Μηνύματα φωτός

-Ευτυχισμένος αυτός που γνωρίζει,τι είναι αγάπη προς τον Ιησού Χριστό και περιφρονεί τον εαυτόν του χάριν αυτής της αγάπης.
-Αγάπησε ψυχή ολόθερμα τον Ιησού Χριστό.Αυτόν να θεωρείς φίλο σου,Αυτόν,που έστω και αν όλοι σε εγκαταλείψουν,δεν θα σε αφήσει ποτέ,ούτε θα επιτρέψει να καταστραφείς.
-Αν σε κάθε σου ανάγκη επικαλείσαι τον Ιησού Χριστό,θα Τον έχεις πάντοτε κοντά σου.Αν ο Χριστός είναι μαζί σου,κανείς εχθρός δεν μπορεί να σε βλάψει.
-Να είσαι ταπεινός και ειρηνικός και ο Ιησούς Χριστός θα είναι μαζί σου
-Να είσαι ευσεβής και πράος και ο Ιησούς Χριστός θα είναι μαζί σου.
-Κάνε τον Ιησού Χριστό βασιλιά της καρδιάς σου και θα είσαι πάντα ευτυχισμένος.

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

ΟΙ 52 ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑΣ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ




Αρχιμ. Χαραλαμπους Δ. Βασιλοπουλου

Κάθε φορά, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και τον Νέον έτος, οι εφημερίδες και τα περιοδικά όλου του κόσμου, αρχίζουν να γράφουν άρθρα, μελέτες, σχόλια γύρω από την χαρτοπαιξία, ρουλέτες και άλλα τυχερά παιχνίδια... Ταυτοχρόνως δημοσιεύονται αι «σοβαραί δηλώσεις» των διαφόρων μάγων, οραματιστριών και μέντιουμ, δια το τι περιμένει την ανθρωπότητα στον ερχόμενο νέο χρόνο.     Ποιες καταστροφές θα γίνουν και που! Ποίοι μεγάλοι και ισχυροί του κόσμου τούτου «θα τα

Παιδί Μου δος Μου την καρδιά σου



ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ,ΗΧΗΤΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ Π.ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ


Παιδί Μου, δος Μου την καρδιά σου


Το σημερινό Ευαγγέλιο μιλάει για ένα πλούσιο και ένα φτωχό, για έναν άνθρωπο που είχε στη ζωή του ότι ήθελε, αλλά και για έναν άλλο άνθρωπο που στη ζωή του δεν είχε ούτε καν τα στοιχειώδη.  
Όμως μετά τον θάνατο τους ανοίγονται καινούργιοι δρόμοι μπροστά τους. Ο ένας, ο πλούσιος, πηγαίνει κάπου που υπάρχει μόνο οδύνη και ο άλλος, ο φτωχός Λάζαρος, πηγαίνει στην αγκαλιά του Αβραάμ, εκεί που υπάρχει μονάχα χαρά.
Είναι τέτοιος ο πόνος και τέτοια η οδύνη που υποφέρει ο πλούσιος από τη φωτιά της κόλασης, που παρακαλεί τον Αβραάμ: «Σε παρακαλώ, σπλαχνίσου με και στείλε τον Λάζαρο να βρέξει το δάκτυλο του μέσα στο νερό για να μου δροσίσει τη γλώσσα, γιατί υποφέρω μέσα σ’ αυτή τη φωτιά». Προσέξατε τι είπε; Να έλθει να βάλει στα χείλη του το βουτηγμένο στο νερό δάκτυλο του και όχι να του φέρει ένα ποτηράκι νερό! Ο Αβραάμ όμως του απάντησε: «Παιδί μου, στη ζωή εσύ είχες ότι ήθελες, τα απόλαυσες όλα τόσο πολύ μα δεν είχες την ευσπλαχνική στοιχειώδη διάθεση να δώσεις σ’ αυτόν τον άνθρωπο ένα μικρό ξεροκόμματο, όχι από αυτά που εσύ έτρωγες, αλλά από αυτά που πετούσες. Η ασπλαχνία σου λοιπόν τώρα σε έχει φέρει σ’ αυτόν τον πόνο». Δείτε τι έκανε η ασπλαχνία! Ο Λάζαρος υπέφερε πολλά στη ζωή του, όμως επειδή ο Θεός δεν είναι άδικος τώρα χαίρεται και απολαμβάνει τις χαρές του ουράνιου Βασιλείου.
Πολλές φορές οι άνθρωποι κατηγορούμε το Θεό και λέμε: «Μα γιατί αυτός να έχει

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν γιὰ τὸ θάνατο

Ὁ τρόπος ἀντιμετώπισης τοῦ δικοῦ μας θανάτου διαφοροποιεῖται στὸν καθένα μας ἀνάλογα μὲ τὴν ἡλικία καὶ τὶς περιστάσεις. Σκεφτεῖτε τὰ παιδιὰ ποὺ ἀκοῦν τὴ λέξη «θάνατος» καὶ εἴτε ἔχουν μιὰ ἀσαφῆ ἰδέα γι' αὐτόν, εἴτε ἴσως ἔχουν χάσει ἕναν ἤ καὶ τοὺς δύο γονεῖς τους, καὶ πενθοῦν μέσα στὴν μοναξιά: ἡ ἀπώλεια εἶναι ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ἀντίληψή τους γιὰ τὸ θάνατο, ὄχι ὁ ἴδιος ὁ θάνατος. Τὰ περισσότερα παιδιὰ -τὰ περισσότερα ἀγόρια σίγουρα- ἔχουν παίξει, σὲ κάποιες φάσεις τῆς ζωῆς τους, παιχνίδια πολέμου: «Σὲ πυροβόλησα. Εἶσαι πεθαμένος. Πέσε κάτω.»

Καὶ τὸ παιδὶ ξαπλώνει κάτω κι ἐκείνη τὴ στιγμὴ γνωρίζει συναισθηματικά, ἀλλὰ μέσα στὴν ἀσφάλεια τοῦ παιχνιδιοῦ, ὅτι εἶναι νεκρό, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει πὼς δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ παίξει, νὰ τρέξει ἤ νὰ κινηθεῖ. Πρέπει νὰ μείνει ξαπλωμένο μ' ἕνα συγκεκριμένο τρόπο. Ἡ ζωὴ συνεχίζεται τριγύρω του, ἀλλὰ ἐκεῖνο δὲν

ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΓΕΛΩΝ.ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ ΑΠΟ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ


Στην Αγία Γραφή υπάρχουν πληθώρα αναφορές για εμφανίσεις αγγέλων του Θεού στους ανθρώπους.Μια εμφάνιση αγγέλου βεβαίως θα είναι εκστατική,μοναδική υπέροχη,αφήνει δε στον άνθρωπο μια αίσθηση ουράνιας αγαλλίασης και χαράς και αυτό είναι και κατά κάποιον τρόπο η επιβεβαίωση ότι η εμφάνιση αυτή προέρχεται από τον Θεό.Θέλει πολύ διάκριση στην εμφάνιση του αγγέλου γιατί όπως ξέρουμε και ο πονηρός μπορεί να μεταμορφωθεί σε άγγελο φωτός και να παραπλανήσει εφ'όσον είναι γνωστό υπήρξε κι αυτός πριν την πτώση του άγγελος λαμπρός.Διατηρεί και μετά την πτώση τις ιδιότητες των αγγέλων αφού ο Θεός δεν καταργεί το αυτεξούσιο..Ας κάνουμε ευχή πάντα οι άγγελοι του Θεού να είναι δίπλα μας και να μας φυλάνε


Τον δε προσωπικό μας άγγελο να μην τον στενοχωρήσουμε ποτέ και τύχει να μας

Πως μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά για το Θεό;


Αλήθεια, πως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε στα παiδιά για το Θεό; Πόσο εφικτό γίνεται αυτό όταν εμείς
 έχουμε μεγάλα πνευματικά κενά αλλά και οι σημερινές απαιτήσεις των παιδιών έχουν γίνει πιεστικές; Στους καιρούς μας περισσεύουν οι αντιρρήσεις για την ύπαρξη του Θεού, ενώ μεταλλαγμένες μορφές αθεΐας εμφανίζονται συνεχώς. Παράλληλα τα αμείλικτα ερωτήματα των παιδιών μας ζητούν απαντήσεις, σημερινές καί άμεσες. Που είναι ο Θεός όταν το κακό κραυγάζει θριαμβευτικά, όταν ο πόνος, η αρρώστια, ο θάνατος χτυπούν βάναυσα και ανελέητα; Που είναι ο Θεός στην ορφάνια ή στην έσχατη φτώχεια; Σ' αυτό τον ορυμαγδό αμφισβητήσεων και αντιρρήσεων μόνο η εμπειρική βίωση από μέρους μας της ορθοδόξου πίστεως μπορεί να απαντήσει.

Από την αρχή παρουσιάζεται ένα πρακτικό πρόβλημα. Στην εκκλησιαστική παράδοση και την ορθόδοξη Θεολογία μιλούμε για ένα Θεό που είναι Τριαδικός. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς αυτά που κατανοούμε ή προσπαθούμε να κατανοήσουμε εμείς, δεν είναι αυτονόητα στο παιδί. Γι' αυτό και χρειάζεται στο ξεκίνημα να χρησιμοποιήσουμε παραδείγματα που «απλοποιούν» την τριαδικότητα του Θεού. Ένα χαρακτηριστικό είναι το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνος με το κεραμίδι στην Α' Οικουμενική Σύνοδο.


Πριν ξεκινήσουμε να αποκαλύπτουμε το μεγάλο μυστήριο του Θεού στην παιδική ψυχή πρέπει να δημιουργήσουμε την αίσθηση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του. Δηλαδή, όπως όταν γεννήθηκε, οι παραστάσεις γύρω του αλλά και η συνεχής στοργή και φροντίδα το έπεισαν για το ποιοι είναι οι γονείς του που δίπλα τους αισθάνεται ασφάλεια και σιγουριά, έτσι πρέπει να το πείσουμε να δέχεται το Θεό σαν παρουσία, σαν αίσθηση ζωντανή, να πιστεύει σ' Εκείνον και να εκδηλώνει την πίστη του με συγκεκριμένο τρόπο. Οι εικόνες, το καντήλι, το θυμίαμα, η άσκηση της νηστείας, η προσπάθεια εφαρμογής των Ευαγγελικών εντολών από μέρους της οικογένειας δημιουργούν μία ατμόσφαιρα την οποία το παιδί αποδέχεται ως φυσικό του περιβάλλον και στη συνέχεια ακολουθεί. Έτσι γίνεται ευκολότερη αργότερα η προσέγγιση των πνευματικών δεδομένων. Κοντολογίς η πνευματική ατμόσφαιρα που υπάρχει στο σπίτι, κηρύττει σιωπώσα και αποτελεί την πρώτη απόδειξη πως η πίστη στο Θεό δεν είναι έργο απροσδιόριστο χειρών ανθρώπων αλλά πραγματικότητα που μπορεί να βιωθεί.

Η οποιαδήποτε στάση μας -πρέπει να γνωρίζουμε- μπορεί να «χρεώσει» το Θεό και την Εκκλησία. Μερικές φορές εφευρίσκοντας τρόπους για να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας, επιστρατεύουμε και το Θεό σαν συνήγορο των δικών μας αποφάσεων. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να μην χρησιμοποιούμε την παρουσία του Θεού κατ' επιλογήν και κυρίως στις οφειλές των άλλων σε μας. Αν π.χ. υποστηρίζουμε κάτι εξώφθαλμα άδικο και χρησιμοποιούμε και το Θεό γι' αυτό, τότε πρέπει να γνωρίζουμε πως το παιδί θα απορρίψει και εμάς και το δίκιο μας. Είναι νομίζουμε λάθος να μιλούμε για το Θεό με έννοιες που το παιδί δεν κατανοεί. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε λέξεις που δεν έχουν αντίκρυσμα στην παιδική ψυχή. Θα μπορούσαμε "πλάθοντας" το Θεό να του μιλήσουμε με όπλο τις καινοδιαθηκικές ή παλαιοδιαθηκικές ιστορίες για την αγάπη Του, την ειρήνη Του που απλόχερα σκορπίζει σ' εκείνους που τον πιστεύουν και Τον αγαπούν. Είναι ευκολότερη η προσέγγιση του Θεού όταν μιλάμε για τα «χαρακτηριστικά Του. Kαλά θα είναι να ακολουθούμε το μεγάλωμα του παιδιού και να του αποκαλύπτουμε τις αλήθειες της ορθοδόξου πίστεως κατά τη δεκτικότητά του.

Ο νέος αυτός ρόλος που αναλαμβάνουμε, δηλαδή αυτή η εμπειρία της διδασκαλίας ή της μικράς κατηχήσεως θα μας φέρει συχνά αντιμέτωπους με τις πραγματικά μεγάλες πνευματικές ελλείψεις ή και την τελεία μας άγνοια πάνω στα πνευματικά ζητήματα.

Ας φροντίσουμε μιλώντας για το Θεό να γνωρίσουμε τι ακριβώς πρέπει να πούμε στα παιδιά μήπως βρεθούμε σε δρόμους μη ορθόδοξους.

Ας αναζητήσουμε το απόσταγμα της πατερικής σοφίας που αποτελεί τη σωστική κιβωτό. Σχεδόν ταυτόχρονα μπορεί ν' αρχίσει λίγο στην αρχή, εντονότερα στη συνέχεια η αμφισβήτηση για την αλήθεια ή ακόμη θ' αναπτυχθούν σκέψεις ως προς την ορθή πίστη άλλων θρησκειών. Στις μέρες μας μάλιστα που ο συγκρητισμός καταργεί τις ιδιαιτερότητες και τις ταυτότητες των τόπων και των προσώπων χρειάζεται να καταβληθεί πολύς κόπος ώστε το παιδί μας να πεισθεί πως η πίστη που του διδάξουμε είναι πραγματικά η σωστή.

Είναι πολύ σημαντικό η διδασκαλία μας να συνοδεύεται από την τίμια συνεχή προσπάθειά μας να μάθει το παιδί πως οι εντολές του Θεού είναι πραγματικά εφαρμόσιμες. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς καλά γιατί χρειάζεται η πράξη να προηγείται της θεωρίας.

Η άρνηση του Θεού από μέρους του παιδιού σε κάποια ηλικία έρχεται όχι τόσο από την προσωπική του επανάσταση, όσο γιατί αδυνατεί να σηκώσει το «βάρος» της μαρτυρίας του Χριστού στο σχολείο ή στην κοινωνία γενικότερα. Δεν μπορεί να σηκώνει «μόνο» του τις ειρωνείες των φίλων και συμμαθητών του. Και τότε μοιάζει με τους πολλούς. Τότε, ίσως, είναι ώρα να πούμε στο παιδί μας πως η αγάπη μας σε κάποιον δεν είναι θεωρητική αλλά έχει αξία όταν για εκείνον που αγαπάς θυσιάζεσαι. Αυτό δηλαδή που δίδαξε ο Κύριος «αυτή εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς. Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού» (Ίω. ιε' 12, 13). Είναι ανάγκη να μιλήσουμε για την ανάγκη της μαρτυρίας του ονόματος του Χριστού που συχνά γίνεται μαρτύριο.

Την πιο σκληρή μάχη καλείται να δώσει ο παιδαγωγός στα αμείλικτα ερωτήματα του παιδιού: γιατί το κακό στον κόσμο; Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι; Γιατί πονούν;

Κι όμως αποτελεί βασικό ζήτημα ολόκληρης της ανθρώπινης ζωής, σε όλους τους καιρούς. Με πολλή υπομονή και διάκριση θα ξεκινήσουμε από το θέμα της Ελευθερίας του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, πλασμένος από το Θεό, απολάμβανε τον πλούτο των δωρεών του ζώντας στον Παράδεισο. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο και αθάνατο.

Τί θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς την ελευθερία και την αθανασία; Με την αμαρτία o άνθρωπος χάνει μόνος του την ελευθερία, αιχμαλωτίζεται. Δεν του τη στερεί o Θεός. Έκτοτε το κακό σαν παγκόσμια επιδημία εξαπλώνεται στη γη ως ακριβό τίμημα αυτής της κακής χρήσης της Ελευθερίας.

Αφού τέλος καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια με το λόγο και το παράδειγμά μας, ας αναθέσουμε με την προσευχή μας τα παιδιά στο Θεό, για να επιλέξει Εκείνος τον τρόπο που θα μιλήσει στην καρδιά τους.
Tου Αρχιμανδρίτου Εφραιμ Παναούση,
Περιοδικό "Πειραική Εκκλησία" τ. Ιούνιος 2001

Ο γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, για το νοικοκυριό και τη χριστιανική ανατροφή του παιδιού...

-Γέροντα, πώς μπορεί μια νοικοκυρά να ρυθμίση τις δουλειές της, ώστε να έχη χρόνο και για προσευχή; Τι αναλογία δηλαδή πρέπει να υπάρχη ανάμεσα στην εργασία και στην προσευχή;

-Οι γυναίκες συνήθως δεν έχουν μέτρο στις δουλειές τους. Θέλουν συνέχεια να ανοίγουν δουλειές. Ενώ έχουν πολλή καρδιά και θα μπορούσαν να κάνουν πολύ καλό νοικοκυριό στην ψυχή τους, ξοδεύουν την καρδιά τους σε ασήμαντα πράγματα. Ας υποθέσουμε ότι 



έχουμε ένα ποτήρι με ωραία σχέδια, με γραμμές κ.λ.π. Και αν δεν είχε γραμμές, την δουλειά του πάλι θα την έκανε. Εκείνες όμως πάνε στο κατάστημα και αρχίζουν: «Όχι, τις θέλω μέχρι εκεί τις γραμμές, όχι έτσι, όχι αλλιώς». Και αν έχη και κανένα λουλούδι, ε, τότε είναι που σκιρτά η καρδιά! Έτσι η γυναίκα καταστρέφει όλη τη δυναμικότητά της. Σπάνια θα βρης κανέναν άνδρα να δώση προσοχή σε κάτι τέτοια. Και αν ένα πορτατίφ είναι λ.χ. είναι καφέ η μαύρο, ούτε που το προσέχουν οι άνδρες. Αλλά η γυναίκα θέλει κάτι όμορφο, χαίρεται, δίνει ένα κομμάτι της καρδιάς της σε αυτό, άλλο κομμάτι σε κάτι άλλο, οπότε τι μένει για τον Χριστό; Τα χασμουρητά από την κούρασή της στην ώρα της προσευχής.
Όσο απομακρύνεται η καρδιά της γυναίκας από τα όμορφα, τόσο πλησιάζει τον Χριστό. Και όταν η καρδιά δοθή στον Χριστό, τότε έχει μεγάλη δύναμη! Είδα μια ψυχή αυτές τις μέρες που έχει αφεθή τελείως στον Θεό. Βλέπεις να καίη μέσα της μια γλυκιά φλόγα! Τα παίρνει όλα στα ζεστά. Ήταν τελείως κοσμική, αλλά είχε καλή διάθεση και κάποια στιγμή τινάχθηκε η σπίθα μέσα της. Χρυσαφικά, λούσα, όλα τα πέταξε. Τώρα ζη με μια απλότητα! Αγωνίζεται, κάνει δουλειά πνευματική. Με τι θυσία κινείται! Ζήλεψε τους Αγίους με την καλή έννοια. Τι κομποσχοίνι, τι νηστείες κάνει, τι Ψαλτήρι διαβάζει! …Φοβερό! Αυτή τρέφεται με την άσκηση τώρα.

-Γέροντα, μία μητέρα μου είπε: «Είμαι αδύναμη σωματικά και κουράζομαι πολύ. Ούτε τις δουλειές προλαβαίνω να κάνω, ούτε μου μένει χρόνος για προσευχή».

-Να απλοποιήση την ζωή της, για να της μένη χρόνος και για προσευχή. Με την απλότητα μια μητέρα μπορεί να κάνη πολλή προκοπή. Αν μια μάνα έχει απλοποιήσει τη ζωή της, αλλά κοπιάζει, γιατί έχει πολλά παιδιά, δικαιούται να πη «κουράζομαι». Αν όμως χάνη το χρόνο της κοιτάζοντας πώς θα παρουσιάση τακτοποιημένο το σπίτι της στους ξένους, τότε τι να πη κανείς; Μερικές μητέρες, για να τα έχουν όλα τακτοποιημένα στο σπίτι, περιορίζουν ασφυκτικά τα παιδάκια και δεν τα αφήνουν να μετακινήσουν μια καρέκλα ή ένα μαξιλάρι. Τους επιβάλουν στρατιωτική πειθαρχία, και έτσι τα παιδιά, ενώ γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν δυστυχώς βλαμμένα. Ένας μυαλωμένος άνθρωπος, αν δη σε ένα σπίτι που έχει πολλά παιδιά όλα τα πράγματα στην θέση τους, θα βγάλη συμπέρασμα ότι ή τα παιδιά είναι βλαμμένα ή η μάνα είναι βάρβαρη και επιβάλλει στρατιωτική πειθαρχία. Υπάρχει φόβος στην ψυχή των παιδιών, γιʼ αυτό πειθαρχούν.
Μια φορά είχα πάει σε ένα σπίτι με πολλά παιδιά. Πόση χαρά μου έδωσαν αυτά τα παιδάκια με τις παιδικές αταξίες τους, που χαλούσαν την κοσμική τάξη -το κάθε πράγμα στην θέση του.
Αυτό είναι η μεγαλύτερη αταξία, που κουράζει πολύ τον σημερινό άνθρωπο. Παλιά δεν υπήρχαν πνευματικά βιβλία, για να βοηθηθούν οι μητέρες με την μελέτη. Τώρα υπάρχουν ένα σωρό Πατερικά, ένα σωρό μεταφράσεις, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες μητέρες ή ασχολούνται με κάτι χαζά ή εργάζονται, για να τα βγάλουν πέρα.Η μάνα καλύτερα είναι να ασχολήται με την ανατροφή των παιδιών, παρά να καταπιάνεται σχολαστικά με το νοικοκυριό, με τα άψυχα πράγματα. Να τους μιλάη για τον Χριστό, να τους διαβάζη βίους Αγίων. Παράλληλα να ασχολήται και με το ξεσκόνισμα της ψυχής της, για να λαμποκοπάη πνευματικά. Η πνευματική ζωή της μητέρας θα βοηθήση αθόρυβα και τις ψυχές των παιδιών της. Έτσι και τα παιδιά θα ζουν χαρούμενα, και εκείνη θα είναι ευτυχισμένη, γιατί μέσα της θα έχη τον Χριστό. Αν η μάνα δεν ευκαιρή ούτε ένα «Τρισάγιο» να πη, πώς θα αγιασθούν τα παιδιά της;

-Και όταν, Γέροντα, μια μάνα έχη πολλά παιδιά και πολλές δουλειές;

-Όταν κάνη τις δουλειές στο σπίτι, δεν μπορεί συγχρόνως να προσεύχεται; Εμένα η μητέρα μου έμαθε να λέω την ευχή. Όταν σαν παιδιά κάναμε καμμιά αταξία και πήγαινε να θυμώση, την άκουγα που έλεγε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν έβαζε το ψωμί στο φούρνο έλεγε: «Εις το όνομα του Χριστού και της Παναγίας». Και όταν ζύμωνε και όταν μαγείρευε, πάλι έλεγε συνέχεια την ευχή. Έτσι αγιαζόταν και το ψωμί και το φαγητό που έκανε, αγιάζονταν και αυτοί που το έτρωγαν. Πόσες μητέρες που είχαν αγία ζωή είχαν και αγιασμένα παιδιά! Να, η μητέρα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη. Ακόμα και το γάλα αυτής της ευλογημένης μάνας, που θήλαζε ο Γαβριήλ –το κατά κόσμον όνομα του Γέροντα Χατζη-Γεώργη ήταν ασκητικό! Είχε αποκτήσει δύο παιδιά και ύστερα ζούσαν με το σύζυγό της εν παρθενία, αγαπημένοι σαν αδέλφια. Είχε ασκητικό πνεύμα από μικρή, γιατί είχε αδελφή μοναχή, ασκήτρια, την οποία επισκεπτόταν και αργότερα με τα παιδιά της. Ο πατέρας του Γαβριήλ ήταν και αυτός ευλαβής και ασχολούνταν με το εμπόριο, γι αυτό τον περισσότερο καιρό τον περνούσε στα ταξίδια. Αυτό έδινε την ευκαιρία στην μητέρα του να ζη απλά, να μη «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά», να τον παίρνη μαζί της και να αγρυπνή με άλλες γυναίκες πότε στις σπηλιές και πότε στα εξωκκλήσια. Γι αυτό μετά έφτασε σε τέτοια μέτρα αγιότητος.Η ευλάβεια της μητέρας έχει μεγάλη σημασία. Αν η μητέρα έχει ταπείνωση, φόβο Θεού, τα πράγματα μέσα στο σπίτι πάνε κανονικά. Γνωρίζω νέες μητέρες που λάμπει το πρόσωπό τους, αν και δεν έχουν από πουθενά βοήθεια. Από τα παιδιά καταλαβαίνω σε τι κατάσταση βρίσκονται οι μητέρες.

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Θαύμα της Παναγίας σε τυφλό κορίτσι




Επί δύο ολόκληρα χρόνια προσευχόταν στην Παναγία για να βρει και πάλι το φως της, η νεαρή Ελένη από το Κίεβο της Ουκρανίας.

Η Ελένη έχασε όραση και ακοή σε ηλικία 12 ετών, μετά από μακρά ασθένεια που πέρασε.

Οι γιατροί από την αρχή δεν έδιναν ελπίδες στην οικογένεια της Ελένης, τονίζοντας πως η περίπτωσή της είναι δύσκολη.

Η Ελένη όταν μεγάλωσε άρχισε να επισκέπτεται την Λαύρα του Κιέβου, όπου κάθε μέρα για δύο χρόνια έλουζε την εικόνα της Παναγίας με δάκρυα.

Ένα πρωί μια αχτίδα φωτός βγήκε από την εικόνα και φώτισε τα μάτια της, δεν πέρασαν λίγα λεπτά και η Ελένη απέκτησε την όρασή της!

Η ίδια δηλώνει συγκλονισμένη με την αγάπη που της έδειξε η Παναγία, υπογραμμίζοντας ότι δεν θα σταματήσει να πηγαίνει καθημερινά να προσευχηθεί ενώπιον της εικόνας.


Ρομφαία

Το αίμα της Θεοτόκου - Μια αληθινή ιστορία



«Βρισκόμαστε στα 1922. Η επανάσταση του '17 στη Ρωσία έχει οριστικά επιβληθεί. Οι ερυθροί παρτιζάνοι (κομμουνιστές αντάρτες ) νίκησαν τους λευκούς (τσαρικούς αντάρτες) και επέβαλαν νέα τάξη πραγμάτων, καταργώντας έθιμα και παραδόσεις.

Στο χωριό Τοργίνσκ, πολύ κοντά στην πόλη Νερτσίνσκ, έκλεισαν τον ενοριακό ναό και κάρφωσαν με σανίδες τις πύλες του. Ήταν ένας ναός φημισμένος σ’ όλη την περιοχή Ζαμπαϊκάλ, για μια θαυματουργή εικόνα της Θεομήτηρος, την οποία τιμούσαν όχι μόνο οι κοζάκοι, αλλά και οι ξένοι.

Ο ναός πανηγύριζε στις 8 Ιουλίου. Πλήθος πιστών συνέρεε απ’ όλη την περιοχή. Μετά την Παράκληση, έβγαιναν όλοι από τον ναό και λιτάνευαν την ιερή εικόνα στα γύρω χωριά. Τώρα όμως δεν γίνεται πια λιτανεία, γιατί η νέα εξουσία έχει σφραγίσει την Εκκλησία.

Εκείνη τη χρονιά είχε πέσει φοβερή ξηρασία στην περιοχή Ζαμπαϊκάλ. Η γη άνοιξε από τη ζέστη, και στέρεψαν οι πηγές, τα ποτάμια και τα πηγάδια. Τα φύλλα των δέντρων κιτρίνισαν και μαράθηκαν σαν

Τον έκλεισε ο άγιος Άγγελος μέσα στις φτερούγες του!



Ένα συγκινητικό περιστατικό , που αποδεικνύει αφ’ ενός τη δύναμη και τη θεϊκή Χάρη που έχει η Παναγία μας και αφ’ ετέρου το πόσο την αγαπούν και Την σέβονται οι άγιοι Άγγελοι, συνέβη προσφάτως σε έναν Έλληνα ξενιτεμένο.Μια συγγενής του πιστή και ευλαβής, όταν συναντηθήκαν, του έδωσε σαν ευλογία και φυλαχτό έναν Σταυρό, στο κέντρο του οποίου ήταν τοποθετημένη μια μικρή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Βαρνάκοβας. Εκείνος με ευλάβεια την έβαλε στην τσέπη του για προστασία, γιατί είχε κάποια προβλήματα με την καρδιά του και οι γιατροί είχαν τοποθετήσει στο στήθος του βηματοδότη για την καλή λειτουργία της.


Μια μέρα, αιφνίδια, ο βηματοδότης χάλασε τόσο πολύ, που σχεδόν διαλύθηκε! Η καρδιά του έμεινε αβοήθητη και η ζωή του έσβηνε! Εκείνη τη μεγάλη στιγμή που βρέθηκε μεταξύ ζωής και θανάτου, είδε τί πραγματικά συμβαίνει στον πνευματικό κόσμο! Είδε τον άγιο Άγγελό του αλλά και το κακό πνεύμα, που με θράσος και μανία διεκδικούσε την ψυχή του. “Αυτός είναι δικός μου!”, φώναζε. Έφριξε ο άνθρωπος και απλώνοντας το χέρι του στην τσέπη του έπιασε τον Σταυρό με την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και φώναξε “Παναγία μου!” Και τότε – πόση Χάρη στ’ αλήθεια έχει το άγιο όνομά Της! - ο άγιος Άγγελος άνοιξε διάπλατα τις φωτεινές φτερούγες του και στοργικά αλλά και με χαρά τον έκλισε μέσα τους!...
Η πίστη του και η ένθερμη επίκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου άνοιξαν τη θύρα του θείου ελέους. Η καρδιά του άντεξε με θείο “βηματοδότη”, ώσπου να τον πάνε στο νοσοκομείο και να αντικαταστήσουν τον χαλασμένο βηματοδότη, τον ιατρικό.
Παράταση ζωής του εδόθη άνωθεν, ασφαλώς για να καλλιεργηθεί βαθύτερα και να προετοιμαστεί καλύτερα για την αιωνιότητα, έτσι ώστε ο ανθρωποκτόνος αντίδικος να μην έχει κανένα δικαίωμα επ’ αυτού. Όχι μόνον επί του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά και σε όλους.
Είθε!



Πηγή: «ΝΕΩΤΕΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ
& ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»
ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΣ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ
ΔΩΡΙΔΑ 2007

Βίος Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιακόνου 27 Δεκεμβρίου

Άγιος Στέφανος, ο Πρωτομάρτυρας του Χριστού, που τιμά η Εκκλησία μας στις 27 Δεκεμβρίου, είναι μια μεγάλη και ηρωική μορφή του Χριστιανικού Μαρτυρολογίου.
Είναι ο πρώτος από τους Επτά Διακόνους, ο αρχιδιάκονος, που διάλεξε ο πιστός λαός των Ιεροσολύμων για να προσφέρει, μαζί με τους άλλους, τις υπηρεσίες. του στα
κοινά συσσίτια, στις καλούμενες τράπεζες αγάπης των Πρώτων Χριστιανών.
Το ζήτημα για την εκλογή Διακόνων στην Πρωτοχριστιανική Εκκλησία προέκυψε όταν μερικοί Ελληνιστές Ιουδαίοι, δηλαδή ελληνόφωνοι Εβραίοι της διασποράς,
διατύπωσαν παράπονα για άνιση μεταχείριση.
Παραπονιόνταν συγκεκριμένα, εκείνοι, ότι στην καθημερινή διανομή των τροφών που γινόταν μεταξύ των Πρώτων Χριστιανών παραβλέπονταν οι ανάγκες των χηρών
και των ορφανών, των Ελληνιστών Εβραίων.

Ποιος είναι ο Στέφανος

Ας σταθούμε όμως τώρα με ιδιαίτερη προσοχή στο γενναίο αυτό στρατιώτη του Χριστού που ονομάζεται Στέφανος. Ας δούμε αυτόν το σεμνό νέο, τον ενάρετο άντρα
με τη φλογερή πίστη που σήκωσε για την αγάπη του Κυρίου το δικό του σταυρό και έγινε η απαρχή του Χριστιανικού Μαρτυρολογίου, ο σημαιοφόρος και το σύμβολο
της μαρτυρικής Χριστιανοσύνης.
Ο Στέφανος ήταν Χριστιανός μεγάλης πίστεως. Ήταν, όπως φαίνεται, πολύ γνωστός ανάμεσα στους

Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;



ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ; 


"Έγινε Υιός ανθρώπου, ενώ ήταν γνήσιος Υιός του Θεού, για να κάνει τους υιούς των ανθρώπων τέκνα θεού".


(Aγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ



Geseënde Kersfees - AFRIKAANS

Gezuar Krishtlindjen - ALBANIAN

eid meelad sa'eed - ARABIC

Shenoraavor Nor Dari yev Pari Gaghand - ARMENIAN

Tezze Iliniz Yahsi Olsun - AZERI

Egu Berri Zerientsuak - BASQUE

shuvo naba barsha - BENGALI

Nedeleg Laouen - BRETON

gong tsok sing dan - CANTONESE

Veselé Vánoce - CZECH

Glædelig Jul - DANISH

Zalig Kerstfeest - DUTCH

Merry Christmas - ENGLISH

Gajan Kristnaskon - ESPERANTO

Häid Jõule - ESTONIAN

Hyvää Joulua - FINNISH

Joyeux Noël - FRENCH

Noflike Krystdagen - FRISIAN

Nollaig Cridheil - GAELIC

Fröhliche Weihnachten - GERMAN

Καλά Χριστούγεννα (Kala Cristougenna) - GREEK

Navidad Ara Pora - GUARANI

Barka Dΰ Kirsμmatμ - HAUSA

Mele Kalikimaka - HAWAIIAN

shub naya baras - HINDI

Kellemes Karácsonyi Ünnepeket - HUNGARIAN

Gleðileg Jól - ICELANDIC

Nollaig Shona Dhuit - IRISH

Buon Natale - ITALIAN

kurisumasu omedeto - JAPANESE

tan chuk ha - KOREAN

Wanikiya Tonpi Womiyuskin - LAKOTA

Selamat Hari Natal - MALAY

Il-Milied It-Tajjeb - MALTESE

gong zhu sheng dan - MANDARIN

Meri Kirihimete - MAORI

Kasmish Bihozhi - NAVAJO

Gledelig Jul - NORWEGIAN

Pulit Nadal - OCCITAN

Bon Pasku - PAPIAMENTO

Gutpela Krismas Tru - PIJIN

Feliz Natal - PORTUGUESE

Bung Nadal - ROMANSCH

Cratun Fericit - Romanian

Ia Manuia Le Kerisimasi - SAMOAN

Veselé Vianoce - SLOVAK

Feliz Navidad - SPANISH

Kuwa Na Krismasi Njema - SWAHILI

God Jul - SWEDISH

Maligayang Pasko - TAGALOG

Yeni Yilinizi Kutlar - TURKISH

Nadolig Llawen - WELSH

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Το Θέλημα του Θεού...στη ζωή μας...

Κάποτε ζούσε σ’ ένα χωριό κάποιος φτωχός γέροντας, ο οποίος είχε ένα όμορφο άλογο που τον βοηθούσε στις γεωργικές του ασχολίες και το οποίο ήταν τόσο όμορφο και δυνατό, ώστε ήταν γνωστό σε όλη τη γύρω περιοχή.



Κάποια μέρα, ένας πρίγκιπας που εντυπωσιάστηκε από τη φήμη και το παρουσιαστικό του αλόγου, θέλησε να το αγοράσει, προσφέροντας στον γέροντα ένα υπέρογκο ποσό. Αυτός, όμως, αρνήθηκε να πουλήσει το αγαπημένο του άλογο, µε το οποίο είχε δεθεί τόσα χρόνια, και επέστρεψε στο χωριό του. 
-“Μα καλά είσαι ανόητος;” ρωτούσαν οι συγχωριανοί του.
“Πούλα το άλογο για το καλό σου,
θα πιάσεις πολλά χρήματα και θα είσαι ευτυχισμένος!”
-“Ααα, εμένα το άλογο με βοηθά στην εργασία μου...
Καιποιος ξέρει τι είναι καλό και τι κακό;” απαντούσε ο γέροντας,

Τα Χριστούγεννα του Μίσα



Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα

ΠΩΣ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ!!!

 
ΠΩΣ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ!!!

• H πολυλογία, τις περισσότερες φορές, προέρχεται από την υπερηφάνεια, από την οποία, φανταζόμενοι εμείς πως γνωρίζουμε πολλά, και ικανοποιώντας τη γνώμη μας, πιεζόμαστε με πολλές επαναλήψεις των λόγων μας, να τυπώσουμε την γνώμη μας αυτή στις καρδιές των άλλων, για να τους κάνουμε τον δάσκαλο, σαν να έχουν ανάγκη να μάθουν από μας, και μάλιστα την ίδια υπερηφάνεια δείχνουμε όταν τους διδάσκουμε χωρίς αυτοί να μας ρωτήσουν πρώτα.

• Ο Απόστολος Ιάκωβος, θέλοντας να φανερώσει πόσο δύσκολο είναι το να μην αμαρτάνει κάποιος στα λόγια που λέει, είπε ότι αυτό είναι χαρακτηριστικό των τελείων ανδρών.
«Αν κάποιος δεν κάνη σφάλματα με τα λόγια, αυτός είναι τέλειος άνθρωπος, ικανός να χαλιναγωγήσει όλο του τον εαυτό». (Ιακώβου 3, 2 ).
Γιατί, αφού η γλώσσα αρχίσει μία φορά να μιλάει, τρέχει σαν

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ


Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ
της Φαρμακολύτριας 


(Η μνήμη της εορτάζεται στις 22 Δεκεμβρίου)


1. Η ΕΥΣΕΒΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΦΛΑΒΙΑ

Η αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια γεννήθηκε στη Ρώμη της Ιταλίας, όταν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κυβερνούσε ένας μεγάλος διώκτης του Χριστιανισμού, ο ασεβής τύραννος Διοκλητιανός (284 - 305 μ.Χ.).
Η οικογένεια της ήταν από τις πιο πλούσιες και πιο ένδοξες της Ρώμης. Ήταν οικογένεια Ρωμαίου συγκλητικού. Ο πατέρας της λεγόταν Πραιτεξτάτος και ήταν φανατικός ειδωλολάτρης, ενώ η μητέρα της λεγόταν Φλαβία και ήταν Χριστιανή.
Η μητέρα της, μια πολύ έξυπνη και σοφή γυναίκα, πολύ γρήγορα προβληματίστηκε με τις

Ἡ ψυχή μετά τό σωματικό θάνατο


Θέλουμε νά ξεχωρίσουμε τά πράγματα· Τί ἐννοοῦμε ὅταν λέμε «ζωή τῆς ψυχῆς μετά τό σωματικό θάνατο, μέση κατάσταση, Παράδεισο, ῞Αδη, Κόλαση, Βασιλεία, Αἰώνια ζωή»;

Ζωή τῆς ψυχῆς μετά τό σωματικό θάνατο, ἤ ὅπως τήν ὀμομάζουν ἄλλοι «μέση κατάσταση τῶν ψυχῶν» γιά τούς ὀρθόδοξους εἶναι ἡ ζωἠ πού ζεῖ ἡ ψυχή μετά τήν ἔξοδό της ἀπό τό σῶμα μέχρι τή Δευτέρα Παρουσία, ὁπότε, μετά τήν κοινή ᾿Ανάσταση, θά λάβη τό «οἰκεῖον» σῶμα μεταμορφωμένο καί ἄφθαρτο. Τήν ὀνόμασαν αὐτή τήν κατάσταση οἱ Πατέρες «μέση κατάσταση», διότι ἡ ψυχή βρίσκεται σέ κατάσταση ἀναμονῆς καί προσμονῆς τῆς ἀναστάσεως καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου. Παραμένοντας στήν κατάσταση αὐτή ἡ ψυχή, προγεύεται τήν παραδείσια μακαριότητα ἤ τίς τιμωρίες τῆς Κολάσεως. Στή μέση κατάσταση δηλαδή οὔτε οἱ δίκαιοι ἀπολαμβάνουν ὅσα θά ζήσουν καί θά ἀπολαύσουν στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, οὔτε οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί ὑφίστανται τήν τέλεια κόλαση.
Σέ πολλά πατερικά κείμενα πού εἶναι σχετικά μέ τήν ἐσχατολογία παρατηροῦμε νά γίνεται διάκριση ἀνάμεσα στόν Παράδεισο καί στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἀνάμεσα στόν ῞ᾼδη καί στήν Κόλαση.
῎Ετσι ὀνομάζουν Παράδεισο, τήν κατάσταση ἐκείνη ὅπου ἔρχονται οἱ δίκαιοι καί οἱ ῞Αγιοι μετά τήν κοίμησή τους.
Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν κατάσταση ἐκείνη ὅπου θά εἰσέλθουν οἱ ῞Αγιοι μετά τήν ἀνάσταση τῶν

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΖΩΗΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ ή ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ;


 ✟...ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΖΩΗΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ ή ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ;

Κάποτε μια γυναίκα παραπονιόταν σε έναν γέροντα για την κατάθλιψη που ένιωθε και για όλα τα στραβά
που της τύχαιναν στη ζωή της. Κι ο γέροντας, παίρνοντας ένα ποτήρι, το γέμισε μέχρι τη μέση νερό και της είπε:
 
- Αν νιώθεις δυστυχισμένη είναι γιατί έμαθες να βλέπεις το ποτήρι της ζωής σου ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ Κανένας άνθρωπος δεν τα έχει όλα...
Ο Θεός έδωσε στον καθένα μας χαρές αλλά και λύπες που να μας ταπεινώνουν. ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ; Μάθε να βλέπεις το ποτήρι της ζωής σου ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ Να σκέφτεσαι τις δωρεές του Θεού στη ζωή σου και κάθε μέρα να Τον δοξάζεις γι΄ αυτές... Γιατί μόνο όσοι δοξολογούν τον Θεό απολαμβάνουν κι απ΄ αυτή τη ζωή ουράνια χαρά στην καρδιά τους!
 
''ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙ" (Προς Εφεσίους, 5, 20)

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

ΓΙΑΤΙ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ;

- Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;

- Δεν ξέρεις; 
Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και  κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους. 
Εδώ οι γονείς  κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά ή οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν  γεννιέται κανένα βασιλόπουλο, οι Άγιοι γιατί να μην κεράσουν; Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές. 
Γι΄ αυτό, ο διάβολος, επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί πειρασμούς, για να στερηθούν οι άνθρωποι τα  θεία δώρα και να μη χαρούν ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή. 
Και βλέπεις, μερικές φορές στην οικογένεια, όταν σε μια γιορτή ετοιμάζονται όλοι να  κοινωνήσουν, τους βάζει ο πειρασμός να μαλώσουν, και όχι μόνο δεν κοινωνούν, αλλά ούτε στην εκκλησία πηγαίνουν. Τα φέρνει έτσι τα πράγματα το  ταγκαλάκι, ώστε να στερηθούν όλη την θεία βοήθεια. 
Αυτό παρατηρείται και στην  δική μας, την καλογερική ζωή. Πολλές φορές το ταγκαλάκι, επειδή γνωρίζει εκ  πείρας ότι θα βοηθηθούμε πνευματικά σε κάποια γιορτή, εκείνη την ημέρα, ή μάλλον  από την παραμονή, δημιουργεί έναν πειρασμό- σαν πειρασμός που είναι- και μας  χαλάει όλη την διάθεση. Μπορεί λ.χ. να μας βάλει να φιλονικήσουμε με ένα  αδελφό, και ύστερα μας θλίβει, μας τσακίζει ψυχικά και σωματικά. Έτσι, δεν μας  αφήνει να ωφεληθούμε από την γιορτή με τον χαρούμενο τρόπο της δοξολογίας. Ο  Καλός Θεός όμως, όταν δη ότι δεν δώσαμε εμείς αφορμή, αλλά αυτό έγινε μόνον από  φθόνο του πονηρού, μας βοηθάει. Και ακόμη πιο θετικά μας ωφελεί, όταν εμείς  παίρνουμε ταπεινά το σφάλμα επάνω μας και δεν κατηγορούμε όχι μόνον τον αδελφό  μας αλλά ούτε και τον μισόκαλο διάβολο, διότι η δουλειά του αυτή είναι: να  δημιουργεί σκάνδαλα και να σκορπάει κακότητα, ενώ ο άνθρωπος ως εικόνα Θεού πρέπει  να σκορπάει ειρήνη και καλοσύνη.

 ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Τα σχέδια της πενταρχίας του σκότους


Αυτά που συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, δεν είναι μια απλή υφαρπαγή του πλούτου των ανθρώπων και των κρατών από κάποιους δανειστές. Πίσω από αυτά, υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο του Εωσφόρου να κυριαρχήσει πάνω σε όλο τον πλανήτη, πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος και πάνω σε όλα τα κράτη, για να μπορέσει να εκπληρώσει το προαιώνιο σατανικό του σχέδιο να γίνει αυτός ο αρχηγός του ανθρωπίνου γένους. Να είναι αυτός που θα κυριαρχήσει στις καρδιές μας, στη θέση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό, μη νομίζετε ότι είναι τόσο απλά τα πράγματα. Οι δανειστές μας δεν είναι απλοί άνθρωποι, κοινοί τοκογλύφοι, που λέμε, αλλά είναι κλέφτες των ψυχών που ενεργούν για λογαριασμό κάποιου. Όλοι όμως αυτοί, που θέλουν να κάνουν αυτό το κακό, μην νομίζετε ότι είναι πάρα πολλοί. Είναι ελάχιστοι. Τόσο ελάχιστοι που θα μπορούσα να σας πω ότι είναι σχεδόν πέντε. Είναι η λεγόμενη πενταρχία των πατριαρχών του σκότους. 

Η Εκκλησία μας, όταν ήρθε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός και την

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ (ψηφιακό βιβλίο)

Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθονη! Οταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ (ψηφιακό βιβλίο)

Σημείωση: ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ (VIEW FULLSCREEN) για να διαβάσετε το βιβλίο πιο άνετα, σε πλήρη οθονη! Οταν τελειώσετε πατήστε to πλήκτρο Esc για να επιστρέψετε στη σελίδα.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Η τάξις των δακρύων


Σε προηγούμενο γραπτό μας, εξετάζοντας την αξία που έχει η θλίψη στην ανθρώπινη ζωή, αναφερθήκαμε και στους ποικίλους πειρασμούς που την προκαλούν, και στα δάκρυα που συχνά την συνοδεύουν. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε, στα σύντομα, και την θετική -την ευεργετική θάπρεπε να πούμε- όψη κάποιων δεδομένων του παρόντος κόσμου, που κατά την τρέχουσα λογική θεωρούνται, εκ πρώτης όψεως, αρνητικά και απευκταία. 
Ενώ όμως είπαμε τα απαραίτητα για θλίψη και πειρασμούς, είχαμε επιφυλαχθεί να μιλήσουμε εδώ διεξοδικά, σε ιδιαίτερο άρθρο, για τα δάκρυα. Κι' αυτό, όχι μόνο γιατί υπάρχει μια τεράστια ποικιλία δακρύων, όπως θα δούμε πιο κάτω, αλλά προ πάντων γιατί τα δάκρυα τοποθετούνται από τους «νηπτικούς Πατέρας» της ερήμου στην κορυφή των «αγαθών» του παρόντος κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι, στην κατανυκτικότερη στιγμή της προσευχής των, δεν ζήτησαν ποτέ από τον Θεό μήτε σοφία, μήτε καρτερία και θάρρος, μήτε ακόμη και αγιότητα. Κορυφαίο αίτημά τους ήταν πάντα, στερεοτύπως, το «δάκρυά μοι δος ο Θεός, δάκρυα μετανοίας». Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να μας

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Προσευχή: λόγοι διδαχής του Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτη.


Το κομποσχοινάκι είναι θαυματουργό!
Η καλυτέρα προσευχή είναι ό,τι εσύ επινοείς εκείνην την ώρα. Δεν είναι μόνον, θέλω να διαβάσουμε Μετάληψη να μεταλάβουμε, τρόπον τινά, αύριο. Α, «από ρυπαρών χειλέων, από βδελυράς καρδίας…»• διαβάζουμε, ούτε καταλαμβάνουμε τι λέμε. Εσύ ο ίδιος να βρεις προσευχή, εσύ ο ίδιος• οπότε καταλαμβάνεις τι λες εις τον Θεό. Αυτό έχει μεγάλη δύναμη, να πούμε, μεγάλη δύναμη!
Ε, ας υποθέσουμε ότι αύριο θα μεταλάβουμε. Θα μεταλάβουμε. Θά ‘ρθει ουσιωδώς ο Παράκλητος ν’ αγιάσει τα Δώρα: πώς θα τον υποδεχθείς; «Στο έλεός Σου, στην ευσπλαχνία Σου, συγχώρεσέ με». Έχει δύναμη διότι το λες και το καταλαμβάνεις, από μέσα απ’ την ψυχή σου βγαίνει αυτή η ευχή, να πούμε. Διότι πολλές φορές διαβάζουμε, αλλού τρέχει ο νους, αλλά αυτό που βγαίνει από μέσα σου, το καταλαμβάνεις τι λες…

πηγή Ορθόδοξη Πορεία Σύλλογος ορθοδόξων τυφλών ελλάδος

Απόσταγμα πατερικής σοφίας: 20 πνευματικά κεφάλαια βασισμένα σε κείμενα του οσίου Συμεών του νέου θεολόγου (αρχεία ήχου, mp3).



Στην ουράνια χορεία των μεγάλων Οσιακών μορφών, που με την κεχαριτωμένη βιωτή τους έγιναν δοχεία και μαρτύρια του Παναγίου Πνεύματος, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Όσιος Συμεών, που επονομάσθηκε, Νέος Θεολόγος, «δια την Θεώθεν αυτώ δωρηθείσαν της Θεολογίας χάριν”. Είναι ο τρίτος Άγιος, μετά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη και τον Ναζιανζηνό Γρηγόριο, που αξιώθηκε να λάβει από την ζωντανή Ορθόδοξη παράδοση την επωνυμία του Θεολόγου. Ο Όσιος Συμεών γεννήθηκε το 949 στη Γαλάτη της Παφλαγονίας, από γονείς ευγενείς και ευκατάστατους, που φιλοδοξούσαν να τον προωθήσουν σε κάποιο ανώτατο αξίωμα της κρατικής «ιεραρχίας”. Ήλθε γι’ αυτό από μικρός στην Κωνσταντινούπολη. Ο ίδιος όμως, έχοντας συνδεθεί από 14-ων χρόνων με τον φημισμένο Στουδίτη Μοναχό Συμεών τον ευλαβή, στράφηκε στην άσκηση, στη προσευχή και τη μελέτη Πνευματικών κειμένων…
Ακούστε το θαυμάσιο αυτό βιβλίο, όπως ηχογραφήθηκε για την δανειστική βιβλιοθήκη των ηχογραφημένων βιβλίων του συλλόγου μας, σε απόδοση – ανάγνωση του Βαγγέλη Δρούζα. Τεχνική επιμέλεια Μιχαήλ Χαντάς.
πηγή Ορθόδοξη Πορεία Σύλλογος ορθοδόξων τυφλών ελλάδος

Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ...

*•❀... Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ...❀•*
¸.•°*”˜˜”*°•✿ Διδακτική ιστoρία . . . ¸¸.•

Ένας αυτοκράτορας στην Άπω Ανατολή, γερνούσε και καταλάβαινε ότι έφτασε η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή έναν από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Προσκάλεσε μια μέρα πολλούς νέους του βασιλείου του και τους είπε:
«Έφτασε η ώρα μου να παραιτηθώ και να διαλέξω τον επόμενο αυτοκράτορα. Έχω αποφασίσει να διαλέξω έναν από σας».
 
Οι νέοι ξαφνιάστηκαν! Αλλά ο αυτοκράτορας συνέχισε.
«Θα δώσω σήμερα στον καθένα σας ένα σπόρο, έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίζετε και να ξαναρθείτε εδώ μετά ένα χρόνο από σήμερα με ό,τι έχει φυτρώσει απ’ αυτόν τον ένα σπόρο. Εγώ θα κρίνω τότε τα φυτά που θα φέρετε κι αυτός, το φυτό του οποίου θα διαλέξω, θα είναι ο επόμενος αυτοκράτορας!»
 
Ένα αγόρι που λεγόταν Λίνγκ, ήταν εκεί εκείνη την ημέρα και όπως όλοι οι άλλοι, πήρε κι αυτός ένα σπόρο. Πήγε σπίτι του και γεμάτος ενθουσιασμό διηγήθηκε στη μητέρα του τι συνέβη. Η μητέρα του τον βοήθησε να βρει μια γλάστρα και χώμα κι αυτός φύτεψε το σπόρο και τον πότισε προσεχτικά. Του άρεσε να τον ποτίζει κάθε μέρα και να παρακολουθεί να δει αν είχε φυτρώσει.
Ύστερα από τρεις εβδομάδες περίπου, μερικοί από τους άλλους νέους, άρχισαν να μιλούν για τους σπόρους τους και για τα φυτά που άρχισαν να μεγαλώνουν.
Ο Λίνγκ συνέχισε να παρακολουθεί το σπόρο του, αλλά τίποτα δεν φύτρωσε ποτέ. Πέρασαν τρεις

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ



Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ 
(Η μνήμη του εορτάζεται στις 15 Δεκεμβρίου)


1. ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ

Βρισκόμαστε στα μέσα του Β΄ αιώνος. Στη Ρώμη, την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το κήρυγμα του Χριστιανισμού εξαπλώνεται ραγδαία. Μπαίνει σ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα και γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό από τα πιο χαμηλά και φτωχά μέχρι τα πιο μεγάλα και τα πιο πλούσια, από τις φτωχογειτονιές της Ρώμης μέχρι και αυτό ακόμα το Παλάτι των αυτοκρατόρων.
Το Ευαγγελικό μήνυμα του Χριστιανισμού συγκινεί τα πλήθη, γιατί προτείνει μια νέα ηθική τάξη. Η εφαρμογή της υπέροχης ευαγγελικής διδασκαλίας της αγάπης, της αδελφοσύνης, της ευσπλαχνίας, της ηθικής ζωής και της ισότητας όλων, δίνει πλέον στον άνθρωπο την δυνατότητα να βιώσει την πραγματική χαρά και ευτυχία, που μόνο ο αληθινός Θεός μπορεί να χαρίσει!
Βέβαια, η ειδωλολατρική θρησκεία αντιδρά και χρησιμοποιεί την Ρωμαϊκή εξουσία για να καταστείλει με βίαια και απάνθρωπα μέσα την Χριστιανική πίστη.
Οι πολυπληθείς μαθητές των κορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου, οι οποίοι στήριξαν με λόγια αλλά και με τα μαρτύριά τους την αιματοβαμμένη Εκκλησία της Ρώμης, βοηθούν τα μέγιστα στην εξάπλωση της Χριστιανικής θρησκείας.
Παντού, σ’ ολόκληρη τη Ρώμη γίνονται συνάξεις, στις οποίες οι χριστιανοί μαζεύονται κρυφά, με κίνδυνο της ζωής τους, για να ακούσουν από τους μαθητές των αγίων αποστόλων ό,τι

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΜΙΣΘΟΣ


Κάποτε τον Ἅγιο Νήφων (Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν) τόν βασάνισε ὁ ἑξῆς λογισμός: 


‟Μήπως, ἀντί νά τρέχω στούς ναούς, εἶναι καλύτερα νά κάθομαι σ’ ἕνα μέρος καί νά ζητάω τό ἔλεος τοῦ Θεου;’’. Δέν ἄργησε ὁ φιλάνθρωπος Θεός νά τοῦ ἀποκαλύψει,ὅτι κάθε φορά πού ἕνας ἄνθρωπος πάει σέ ἐκκλησία γιά νά προσευχηθεῖ, εἴτε μέρα εἶναι εἴτε νύχτα, τά βήματά του μετριοῦνται ἀπό τούς ἁγίους ἀγγέλους, γιά νά μετατραποῦν σέ οὐράνιο μισθό τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως.

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: ΗΡΘΑ ΚΑΙ Μ’ ΕΔΙΩΞΕΣ!

Τον βρήκε φοβερή καταιγίδα και πάλευε με τα ορμητικά ρεύματα που πλημμύρισαν τους δρόμους. 

15
Όταν το νερό έφτασε ως τη μέση του, τον πλησίασε μία αυτοσχέδια βάρκα και ο βαρκάρης τον κάλεσε να μπει μέσα.

-Όχι απάντησε εκείνος. Είμαι πιστός. Και ο Θεός δε θα με αφήσει.

Αργότερα, όταν το νερό έφτασε ως το στήθος του ξανάρθε ο βαρκάρης.

-Φύγε, του είπε και πάλι. Είμαι πιστός και ο Θεός θα με σώσει.

Όταν το νερό έφτασε πλέον ως το λαιμό του, ξανάρθε ο βαρκάρης αλλ΄εκείνος και πάλι αρνήθηκε και σε λίγο πνίγηκε.

Όταν έφτασε στον Παράδεισο ρώτησε το Θεό γιατί δεν ήρθε να τον σώσει.

- Ήρθα του είπε. Ήρθα τρεις φορές σαν βαρκάρης και μ' έδιωξες. 

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

Θαυματουργοί Άγιοι της Ιατρικής





  


1. O Όσιος Άνθιμος ο νέος ασκητής από την Κεφαλονιά για τους τυφλούς. Γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το1727. Επτά χρονών ο Όσιος έχασε το φως του. Με τις 
προσευχές της μητέρας του το ξαναβρήκε, αλλά αργότερα όταν διάλεξε να γίνει μοναχός, με την σκληρή άσκηση το ξανά έχασε. Τον επικαλούνται για καλή όραση και θεραπεία. 
Παρ’ όλη την αναπηρία του, έκανε θαυμαστό αποστολικό έργο. Πέθανε το1781 - 2 . Θεωρείται προστάτης της Αστυπάλαιας (εορτάζει 4 Σεπτεμβρίου).

2. Η Αγία Αγάθη η Μάρτυς, για τον καρκίνο. Η ωραία και πλούσια