Οι κανόνες τών Aγίων Aποστόλων

Μια αρχαιότατη συλλογή ιερών κανόνων, την οποία η αρχαία Εκκλησία ευλαβείτο, μέχρι τού σημείου να την επικυρώσει στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο

ΚΑΝΩΝ Α'

Επίσκοπος χειροτονείσθω υπό Επισκόπων δύω, ή τριών.

ΚΑΝΩΝ B'

Πρεσβύτερος υπό ενός Επισκόπου χειροτονείσθω, και Διάκονος, και οι λοιποί Κληρικοί.

ΚΑΝΩΝ Γ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος παρά την του Κυρίου διάταξιν την επί τη θυσία, προσενέγκοι έτερα τινά επί το θυσιαστήριον, ή μέλι, ή γάλα, ή αντί οίνου σίκερα επιτηδευτά, ή όρνιν, ή ζώα τινά, ή όσπρια, παρά την διάταξιν, καθαιρείσθω, πλήν νέων χίδρων, ή σταφυλής, τω καιρώ τω δέοντι. Μη εξόν δε έστω προσάγεσθαί τι έτερον προς το θυσιαστήριον, ή έλαιον εις την λυχνίαν, και θυμίαμα τω καιρώ της αγίας προσφοράς.

ΚΑΝΩΝ Δ'

Η άλλη οπώρα εις οίκον αποστελλέσθω, απαρχή τω Επισκόπω και τοις Πρεσβυτέροις, αλλά μη προς το θυσιαστήριον. Δήλον δε, ως ο Επίσκοπος και οι Πρεσβύτεροι, επιμερίσουσι τοις Διακόνοις, και τοις λοιποίς Κληρικοίς.

ΚΑΝΩΝ Ε'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, την εαυτού γυναίκα μη εκβαλλέτω προφάσει ευλαβείας. Εάν δε εκβάλη, αφοριζέσθω, επιμένων δε, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΣΤ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, κοσμικάς φροντίδας μη αντιλαμβανέτω. Ειδέ μη, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ Ζ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, την αγίαν του Πάσχα ημέραν προ της εαρινής ισημερίας μετά Ιουδαίων επιτελέσοι, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ Η'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή εκ του καταλόγου του ιερατικού, προσφοράς γενομένης, μη μεταλάβοι, την αιτίαν ειπάτω, και εάν η εύλογος, συγγνώμης τυγχανέτω. Ει δε μη λέγοι, αφοριζέσθω, ως αίτιος βλάβης γενόμενος τω λαώ και υπόνοιαν εμποιήσας κατά του προσενέγκαντος, ως μη υγιώς ανενέγκαντος.

ΚΑΝΩΝ Θ'

Πάντας τους εισιόντας πιστούς, και των Γραφών ακούοντας, μη παραμένοντας δε τη προσευχή, και τη αγία Μεταλήψει, ως αταξίαν εμποιούντας τη Εκκλησία, αφορίζεσθαι χρη.

ΚΑΝΩΝ Ι'

Ει τις ακοινωνήτω, καν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΙΑ'

Ει τις καθηρημένω, Κληρικός ών, Κληρικώ συνεύξηται, καθαιρείσθω και αυτός.

ΚΑΝΩΝ ΙΒ'

Ει τις Κληρικός, ή Λαϊκός αφωρισμένος, ήτοι άδεκτος, απελθών εν ετέρα πόλει προσδεχθή, άνευ γραμμάτων συστατικών, αφοριζέσθω, και ο δεξάμενος και ο δεχθείς.

ΚΑΝΩΝ ΙΓ'

Ει δε αφωρισμένος είη, επιτεινέσθω αυτώ ο αφορισμός ως ψευσαμένω, και απατήσαντι την Εκκλησίαν του Θεού.

ΚΑΝΩΝ ΙΔ'

Επίσκοπον μη εξήναι καταλείψαντα την εαυτού παροικίαν, ετέρα επιπηδάν, καν υπό πλειόνων αναγκάζηται, ειμή τις εύλογος αιτία η η τούτο βιαζομένη αυτόν ποιείν, ως πλέον τι κέρδος δυναμένου αυτού τοις εκείσε, λόγω ευσεβίας συμβαλλέσθαι. Και τούτο δε ουκ αφ' εαυτού, αλλά κρίσει πολλών Επισκόπων και παρακλήσει μεγίστη.

ΚΑΝΩΝ ΙΕ'

Ει τις Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή όλως του καταλόγου των Κληρικών, απολείψας την εαυτού παροικίαν, εις ετέραν απέλθη, και παντελώς μεταστάς, διατρίβει εν άλλη, παρά γνώμην του ιδίου Επισκόπου, τούτον κελεύομεν μηκέτι λειτουργείν. Ει μάλιστα, προσκαλουμένου αυτόν του Επισκόπου αυτού επάνελθείν, ουχ υπήκουσεν, επιμένων τη αταξία, ως λαϊκός μέντοι εκείσε κοινωνείτω.

ΚΑΝΩΝ ΙΣΤ'

Ει δε ο Επίσκοπος, παρ' ω τυγχάνουσι, παρ' ουδέν λογισάμενος την καθ' αυτών ορισθείσαν αργίαν, δέξηται αυτούς ως Κληρικούς, αφοριζέσθω, ως διδάσκαλος αταξίας.

ΚΑΝΩΝ ΙΖ'

Ο δυσί γάμοις συμπλακείς μετά το βάπτισμα, ή παλλακήν κτησάμενος, ου δύναται είναι Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή όλως του καταλόγου του ιερατικού.

ΚΑΝΩΝ ΙΗ'

Ο χήραν λαβών, ή εκβεβλημένην, ή εταίραν, ή οικέτιν, ή των επί σκηνής, ου δύναται είναι Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή όλως του καταλόγου του ιερατικού.

ΚΑΝΩΝ ΙΘ'

Ο δύω αδελφάς αγόμενος, ή αδελφιδήν, ου δύναται είναι Κληρικός.

ΚΑΝΩΝ Κ'

Κληρικός εγγύας διδούς, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΚΑ'

Ευνούχος, ει μεν εξ επηρείας ανθρώπων εγένετο, ή διωγμώ αφηρέθη τα των ανδρών, ή ούτως έφυ, και έστιν άξιος, Επίσκοπος γινέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΚΒ'

Ο ακρωτηριάσας εαυτόν, μη γινέσθω κληρικός, αυτοφονευτής γαρ εστίν εαυτού, και της του Θεού δημιουργίας εχθρός.

ΚΑΝΩΝ ΚΓ'

Ει τις Κληρικός ών, εαυτόν ακρωτηριάσοι, καθαιρείσθω. Φονεύς γαρ εστίν εαυτού.

ΚΑΝΩΝ ΚΔ'

Λαϊκός εαυτόν ακρωτηριάσας, αφοριζέσθω έτη τρία. Επίβουλος γαρ εστί της εαυτού ζωής.

ΚΑΝΩΝ ΚΕ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος επί πορνεία, ή επιορκία, ή κλοπή, αλούς, καθαιρείσθω, και μη αφοριζέσθω.Λέγει γαρ η Γραφή, "Ουκ εκδικήσεις δις επί το αυτό". Ωσαύτως και οι λοιποί κληρικοί.

ΚΑΝΩΝ ΚΣΤ'

Των εις κλήρον προελθόντων αγάμων κελεύομεν, βουλομένους γαμείν, αναγνώστας, και ψάλτας μόνον.

ΚΑΝΩΝ ΚΖ'

Επίσκοπον, ή Πρεσβύτερον, ή Διάκονον, τύπτοντα πιστούς αμαρτάνοντας, ή απίστους αδικήσαντας, και δια των τοιούτων φοβείν εθέλοντα, καθαιρείσθαι προστάσσομεν.Ουδαμού γαρ ο Κύριος τούτο ημάς εδίδαξε.Τουναντίον δε, αυτός τυπτόμενος, ουκ αντέτυπτε, λοιδορούμενος, ουκ αντελοιδόρει, πάσχων, ουκ ηπείλει.

ΚΑΝΩΝ ΚΗ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος καθαιρεθείς δικαίως, επί εγκλήμασι φανεροίς, τολμήσειεν άψασθαι της ποτέ εγχειρισθείσης αυτώ λειτουργίας, ούτος παντάπασιν εκκοπτέσθω της Εκκλησίας.

ΚΑΝΩΝ ΚΘ'

Ει τις Επίσκοπος, δια χρημάτων της αξίας ταύτης εγκρατής γένοιτο, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, καθαιρείσθω, και αυτός και ο χειροτονήσας, και εκκοπτέσθω παντάπασι και της κοινωνίας, ως Σίμων ο μάγος υπ' εμού Πέτρου.

ΚΑΝΩΝ Λ'

Ει τις Επίσκοπος κοσμικοίς άρχουσι χρησάμενος, δι' αυτών εγκρατής Εκκλησίας γένοιτο, καθαιρείσθω, και αφοριζέσθω. Και οι κοινωνούντες αυτώ πάντες.

ΚΑΝΩΝ ΛΑ'

Ει τις Πρεσβύτερος, καταφρονήσας του ιδίου Επισκόπου, χωρίς συναγάγει, και θυσιαστήριον έτερον πήξει, μηδέν κατεγνωκώς του Επισκόπου εν ευσεβεία, και δικαιοσύνη, καθαιρείσθω, ως φίλαρχος. Τύραννος γαρ εστίν, ωσάυτως δε και οι λοιποί Κληρικοί, και όσοι αν αυτώ προσθώνται, οι δε λαϊκοί αφοριζέσθωσαν. Ταύτα δε μετά μίαν, και δευτέραν, και τρίτην παράκλησιν του Επισκόπου, γινέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΛΒ'

Ει τις Πρεσβύτερος, ή Διάκονος υπό Επισκόπου γένηται εν αφορισμώ, τούτον μη εξείναι παρ' ετέρου δεχθήναι, αλλ' η παρά του αφορίσαντος αυτόν, ει μη αν κατά συγκυρίαν τελευτήση ο αφορίσας αυτόν Επίσκοπος.

ΚΑΝΩΝ ΛΓ'

Μηδένα των ξένων Επισκόπων, ή Πρεσβυτέρων, ή Διακόνων άνευ συστατικών προσδέχεσθαι. Και επιφερομένων δε αυτών, ανακρινέσθωσαν, και ει μεν ώσι κήρυκες της ευσεβείας, προσδεχέσθωσαν, ει δε μήγε, τα προς χρείαν αυτοίς επιχορηγήσαντες, εις κοινωνίαν αυτούς μη προσδέξησθε. Πολλά γαρ κατά συναρπαγήν γίνεται.

ΚΑΝΩΝ ΛΔ'

Τους Επισκόπους εκάστου έθνους, ειδέναι χρη τον εν αυτοίς πρώτον, και ηγείσθαι αυτόν ως κεφαλήν, και μηδέν τι πράττειν περιττόν άνευ της εκείνου γνώμης, μόνα δε πράττειν έκαστον, όσα τη αυτού παροικία επιβάλει, και ταις υπ' αυτήν χώραις. Αλλά μηδέ εκείνος άνευ της πάντων γνώμης ποιείτω τι. Ούτω γαρ ομόνοια έσται, και δοξασθήσεται ο Θεός, δια Κυρίου εν Αγίω Πνεύματι, ο Πατήρ, και ο Υιός,  και το Άγιον Πνεύμα.

ΚΑΝΩΝ ΛΕ'

Επίσκοπον μη τολμάν έξω των εαυτού όρων χειροτονίας ποιείσθαι, εις τας μη υποκειμένας αυτώ πόλεις, και χώρας. Ει δε ελεγχθείη τούτο πεποιηκώς, παρά την των κατεχόντων τας πόλεις εκείνας ή τας χώρας γνώμην, καθαιρείσθω και αυτός, και ους εχειροτόνησεν.

ΚΑΝΩΝ ΛΣΤ'

Ει τις χειροτονηθείς Επίσκοπος, μη καταδέχοιτο την λειτουργίαν, και την φροντίδα του λαού την εγχειρισθείσαν αυτώ, τούτον αφωρισμένον τυγχάνειν, έως αν καταδέξηται. Ωσαύτως και Πρεσβύτερος, και Διάκονος. Ει δε απελθών, μη δεχθείη, ου παρά την εαυτού γνώμην, αλλά παρά την του λαού μοχθηρίαν, αυτός μεν έστω Επίσκοπος, ο δε κλήρος της πόλεως αφοριζέσθω, ότι τοιούτου λαού ανυποτάκτου πεδευταί ουκ εγένοντο.

ΚΑΝΩΝ ΛΖ'

Δεύτερον του έτους σύνοδος γινέσθω των Επισκόπων, και ανακρινέτωσαν αλλήλως τα δόγματα της ευσεβείας, και τας εμπιπτούσας Εκκλησιαστικάς αντιλογίας διαλυέτωσαν, άπαξ μεν τη τετάρτη εβδομάδι της Πεντηκοστής, δεύτερον δε Υπερβερεταίου δωδεκάτη.

ΚΑΝΩΝ ΛΗ'

Πάντων των Εκκλησιαστικών πραγμάτων ο Επίσκοπος εχέτω την φροντίδα, και διοικείτω αυτά, ως του Θεού εφορώντος. Μη εξείναι δε αυτώ σφετερίζεσθαι τι εξ αυτών, ή συγγενέσιν ιδίοις τα του Θεού χαρίζεσθαι. Ει δε πένητες είεν, επιχορηγείτω ως πένησιν, αλλά μη προφάσει τούτων, τα της Εκκλησίας απεμπολείτω.

ΚΑΝΩΝ ΛΘ'

Οι Πρεσβύτεροι, και Διάκονοι, άνευ γνώμης του Επισκόπου μηδέν επιτελείτωσαν. Αυτός γαρ εστίν ο πεπιστευμένος τον λαόν του Κυρίου, και τον υπέρ των ψυχών αυτών λόγον απαιτησθησόμενος.

ΚΑΝΩΝ Μ'

Έστω φανερά τα ίδια του Επισκόπου πράγματα, (είγε και ίδια έχοι) και φανερά τα Κυριακά, ίν' εξουσίαν έχη, τα ίδια, τελευτών ο Επίσκοπος, οις βούλεται, και ως βούλεται, καταλείψαι, και μη προφάσει των Εκκλησιαστικών πραγμάτων διαπίπτειν τα του Επισκόπου, εσθ' ότε γυναίκα, και παίδας κεκτημένου, ή συγγενείς, ή οικέτας. Δίκαιον γαρ παρά Θεώ, και ανθρώποις, το, μήτε την Εκκλησίαν ζημίαν τινά υπομένειν αγνοία των του Επισκόπου πραγμάτων, μήτε τον Επίσκοπον, ή τους αυτού συγγενείς, προφάσει της Εκκλησίας, δημεύεσθαι, ή και εις πράγματα εμπίπτειν τους αυτώ διαφέροντας, και τον αυτού θάνατον δυσφημίαις περιβάλλεσθαι.

ΚΑΝΩΝ ΜΑ'

Προστάσσομεν τον Επίσκοπον εξουσίαν έχειν των της Εκκλησίας πραγμάτων. Ει γαρ τας τιμίας των ανθρώπων ψυχάς αυτώ πιστευτέον, πολλού αν δέη περί των χρημάτων εντέλλεσθαι, ώστε κατά την αυτού εξουσίαν πάντα διοικείσθαι, και τοις δεομένοις δια των Πρεσβυτέρων και Διακόνων επιχορηγείσθαι μετά φόβου Θεού και πάσης ευλαβείας, μεταλαμβάνειν δε και αυτόν των δεόντων (είγε δέοιτο) εις τας αναγκαίας αυτού χρείας, και των επιξενουμένων αδελφών, ως κατά μηδένα τρόπον αυτούς υστερείσθαι. Ο γαρ νόμος του Θεού διετάξατο, τους τω θυσιαστηρίω προσεδρεύοντας εκ του θυσιαστηρίου τρέφεσθαι. Επείπερ ουδέ στρατιώτης ποτέ ιδίοις οψωνίοις όπλα κατά πολεμίων επιφέρεται.

ΚΑΝΩΝ ΜΒ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, κύβοις σχολάζων, και μέθαις, ή παυσάσθω, ή καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΜΓ'

Υποδιάκονος, ή Αναγνώστης, ή Ψάλτης, τα όμοια ποιών, ή παυσάσθω, ή αφοριζέσθω. Ωσαύτως και Λαϊκός.

ΚΑΝΩΝ ΜΔ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, τόκους απαιτών τους δανειζομένους, ή παυσάσθω, ή καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΜΕ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον,  αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως Κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΜΣΤ'

Επίσκοπον, ή Πρεσβύτερον αιρετικών, δεξαμένους Βάπτισμα, ή θυσίαν, καθαιρείσθαι προστάσσομεν, τις γαρ συμφώνησις Χριστώ προς βελίαρ; Ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου;

ΚΑΝΩΝ ΜΖ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος τον κατά αλήθειαν έχοντα βάπτισμα, εάν άνωθεν βαπτίση, ή τον μεμολυσμένον παρά των ασεβών εάν μη βαπτίση, καθαιρείσθω, ως γελών τον σταυρόν, και τον του Κυρίου θάνατον, και μη διακρίνων ιερέας ψευδοϊερέων.

ΚΑΝΩΝ ΜΗ'

Ει τις Λαϊκός την εαυτού γυναίκα εκβαλών, ετέραν λάβοι, ή παρά άλλου απολελυμένην, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΜΘ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος κατά την του Κυρίου διάταξιν βαπτίσοι εις Πατέρα, και Υιόν, και άγιον Πνεύμα, αλλ' εις τρείς ανάρχους, ή εις τρείς υιούς, ή εις τρείς παρακλήτους, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ Ν'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος μη τρία βαπτίσματα μιας μυήσεως επιτελέση, αλλά εν βάπτισμα, το εις τον θάνατον του Κυρίου διδόμενον, καθαιρείσθω. Ου γαρ είπεν ο Κύριος, εις τον θάνατόν μου βαπτίσατε, αλλά πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος.

ΚΑΝΩΝ ΝΑ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή όλως του καταλόγου του Ιερατικού, γάμου, και κρεών, και οίνου, ου δι άσκησιν, αλλά δια βδελυρίαν απέχηται, επιλαθόμενος, ότι πάντα καλά λίαν, και οτι άρσεν και θήλυ εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, αλλά βλασφημών διαβάλλοι την δημιουργίαν, ή διορθούσθω, ή καθαιρείσθω, και της Εκκλησίας αποβαλλέσθω. Ωσαύτως και λαϊκός.

ΚΑΝΩΝ ΝΒ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, τον επιστρέφοντα από αμαρτίας ου προσδέχεται, αλλ' αποβάλλεται, καθαιρείσθω, ότι λυπεί Χριστόν τον ειπόντα, "Χαρά γίνεται εν ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι".

ΚΑΝΩΝ ΝΓ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος εν ταις ημέραις των εορτών ου μεταλαμβάνει κρεών και οίνου, βδελυσσόμενος, και ου δι' άσκησιν, καθαιρείσθω. Ως κεκαυτηριασμένος την ιδίαν συνείδησιν, και αίτιος σκανδάλου πολλοίς γενόμενος.

ΚΑΝΩΝ ΝΔ'

Ει τις κληρικός εν καπηλείω φωραθείη εσθίων, αφοριζέσθω. Πάρεξ του εν πανδοχείω εν οδώ δι' ανάγκην καταλύοντος.

ΚΑΝΩΝ ΝΕ'

Ει τις Κληρικός, υβρίσοι τον Επίσκοπον, καθαιρείσθω. Άρχοντα γαρ του Λαού σου ουκ ερείς κακώς.

ΚΑΝΩΝ ΝΣΤ'

Ει τις Κληρικός υβρίσοι Πρεσβύτερον, ή Διάκονον, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΝΖ'

Ει τις Κληρικός χωλόν, ή κωφόν, ή τυφλόν, ή τας βάσεις πεπληγμένον χλευάσοι, αφοριζέσθω. Ωσαύτως και λαϊκός.

ΚΑΝΩΝ ΝΗ'

Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος αμελών του Κλήρου, ή του λαού, και μη παιδεύων αυτούς την ευσέβειαν, αφοριζέσθω, επιμένων δε τη αμελεία και ραθυμία, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΝΘ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, τινός των κληρικών ενδεούς όντος μη επιχορηγοί τα δέοντα, αφοριζέσθω. Επιμένων δε, καθαιρείσθω, ως φονεύσας τον αδελφόν αυτού.

ΚΑΝΩΝ Ξ'

Ει τις τα ψευδεπίγραφα των ασεβών βιβλία, ως άγια επί της εκκλησίας δημοσιεύει, επί λύμη του λαού, και του Κλήρου, καθαιρείσθω.

ΚΑΝΩΝ ΞΑ'

Ει τις κατηγορία γένηται κατά πιστού, πορνείας, ή μοιχείας, ή άλλης τινός απηγορευμένης πράξεως, και ελεγχθείη, εις κλήρον μη προαγέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΞΒ'

Ει τις Κληρικός δια φόβον ανθρώπινον, Ιουδαίου, ή Έλληνος, ή Αιρετικού, αρνήσηται, ει μεν το όνομα του Χριστού, αποβαλλέσθω, ει δε το όνομα του Κληρικού, καθαιρείσθω. Μετανοήσας δε, ως Λαϊκός δεχθήτω.

ΚΑΝΩΝ ΞΓ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή όλως του καταλόγου του Ιερατικού, φάγη κρέα εν αίματι ψυχής αυτού, ή θηριάλωτον, ή θνησιμαίον, καθαιρείσθω. Τούτο γαρ ο Νόμος απείπεν. Ει δε Λαϊκός είη, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΞΔ'

Ει τις Κληρικός ευρεθή την Κυριακήν ημέραν νηστεύων, ή το Σάββατον, πλην του ενός μόνον, καθαιρείσθω. Ει δε Λαϊκός, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΞΕ'

Ει τις Κληρικός, ή Λαϊκός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών προσεύξασθαι, και καθαιρείσθω, και αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΞΣΤ'

Ει τις κληρικός εν μάχη τινά κρούσας, και από του ενός κρούσματος αποκτείνας, καθαιρείσθω δια την προπέτειαν αυτού. Εάν δε Λαϊκός η, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΞΖ'

Ει τις παρθένον αμνήστευτον βιασάμενος έχοι, αφοριζέσθω. Μη εξείναι δε αυτώ ετέραν λαμβάνειν, αλλ' εκείνην κατέχειν, ην καθηρετίσατο, καν πενιχρά τυγχάνη.

ΚΑΝΩΝ ΞΗ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος δευτέραν χειροτονίαν δέξηται παρά τινός, καθαιρείσθω και αυτός και ο χειροτονήσας, ει μη γε άρα συσταίη, ότι παρά Αιρετικών έχει την χειροτονίαν. Τους γαρ παρά των τοιούτων βαπτισθέντας, ή χειροτονηθέντας, ούτε πιστούς, ούτε κληρικούς είναι δυνατόν.

ΚΑΝΩΝ ΞΘ'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή Υποδιάκονος, ή Αναγνώστης, ή Ψάλτης, την αγίαν Τεσσαρακοστήν ου νηστεύει, ή Τετράδα, ή Παρασκευήν, καθαιρείσθω. Εκτός ειμή δι' ασθένειαν σωματικήν εμποδίζοιτο. Εάν δε λαϊκός η, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ Ο'

Ει τις Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, ή όλως του καταλόγου των Κληρικών, νυστεύοι μετά Ιουδαίων, ή εορτάζοι μετ' αυτών, ή δέχοιτο παρ' αυτών τα της εορτής ξένια, οίον άζυμα, ή τι τοιούτο, καθαιρείσθω, ει δε Λαϊκός είη, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΟΑ'

Ει τις Χριστιανός έλαιον απενέγκοι εις ιερόν εθνών, ή εις συναγωγήν Ιουδαίων εν ταις εορταίς αυτών, ή λύχνους άπτοι, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΟΒ'

Ει τις Κληρικός, ή Λαϊκός, από της αγίας εκκλησίας αφέληται κηρόν, ή έλαιον, αφοριζέσθω, και το επίπεμπτον προστιθέτω μεθ' ου έλαβεν.

ΚΑΝΩΝ ΟΓ'

Σκεύος χρυσούν, ή αργυρούν αγιασθέν, ή οθόνην, μηδείς έτι εις οικείαν χρήσιν σφετεριζέσθω, παράνομον γαρ. Ει δε τις φωραθείη, επιτιμάσθω αφορισμώ.

ΚΑΝΩΝ ΟΔ'

Επίσκοπον κατηγορηθέντα επί τινι, παρά αξιοπίστων ανθρώπων, καλείσθαι αυτόν αναγκαίον υπό Επισκόπων, καν μεν απαντήση και ομολογήση, ή ελεγχθείη, οριζέσθω το επιτίμιον. Εάν δε καλούμενος μη υπακούση, καλείσθω και δεύτερον, αποστελλομένων επ' αυτόν δύω Επισκόπων. Εάν δε και ούτω μη υπακούση, καλείσθω και τρίτον,δύω πάλιν Επισκόπων αποστελλομένων προς αυτόν, εάν δε και ούτω καταφρονήσας, μη απαντήση, η σύνοδος αποφαινέσθω κατ' αυτού τα δοκούντα, όπως μη δόξη κερδαίνειν φυγοδικών.

ΚΑΝΩΝ ΟΕ'

Εις μαρτυρίαν την κατά Επισκόπου, αιρετικόν μη προσδέχεσθαι, αλλά μηδέ πιστόν ένα μόνον, επί στόματος γαρ δύω, ή τριών μαρτύρων σταθήσεται παν ρήμα.

ΚΑΝΩΝ ΟΣΤ'

Ότι ου χρη τον Επίσκοπον τω αδελφώ, ή τω υιώ, ή τω συγγενεί χαριζόμενον, εις το αξίωμα της Επισκοπής χειροτονείν ον βούλεται, κληρονόμους γαρ της Επισκοπής ποιείσθαι, ου δίκαιον, τα του Θεού χαριζόμενον πάθει ανθρωπίνω, ου γαρ την του Θεού Εκκλησίαν υπό κληρονόμους οφείλει τιθέναι.Ει δε τις τούτο ποιήσει, άκυρος μενέτω η χειροτονία, αυτός δε επιτιμάσθω αφορισμώ.

ΚΑΝΩΝ ΟΖ'

Ει τις ανάπηρος η τον οφθαλμόν, ή το σκέλος πεπληγμένος, άξιος δε εστίν επισκοπής, γενέσθω. Ου γαρ λώβη σώματος αυτόν μιαίνει, αλλά ψυχής μολυσμός.

ΚΑΝΩΝ ΟΗ'

Κωφός δε ών, και τυφλός, μη γινέσθω Επίσκοπος, ουχ' ως μεμιασμένος, αλλ' ίνα μη τα Εκκλησιαστικά παρεμποδίζοιτο.

ΚΑΝΩΝ ΟΘ'

Εάν τις δαίμονα έχη, Κληρικός μη γενέσθω, αλλά μηδέ τοις πιστοίς συνευχέσθω. Καθαιρισθείς δε προσδεχέσθω, και εάν η άξιος, γινέσθω.

ΚΑΝΩΝ Π'

Τον εξ εθνικού βίου προσελθόντα, και βαπτισθέντα, ή εκ φαύλης διαγωγής, ου δίκαιον εστί πάραυτα προχειρίζεσθαι Επίσκοπον. Άδικον γαρ, τον μηδέπω πείραν επιδειξάμενον, ετέρων είναι διδάσκαλον, ειμή που κατά Θείαν χάριν τούτο γένηται.

ΚΑΝΩΝ ΠΑ'

Είπομεν, ότι ου χρη Επίσκοπον, ή Πρεσβύτερον καθιέναι εαυτόν εις δημοσίας διοικήσεις, αλλά προσευκαιρείν ταις Εκκλησιαστικαίς χρείαις. Ή πειθέσθω ουν τούτο μην ποιείν, ή καθαιρείσθω.Ουδείς γαρ δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν, κατά την Κυριακήν παρακέλευσιν.

ΚΑΝΩΝ ΠΒ'

Οικέτας εις κλήρον προχειρίζεσθαι άνευ της των δεσπότων γνώμης, ουκ επιτρέπομεν, επί λύπη των δεσποτών των κεκτημένων, οίκων γαρ ανατροπήν το τοιούτον εργάζεται. Ει δε ποτέ και άξιος φανείη οικέτης προς χειροτονίαν βαθμού, οίος και ο ημέτερος Ονήσιμος εφάνη, και συγχωρήσωσιν οι δεσπόται, και ελευθερώσωσι, και του οίκου εξαποστείλωσι, γινέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΠΓ'

Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, στρατεία σχολάζων, και βουλόμενος αμφότερα κατέχειν, Ρωμαϊκήν και ιερατικήν διοίκησιν, καθαιρείσθω. Τα γαρ Καίσαρος, Καίσαρι, και τα του Θεού, τω Θεώ.

ΚΑΝΩΝ ΠΔ'

Ει τις υβρίσοι βασιλέα, ή άρχοντα παρά το δίκαιον, τιμωρίαν τιννύτω. Και ει μεν κληρικός καθαιρείσθω, ει δε λαϊκός, αφοριζέσθω.

ΚΑΝΩΝ ΠE'

Έστω υμίν πάσι Κληρικοίς, και Λαϊκοίς βιβλία σεβάσμια και άγια, της μεν Παλαιάς Διαθήκης, Μωϋσέως πέντε: Γένεσις, Έξοδος, Λευϊτικόν, Αριθμοί, Δευτερονόμιον, Ιησού Ναυή έν, Κριτών έν, Ρούθ έν, Βασιλειών τέσσαρα, Παραλειπομένων της βίβλου των ημερών δύω, Έσδρα δύω, Εσθήρ έν, Μακκαβαίων τρία, Ιώβ έν, Ψαλτήριον έν, Σολομώντος τρία: Παροιμίαι, Εκκλησιαστής και Άσμα Ασμάτων, Προφητών δώδεκα, έν Ησα'ϊ'ου, έν Ιερεμίου, έν Ιεζεκιήλ, Δανιήλ έν, έξωθεν δε υμίν προσιστορείσθω μανθάνειν υμών τους νέους, την Σοφίαν του πολυμαθούς Σειράχ. Ημέτερα δε τουτέστι της Καινής Διαθήκης, Ευαγγέλια τέσσαρα: Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά και Ιωάννου, Παύλου επιστολαί δεκατέσσαρες, Πέτρου επιστολαί δύω, Ιωάννου επιστολαί τρείς, Ιακώβου μία, Ιούδα μία, Κλήμεντος επιστολαί δύω. Και αι διαταγαί υμίν τοις Επισκόποις δι' εμού Κλήμεντος εν οκτώ βιβλίοις προσπεφωνημέναι, (ας ου χρη δημοσιεύειν επί πάντων δια τα εν αυταίς μυστικά) και αι Πράξεις ημών των Αποστόλων.

Μεταγραφή από το ιερό Πηδάλιο: Χρήστος Σαλταούρας.