Τώρα δεν μου λείπει πια τίποτε. Είμαι γεμάτος!

Ένας σύγχρονος νέος διηγείται πώς γνώρισε το Χριστό και πώς οδηγήθηκε στην αληθινή επίγνωση και έγινε φίλος του!

-Αλλά να! Τώρα είμαι πια κοντά στο Χριστό!

Ίσως κάποιος θα θέλει να με ρωτήσει:

-Ε, και τι πια; Και ποιό είναι το αποτέλεσμα;

Απαντώ:

-Γέμισε η καρδιά μου και η ζωή μου με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Γέμισε η ζωή μου αγάπη, χαρά, ειρήνη! Με άλλα λόγια γέμισε η ζωή μου με καταστάσεις και συναισθήματα, που μάταια τα αναζητούσα στα γλέντια, στη διασκέδαση, στο σεξ.

-Τότε, όσο πιο πολύ αύξανα τις εμπειρίες μου, τόσο πιο πολύ αισθανόμουν όλο και πιο φτωχός! Τότε το αισθανόμουν, ότι κάτι μου έλειπε! Και έψαχνα να το βρω. Εκεί που δεν υπήρχε.

-Τώρα δεν μου λείπει πια τίποτε. Είμαι γεμάτος. Με ειρήνη. Με χαρά. Με αγάπη. Και προ παντός, με ελπίδα. Με ελπίδα ζωής. Με ελπίδα αληθινής ζωής. Με ελπίδα αιώνιας ζωής.

-Θέλετε να την αποκτήσετε και σεις; Ακολουθήστε με. Μιμηθείτε με. «Γεύσασθε και ίδετε· ότι χρηστός ό Κύριος».
(Μητροπολίτου Μελετίου, «Έλα Χριστέ»)