Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Γι᾿ αυτό ακριβώς κρύφτηκε και το αστέρι, ώστε χάνοντας τον οδηγό τους οι μάγοι να αναγκαστούν να ρωτήσουν τους ιουδαίους και μ᾿ αυτόν τον τρόπο να τούς κινήσουν κι εκείνους σε αναζήτηση του νεογέννητου Μεσσία.
Το ότι γεννήθηκε πρόσωπο υψηλό και επίσημο το ήξεραν καλά κι ήταν σίγουροι, διότι τούς το μήνυσε τ᾿ αστέρι. Ο Θεός δεν τούς έστειλε προφήτη, διότι δεν θα τον παραδέχονταν• ούτε με τις Γραφές μπορούσε να τούς μιλήσει, διότι δεν τις γνώριζαν. Τους έστειλε, λοιπόν, ένα σημάδι γνώριμο και προσιτό σ᾿ αυτούς.
Το αστέρι των μάγων δεν ήταν απ᾿ αυτά πού βλέπουμε στο στερέωμα του ουρανού τις νυχτερινές ώρες. Ήταν κάποια λογική κι αόρατη δύναμη, ένας άγγελος, που πήρε το
σχήμα του άστρου.
Πώς είμαστε σίγουροι γι᾿ αυτό; Μας το αποδεικνύει η πορεία του• Δεν πηγαίνει απ᾿ την ανατολή στη δύση αλλά από βορρά προς νότο, εφόσον η Παλαιστίνη βρίσκεται στα νότια της Περσίας. Διακρίνεται επίσης κατά την ημέρα, πράγμα αφύσικο για αστέρι. Χάνεται στην περιοχή των Ιεροσολύμων και ξαναεμφανίζεται όταν βγαίνουν οι μάγοι απ᾿ αυτή. Ακόμη κι όταν τούς οδήγησε στη φάτνη, δεν φαίνεται σ᾿ αυτούς απ᾿ τον ουρανό, αλλά σταματάει εκεί ακριβώς όπου ήταν το παιδί, πάνω απ᾿ το κεφάλι Του. Αν ήταν απλώς ένα αστέρι, δεν θα μπορούσε να δείξει έναν τόσο περιορισμένο χώρο.
Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι λόγῳ του υπερβολικού ύψους δεν είναι δυνατόν ένα αστέρι να προσδιορίσει ούτε τον τόπο μιας ολόκληρης πόλης• πόσο μάλλον ένα ελάχιστο σημείο μέσα σ᾿ αυτή. Αυτό όμως το άστρο του νεογέννητου βασιλιά έδειξε τον μικρό τόπο της φάτνης κι αφού με ασφάλεια οδήγησε τούς μάγους κοντά του, απομακρύνθηκε• κι αυτό δεν είναι γνώρισμα κοινού αστεριού.
Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία • ΡG 63,507-508
