Μηνύματα φωτός

-Ευτυχισμένος αυτός που γνωρίζει,τι είναι αγάπη προς τον Ιησού Χριστό και περιφρονεί τον εαυτόν του χάριν αυτής της αγάπης.
-Αγάπησε ψυχή ολόθερμα τον Ιησού Χριστό.Αυτόν να θεωρείς φίλο σου,Αυτόν,που έστω και αν όλοι σε εγκαταλείψουν,δεν θα σε αφήσει ποτέ,ούτε θα επιτρέψει να καταστραφείς.
-Αν σε κάθε σου ανάγκη επικαλείσαι τον Ιησού Χριστό,θα Τον έχεις πάντοτε κοντά σου.Αν ο Χριστός είναι μαζί σου,κανείς εχθρός δεν μπορεί να σε βλάψει.
-Να είσαι ταπεινός και ειρηνικός και ο Ιησούς Χριστός θα είναι μαζί σου
-Να είσαι ευσεβής και πράος και ο Ιησούς Χριστός θα είναι μαζί σου.
-Κάνε τον Ιησού Χριστό βασιλιά της καρδιάς σου και θα είσαι πάντα ευτυχισμένος.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

Iστορίες που δυναμώνουν την ψυχή! Γράφει ο π.Νεκτάριος Πόκκιας 30-05-2016


Από ένα όμορφο βιβλίο θα δανεισθώ την σημερινή ιστορία που είναι διδακτική αλλά συνάμα και ψυχικά τονωτική για την εποχή μας, μία εποχή όπου έχουμε χάσει τον προσανατολισμό και τους στόχους μας. 
Η ιστορία αναφέρεται σε τρία δένδρα που στέκονταν στην κορυφή ενός λόφου και έκαναν όνειρα για το αβέβαιο μέλλον τους. Σκέφτονταν τί θα ήθελαν να γίνουν όταν μεγαλώσουν.
Το πρώτο δένδρο επιθυμούσε να γίνει κάποια στιγμή ένα πολύτιμο μπαούλο ξυλόγλυπτο όμορφα σκαλισμένο που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός.
Το δεύτερο επιθυμούσε να γίνει στα χέρια ενός καλού ναυπηγού ένα μεγάλο καράβι με γερό σκαρί –όμορφο μεγαλόπρεπο- που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα, κάνοντας ταξίδια με τέτοια υψηλά πρόσωπα.
Το τρίτο επιθυμούσε να γίνει το πιο ψηλό και το πιο δυνατό δένδρο του δάσους έτσι ώστε οι άνθρωποι που θα βλέπουν το ύψος του στην κορυφή του λόφου, να σκέπτονται τον ουρανό και τον Θεό.
Τα χρόνια πέρασαν και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως διαφορετικά. Πήγαν υλοτόμοι και

Ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης Γράφει ο π.Νεκτάριος Πόκκιας 13-06-2016


Στο διάβα των αιώνων πολλοί κήρυκες και μάρτυρες της θείας αγάπης πέρασαν από ετούτη εδώ την ζωή. Ένας από αυτούς -φλογερός και δυναμικός- ήταν και ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης (1866-1938) που θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του αγιορειτικού και γενικότερα του ορθόδοξου μοναχισμού αφού όλη του την ζωή την πέρασε στον Άθωνα εφαρμόζοντας το ιερό τρίπτυχο νηστεία, αγρυπνία, προσευχή.
Σταχυολογούμε κάποιες από τις σκέψεις του βαθειά βιωματικές, που αναφέρονται σε καίρια ζητήματα της πνευματικής ζωής. Είμαι σίγουρος ότι όταν τις διαβάσουμε όλοι μας θα ωφεληθούμε ψυχικά.
- Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη και ζητάμε ελευθερία, μα λίγοι ξέρουν τί είναι η ελευθερία και που βρίσκεται. Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία και την αναζητώ μέρα και νύκτα. Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στον Θεό και δίνεται απ΄Αυτόν σ΄όσους έχουν ταπεινή καρδιά, σ΄όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημα τους ενώπιον του Κυρίου. Σ΄όποιον μετανοεί, ο

Γαβριηλία. Η Γερόντισσα της αγάπης! Γράφει ο π.Νεκτάριος Πόκκιας 06-06-2016


Ίσως πολλοί να έχετε διαβάσει ή ακούσει για την Γερόντισσα της αγάπης Γαβριηλία Παπαγιάννη. Υπήρξε μία αγία ψυχή και ένας σπάνιος άνθρωπος με απεριόριστη αγάπη προς τον κάθε άνθρωπο. Αξιώθηκε από τον Θεό να έχει το διορατικό χάρισμα. Έλεγε ότι κάποτε οι άγγελοι της είπαν ότι αυτό που μετράει περισσότερο απ΄όλα είναι το ποσόν και το ποιόν της αγάπης που δίνεις στους άλλους χωρίς διακρίσεις. Δίκαια η ζωή της χαρακτηρίζεται ως η ασκητική της αγάπης! Κάποτε την είχε χαρακτηρίσει ένας ξένος ιεραπόστολος «κακή χριστιανή» γιατί σε αντίθεση με τους άλλους ιεραποστόλους στην Ινδία άλλων θρησκειών που γνώριζαν πολλές ντόπιες διαλέκτους, εκείνη δεν ήξερε καμία. Τότε του απάντησε ότι ξέρει πέντε γλώσσες: Η πρώτη είναι το χαμόγελο, η δεύτερη τα δάκρυα, η τρίτη είναι το άγγιγμα, η τέταρτη είναι η προσευχή και η πέμπτη είναι η αγάπη. Μ΄αυτές τις πέντε γλώσσες γύριζε όλο τον κόσμο.
Άφησε ένα πολυσήμαντο έργο δίνοντας συμβουλές και παραινέσεις που είναι διαχρονικές και επίκαιρες ιδιαίτερα σήμερα που πολλοί άνθρωποι καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να

Έχει το δικαίωμα; Γράφει ο π.Νεκτάριος Πόκκιας 20-06-2016

Η συνέντευξη κάποιου δημοσιογράφου που απεκάλυψε σε τηλεοπτικό μέσο ότι πάσχει από καρκίνο και θα επιλέξει την ευθανασία ή την λεγόμενη βοηθούμενη αυτοκτονία δημιούργησε όπως ήταν φυσικό ανάμεικτα συναισθήματα και προβληματισμούς σε όσους την είδαν και την άκουσαν.
Ζούμε σε μία εποχή αναφαίρετων δικαιωμάτων λένε πολλοί. Έτσι και ο συγκεκριμένος, βλέποντας ότι οι χημειοθεραπείες που κάνει εδώ και κάποιους μήνες δεν απέδωσαν τα επιθυμητά γι΄αυτόν αποτελέσματα ως προς την ίαση του, έφτιαξε μία δική του θεωρία θέασης της ιδιαίτερης κατάστασης του, την οποία μάλιστα σέρβιρε τεχνηέντως ως φυσική. «Είμαι διάπυρος υποστηρικτής του δικαιώματος μας στο θάνατο, είπε μεταξύ άλλων. Θεωρώ ότι είναι το πιο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Η ευθανασία είναι το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέχρι τέλους. Κανένας ιερωμένος, κανένας νομοθέτης, κανένας κοινωνικός λειτουργός δεν έχει το δικαίωμα να μου πει πότε και πώς θα πεθάνω! Είναι μία προσωπική μου υπόθεση και δική μου επιλογή… Έχω κάνει τα χαρτιά μου ήδη για ένα ίδρυμα στη

Διαθήκη συμβουλών! Γράφει ο π.Νεκτάριος Πόκκιας

Διάβασα πριν λίγες μέρες ένα παλαιό πνευματικό βιβλίο το οποίο περιείχε συμβουλές και απευθυνόταν σε όσους ανθρώπους έχουν αγαθή προαίρεση και θέλουν να ωφεληθούν. Σκέφθηκα τί δύναμη και τί σοφία μπορεί να κρύβει ένα τέτοιο βιβλίο όταν μάλιστα παίζει αυτό τον συμβουλευτικό ρόλο, ιδιαίτερα σήμερα σε μία κουραστική από όλες τις πλευρές εποχή, που έχουμε μάθει να μην διαβάζουμε, προφανώς από πνευματική τεμπελιά και οκνηρία.
Τα παλιά χρόνια οι μεγαλύτεροι άνθρωποι κουβαλώντας την εμπειρία της ζωής, συμβούλευαν πάντα τους μικρότερους με ωφέλιμα λόγια και τα αποτελέσματα ήταν εμφανή. Σήμερα έχουμε χάσει αυτή την ωραία συνήθεια γιατί και οι μεγάλοι άνθρωποι έχουν απογοητευθεί από την ηθική και κοινωνική κατάπτωση θεωρώντας ότι δεν μπορούν να