Όλοι μέχρι τώρα γνωρίζαμε τον Ιησού σαν Δάσκαλο. Έτσι τον δεχόμασταν και έτσι τον αγιογραφούσαμε στις Εκκλησίες μας. Πάντα στην Ωραία Πύλη υπάρχει ο Ιησούς με το Ευαγγέλιο να ευλογεί. Πράγματι αυτό έκανε ο Υιός του Θεού, γυρνούσε την Γαλιλαία, την Καπερναούμ, όλη την Παλαιστίνη, όλα τα μέρη για να διδάξει το λόγο του Θεού. Δεν έμενε όμως πολύ σε κάθε μέρος. Έμενε πολύ λίγο.
Αλήθεια, τι τους έλεγε και συγκινούσε τα πλήθη; Τι ήταν εκείνο που τους έλεγε και ήταν αρκετό να το ζήσουν οι άνθρωποι και να είναι ευτυχισμένοι;
Ιησούς, ο γλυκύς Διδάσκαλος και Λυτρωτής μας
Κάτι το πολύ απλό, ότι ο Θεός Πατέρας μας στον ουρανό μας λατρεύει! Ο καθένας από εμάς είναι το διαλεχτό του κρινάκι! Ο καθένας και η καθεμιά είναι το αγαπημένο του αγοράκι και το αγαπημένο του κοριτσάκι! Ο καθένας από εμάς είναι η ψυχή εκείνη, που έβγαλε από την καρδιά του και την φύτεψε στην μήτρα της γυναικός και γεννηθήκαμε και το μόνο που ζητάει είναι να επιστραφεί αυτή η ψυχή πίσω στην καρδιά του.
Αλλά πως; Αφού πρώτα δείξει ότι επιθυμεί να επιστρέψει στην καρδιά αυτήν του Πατέρα του. Θέλει όλοι εμείς τα παιδιά του, να του δείξουμε ότι θέλουμε να επιστρέψουμε πίσω στο σπίτι μας.
Ξέρετε ποιο είναι το σπίτι μας; Η καρδιά του Θεού Πατέρα! Ξέρετε πως θέλει να ζήσουμε; Απλά. Όπως καμιά μάνα δεν ζητάει από το παιδί της να κάνει θυσίες, για να της αποδείξει ότι την αγαπάει, έτσι και ο Θεός δεν ζητάει τίποτα άλλο από το να νιώθει την λαχτάρα και την νοσταλγία της παιδικής ματιάς του σπλάχνου του. Θέλει να νιώσει ότι τα παιδικά μάτια των παιδιών του, Τον κοιτούν γλυκά και τον φωνάζουν «Μπαμπά», τον φωνάζουν «Μαμά», γιατί ο Θεός είναι και Μάνα και Πατέρας μαζί. Αυτά τους έλεγε.
Ξέρετε ποια είναι η προσευχή που τους δίδαξε; «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς». Δηλαδή, Πατέρα μας, που είσαι στον ουρανό, «αγιασθήτω το όνομα Σου», αξίωσε μας να αγιάζουμε το όνομα Σου.
Πως όμως αγιάζεται το όνομα Του; Πως δοξάζεται ο Θεός; Μήπως με τα πολλά έργα; Με τις πολλές νηστείες; Με τις πολλές προσευχές; Με τις αγρυπνίες; Μα ασφαλώς όχι. Ο Θεός δοξάζεται με τον θεϊκό έρωτα, με τον παιδικό έρωτα!
Είναι αρκετό για την μάνα και τον πατέρα να νιώθει ότι το παιδί του τον λατρεύει και τον αγαπά. Αυτή η αγάπη είναι εκείνη που θα ενεργοποιήσει και την αγρυπνία και την νηστεία και την προσευχή, γιατί θέλει ο Θεός τα σπλάχνα του, αυτά τα παιδιά που Τον λατρεύουν και Τον αγαπούν, να συνεργήσουν στο έργο της σωτηρίας. Γι’ αυτόν τον λόγο έστειλε τον Γιό του να θυσιαστεί.
Κάθε φορά που ένας άνθρωπος νηστεύει, κάθε φορά που ένας άνθρωπος γονατίζει και παρακαλάει, που κάνει μία γονυκλισία, μία αγρυπνία, οτιδήποτε άλλο καλό, είναι μια προσφορά στην καρδιά του Θεού Πατέρα για να την χρησιμοποιήσει να σώσει, όχι μόνο το παιδί του που γονατίζει και νηστεύει, αλλά κι εκείνα τα σπλάχνα του που δεν Τον ξέρουν και Τον αγνοούν, που είναι μακριά του, που είναι πληγωμένα από τα βέλη του σατανά και είναι χαμένα.
Όλα αυτά που κάνουμε, νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές, είναι μια γλυκιά προσφορά των παιδιών που είναι θεϊκά ερωτευμένα με το Θεό Πατέρα τους, για να του πούνε: «Πατέρα μας, σε ικετεύουμε, σώσε και εκείνα τα αδελφάκια μας, που σε αγνοούν και είναι μακριά σου και οι ψυχές τους είναι χαμένες». Ο Θεός χαίρεται υπερβολικά, γιατί νιώθει την αγωνία που έχουν τα παιδιά που τον αγαπούν, για να σωθούν και τα άλλα τους αδελφάκια. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι σημασία έχουν αυτά που κάνουμε;
Με αυτήν την έννοια έχεις την διάθεση να κάνεις και νηστεία και αγρυπνία και προσευχή και οτιδήποτε άλλο, όχι μόνο γιατί είσαι ερωτευμένος με τον Θεό Πατέρα σου, αλλά γιατί ζεις την αγωνία του να σωθούν και άλλες ψυχές.
Εμείς λοιπόν, έτσι γνωρίσαμε τον Ιησού, σαν Δάσκαλο. Γι’ αυτό σε όλες τις Εκκλησίες, όπως σας είπα, Τον αγιογραφούμε σαν μεγάλο Δάσκαλο, να μας δείχνει το Ευαγγέλιο του, να μας ευλογεί και να μας λέει:
«Η ευλογία Μου, το Άγιο Μου Πνεύμα, έρχεται στις ψυχές εκείνες, που θα αποδεχτούν το μήνυμα του Ευαγγελίου της αγάπης Μου».
Ιησούς, ο εσταυρωμένος και πληγωμένος Βασιλιάς μας
Βέβαια, τον αγιογραφούμε και σε μία άλλη στάση, σαν πικραμένο Βασιλιά, που η καρδιά του είναι πολύ πληγωμένη και το δάκρυ του είναι πολύ θλιμμένο. Ξέρετε γιατί; Γιατί πάνω στον σταυρό τον ανέβασαν τα ίδια του τα παιδιά, τα ίδια του τα σπλάχνα! Δεν δέχτηκαν το μήνυμα της αγάπης του και τον πλήγωσαν και τον πληγώνουν. Κάθε μέρα τον πληγώνουν και του βάζουν ένα ακάνθινο στεφάνι. Κάθε μέρα πιάνουν μια λόγχη και με τα πικρά τους λόγια που βγάζουν κατακρίσεις, συκοφαντίες και χίλια δυο άσχημα πράγματα, τρυπούν την καρδιά του και τον πληγώνουν.
Εκείνα τα παιδιά του που έχουν ζήλιες και εγωισμούς, του βάζουν το ακάνθινο στεφάνι και πληγώνουν το ιερό του κεφάλι. Κι εκείνα τα παιδιά του, που αρνούνται να τον ακούσουν σαν Δάσκαλο, φροντίζουν να του βάλλουν μπόλικα καρφιά και στα χέρια και στα πόδια για να αιμορραγεί.
Έτσι τον αγιογραφούμε και τον έχουμε πίσω από την Αγία Τράπεζα σαν Εσταυρωμένο, για να μας θυμίζει ότι μας λέει: «Εγώ θυσιάζομαι για όλες αυτές τις αμαρτίες σας, για να σας ξαναβάλω στην καρδιά του Πατέρα Μου».
Η μεγαλύτερη ευτυχία του Υιού του Θεού είναι, να παίρνει τις ψυχές των παιδιών του και να τις οδηγεί ξανά στην καρδιά του Πατέρα του, από όπου και βγήκαν.
Ιησούς, το θείο Βρέφος της καρδιάς μας!
Όμως, υπάρχει μια άλλη περίοδος του Αγαπημένου μας, που είναι άγνωστη και δεν την σχολιάζουμε. Στα έσχατα χρόνια όμως είναι από το Θεό να αποκαλυφθεί και να φανερωθεί, για να αγαπηθεί όπως πρέπει.
Ξέρετε ποια είναι; Είναι η περίοδος εκείνη, που ο Ιησούς δεν είναι ούτε Δάσκαλος, αλλά ούτε και πληγωμένος Βασιλιάς. Είναι η περίοδος εκείνη που απολαμβάνει σαν μικρό Βρέφος την αγάπη και την λατρεία της μαμάς του. Απολαμβάνει σαν μικρό παιδάκι όλη αυτή την μητρική νοσταλγία και την ερωτική μητρική αγάπη που βγάζει κάθε μάνα στο μωρό της. Ήταν απαραίτητο αυτό, γιατί, πως θα μπορούσε να αντέξει αργότερα όλα τα βάσανα που θα του έδιναν οι άνθρωποι;
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να καταλάβουμε πόσο αξίζει στα έσχατα χρόνια, τώρα που ετοιμάζεται ο δεύτερος μεγάλος διωγμός του Ιησού, να αγαπήσουμε με όλη την δύναμη της μητρικής καρδιάς μας το θείο Βρέφος Ιησού.
Ναι, ακριβώς αυτό είναι που σας λέω! Αυτή είναι η αποκάλυψη του Θεού, ότι ετοιμάζεται μεγάλος διωγμός του Ιησού! Θα έλθει στιγμή που θα κατεβάζουν τους σταυρούς! Δεν θα επιτρέπουν στους ανθρώπους να φορούν σταυρούς! Δεν θα τους αφήνουν να Τον ομολογούν φανερά, εκτός από όλους εκείνους που θα αγαπούν δήθεν τον Θεό, δήθεν θα προσεύχονται στον Χριστό μέσα στους ναούς, αλλά θα είναι ο Αντίχριστος εκεί. Ο Ψευδοπροφήτης θα κυριαρχεί με τις δικές του πλέον μοχθηρές διαθέσεις και νοσηρούς νόμους που θα επιβάλλει με σατανική Σύνοδο που θα γίνει. Θα τα δείτε αυτά! Θα γίνουν στο μέλλον! Θα ζήσουν πολλά παιδιά και θα τα δουν αυτά…
Μέσα σ’ αυτήν την τραγική κατάσταση που ο άνθρωπος θα χάνεται στο σκοτάδι του ερχομένου Αντίχριστου, πολλοί άνθρωποι θα αγαπήσουν τον Χριστό με όλη τους την καρδιά, θα Τον δεχτούν όχι μόνο σαν Δάσκαλο, όχι μόνο σαν πληγωμένο εσταυρωμένο Βασιλιά, αλλά και σαν μικρό Βρέφος, για να του δώσουν όλη εκείνη την μητρική ερωτική αγάπη που έβγαζε η μητέρα και Βασίλισσα του μέσα από τα βάθη της καρδιάς της, για να τον προετοιμάσει για τον μεγάλο διωγμό.
Πολλές μητρικές καρδιές θα Τον αγαπήσουν πλέον, όχι μόνο σαν Δάσκαλο, όχι μόνο σαν πληγωμένο Βασιλιά, αλλά σαν θείο Βρέφος και θα θελήσουν με την καρδιά τους και με την αγάπη τους να μην Τον πληγώνουν.
Θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι τώρα, που δεν θα θέλουν να κάνουν λάθη και αμαρτίες, όχι γιατί τους το επιβάλει κάποιος νόμος, όχι γιατί φοβούνται την κόλαση, όχι γιατί επιθυμούν τον παράδεισο, αλλά γιατί είναι ερωτευμένοι με το Θεό Βασιλιά τους.
Θα είναι τόσο δυνατά τα βέλη του θεϊκού έρωτα που θα μπουν στις καρδιές πολλών ανθρώπων, ώστε θα είναι η μοναδική δύναμις των χριστιανών εκείνων των εσχάτων ημερών, των χριστιανών εκείνων των ερωτευμένων με τον Θεό! Τότε αυτά τα βέλη του θεϊκού τους έρωτα στο θείο Βρέφος, θα αντικρούουν τα φοβερά και δυνατά βέλη του μίσους και του φθόνου, που θα εξαπολύει ο σατανάς στους ανθρώπους.
Το μεγαλύτερο όπλο μας κατά του Ψευδοπροφήτη
και του Αντίχριστου
Όμως για να γίνει αυτό, έπρεπε ο Θεός να κρύψει την τελευταία Του αποκάλυψη, ότι μητρικά μας αγαπάει. Είναι η Μάνα κι εμείς είμαστε τα βρέφη Του! Είναι η Μάνα κι εμείς είμαστε τα μωρά Του! Αν θέλετε να κατανοήσετε το πώς μας αγαπάει ο Θεός, τίποτα άλλο μην σκεφτείτε εκτός από ένα πρόσωπο, την μωρομάνα. Όπως η μωρομάνα λατρεύει το μωρό της και δεν το ανταλλάσσει με τίποτα στη γη και δεν την νοιάζει τίποτα εκτός από το μωρό της, έτσι ακριβώς ο ίδιος ο Θεός, σαν Μωρομάνα, αυτή την στιγμή προσκαλεί όλα του τα αγοράκια, όλα του τα κοριτσάκια, όλα του τα σπλάχνα, να μπουν ξανά στην καρδιά του.
Τους ζητάει κάτι μοναδικό: Όπως τότε η αγία Βασίλισσα του, η Μαριάμ, λάτρεψε με μητρικό ερωτικό καρδιοχτύπι τον Γιό του σαν Γιό της, ΤΩΡΑ ζητάει, πριν από τον μεγάλο δεύτερο διωγμό του Ιησού που έρχεται, να υπάρξουν πολλές μητρικές καρδιές, που θα Τον λατρέψουν ξανά, όχι μόνο σαν Βασιλιά, όχι μόνο σαν πληγωμένο Εσταυρωμένο, αλλά σαν Μωρό, σαν Βρέφος.
Θέλει τώρα στα έσχατα αυτοί οι χριστιανοί, που αγαπούν το Θεό Πατέρα, να νιώσουν την αγωνία του για όλες αυτές τις χαμένες ψυχές, να νιώσουν ξανά την πληγή που νιώθει ο μικρός του Γιός Ιησούς.
Αιμορραγούν ξανά οι πληγές Του, μόνο που τώρα δεν αιμορραγούν στον μεγάλο πληγωμένο Βασιλιά, αλλά αιμορραγούν στο ήδη μικρό Βρέφος, που από τώρα νιώθει όλη την πληγή να έρχεται, όλη την δύναμη του σατανά να στέκεται πάνω από τους ανθρώπους, έτοιμη να κατασπαράξει τα σπλάχνα Του.
Τώρα θέλει να τους δώσει την μεγαλύτερη δύναμη, να τους οπλίσει με το μεγαλύτερο όπλο. Και το μεγαλύτερο όπλο που μπορούμε εμείς να πάρουμε για να πολεμάμε τον Ψευδοπροφήτη και τον Αντίχριστο, θα είναι μονάχα ένα πολύ δυνατό και τρομαχτικό όπλο. Ένα όπλο, που θα τρομάζει, θα φοβίζει και θα αδυνατεί την δύναμη του Εωσφόρου. Και αυτό το όπλο θα είναι μονάχα ένα Βρέφος, ο μικρός Ιησούς!
Μας ζητάει απ’ όλους σαν μητέρες, να ζητήσουμε από το Θεό Πατέρα να μεταλλάξει την καρδιά μας και να την κάνει σαν της Βασίλισσας Του Μαριάμ, της Παναγίας. Να κάνει και την δικιά μας την καρδιά τόσο δυνατή, τόσο γλυκιά, τόσο τρυφερή, τόσο στοργική, τόσο πολύ μητρική θεϊκά ερωτευμένη με τον Γιό Του, για να μπορέσουμε να κλείσουμε μέσα σ’ αυτήν την καρδιά τον Ιησού, όχι μόνο σαν Δάσκαλο, όχι μόνο σαν εσταυρωμένο πληγωμένο Βασιλιά, αλλά και σαν μικρό Μωρό. Αυτό που έκανε τότε η Βασίλισσα Του, να το κάνετε όλοι εσείς. Να Τον αγαπάτε σαν θείο Βρέφος και να Τον γεμίζετε με τα χάδια σας, με τα φιλιά σας και με τον θεϊκό σας έρωτα.
Γι’ αυτό η ωραιότερη προσευχή που αποκαλύπτει και αναδεικνύει τους ερωτευμένους με το Θεό ανθρώπους είναι μία μικρή προσευχούλα:
«Θεέ της καρδιάς μου, πλημμύρισε με με τον θεϊκό Σου έρωτα και δος μου μία αγία μητρική καρδιά να χτυπά ερωτικά για τον λατρεμένο Σου Γιό και Θεό μου, τον μικρό μου Ιησού».
Είναι πολύ γλυκιά προσευχή και πολύ δυνατή. Βάλτε την καλά στο μυαλό σας και να την λέτε τακτικά.
Σ’ όλους τους ανθρώπους αρέσει η αγάπη. Θέλουμε να μας αγαπούν. Όμως παρά την αγάπη που έχουμε, σπάνια υπάρχει τόσο δυνατή αγάπη που να πούμε: «Να, τον φίλο του δεν θα τον προδώσει. Ο αδελφός τον αδελφό του, ποτέ δεν θα τον προδώσει. Άνθρωπος τον συνάνθρωπο του, δεν θα τον προδώσει. Σύζυγος την σύζυγο του, δεν θα την προδώσει. Σύντροφος τον σύντροφο του, δεν θα τον προδώσει».
Το αποδεικνύει η ζωή αυτή. Όλη η ζωή μας με εξαιρετικά ελάχιστους κανόνες, είναι τόσο κακή, που ο ένας προδίδει τον άλλο. Κανείς δεν είναι σίγουρος για τον άλλο. Κανένας δεν μπορεί να εμπιστευτεί τον άλλο. Όμως παρά το γεγονός ότι όλοι είμαστε αδύναμοι άνθρωποι και πέφτουμε, ένα πράγμα δεν μπορεί να συμβεί ποτέ: η μάνα θα προδώσει το μωρό της! Πάρα πολύ δύσκολα θα το έκανε. Δεν μπορεί η μητρική καρδιά να προδώσει το μωρό της! Είναι ψέμα αυτό;
Γι’ αυτό και μας ζητάει ο Θεός: «Μην Τον αγαπήσετε μόνο σαν Δάσκαλο τον Γιό Μου! Μην τον αγαπήσετε μόνο σαν πληγωμένο Βασιλιά! Αλλά τώρα αγαπήστε Τον με όλη την δύναμη της μητρικής καρδιάς σας και κλείστε Τον μέσα στη ψυχή σας, να είναι αυτός ο δικός σας Βασιλιάς!»
Ήδη το θείο Βρέφος ανοίγει τα χέρια Του και προσκαλεί τον καθένα. Πως είναι ένα μωρό που σηκώνει τα χέρια και αναζητάει τη μαμά του για να κλειστεί σαν βρέφος μέσα στην αγκαλιά της, να χορτάσει από την τρυφερότητα και στοργή της, να νιώσει το πέρασμα της μητρικής της αγάπης μέσα από το γάλα που βγάζουν τα στήθη της τα μητρικά;
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ο μικρός Ιησούς αναζητάει την τρυφερότητα και την στοργή των σπλάχνων του, για να κρυφτεί σαν μωρό. Αυτός που κρύβει όλους εμάς σαν βρέφη μέσα στην δικιά Του την καρδιά, αυτός που σαν Πατέρας, μας αγκαλιάζει και μας κρύβει σαν μωρά μέσα στην αγκαλιά Του, θέλει τώρα να κρυφτεί και Εκείνος σαν μωρό μέσα στην δικιά μας αγκαλιά.
Και όταν θα είμαστε πληγωμένοι και βασανισμένοι, αυτό το Μωρό ξέρει να μεταμορφώνεται ξανά σε στοργικό Πατέρα, για να αγκαλιάσει αυτή την ψυχή που σαν μωρό τώρα Εκείνος θα την κλείνει με πολύ λαχτάρα και νοσταλγία στην καρδιά Του. Τότε γίνεται ξανά ο μεγάλος ο Πατέρας, ο στοργικός, ο γλυκός, ο τρυφερός για να κλείσει όλους εμάς σαν μωρά στην δική Του αγκαλιά.
Ζήστε το μεγαλύτερο μυστήριο των μυστηρίων!
Αυτό το μυστήριο είναι τόσο μεγάλο και τόσο φοβερό! Εξάλλου η ζωή του Ιησού ένα μυστήριο ήταν πάντα. Αλήθεια, πως μπόρεσε μέσα σε αυτή την ύπαρξη να κρυφτεί ο Θεός και ο άνθρωπος; Πως μπόρεσε ένας άνθρωπος να κλείσει τον Θεό; Πως μπόρεσε ένας Θεός να γίνει άνθρωπος; Πως μπόρεσε ο Θεός να κλειστεί στην μήτρα μιας γυναικός, μέσα από την ύπαρξη ενός μικρού παιδιού, του Ιησού; Μυστήρια δεν είναι όλα αυτά;
Αυτά τα μυστήρια εμείς τα πιστεύουμε και τα ζούμε. Και αυτό το μυστήριο τώρα μας καλεί ο Θεός να ζήσουμε, το τελευταίο και μεγαλύτερο μυστήριο των μυστηρίων, ότι ο Θεός δίνει τον Γιό Του, τον Ιησού, να τον κλείσουμε σαν Βρέφος, σαν αγαπημένο μας Παιδί, σαν Γιό και Θεό μας μέσα στην δικιά μας αγκαλιά, όπως Τον έκλεισε η Παρθένα Βασίλισσα Του.
Πως την φώναζε Εκείνος όταν Τον γέμιζε με τα φιλιά της; «Μανούλα» την φώναζε. Ανταποκρινότανε στα χάδια και στα φιλιά της Μανούλας του και την γέμιζε με τα δικά Του θεϊκά χάδια και φιλιά. Ήταν πολύ γλυκό να βλέπεις τον μικρό Ιησού να σηκώνει το χεράκι Του, για να χαϊδέψει το πρόσωπο της μανούλας του και να γεμίσει με τα παιδικά φιλιά του τα μάγουλα της. Ήταν πολύ τρυφερό να τον βλέπεις να βάζει τα χέρια του για να κρυφτεί στον θεϊκό μητρικό λαιμό της. Τον λέω θεϊκό, γιατί πραγματικά με θεϊκό έρωτα αγαπούσε το Θεό, επειδή το Άγιο Πνεύμα ήταν πάνω από αυτήν την ευλογημένη Κόρη.
Θέλω να σκεφτείτε ότι ΤΩΡΑ αρχίζει η μεγαλύτερη αποκάλυψη των αιώνων! Όχι αυτά που έρχονται. Ο πόλεμος που θα γίνει με τον Αντίχριστο ήταν γνωστός στην Αποκάλυψη. Εδώ και αιώνες το γνωρίζαμε. Τώρα αποκαλύπτεται το μεγαλύτερο σχέδιο του Θεού! Η μεγαλύτερη Του ευσπλαχνία! Το μεγαλύτερο Του έλεος! Η μεγαλύτερη Του λατρεία! Ότι ο Θεός είναι Μάνα και δεν μας αγαπά απλά, είναι ερωτευμένος με τις ψυχές μας, όπως η μάνα είναι ερωτευμένη θεϊκά, μητρικά, άγια, αθώα, γλυκά με το μωρό της και θέλει εμείς να κρυφτούμε σαν μωρά μέσα στην δική Του αγκαλιά.
Για να γίνει όμως αυτό, μας δείχνει τον πιο τέλειο και σύντομο δρόμο. Ξέρετε ποιόν; Να αγαπήσουμε τον δικό Του Γιό, σαν Βρέφος της καρδιάς μας και να γινόμαστε ένα με Αυτό μέσα από την Θεία Κοινωνία. Λέει ο Θεός: «Αυτός που θα παίρνει το Σώμα και το Αίμα του Γιού Μου, θα γίνεται ένα με τον Γιό Μου. Και αυτός που θα γίνεται ένα με τον Γιό Μου, θα γίνεται ένα και με Μένα, γιατί ο Γιός Μου και Εγώ είμαστε ένα. Ένας Τριαδικός Θεός, που μέσα από τον Υιό, Εγώ δίνω στους ανθρώπους, στα σπλάχνα Μου, το μεγαλύτερο Μου δώρο, το Άγιο Μου Πνεύμα». Αυτό εύχομαι σήμερα σε όλους εσάς.
Όσοι θέλετε, ανταποκριθείτε σε αυτό το κάλεσμα που αναζητάει μητρικές καρδιές. Αλήθεια, ποια από εσάς θα αρνηθεί σε αυτό το μικρό Βρέφος να το πάρει στην αγκαλιά της, να Του κρατήσει τα χέρια και να Του πει: «Από τώρα θα είσαι ο Γιός μου και Θεός μου»; Θα επαναλάβετε κι εσείς αυτά τα λόγια που έλεγε η Βασίλισσα Του: «Από σήμερα θα είσαι ο Γιός μου και Θεός μου»;
Μην απορείτε με όλα αυτά που σας λέω και ας μην βρεθούν κάποιοι και πουν: «Μα τι ανοησίες είναι αυτές; Που τα λέει αυτά ο Θεός;» Ο ίδιος ο Ιησούς δεν είπε: «Όποιος Με αγαπά και τηρεί το θέλημα του Πατέρα Μου, αυτός είναι και αδελφός μου και αδελφή μου και μητέρα Μου»; (Ματθ. 12:50)
Σημαίνει λοιπόν ότι, αυτοί που πιστεύουμε πως αυτά που λέει ο Υιός του Θεού είναι αληθινά, πιστεύουμε πως όσοι θα Τον αγαπήσουν με την καρδιά τους, απλά θα είναι οι μάνες και οι αδελφοί Του.
Παιδιά χαρείτε τον Αδελφό σας! Και σεις οι μεγάλοι χαρείτε τον Γιό σας! Και Αυτός θα χαρεί τις μανούλες Του, θα χαρεί τα σπλάχνα Του, γιατί θα κρύβεται με την πιο γλυκιά τρυφερή χαρά που έχει ένας βρέφος όταν κινείται στο στήθος της μάνας του.
Επίλογος
Σήμερα αποφασίστε αν θα δεχτείτε την πρόσκληση αυτού του Παιδιού, να το κλείσετε στην αγκαλιά σας. Από σήμερα θα δείτε μόνοι σας, ότι πολύ δύσκολα θα κάνετε το λάθος και την αμαρτία, γιατί αυτό το Βρέφος που θα κατακτήσει την καρδιά σας, δεν θα θέλετε να Το πληγώσετε! Δεν θα θέλετε να Το πικράνετε! Δεν θα θέλετε να Το ματώσετε! Δεν θα θέλετε, σαν μάνες και σαν αδελφοί του, να του κάνετε αυτό που θα του κάνουν οι εχθροί του. Δεν θα θελήσετε ποτέ να του βάλετε ακάνθινο στεφάνι! Δεν θα θελήσετε να του πληγώσετε τα χέρια και τα πόδια! Αλλά ούτε και με τη λόγχη των κακών λόγων σας δεν θα θελήσετε να του τρυπήσετε την δική του την καρδιά!
Και αν κάνετε λάθος, θα δείτε με πόση θλίψη θα γονατίζετε σαν μαμάδες και θα λέτε: «Γιέ μου και Θεέ μου, συγχώρεσε με που έκανα αυτό το λάθος». Τότε θα Τον κρατάτε ακόμα πιο τρυφερά, πιο στοργικά και αποφασιστικά για να μην Τον ξαναπληγώσετε!
Αυτό είναι πλέον το τελευταίο σχέδιο του Θεού: Με μητρικό έρωτα να μας δείξει πόσο μας αγαπάει ο Θεός, αλλά ταυτόχρονα να μας δείξει μέσα από τον δικό Του Γιό, το βρέφος Ιησού, πως μπορεί να κερδίσει ο ουρανός πολλές γλυκές μητρικές καρδιές, που η καρδιά τους θα χτυπάει γλυκά για τον μοναχογιό Του.
Εύχομαι σήμερα λοιπόν να είναι μια καινούργια αρχή για όλους. Μια αρχή που ο Ιησούς θα βρει πολλές μητρικές καρδιές, για να κρυφτεί αυτό το γλυκό και υπέροχο Βρέφος της Βηθλεέμ μέσα στις καρδιές εκείνες που θα Του λένε:
«Γιέ μου και Θεέ μου, δεν Σε αγαπώ απλά, αλλά είμαι ερωτευμένος με Σένα, όπως κάθε μαμά με το μωρό της».
Ο Θεός όλους να σας ευλογεί! Αμήν.
Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου
