Ο Ζωγράφος Σκουρτέλης Δημήτριος για πρώτη φορά παριστά μαζί δυο αγίους βασιλείς της Ορθοδοξίας, που έζησαν βίους παράλληλους και ταυτόχρονους. Η εικόνα είναι εξόχως ενδιαφέρουσα τόσο στην σύλληψη, όσο και στην τεχνική της. Ιδού πώς περιγράφει ο ίδιος το έργο του:
«O Άγιος Αυτοκράτωρ Ιωάννης ο Βατάτζης (1222-1254) και ο Άγιος Αλέξανδρος Νέφσκι (1220 - 1263)είναι δυο ηγέτες που σημάδεψαν την Ιστορία των πατρίδων τους. Το Βυζάντιο και η Ρωσία βρίσκονταν σε διπλή κατοχή, Σταυροφόρων και Ασιατών επιδρομέων (Τούρκων και Μογγόλων αντίστοιχα) Ο μεν Βατάτζης, Αυτοκράτωρ της Νίκαιας, έθεσε τις βάσεις για την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης, που ήταν στην κατοχή τωνΦράγκων,και που έγινε λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του, ενώ ο Νέφσκι νίκησε τους Γερμανούς Σταυροφόρους στη Μάχη των Πάγων.
Και οι δυο παρέλαβαν τις πατρίδες τους σε διάλυση, και τις παρέδωσαν ισχυρές και αναγεννημένες. Είναι όχι μόνον Άγιοι, υπερασπιστές της Ορθοδοξίας, αλλά και Εθνικοί Ήρωες. Με μια διαφορά. Στη μεν Ρωσία, ο Νέφσκι τιμήθηκε ακόμα και από το κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ στην Ελλάδα ο Βατάτζης είναι σχεδόν άγνωστος…
Νομίζω πως έχω την Τιμή και την Ευλογία να είμαι ο πρώτος αγιογράφος που τους παράστησε μαζί, όπως έδρασαν και στην ιστορία
Ο θρύλος λέει πως ο Βατάτζης είναι ο πραγματικός Μαρμαρωμένος Βασιλιάς. Κοίτεται σε ένα μυστικό μέρος στην Πόλη, και κάθε χρόνο το σπαθί του βγαίνει μερικά χιλιοστά παραπάνω από το θηκάρι του, μέχρι που να βγει τελείως –τότε θα είναι η στιγμή που οι Έλληνες θα πάρουν την Πόλη.»
