεί περιστεράν επ’ Αυτόν» (Λουκ. Γ’ 21).
Δ’. Τρισυπόστατος
«Τρεις εισιν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος, και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις εν εισί» (Α’ Ιωάν. Ε’ 7).
«Ο Ιησούς εις τον Ιορδάνην…Το Πνεύμα ως περιστεράν επ’ Αυτόν…Και φωνή εγένετο εκ των ουρανώ» (Μαρκ. Α’ 10).
«Προς δε τον Υιόν, ο θρόνος Σου, ο Θεός, εις τον αιώνα του αιώνος"(Εβρ. Α’ 8).
«Εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν» (Ιωάν. Ι’ 30). «Ο εωρακώς εμέ εώρακε τον Πατέρα» (Ιωάν. ΙΔ’ 9).
Ίδε και συμβολικώς, Γ’ Βασιλ. ΙΙΙ’ 34).
Ε’. Υπεραγία Θεοτόκος
«Ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξί» (Λουκ. Α’ 28).
«Εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ…Και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι» (Λουκ. Α’ 35).
«Ηγίασεν το σκήνωμα Αυτού ο Ύψιστος « (ψαλμ. ΜΕ’ 4).
«Από του νυν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί» (Λουκ. Α’ 48).
ΣΤ’. Αθάνατος ψυχή
«Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. Β’ 7).
«Και επιστρέψη ο χους επί την γην, ως ην, και το πνεύμα επιστρέψη προς τον Θεόν, ος έδωκεν αυτό» (Εκκλ. ΙΒ’7).
«Ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ’ Αυτού συλλαλούντες» (Ματθ. ΙΖ’ 3).
«Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ εμού έση εν τω Παραδείσω» (Λουκ. ΚΓ’ 43).
Ζ’. Β’ Έλευσις
«Ώσπερ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτως έσται και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. ΚΔ’ 27).
«Περί δε της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι Άγγελοι του Θεού» (Ματθ. ΚΔ’ 36).
«Κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» (Ματθ. ΚΕ’ 34).
Η’. Σταυρός
«Μη γένοιτο καυχάσθαι ειμή εν τω Σταυρώ του Κυρίου» (Γαλ. ΣΤ’ 14).
«Ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον» (Α’ Κορινθ. Α’ 23).
«Εξάρατε σύσσημον (= υψώσατε σημείον) εις τα Έθνη» (Ης. ξβ’ 10).
Θ’. Μυστήρια
«Προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν, το μυστήριον τούτο μέγα εστίν» (Εφεσ.Ε’ 31).
«Χειροτονήσαντες αυτοίς πρεσβυτέρους κατ’ εκκλησίαν και προσευξάμενοι μετά νηστειών παρέθεντο αυτούς τω Κυρίω» (Πραξ. ΙΔ’ 23).
«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. ΚΗ’ 19).
«Βάπτισαι και απόλουσαι τας αμαρτίας σου, επικαλεσάμενος το όνομα του Κυρίου» (Πραξ. ΚΒ’ 16).
«Και πολλοί των πεπιστευκότων ήρχοντο εξομολογούμενοι…» (Πράξ. ΙΘ’ 18).
«Όσα αν λύσητε επί της γης έσται λελυμένα εν τω ουρανώ» (Ματθ. ΙΗ’18).
«Λάβετε φάγετε, τούτό εστι το σώμα μου…Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο γαρ εστι το αίμα μου» (Ματθ. ΚΣΤ’ 26).
«…Προσευξάσθωσαν επ’ αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω…και η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα και εγερεί αυτόν ο Κύριος, κάν αμαρτίας ή πεποιηκώς, αφεθήσεται αυτώ» (Ιάκ. Ε’ 14-15).
Ι’. Άγιοι
«Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών» (Ρωμ. Ι’ 18).
«Πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη» (Ιάκ. Ε’ 16).
«Τοις Αγίοις τοις εν τη γη Αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος» (Ψαλμ. ΙΕ’ 3).
ΙΑ’. Ιερός κλήρος
«Έθετο Επισκόπους ποιμαίνειν την εκκλησίαν» (Πραξ. Κ’ 28).
«Χειροτονήσαντες αυτοίς πρεσβυτέρους…» (Πραξ. ΙΔ’ 22).«Κατέλιπόν σε εν Κρήτη ίνα τα λείποντα επιδιορθώση και καταστήσης κατά πόλιν πρεσβυτέρους» (Τίτ. Α’ 5).
«Πάσι τοις αγίοις εν Χριστώ Ιησού τοις ούσιν εν Φιλίπποις συν Επισκόποις και Διακόνοις χάρις υμίν…» (Φιλιπ. Α’ 1).
Ιδέ και την επίκλησιν «Πάτερ» (Δ’ Βασιλ. Β’ 12).
ΙΒ’ Ιερά Παράδοσις
«Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι’ επιστολής ημών» (Β’ Θες. β’ 15).
«Μη μέταιρε (= μη μετακίνει) όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» (Παροιμ. ΚΒ’ 28).
«Ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ό ελάβετε, ανάθεμα έστω» (Γαλ. Α’ 9).
«Ανήχθη εις την έρημον νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα» (Ματθ. Δ’ 1).
