Το Ευαγγέλιο σήμερα μας μιλάει για μια πολύ όμορφη ιστορία, για ένα ωραίο γεγονός που συνέβηκε στην ζωή των Αποστόλων και του Χριστού.
Λέει το εξής: Στεκόταν ο Ιησούς κοντά στη λίμνη της Γεννησαρέτ. Του άρεσε πάντα του Χριστού να περπατά κοντά στην λιμνοθάλασσα της Γεννησαρέτ. Εκεί ήταν δυο πλοία. Όλη τη νύχτα ο Πέτρος με τους συντρόφους του είχαν πάει για ψάρεμα, δεν έπιασαν όμως τίποτα και ήταν πολύ στεναχωρημένοι. Μάζευαν τα δίχτυα, τα έπλυναν και τα έφτιαξαν για την επομένη φορά.
Τότε ο Ιησούς μπαίνει μέσα σ’ ένα από τα δυο αυτά πλοία. Το πλοίο αυτό ανήκε στον Σίμωνα, στον μετέπειτα Απόστολο Πέτρο. Του είπε τότε ο Ιησούς του Πέτρου να βάλει λίγο πιο μέσα τη βάρκα του και έτσι από εκεί δίδασκε όλους τους όχλους που ήταν στην παραλία και Τον άκουγαν με προσοχή. Όταν σταμάτησε να διδάσκει, λέει στον Σίμωνα-Πέτρο: «Τώρα φέρε την βάρκα σου λίγο πιο μέσα, ρίξε τα δίχτυα και θα πιάσεις ψάρια». Εκείνος με κάποια θλίψη και λύπη Του λέει: «Όλη τη νύχτα ψαρεύαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. Όμως εγώ για χατίρι Σου, επειδή Σε εμπιστεύομαι, θα ρίξω τα δίχτυα».
Πράγματι λοιπόν, με βάση την εμπιστοσύνη, ξανοίχτηκε πιο βαθιά στη λιμνοθάλασσα και έριξε τα δίχτυα. Έπιασε όμως τόσα πολλά ψάρια, που δεν μπορούσαν να σύρουν εύκολα τα δίχτυα και ζήτησαν βοήθεια από τα άλλα καραβάκια. Ήλθε λοιπόν ένα άλλο πλοιάριο και το γέμισαν μέχρι πάνω με ψάρια. Ήταν τόσα πολλά, που προκάλεσε σε όλο τον κόσμο και κυρίως στους αλιείς, τέτοιο θάμπος, τέτοια έκσταση, που τα έχασαν οι άνθρωποι βλέποντας τόσο πλήθος ψαριών.
Τότε ο Πέτρος πάει κοντά στον Ιησού, γονάτισε και έπιασε τα πόδια Του, λες και ήταν οι καλύτεροι φίλοι. Βλέπεις η εμπιστοσύνη δημιουργεί τέτοια σχέση αγάπης και φιλίας που θεωρείς τον άλλον δικό σου. Μέσα στον σεβασμό και την αγάπη που είχε ο Πέτρος, έπιασε σαν μικρό παιδί τα πόδια του Ιησού και Του λέει: «Κύριε δεν είμαι άξιος να Είσαι κοντά μου και μάλιστα μέσα στο πλοιάριο μου. Βγες σε παρακαλώ έξω, γιατί εγώ είμαι ο πιο αμαρτωλός από όλους». Μόλις είδε αυτήν την ταπείνωση ο Ιησούς του λέει: «Μη φοβάσαι, από τώρα δεν θα ψαρεύεις πια ψάρια, αλλά θα ψαρεύεις ανθρώπους για την Βασιλεία των Ουρανών».
Τότε ξέρετε τι έκαναν οι αλιείες; Αφού έφεραν τα πλοιάρια έξω στο λιμανάκι, τα άφησαν όλα και Τον ακολούθησαν.
Οι αρετές που πρέπει να έχει κανείς για να γίνει ψαράς ψυχών
Αυτή είναι μια πολύ γλυκιά αληθινή ιστορία που δείχνει όμως τη σχέση, όχι μόνο του Πέτρου και των υπόλοιπων Αποστόλων, αλλά του καθενός μας με τον Χριστό. Θα προσπαθήσω απλά να σας την ερμηνεύσω, για να δείτε τα φοβερά μηνύματα που δίνει αυτή η περικοπή:
Η πίστη
Πρώτα-πρώτα ο Ιησούς μπήκε μέσα στο πλοιάριο του Πέτρου. Ξέρετε γιατί; Γιατί ο Πέτρος ήταν η βάση της πίστης. Δεν είπε αργότερα ο Ιησούς: «Πέτρο, πάνω σε αυτή την πίστη θα οικοδομήσω την Εκκλησία» (Ματθ. 16, 18).Θέλει να μας πει με λίγα λόγια ο Ιησούς ότι: «Όποιος θέλει να έλθει κοντά Μου και Εγώ να τον ευλογήσω, θέλω πρώτα να δω πίστη μέσα του και Εγώ τότε θα μπω στο πλοιάριο της ψυχής του. Εγώ θα μπω σε μια καρδιά που Με πιστεύει».
Η βάση λοιπόν της σχέσης με το Θεό είναι πάντα η πίστη. Εάν δεν πιστεύεις, πως θα μπορείς να Τον δεχτείς; Πως θα μπορέσει να έλθει Εκείνος μέσα στην καρδιά σου;
Η μελέτη του λόγου του Θεού
Μετά όμως θυμάστε τι έγινε όταν ο Ιησούς μπήκε μέσα στο πλοιάριο; Άρχισε και δίδασκε τον όχλο. Τι είναι λοιπόν το επόμενο που κάνει ο Ιησούς, όταν μπει σε μια καρδιά που Τον αγαπά και Τον πιστεύει; Ο άνθρωπος κάθεται με πολύ αγάπη και με πολύ εμπιστοσύνη εκεί και ακούει τα θεϊκά Του λόγια.
Το δεύτερο λοιπόν μετά την πίστη είναι η διδασκαλία. Πρέπει να ανοίξεις τα αυτιά σου και να ακούσεις τη θεϊκή διδασκαλία. Το πρόβλημα είναι όμως ένα: Εκείνοι άκουσαν τον Ιησού να διδάσκει, εμείς πότε Τον ακούμε να διδάσκει; Πως ξέρουμε τον λόγο Του; Πως ξέρουμε τις θεϊκές Του εντολές; Αλήθεια σας λέω, δεν έφυγε ο Ιησούς από εδώ, από τη γη, χωρίς να αφήσει παρακαταθήκη τα θεϊκά Του λόγια. Όλα αυτά, όπως επίσης τα θαύματα Του, η ζωή Του και η διδασκαλία Του καταγράφηκαν και περιέχονται μέσα σ’ ένα βιβλίο που το ονομάζουμε εμείς Ευαγγέλιο, Καινή Διαθήκη. Αυτή η Καινή Διαθήκη πρέπει να αποτελεί την βάση της πνευματικής ζωής των πιστών ανθρώπων.
Όμως η ερώτηση είναι μία: Ποιο σπίτι έχει σήμερα Καινή Διαθήκη; Ποιο σπίτι σήμερα, σαν πατέρας, σαν μάνα και σαν παιδιά, μαζεύονται για να διαβάσουν τον λόγο του Θεού; Και εσείς που είστε πιστοί, που λέτε πως Τον αγαπάτε, που θέλετε να Τον ακολουθείτε, για ψάξτε να δείτε, στο σπίτι σας υπάρχει Καινή Διαθήκη; Με ειλικρίνεια πείτε μου, έχετε; Όχι. Έχουν οι άλλοι άνθρωποι; Και αν την έχουν, όσοι την έχουν, που την έχουν; Την έχουν για να διαβάζουν τον Λόγο του Θεού, που Εκείνος θέλει να μπει μες στις καρδιές σας και να σας διδάξει ή σαν παραμελημένος νόμος τοποθετημένος πάνω στο εικονοστάσι, έχει αρχίσει να γεμίζει από πολύ σκόνη;
Την αλήθεια θέλω να μου πείτε. Πως λοιπόν θέλετε να ξέρετε τον νόμο του Θεού, τον Λόγο του Θεού, τις εντολές του Θεού, αυτά που Εκείνος μας άφησε σαν παρακαταθήκη για να γίνουμε ένα μ’ Εκείνον, εάν δεν διαβάζουμε τον Λόγο του Θεού; Αυτά τα αφήνω σε εσάς, για να σκέπτεστε κατά πόσο είμαστε πιστοί και κατά το πόσο θέλουμε να ακολουθήσουμε τις εντολές Του, όταν δεν τις ξέρουμε και όταν δεν τις διαβάζουμε.
Εμπιστοσύνη και υπακοή
Στη συνέχεια της ιστορίας μας ο Ιησούς με πολύ αγάπη διατάσει τον Πέτρο. Είναι οι διαταγές εκείνες που φέρνουν πολύ χαρά και πολύ ευχαρίστηση: «Πήγαινε Πέτρο, ρίξε τα δίχτυα σου». Στην αρχή υπάρχει μια μικροάρνηση από την φοβερή πραγματικότητα, επειδή δεν είχαν πιάσει τίποτα την νύχτα. «Και τώρα που θα τα ρίξω, θα πιάσω;» συλλογίστηκε ο Πέτρος. Όμως επειδή Τον αγαπά, επειδή Τον εμπιστεύεται, πηγαίνει και ρίχνει τα δίχτυα. Και τότε ξέρετε τι έγινε; Έπιασε όσα έπιανε κάθε φορά ή τώρα πολλαπλάσια; Έπιασε τόσα πολλά, που όταν αργότερα μάζευαν τα δίχτυα και έβαλαν αυτά τα ψάρια και στο άλλο πλοιάριο και τα δυο βυθιζόντουσαν! Όταν κανείς λοιπόν ακούει το Θεό, πάντα Εκείνος πλούσια χορηγεί τις ευλογίες Του στον άνθρωπο αυτό. Πλούσια χορηγεί τις ευλογίες στο σπίτι εκείνο που Τον αγαπά.
Τι έκανε λοιπόν ο Πέτρος για να πιάσει τόσα ψάρια; Τι του έδειξε; Εμπιστοσύνη. Αρκούσε μόνο η εμπιστοσύνη; Έκανε και υπακοή.
Βλέπεις λοιπόν ότι το να εμπιστεύομαι το Θεό είναι το μεγαλείο της πίστης. Δεν αρκεί όμως να πιστεύεις σε κάποιον, αλλά να Τον εμπιστεύεσαι. Αλλά τι αξία έχει να Τον εμπιστεύεσαι, αν δεν Τον υπακούς; Και η υπακοή του αυτή, που δείχνει το μεγαλείο της εμπιστοσύνης, τον έκανε από ψαρά, Απόστολο.
Να ξέρετε από την υπακοή φαίνεται η εμπιστοσύνη. Μέσα στον Παράδεισο, τι του είπε ο Θεός του Αδάμ; «Από αυτό το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού, δεν θα φας» (Γεν. 2,17), Τι ζητούσε ο Θεός με αυτήν Του την εντολή; Όχι να Τον πιστέψει σαν Θεό του, γιατί τον πίστευε ήδη, αλλά να Τον εμπιστευθεί σαν Θεό του, σαν Πατέρα του και μέσα από την εμπιστοσύνη να δείξει την υπακοή του. Έδειξε υπακοή ο Αδάμ; Όχι. Αν και Τον πίστευε, δεν Τον εμπιστεύθηκε!
Να λοιπόν ότι δεν αρκεί να είμαστε πιστοί άνθρωποι, να λέμε πως αγαπάμε το Θεό, πως πηγαίνουμε στην Εκκλησία, πως κάνουμε τον σταυρό μας. Τι νόημα έχουν όλα αυτά, εάν εσύ δεν Τον εμπιστεύεσαι με τη ζωή σου; Όταν δεν θέλησε η καρδιά σου να γίνει ένα με την δική Του ευσπλαχνική καρδιά και ο νους σου να γίνει ένα με τον δικό Του νου; Μέσα λοιπόν από την εμπιστοσύνη έρχεται η υπακοή και μέσα από την υπακοή συντελείται το μεγάλο μυστήριο, το μυστήριο του θαύματος.
Πότε λοιπόν αρχίζουν τα θαύματα; Όταν ο άνθρωπος δείξει εμπιστοσύνη και κάνει υπακοή.
Ταπείνωση
Δείτε όμως κάτι άλλο που συνέβηκε όταν έγινε το θαύμα. Ο Πέτρος χάρηκε βέβαια, ενθουσιάστηκε, αλλά θυμάστε τι έκανε; Πάει και πέφτει σαν μωρό παιδάκι στα πόδια του Ιησού. Αυτό δεν δείχνει αγάπη; Δεν δείχνει παιδικότητα; Δεν δείχνει απλότητα; Όμως εκεί τι του λέει ο Πέτρος; «Κύριε, εγώ δεν είμαι άξιος, είμαι πολύ αμαρτωλός. Πως καταδέχεσαι να μπεις στο πλοιάριο μου και να είσαι δίπλα μου; Κύριε ντρέπομαι…».
Ο άνθρωπος που πιστεύει στο Θεό, ο άνθρωπος που εμπιστεύεται τον Βασιλιά του, ο άνθρωπος που υπακούει στο Θεό του, ο Θεός τον πλημμυρίζει με τη Χάρη του Αγίου Του Πνεύματος, με τις ευλογίες Του.
Ποια είναι η πρώτη ευλογία που χαρίζεται από το Θεό; Η ευλογία της ταπείνωσης. Ο άνθρωπος εκείνος που δέχεται το θαύμα του Θεού, που δέχεται την ευλογία, σαν πρώτο δώρο παίρνει την ταπείνωση. Γίνεται ταπεινός. Ο Πέτρος αυτό έγινε, ευλογήθηκε με το μεγαλύτερο δώρο της ταπείνωσης. Ταπεινώθηκε και είπε: «Κύριε δεν είμαι άξιος να είμαι κοντά σου…». Και την ώρα που ταπεινώθηκε, ο Θεός ετοίμασε, όχι απλώς ένα δώρο να του δώσει, αλλά μια ολόκληρη ανθοδέσμη αρετών. Πως είναι καμιά φορά που θέλουμε από χαρά να επισκεφτούμε κάποιον άνθρωπο και να του φέρουμε λουλούδια, του παίρνουμε ένα μονάχα λουλουδάκι ή πολλά λουλούδια μαζί; Πολλά λουλούδια μαζί. Εκείνη την στιγμή βλέποντας την ταπείνωση του ο Θεός μάζεψε όλα τα λουλούδια των αρετών και των χαρίτων και του είπε: «Από σήμερα Πέτρο, θα είσαι πλέον αλιέας των ψυχών».
Για να γίνει κάποιος αλιέας ψυχών, τι πρέπει λοιπόν να έχει;
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Πρώτα-πρώτα η βάση είναι να πιστεύεις στο Θεό σου. Μετά να Τον ακούς. Ο Χριστός μίλησε κι εκείνοι Τον άκουσαν. Να ακούσεις την διδασκαλία Του. Και μετά ακούγοντας την διδασκαλία Του, εσύ να δείξεις απόλυτη εμπιστοσύνη στα λόγια του και να κάνειςυπακοή στο θέλημά Του, δηλαδή να τα εφαρμόσεις. Και μετά από εκεί όλα αυτά θα τα ντύσεις με το ένδυμα της ταπείνωσης.
Μην νομίζεις επειδή διαβάζεις τον Λόγο του Θεού, επειδή είσαι στην Εκκλησία, επειδή κάνεις τον σταυρό σου, ότι τα ξέρεις όλα και μάλιστα καυχάσαι λέγοντας: «Ξέρεις ποια είμαι εγώ;». Έτσι λένε δυστυχώς οι περισσότεροι θεοσεβούμενοι. Ξέρετε τι κάνουν οι περισσότεροι δήθεν θρησκευόμενοι; Επειδή νομίζουν πλέον ότι τα ξέρουν όλα, πέφτουν τώρα στην πιο επικίνδυνη παγίδα που τους έχει στήσει ο σατανάς, στην κατάκριση. Έχουν τέτοιο φοβερό σατανικό αίσθημα μέσα τους, που κρίνουν τους πάντες και τα πάντα. Ακόμα και ιερείς! Ακόμα και τον Λόγο του Θεού! Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι πιστεύουν στο Θεό, πως Τον αγαπούν το Θεό, πως είναι οι μόνοι που μπορούν να ερμηνεύουν τον Λόγο του Θεού και παρεξηγούνται ακόμα και από τον ίδιο τον Λόγο του Θεού!
Πόσοι άνθρωποι στο διάβα της πορείας μου, δεν παρεξηγήθηκαν ακούγοντας να τους μιλάω για την μητρική αγάπη του Θεού, ότι ο Θεός είναι Μάνα και Πατέρας! Λες και δεν άκουσαν ποτέ αυτό που λέγεται μέσα στην Εκκλησία μας: «Πάτερ ημών ο εν της ουρανοίς». Λες και δεν άκουσαν ποτέ στην Εκκλησία τους αναβαθμούς που ψάλετε εσείς οι ψάλτες απλά και που ακούτε όλοι εσείς. Θυμάστε τι λένε οι αναβαθμοί του Α΄ ήχου για τον Χριστό; «Συ ει Θεός, ζωή, έρως, φως, νους, συ χρηστότης». Τους μιλάμε ότι ο Ιησούς είναι ο έρωτας μας, η αγάπη μας, τους λέμε δηλαδή αυτό που ψάλλουμε στους αναβαθμούς και παρεξηγούνται!!! Δεν ακούν αυτό που λένε, ότι οι Άγιοι του Θεού, αυτοί που αγαπούν πραγματικά το Θεό, με θεϊκό έρωτα είναι πτερωμένοι;
Μιλάμε λοιπόν για θεϊκό έρωτα μέσα στην υμνολογία και μέσα στη Γραφή. Αυτά δεν τα ακούνε και έρχονται μετά σαν θεολόγοι εκατό πτερύγων να προσβάλουνε τον ίδιο τον Λόγο του Θεού και πολλές φορές να παρομοιάσουν την αγάπη του Θεού με κηρύγματα αιρετικών!!! Άντε τώρα εσύ να καταλάβεις αυτοί οι άνθρωποι, οι λεγόμενοι πιστοί, αν είναι τώρα πιστοί στον Χριστό ή πιστοί στο σατανά. Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν ντύνουν την διδασκαλία τους με το ένδυμα της ταπείνωσης, όπως έκανε ο Πέτρος.
Γονείς, γίνετε Απόστολοι στα παιδιά σας!
Βοηθήστε τα, να γνωρίσουν,
να αγαπήσουν και να ενωθούν με το Θεό της καρδιάς μας
Αδελφοί μου, ο πόλεμος των παιδιών μας σήμερα θα είναι διπλός και εσείς καλείστε να παίξετε τον ρόλο των Αποστόλων! Εσείς καλείστε να παίξετε τον ρόλο αυτόν που έδωσε στους Αποστόλους, γιατί και εσείς είσαστε Απόστολοι ανάμεσα στα παιδιά σας.Μέσα στο σπίτι σας, η οικογένεια σας, δεν είναι μια μικρή κοινωνία; Δεν την ονομάζουμε «κατ’ οίκον εκκλησία;» Ποιος είναι ο δάσκαλος των παιδιών; Δεν είσαι εσύ πατέρα; Δεν είσαι εσύ μάνα; Πως όμως εσύ μπορείς να καθοδηγήσεις τα παιδιά σου αυτά, όταν εσύ δεν ακολουθήσεις τη σειρά που σήμερα αυτή η περικοπή του Ευαγγελίου μας δείχνει; Πρώτα πρέπει να είσαι πιστός, να πιστεύεις στο Θεό. Μετά να ακούς τον Λόγο του Θεού. Όταν δεν τον διαβάζεις, πως θα τον ερμηνεύσεις; Πως θα τον μεταδώσεις στα παιδιά σου; Μετά να είσαι έμπιστος, να Τον εμπιστευθείς το Θεό σου, να Τον υπακούς. Και μετά να είσαι ταπεινός, γιατί αν δεν είσαι ταπεινός, τι θα διδάξεις στα παιδιά σου; Τον εγωισμό;
Πολλές φορές μιλάμε μεταξύ μας και λέμε: «Έλα τώρα, εσύ τα ξέρεις όλα». Πας να συμβουλεύσεις κάτι και ο άλλος σου απαντά: «Ω καημένε και συ!», γιατί νομίζουμε εμείς πως τα ξέρουμε όλα και δεν μπορούμε να δεχτούμε καμιά διδασκαλία. Και δυστυχώς αυτό που κάνουμε εμείς οι μεγάλοι, τώρα το ακούμε και από τα παιδιά μας: «Έλα μάνα, όλα τα ξέρεις εσύ. Πάλι τα ίδια θα μου πεις;» Μιλάει η μάνα με αγάπη στο παιδί της για το Θεό και εκείνο της απαντά: «Μάνα δεν με παρατάς τώρα; Δες σε τι κόσμο ζούμε»!
Δεν ακούει το παιδί, ούτε το παλικάρι, ούτε το κοριτσάκι και θα κάνει ότι του μπει πιο άσχημο στο μυαλό του! Γιατί όμως; Γιατί απλούστατα δεν είδε σαν παιδί μέσα στο σπίτι να ζει η μάνα και ο πατέρας του το Θεό με ταπείνωση και υπακοή. Εάν εσείς, σαν μάνα και πατέρας, δεν γίνετε ένα, όχι σαν δύο, ο ένας να λέει το άλφα και ο άλλος να λέει το βήτα, αλλά σαν ενωμένο αντρόγυνο να έχετε μια κοινή πορεία, να διδάσκετε το παιδί σας και να λέει το παιδί, αυτά μου λέει ο πατέρας μου, αλλά αυτά μου λέει και η μάνα μου, το παιδί σας δεν θα αλλάξει.
Σήμερα ξέρετε τι κάναμε; Τα παιδιά ακολουθούν πάντα την πιο εύκολη λύση. Αν η μάνα είναι πιο μαλακιά και τους αφήνει να κάνουν τα πιο άνομα πράγματα, θα πάνε με την μάνα. Αν είναι ο πατέρας πιο μαλακός, θα πάνε με τον πατέρα. Κι έτσι πολλές φορές μεγαλώνουν τα παιδιά σε μια διχογνωμία, την οποία προκάλεσε η έλλειψη της ενότητας μέσα στο σπίτι.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο, σας το λέω αυτό με πολύ φόβο Θεού, εσείς οι γονείς, αλλά και εσείς οι γιαγιάδες, πρέπει να έχετε κοινή γραμμή, κοινή πορεία, σαν σύζυγοι, σαν γονείς, σαν γυναίκα και άντρας μαζί να γονατίζετε, μαζί να προσεύχεστε, μαζί να παρακαλάτε το Θεό σας, μαζί να είσαστε ταπεινοί, μαζί να Τον εμπιστεύεστε το Θεό σας, γιατί ο Θεός ζητάει να είστε ένα μεταξύ σας, για να οδηγήσετε τα παιδιά σας να γίνουν ένα με τον Έναν. Το καταλάβατε αυτό;
Γι’ αυτό θα ήθελα σήμερα να σας παρακαλέσω όλους, να αναθεωρήσετε την πνευματική σας πορεία, να δείτε αν περάσατε σωστά και αν διδάξατε σωστά τα παιδιά σας. Εάν τα κάνατε όλα λάθος, αρχίστε τώρα. Κάντε ένα καινούργιο ξεκίνημα στη ζωή σας.
Πόσο θα ήθελα να επαναλάβω αυτά που είπα σε μια μάνα που ήλθε και με βρήκε και μου είπε: «Πάτερ, πως θα διδάξω το παιδί μου;» Τότε ξέρετε τι έκανα; Πήρα μια Καινή Διαθήκη, της την έδωσα και της είπα: «Κάθε μέρα μάθε να διαβάζεις μια μικρή περικοπή. Ακόμα και η μαμά σου, σαν γιαγιά, να διαβάζει μια μικρή περικοπή και να την μεταφέρει σαν μικρή ιστοριούλα στο εγγονάκι της. Το εγγονάκι σας είναι μικρό παιδάκι, ξέρετε πως ρουφάει τα λόγια σας; Το μικρό σας το παιδί μέσα στην αγκαλιά σας, δεν ρουφάει μόνο την στοργή και την τρυφερότητα σας, ρουφάει και τα λόγια σας.
Γι’ αυτό ΤΩΡΑ ποτίστε αυτά τα παιδιά με ότι πιο γλυκό, ότι πιο αγνό, ότι πιο ωραίο, ότι πιο υψηλό. Τι ωραίο να διδάσκει η μάνα το παιδί από την αρχή τη ζωή του Χριστού, που ήταν μικρό Βρέφος στη Βηθλεέμ και να του λέει, πως μπορεί και εκείνο μαζί με τα τσοπανόπουλα να πάει κοντά στην φάτνη, να αγγίξει τον Χριστό, να Τον αγκαλιάσει, να Τον φιλήσει!
Και μετά να του πει, πως σαν μικρό παιδί πήγε στο ναό ο Ιησούς. Θυμάστε όταν προχωρούσαν ο Ιωσήφ και η Μαριάμ μαζί με τον μικρό Ιησού και διαπίστωσαν ότι το παιδί δεν ήταν κοντά τους και το έψαχναν και επέστρεψαν πίσω στο ναό και εκεί με έκπληξη Τον είδαν να μιλάει στους μεγάλους σαν μεγάλος με όλη τη γλυκύτητα ενός παιδιού; Τότε Του είπαν: «Παιδί μου..». Θα ήθελαν να Το μαλώσουν, αλλά πώς να Το μαλώσουν; Τι να του πουν, αφού αυτό που έκανε ήταν το πιο σωστό και το πιο ωραίο; Το μόνο που πέρασε μέσα τους ήταν η αγωνία, ότι το παιδί τους κόντεψαν να το χάσουν. Αυτός ήταν ο φόβος τους.
Και Εκείνος, θυμάστε τι τους είπε: «Δεν ξέρετε ότι Εγώ πρέπει να είμαι πάντα μέσα στο σπίτι του Πατέρα Μου;» (Λουκ. 2,49). Τους έδωσε να καταλάβουν, όχι μόνο τι ήταν εκείνη την στιγμή, αλλά ότι θα ήταν πάντα κάτω από τη σκιά και κάτω από την διδασκαλία του ουράνιου Του Πατέρα, γιατί ο Χριστός μας είναι Θεάνθρωπος, δηλαδή Θεός και άνθρωπος. Σαν άνθρωπο μπορούμε να Τον πλησιάσουμε, να Τον αγγίξουμε, να Τον αγκαλιάσουμε, να Τον φιλήσουμε, να πάρουμε το Σώμα και το Αίμα Του. Ο Χριστός έπαθε σαν άνθρωπος! Γι’ αυτό θυμάστε τι ψάλαμε την Κυριακή στην ύψωση του τιμίου Σταυρού; «Σώσον ημάς Υιέ Θεού, ο εν σαρκί σταυρωθείς». Δεν ομολογούμε ότι έπασχε σαν Θεός, γιατί τότε θα ήμασταν αιρετικοί. Δεν έπασχε σαν Θεός, σαν άνθρωπος έπασχε!
Τι ωραίο λοιπόν πράγμα η μάνα να διδάξει το παιδί της, να ζήσει και να αγαπήσει τον Ιησού σαν μικρό Βρέφος. Να Το αγαπήσει σαν μικρό Παλικαράκι που δίδασκε, να κάτσει κοντά Του και να ακούσει τα θεϊκά Του λόγια. Να μείνει αργότερα μαζί Του σαν Δάσκαλος που πήγαινε παντού και έκανε θαύματα και μιλούσε για τα ουράνια μυστήρια. Να Τον ζήσει κοντά του το κάθε παιδί την ώρα του πόνου Του, ότι δηλαδή σαν άνθρωποι θα πονέσουμε, θα έλθει στιγμή που θα λυγίσουμε. Δες όμως Εκείνος με τι αγάπη και απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό Πατέρα Του άφηνε όλα τα βάσανα και τις θλίψεις Του.
Να παίρνει η μάνα από τα γεγονότα της ζωής του Χριστού και να διδάσκει το παιδί της, γιατί εμείς αδελφοί μου, εδώ σαν Εκκλησία δεν μπορούμε να διδάξουμε τίποτα άλλο εκτός από ένα, να γίνουμε μιμητές Χριστού. Αυτή είναι η υπέροχη διδασκαλία που πρέπει να κάνει η μάνα και ο πατέρας στο παιδί τους και η γιαγιά και ο παππούς στο εγγόνι τους: Να γίνει μιμητής του Χριστού! Αλλά πως θα γίνει μιμητής, αν εσύ δεν μιμείσαι την ζωή του Χριστού;
Δυο τρόποι με τους οποίους ο σατανάς θα πολεμήσει τα παιδιά
Όλα αυτά σας τα λέω, γιατί έχω ένα μεγάλο φόβο σε αυτά που έρχονται και που θα γίνουν τώρα. Είναι φοβερά, τρομερά και μεγάλα αυτά που έρχονται και τα παιδιά μας είναι δυστυχώς ανυπεράσπιστα και ανοχύρωτα. Αυτό έλεγα σε κάποιους γονείς πριν λίγες μέρες: «Κατάντησες ανοχύρωτο το παιδί σου. Δεν το οχύρωσες με την πίστη του Θεού, με την εμπιστοσύνη και την αγάπη Του. Κι έτσι τώρα με την πιο μικρή θλίψη, το παιδί θα γονατίζει, θα υποφέρει, θα απελπίζεται και θα αυτοκτονεί»! Ξέρετε πόσες αυτοκτονίες έχουμε μέχρι σήμερα; Από πού προέρχονται αυτά; Δεν είναι από την έλλειψη εμπιστοσύνης;
Ο σατανάς, αδελφοί μου, θα πολεμήσει με δυο τρόπους τα παιδιά. Ξέρετε ποιος είναι ο ένας τρόπος; Θα πείσει αρχηγούς και ηγέτες κρατών να νομοθετήσουν τέτοια νομοσχέδια που θα αντιτίθενται στο όνομα του Θεού και θα λένε: «Δεν υπάρχει Θεός»! Δείτε τι έκανε δήμαρχος της Βενετίας, κατάργησε τον όρο πατέρας και μητέρα! Δεν θα υπάρχει πια πατέρας και μητέρα! Το διάβαζα μέσα στο ίντερνετ πριν λίγες μέρες.
Ένα παιδί από την Αμερική πήγε να πάρει το πτυχίο του και επειδή δεν ήθελε να πιστέψει ότι η ομοφυλοφιλία είναι σωστή, του απαγόρευσαν να πάρει το πτυχίο του! Πρέπει να υποταχθείς, να δεχτείς όλα αυτά τα άσεμνα που λένε αυτοί, για να μπορείς να ζήσεις!
Μια άλλη γυναίκα στην Γερμανία έλεγε τα εξής: «Επειδή είμαι Χριστιανή και φοράω τον σταυρό, δεν με παίρνουν στη δουλειά και δεν με αφήνουν να δουλέψω εκεί». Σε λίγο όλα αυτά θα τα βλέπετε.
Ο καινούργιος πάπας ξέρετε τι είπε; Έβγαλε επιτέλους αυτό που είχε μέσα του: «Δεν μπορεί η Εκκλησία να πολεμάει τις αμβλώσεις! Δεν μπορεί να πολεμάει τους ομοφυλόφιλους! Δεν μπορεί να πολεμάει όλα εκείνα που μέσα στην Αγία Γραφή, μέσα στο Ευαγγέλιο δεν διδάσκονται έτσι!»
Με λίγα λόγια, σε λίγο θα βλέπουμε και θα ακούμε πράγματα τρελά, που και η φύση θα επαναστατήσει. Όλος ο κόσμος, όλη η γη θα επαναστατήσει!
Θέλω να σας παρακαλέσω να αρχίσετε να διδάσκετε τα παιδιά σας σωστά. Να πάρετε μια Καινή Διαθήκη και να μιλάτε στα παιδιά σας για τον Χριστό.
Σε λίγο, μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά έτσι θα γίνει. Θυμάστε κάποτε οι Τούρκοι τι έκαναν σ’ εμάς; Πήραν τα μικρά μας τα παιδιά και τα έκαναν Γενίτσαρους. Ξέρετε τι έγινε πάνω στην κουμμουνιστική Ρωσία τότε, όταν ήταν στο μεγαλείο της; Έπαιρναν τα παιδιά και τα δίδασκαν εναντίον του Θεού!
Τώρα ξέρετε τι θα γίνει; Σε λίγο όσοι γονείς θα διδάσκουν τα παιδιά τους τον νόμο του Θεού, το κράτος θα τους τα παίρνει και θα τους λέει ότι είστε ανάξιοι γονείς! Αυτός είναι ο δεύτερος τρόπος που θα πολεμήσει ο σατανάς τα παιδιά μας. Θα έλθουν αυτά. Δεν θέλω να σας πω πολλά, αλλά θα έλθουν αυτά και θα τα δούμε. Εύχομαι στην Ελλάδα μας να μην γίνουν…
Επίλογος
Γι’ αυτό σας ικετεύω, ξεκινήστε να ζείτε σωστά εσείς σαν γονείς. Να βλέπουν τα παιδιά σας σωστό παράδειγμα μέσα στο σπίτι. Όχι να σας βλέπουν εσύ άντρα να τσακώνεσαι με την γυναίκα σου, να την βλασφημάς και να την βρίζεις και η γυναίκα το ίδιο, να πετάει από δω κι από εκεί τα πράγματα και να βλασφημεί. Τι παράδειγμα θα πάρει το παιδί; Όταν σε δει εσένα άντρα να τρέχεις με τη μια γυναίκα και με την άλλην, το παιδί σου τι θα κάνει στο τέλος; Αν δει ότι δεν κάνεις ούτε το σταυρό σου την ώρα που τρως, όταν δεν λες ένα «δόξα σοι ο Θεός», το παιδί σου που θα τα μάθει αυτά;
Γι’ αυτό εσείς θα γίνετε οι Απόστολοι των παιδιών σας! Εσείς θα μεταφέρετε τον λόγο του Θεού μέσα από το στόμα σας στις καρδιές των παιδιών σας. Και εύχομαι αυτό να το ξεκινήσετε από σήμερα.
Όσοι πιστεύουν στον Χριστό και Τον αγαπούν σαν Θεό και Βασιλιά τους, σαν αγαπημένο Αρχηγό τους, αυτοί θα μεταφέρουν στα παιδιά τους το πιο τέλειο μεγαλείο, την πιο ωραία ομορφιά που υπάρχει στη γη. Ξέρετε ποια είναι αυτή η ομορφιά; Να είσαι ένα παιδί στην αγκαλιά του Θεού και να φωνάζεις το Θεό σου: «Θεέ της καρδιά μου, γλυκιά μου αγάπη και Βασιλιά μου!» Αυτή είναι η ευωδία του Αγίου Πνεύματος! Το Άγιο Πνεύμα θα σκεπάσει αυτούς τους γονείς που θα τα εφαρμόσουν όλα αυτά, θα σκεπάσει αυτά τα σπίτια και θα τα ευλογήσει και θα μπορέσουν να αντέξουνε όλα αυτά που σε λίγο ξεκινάνε.
Ο Θεός εύχομαι όλους να σας ευλογήσει και να σας αγιάσει και να ξεκινήσετε μια καινούργια ζωή βοηθώντας τα παιδιά σας να γνωρίσουν, να αγαπήσουν και να ενωθούν με το Θεό της καρδιάς μας. Αμήν.
Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (κλήση Μαθητών, η θαυμαστή αλιεία 2013)
