Χαρά γλυκιά, να Σε κοιτώ βαθιά
στη στοργική
σου γαλανή ματιά
που μου
θυμίζει θάλασσα πλατιά
ω λατρεμένε,
γλυκέ μας Βασιλιά.
* * *
Χάνεται ο πόνος στη στιγμή,
κι
εξαφανίζεται η θλίψη,
γιατί γαλήνη
θεϊκή
στην άγια
Σου γλυκιά μορφή με πλημμυρίζει.
* * *
Θλίψη για τα λάθη μου,
συγνώμη
πηγάζει από τα πάθη Σου
Τ’ ακάνθινο
στεφάνι, τα καρφιά,
που μου
φωνάζουν όλα μυστικά
πόσο πολύ η
καρδιά Σου μ’ αγαπά.
* * *
Τα λάθη, Ιησού μου, ο ταπεινός
αφήνω με τη
συγνώμη μου εδώ
στης
ευσπλαχνίας Σου τη θάλασσα, γλυκό μου Φως!
* * *
Στ’ απύθμενα βάθη της να πάνε
εκεί που το
έλεος και η αγάπη συναντιέται
και θα
φωνάζω σ’ όλους, σ’ όσους Σε ζητάνε,
πόσο είσαι
Συ για μας άπειρα ευσπλαχνικός.
* * *
Αγάπη, σαν τη πλατιά ωραία γαλάζια θάλασσα,
σβήσε μου τα
λάθη,
η καρδιά μου
με πόνο στο ζητά.
