Κάθε χτύπος που έκαναν οι άνθρωποι, για να βάλουν με μίσος τα καρφιά άλλο ένα χιλιοστό πιο βαθιά στα χέρια του Γιού Του, ήταν ένας χτύπος πονεμένος μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα. Ήταν η στιγμή εκείνη που ο Πατέρας λύγιζε από το μέγεθος της αγάπης και της πίκρας. Η αγάπη και η πίκρα γινόταν ένα και βοούσε όλη η κτίση…
Κάθε τέτοια μέρα και κάθε φορά, που μπροστά θα προχωρεί ο Τίμιος Σταυρός, να ξέρετε ότι από ψηλά, ο ουράνιος Πατέρας σκύβει και ένα δάκρυ Του πέφτει στη γη, για να γίνει έλεος και ευσπλαχνία για όλους εμάς τους αμαρτωλούς ανθρώπους.
Ο ίδιος ο άνθρωπος, το τελειότερο δημιούργημα που έκανε ο ίδιος ο Θεός Πατέρας και το άφησε στην αγκαλιά του Γιού Του, αυτό το τέλειο πλάσμα, απαρνείται το Θεό Του και τώρα Τον σταυρώνει. Σταυρώνει τον Γιό του Θεού!!!
ολόκληρο το κείμενο εδώ
ολόκληρο το κείμενο εδώ