Πρώτη βασική επιλογή είναι ο σύζυγος σας
Αλλά βέβαια οι βασικές εκλογές, οι βασιλικές επιλογές, είναι λίγες. Ένα παράδειγμα: Δεν ήταν σημαντική η εκλογή, η επιλογή εκείνης της ημέρας να αποφασίσετε για τον σύντροφό σας; Δεν ήταν μία σημαντική εκλογή; Δεν ήταν μία σημαντική επιλογή; Αφού από αυτήν την εκλογή θα εξαρτάτο όλη σας η ζωή.
Και αν κάνατε την σωστή επιλογή, έχετε έναν καλό άνθρωπο, έναν άγγελο δίπλα σας. Αν κάνατε κακή επιλογή, τότε έχετε φωνές, φασαρίες, συγκρούσεις, θλίψεις, ταραχές, το σπίτι σας γίνεται άνω-κάτω και ο Θεός δεν υπάρχει πουθενά. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν κανείς να κάνει σωστή επιλογή στον σύντροφό του.
Η επιλογή των φίλων σας
Αργότερα έπρεπε να προσδιορίσετε και άλλη επιλογή: Τον φίλο σας ή την φίλη σας και γενικά τους φίλους σας. Πόσες φορές είπατε: «Αχ, αυτή η φίλη μου δεν αξίζει τίποτα. Μόνο κακό μου κάνει». Πόσες φορές επιλέξατε φίλους και φίλες, που αντί να σας βοηθούν, αντί να σας δυναμώνουν, αντί να παίρνετε χαρά και κουράγιο, είδατε ότι είχατε μόνο συκοφαντίες, κουτσομπολιά, ταραχές και ανακατωσούρες.
Πόσες φορές ειπώθηκε η λαϊκή παροιμία: «Αχ, πρόσεχε τι λες! Ακόμα και αυτά που θα πεις στον φίλο σας. Γιατί ο φίλος του φίλου θα το πει και είναι κακό δικό σου». Δέστε μία κακή επιλογή τι γίνεται. Εκλογή ήταν και αυτή.
Η επιλογή των δασκάλων των παιδιών σας
Αργότερα επιλέξατε τους δασκάλους των παιδιών σας. Πόσοι δάσκαλοι έχοντας πίστη στην καρδιά τους, δίδαξαν σωστά τα παιδιά σας. Πόσες φορές όμως, με το να είναι κακοί δάσκαλοι, έκαναν ζημιά στα παιδιά σας, γιατί τους αφαίρεσαν την ικμάδα της αγάπης και της συμπόνιας, της ευσπλαχνίας και της πίστης στον Θεό.
Εκλογή δεν είναι και αυτή; Και μάλιστα πολύτιμη εκλογή! Γιατί ο δάσκαλος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Πόσες φορές δεν ήλθαν τα παιδιά στο σπίτι και είπαν: «Μαμά, ο δάσκαλος μας είπε, ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι όλη η δημιουργία έγινε έτσι στη τύχη!!!» Πόσες φορές ήλθαν παιδιά και μας είπαν: «Μας είπε η δασκάλα μας, ότι εμείς καταγόμαστε από τους πιθήκους!!!» Πέστε μου, τι δίδαξαν αυτός ο δάσκαλος και η δασκάλα στα παιδιά; Αφαίρεσαν την πίστη στα παιδιά! Δεν είναι κακή επιλογή;
Η επιλογή των φίλων των παιδιών σας
Πόσες φορές όμως είπατε: «Πολύ καλός αυτός ο φίλος του παιδιού μου. Ο Θεός να τον έχει καλά. Κάνει καλή παρέα με το παιδί μου και ο ένας παίρνει κουράγιο από τον άλλον». Επιλογές δεν είναι αυτές; Εκλογές δεν είναι αυτές; Βέβαια υπάρχουν πάρα πολλές εκλογές και σημαντικές.
Καθημερινή επιλογή:
Ο τρόπος που εκφραζόμαστε ο ένας στον άλλον.
Όμως υπάρχουν και άλλες επιλογές, που είναι επί καθημερινής βάσης. Κάθε μέρα κάνουμε επιλογές. Μια τέτοια επιλογή είναι ο τρόπος που θα εκφραζόμαστε ο ένας με τον άλλο. Ο σύντροφος με τη σύζυγό του. Ο φίλος με τον φίλο του. Τα παιδιά μεταξύ τους.
Δεν είναι επιλογή σωστή να λες: «Ήλθε ο άντρα μου στο σπίτι μου, τώρα τι θα κάνω; Θα αρχίσω να φωνάζω; Να κάνω φασαρίες ή με υπομονή να ανέχομαι κάποια πραγματάκια και με την προσευχή να αποκαθιστώ κάποιες δύσκολες καταστάσεις;» Επιλογή και εδώ δεν πρέπει να κάνεις;
Πες ότι έχεις ένα πρόβλημα και αρχίζεις να ανοίγεις το στόμα σου και αντί να βγάζεις μέλι, βγάζεις δηλητήριο. Μα το δηλητήριο που βγάζεις, εξαπλώνεται σ' όλο το σπίτι με τις φωνές, με τους καυγάδες, με τις στεναχώριες. Τι γίνεται λοιπόν τότε; Άραγε, εσείς εμπειρικά τι καταλαβαίνετε; Ωφελεί ο ένας τον άλλο με τις φωνές, με τις βλαστήμιες, με τα κακά; Ωφελείτε τα παιδιά σας, που σας βλέπουν πολλές φορές αντί να έχετε αγάπη μεταξύ σας, έχετε αντιπάθεια; Εκλογή δεν είναι και αυτή; Επιλογή δική σου δεν είναι;
Να λοιπόν επιλογές που μπορεί να κάνουν κακό κάθε μέρα, στην καθημερνή μας ζωή.
Η επιλογή της ευγένειας
Υπάρχουν όμως κι άλλες επιλογές για να είμαστε ευτυχισμένοι. Ένας τρόπος είναι να έχουμε μεταξύ μας αγάπη. Ένας άλλος τρόπος είναι να έχουμε μεταξύ μας συμπόνια. Ένας τρόπος είναι να έχουμε κατανόηση μεταξύ μας. Γιατί, ενώ μιλάμε την ίδια γλώσσα, δεν καταλαβαίνουμε τον άλλο, γιατί δεν έχουμε κατανόηση. Δεν θέλουμε να καταλάβουμε το πρόβλημα που έχει ο ένας στον άλλο.
Όλα αυτά όμως μπαίνουν σ' ένα πολύτιμο στοιχείο, που μας έχει χαρίσει ο Θεός, μια πολύτιμη αρετή. Άγνωστη πολλές φορές και στην κυριολεξία ασχολίαστη. Όμως είναι τόσο σημαντική. Ποια είναι αυτή; Η αρετή της ευγενείας! Να είμαστε ευγενικοί!
Πέστε μου την αλήθεια, ένας ευγενής είναι βλάστημος;
Ένας που έχει ευγένεια, συκοφαντεί τον άλλο εύκολα;
Ένας που έχει ευγένεια, θέλει να σου λέει λόγια που να σε πικάρει και να σε φουντώσει;
Ένας που έχει ευγένεια, θέλει να μεταφέρει λόγια από τον ένα στον άλλο;
Σας ρωτώ. Δέστε πόσο σημαντική είναι η αρετή αυτή της ευγενείας.
Ο ευγενικός άνθρωπος είναι λεπτός στα λόγια του, λεπτός στην έκφρασή του. Είναι λεπτός, και μάλιστα τολμώ να πω, αρκετά διακριτικός. Προσπαθεί τον άλλο να τον χαροποιεί. Μα και κάτι κακό να ξέρει, προσπαθεί να το φέρει έτσι, που να μην τον πικράνει τον άλλο. Πόσες φορές εσείς δεν αναζητήσατε από τον σύντροφό σας λίγη ευγένεια; Να λοιπόν άλλη μια επιλογή. Εμείς επιλέγουμε να είμαστε ευγενείς ή αγενείς.
Η μεγαλύτερη επιλογή στον κόσμο είναι η μητρική αγάπη του Θεού!
Όμως πέστε μου, η πιο μεγαλύτερη επιλογή στον κόσμο, ποια είναι; Ποια είναι η πιο μεγαλύτερη εκλογή; Ποια είναι η μεγαλύτερη επιλογή, που χάρη σ' αυτήν ο άνθρωπος γεμίζει χαρά και ευτυχία; Κι ενώ είναι τόσο κοινό, τόσο αναγκαίο, ταυτόχρονα είναι και τόσο άγνωστο. Ποια είναι αυτή η επιλογή; Να επιλέξεις την μητρική αγάπη του Θεού! Το πόσο μητρικά, στοργικά, τρυφερά μας αγαπά!
Φανταστείτε ένα νεαρό ζευγάρι, ένα παλικάρι και μια κοπελίτσα, που αγαπιούνται μεταξύ τους. Ό,τι κάνουν, το κάνουν από αγάπη, γιατί αγαπάει ο ένας τον άλλον. Για φαντάσου να έλθει κάποια στιγμή, που η κοπέλα να φοβάται να πει κάτι στον άντρα της και να τρέμει, γιατί δεν ξέρει τι φωνές θα ακούσει από τον άντρα της και τι άσχημα λόγια θα πρέπει να ανταποδώσει. Τι λέτε εσείς, αυτή η κοπέλα θα είναι ευτυχισμένη;
Φανταστείτε ένα παλικάρι να έρχεται στο σπίτι τώρα και να μιλάει ευγενικά στο σπίτι. Αλλά εκείνη είναι στις λόξες της και στις αναποδιές της. Η γλώσσα της δεν σταματάει καθόλου να φωνάζει, να γκρινιάζει, να παραπονιέται, που αγανακτισμένο το παλικάρι λέει: «Αμάν! Τι καταραμένη η ώρα και η στιγμή, που ήλθα στο σπίτι. Καλύτερα να καθόμουνα στη δουλειά. Καλύτερα να πήγαινα κάπου αλλού». Αυτό το παλικάρι θα είναι ευτυχισμένο με την γυναίκα του αυτή; Σας ρωτώ, θα είναι ευτυχισμένο;
Να λοιπόν κάτι που είναι πολύ χρήσιμο στην επιλογή. Πρέπει να επιλέγουμε και τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίζει ο ένας τον άλλον. Ποιος είναι ο ωραιότερος τρόπος; Ο τρόπος αυτός που θεσπίζεται από την αγάπη. Γιατί κανένας μας δεν μένει κάπου, αν δεν νιώθει ότι ο άλλος τον αγαπά. Ψέματα είναι αυτά;
Ρωτώ τα παιδιά σας: Γιατί σας φωνάζουν μαμά; Γιατί θέλουν να είναι στο σπίτι σας; Γιατί δεν θέλουν να φεύγουν μακριά; Επειδή όπου και να πάνε, σιγουριά βρίσκουν μόνο στην αγκαλιά σας. Γιατί; Επειδή νιώθουν την μητρική αγάπη. Όχι απλώς την αγάπη. Αγάπη έχουμε όλοι μας. Εμείς όμως επιλέγουμε συγκεκριμένα την μητρική αγάπη!
Γιατί η μητρική αγάπη είναι αυτή, που βλέπει το λάθος και συγχωρά. Είναι αυτή, που βλέπει την ανομία και αγκαλιάζει.
Είναι αυτή, που βλέπει το παιδί να κάνει τα ανόητα, κι όμως κλαίει.
Η μητρική αγάπη έχει ένα ταλέντο: Να είναι τόσο μεγάλη, τόσο στοργική, τόσο τρυφερή, τόσο ανεκτική, τόσο συμπονετική και πολύ ευσπλαχνική. Η μητρική αγάπη είναι ό,τι έχει ο Θεός μέσα στην καρδιά Του για μας.
Κάποτε ήρθε ένα ανδρόγυνο να με βρει. Πρώτα ζούσαν μια ζωή ανόητη κάνοντας χίλιες δυο βλακείες και αμαρτίες. Είχαν μπλέξει σε ναρκωτικά, πορνείες και τόσα άλλα. Μετάνιωσαν όμως από ένα κήρυγμα και άλλαξαν την ζωή τους.
Ήλθαν λοιπόν εκεί να με βρουν και με ρώτησαν:
-Πάτερ, κάναμε τόσα λάθη και τόσες αμαρτίες. Άραγε θα μας συγχωρέσει ο Θεός;
Εν τω μεταξύ, είχα δει ότι είχε έλθει μαζί τους και η μάνα του παλικαριού, που αγαπούσε πολύ τα παιδιά και ήθελε να αλλάξει η ζωή τους. Την έβλεπα απ' έξω δακρυσμένη και ρώτησα απλά τον γιό της:
-Παιδί μου, πες μου κάτι, η μαμά σου είναι αυτή;
-Ναι.
-Την βλέπω δακρυσμένη.
-Αχ, πάτερ μου, την κάναμε και πόνεσε πάρα πολύ.
Ρωτώ μετά τα παιδιά:
-Αυτή η μάνα, ξέρει όλα όσα έχετε κάνει;
-Ναι, πάτερ, τα ξέρει όλα.
-Εξακολουθεί και σας αγαπά;
-Πάρα πολύ.
-Σας έδιωξε από το σπίτι;
-Ποτέ!
-Παιδί μου, δες μια γυναίκα ταπεινή που σας γέννησε, τι αγάπη και πόθο έχει μέσα της για σας. Δες τα δάκρυα της λατρείας της για σας. Γιατί, γι' αυτήν την μάνα είσαστε τα λατρεμένα της παιδιά. Και ήλθε η ίδια να σας φέρει εδώ και μάλιστα σας συγχώρεσε κιόλας. Δεν σας πέταξε ποτέ από το σπίτι. Πως μπορεί κανείς να τολμήσει να πει, ότι ο Θεός δεν θα σας συγχωρέσει; Θέλω να ξέρεις ότι εσύ μέσα από αυτήν την μάνα, δεν παίρνεις την αγάπη αυτής της μάνας, αλλά την αγάπη του Θεού μέσα από αυτήν την μάνα. Πως λοιπόν εσύ αρνείσαι και αμφισβητείς ότι ο Θεός δεν σε αγαπά;
Και μόνο που λες «άραγε ο Θεός θα με συγχωρέσεις;», προσβάλεις την αγάπη Του! Προσβάλεις την ευσπλαχνία Του. Προσβάλλεις την λατρεία Του. Γιατί; Πως μιλάτε εσείς στα παιδιά σας; Τα μωρά σας, πως τα κρατάτε στην αγκαλιά σας; Προηγουμένως έβλεπα μέσα στην Εκκλησία μια γιαγιά εκεί και έδειχνε στο μικρό το κοριτσάκι εκεί πώς να κάνει το σταυρό της. Αυτή η εικόνα αποτυπώθηκε μέσα μου. Είναι η πιο γλυκιά, ιερή εικόνα μια μάνας, μιας γιαγιάς, που λατρεύει το μωρό της.
Ξέρετε, τι σημαίνει λατρεία; Λατρεία σημαίνει έρωτας θεϊκός. Ξέρετε τι σημαίνει έρωτας θεϊκός; Να αγαπάει η μάνα το παιδί τόσο στοργικά, να το σφίγγει στην αγκαλιά της ζεστά και να νιώθει ότι είναι ο ίδιος της ο εαυτός, η ίδια της η ζωή. Είναι ψέματα αυτά που σας λέω;
Αυτή η λατρεία έχει θεϊκό έρωτα. Έναν έρωτα τόσο αγνό, τόσο δυνατό, που αν μαζέψεις όλους τους έρωτες του κόσμου και τους βάλεις σε μια ζυγαριά, και στην άλλη πλευρά βάλεις μόνο τον μητρικό έρωτα, είναι τόσο δυνατός που θα πετάξει στον αέρα τα υπόλοιπα.
Τι νομίζετε ότι είσαστε εσείς οι μαμάδες; Τι νομίζετε ότι είσαστε εσείς οι πατεράδες; Είσαστε οι εικόνες της αγάπης του Θεού. Όταν ρωτάτε, άραγε ο Θεός με αγαπάει; Να ρωτήσετε πρώτα εσείς τις καρδιές σας πόσο αγαπάτε τα παιδιά σας. Εάν εσείς λατρεύετε τα παιδιά σας και είσαστε έτοιμοι να τα συγχωρέσετε για οποιονδήποτε λάθος, τότε γιατί αμφισβητείτε την λατρεία του Θεού για μας;
Εσύ, που την βρήκες; Την αγόρασες από πουθενά; Όχι. Θέλω να ξέρεις ότι σου την χάρισε Αυτός που έχει απέραντη μητρική αγάπη και λατρεία σε σένα. Και Αυτός είναι ένας μονάχα. Ποιος είναι Αυτός; Ο Θεός!
«Είμαι ο Θεός Πατέρας σας κι εσείς είσαστε τα σπλάχνα Μου»
Όταν ο Γιός Του μας καθόρισε την προσευχή που Του αρέσει, τι είπε; «Θεέ ημών, ο εν τοις ουρανοίς;» Όχι. Αλλά, τι είπε; «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς». Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς. Αυτή είναι η δύναμη του Θεού μας! Αυτή είναι η πιο γλυκιά επιλογή! Ο Θεός μας έχει εκλέξει, να είμαστε τα παιδιά Του τα αγαπημένα, τα παιδιά Του τα λατρεμένα.
Πως ονομάζετε εσείς το μικρό σας; Κρινάκι μου! Ήλιε μου! Φως μου! Χαρά μου! Ζωή μου! Αυτά δεν λέτε στα παιδιά σας; Τα ίδια ακριβώς λέει και ο Θεός για μας: Είσαστε η αγάπη Μου. Είσαστε η χαρά Μου! Είσαστε η καρδιά Μου! Αλλά λέει και μια λέξη πολύ πιο γλυκιά: Είσαστε τα σπλάχνα Μου!
Μια φορά άκουσα μια μαμά και φώναζε το παιδί της «σπλάχνο μου» και δονήθηκε η καρδιά της. Έτσι μας φωνάζει ο Θεός: «Είσαστε τα σπλάχνα Μου. Γι' αυτό κι Εγώ στον ουρανό τίποτα άλλο δεν κάνω από το να μιλώ για σας με ευσπλαχνία».Από πού βγήκε η λέξη ευσπλαχνία; Από τα σπλάχνα. Ο Θεός σπλαχνικά μας αγαπά, γιατί από τα σπλάχνα Του βγήκαμε και με ευσπλαχνία μας αντιμετωπίζει.
Ποιος λοιπόν είναι αυτός, που έκανε τόσα λάθη, τόσα αμαρτήματα και τον συγχωρεί η μαμά του η επίγεια και δεν τον συγχωρεί ο ουράνιός Του Πατέρας; Ποιος είναι αυτός που θα τολμήσει να το πει; Δεν είναι βλασφημία αυτή; Πως είναι δυνατόν εσύ να έχεις αυτή την χάρη, που σου την χάρισε ο Θεός και Εκείνος να μην έχει την δυνατότητα να σε συγχωρέσει και να σε σώσει;
Επιλέξτε τον Θεό της καρδιάς σας!
Γι' αυτό θα ήθελα σήμερα να κάνετε την σωστή επιλογή. Ψηφίστε όποιον θέλετε, που κατά την γνώμη σας θα βοηθήσει την Ελλάδα. Αλλά θέλω σήμερα εδώ να ψηφίσετε με την καρδιά σας, Αυτόν που θα σώσει την καρδιά σας. Αυτός που θα γίνει ο Θεός της καρδιάς σας. Αυτός που θα γίνει ο Πατέρας της καρδιάς σας. Αυτόν για τον οποίον θα μιλάτε στα παιδιά σας χωρίς φόβο.
Είναι πολύ όμορφο να γονατίζει η μάνα και ο πατέρας (πράγματα ξεχασμένα σε τούτη την εποχή), μαζί με το παιδί τους στο κρεβατάκι του πριν κοιμηθεί. Παλιά το κάνανε αυτό, το θυμάμαι. Θυμάμαι την μητέρα μου, όταν ήμουν πιτσιρικάς, με κρατούσε μέσα στη ζεστή της αγκαλιά και μου έλεγε ιστορίες για την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Τα πιο πολλά τα θυμόμουνα από εκείνες τις όμορφες διηγήσεις της μητέρας μου. Όταν πήγα στο σχολείο τα ήξερα.
Αλλά δεν ήταν μονάχα οι ιστορίες που μου έλεγε. Ήταν η ζέση της αγάπης της που με κρατούσε. Και ήλθε η σειρά, Εγώ να κρατώ στην αγκαλιά μου άλλα παιδιά, τα παιδιά σας και να τα διδάξω με την ίδια αγάπη, που με δίδαξε και μένα η μητέρα μου. Τι νομίζετε ότι είναι η διδασκαλία; Απλά, ο ένας την παίρνει από τον άλλο και την μεταδίδει στον επόμενο.
«Επιλέξτε να πετάξτε τον θρόνο του σατανά από τα σπίτια σας
και φτιάξτε τον θρόνο τον δικό Μου»
Εσείς, οι γιαγιάδες, τι πρέπει να κάνετε; Πολλά. Αλλά δυστυχώς αφήνετε τα εγγόνια σας μπροστά στον θρόνο του σατανά να τα μολύνει και να τα εκβιάζει. Δέστε, τι έχουμε κάνει. Αφήσαμε τον Εωσφόρο μέσα από την τηλεόραση να διδάξει τα παιδιά μας. Όπου υπάρχει συκοφαντία, όπου υπάρχει βία, πορνεία, μοιχεία, ανηθικότητα κάθονται στην τηλεόραση και τα βλέπουν τα παιδιά.
Όμως, εγώ ρωτώ εσένα μάνα: Πως μπορείς από την μια να αγκαλιάζεις το μωρό σου και να φοβάσαι μην πάθει κανένα κακό και την ίδια στιγμή να το αφήνεις μπροστά στον Εωσφόρο να του διδάξει την ανηθικότητα; Σας ερωτώ, πως;
Μια φορά έβλεπε ένας πατέρας της Εκκλησίας μία μάνα που κρατούσε στην αγκαλιά της το μωρό της και προσευχότανε. Έβλεπε ένα φως πάνω από την μάνα, να πλημμυρίζει την ίδια και το μωρό της. Ήταν η χάρις του Αγίου Πνεύματος, επειδή προσευχότανε.
Μια άλλη φορά ένας άλλος πατέρας της Εκκλησίας, είδε μια μητέρα με το μωρό της στην αγκαλιά και πάρα πολλοί δαίμονες δίπλα τους χόρευαν. Ο Γέροντας αναρωτήθηκε και είπε: Μα, τι είναι αυτό, Θεέ μου, που βλέπω; Τότε ο Θεός του έδωσε σε οπτασία να δει, αυτό που έκανε αυτή η μάνα. Παρακολούθησε στην τηλεόραση ένα έργο με βία, με ανηθικότητα και το μυαλό της φανταζόταν άσχημα και πονηρά και κρατούσε το μωρό της. Όλοι αυτοί οι δαίμονες χόρευαν γύρω από το μυαλό αυτής της μάνας και πείραζαν το μωρό κατά διαστήματα. Και είπα: «Θεέ μου, τι τρομερό πράγμα!».
Γι' αυτό λέει ο Θεός: «Όσοι Με έχετε επιλέξει να είμαι ο αγαπημένος σας Πατέρας, ο Θεός της καρδιάς σας, διώξτε τον θρόνο του σατανά από τα σπίτια σας και στήστε τον θρόνο τον δικό Μου. Τον θρόνο της λατρείας Μου». Κι εγώ απόρησα, ποιος είναι ο θρόνος ο δικός Του; Είναι το προσευχητάρι! Σε όποιο σπίτι μέσα υπάρχει η εικόνα του Χριστού, της Παναγίας ένας Εσταυρωμένος και ένα καντήλι, εκεί είναι ο θρόνος του Θεού.
Και τι λέει ο Ίδιος ο Θεός σε αποκαλύψεις σε παιδιά; «Όπου δω τον θρόνο Μου στημένο σ' ένα σπίτι και με απλότητα Με αγαπούν και Με λατρεύουν, τότε διατάσσω άγγελο να μένει μόνιμα σ' αυτό το σπίτι, να το φυλάει και να είναι ο άγγελος του σπιτιού».
Αλλά να ξέρετε, παιδιά Μου, το ίδιο κάνει και ο σατανάς. Όπου δει σ' ένα σπίτι, ότι η τηλεόραση κατέκτησε τις καρδιές των παιδιών Μου, τότε ο σατανάς τοποθετεί δαίμονα να στέκεται δίπλα από την τηλεόραση, για να παροτρύνει τους ανθρώπους να ανοίγουν την τηλεόραση και να βλέπουν τα αισχρά θεάματα. Και όταν αρχίσει η τηλεόραση να δείχνει τα αισχρά θεάματα, τότε οι δαίμονες στήνουν χορό γύρω σας.
Εμείς θα επιλέξουμε τι θέλουμε!
Κάνε τις σωστές επιλογές
για το καλό της καρδιάς σου και της ψυχής σου
Σήμερα λοιπόν έχουμε εκλογές. Από σένα εξαρτάται τι θα επιλέξεις. Εσύ θα επιλέξεις με την ψήφο σου για το καλό της Ελλάδας. Αλλά όμως εδώ ο Θεός στην Εκκλησία, σε καλεί να επιλέξεις για το καλό της καρδιάς σου και της ψυχής σου. Η δικιά μας επιλογή είναι μία: Ο Θεός Πατέρας μας!
-Τον Θεό, Τον αγαπάτε;
-Ναι!
Δέστε ένα παλικάρι, τι ζητάει από την κοπελιά του:
-Δεν θέλω μόνο να μ' αγαπάς, αλλά να μου το λες κιόλας.
Ρωτήστε τις κοπέλες τι λένε:
-Θέλω να μ' αγαπάει το παλικάρι μου, αλλά θέλω να μου το λέει κιόλας.
Γιατί; Γιατί τα λόγια είναι σαν το νερό.
Δεν είναι ωραίο πράγμα να βλέπεις μονάχα το νερό μπροστά σου. Αλλά είναι ωραίο να το βάζεις στο στόμα σου και να κατεβαίνει μέσα σου και να σε δροσίζει. Δεν είναι ωραίο μονάχα να βλέπεις ένα λουλούδι και να μην μπορείς να το μυρίσεις. Όταν το μυρίσεις, η ευωδία του κατακτά την ύπαρξη σου.
Γι' αυτό λοιπόν και τα παλικάρια και τα κορίτσια, δεν ζητούν απλά να αγαπιούνται, αλλά να το λέει ο ένας στον άλλο «σ' αγαπώ». Ψέματα είναι αυτά; Ή αλήθεια; Ακριβώς το ίδιο είναι και ο Θεός. Δεν αρκεί μονάχα να Τον πιστεύεις και να Τον παραδέχεσαι. Έτσι Τον πιστεύει και ο Εωσφόρος. Ξέρει πολύ καλά ο σατανάς, ότι Εκείνος τον δημιούργησε. Ανεξάρτητα αν εκείνος αργότερα έκανε άλλη επιλογή.
Όμως, θέλει ο Θεός να ακούει αυτή τη λέξη από τα παιδιά Του: «Θεέ μου, Πατέρα μου, σ' αγαπώ».
Ρωτάει ο Θεός τον καθένα από εμάς:
Ποια είναι η ωραιότερη στιγμή γιαγιά στο σπίτι σου; Δεν είναι εκείνη η στιγμή, που έρχεται η κόρη σου, ο γιός σου και σου φέρνει το εγγονάκι σου; Είναι ή δεν είναι; Κι όμως, η πιο ωραία στιγμή είναι όταν έλθει το εγγονάκι σου και βάλει τα χέρια του γύρω από τον λαιμό σου και φωνάζει: «Γιαγιάκα μου, σ' αγαπώ» και σε φυλάει. «Παππού μου, σ' αγαπώ», και σε φυλάει. Εκείνη η στιγμή, δεν είναι η πιο όμορφη στη ζωή σας;
Γι' αυτό, μ' αρέσει να πούμε αυτή την προσευχή: «Θεέ Πατέρα Μου, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω, και Σ' αγαπώ». Θα ήθελα να σας παρακαλέσω όλοι μαζί να πούμε αυτή την γλυκιά και όμορφη μικρή προσευχή: «Θεέ Πατέρα, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σ' αγαπώ». «Τότε, παιδί Μου, αν Με πιστεύεις, αν Με λατρεύεις, αν Μ' αγαπάς, θα είσαι ο γιός της καρδιάς Μου. Θα είσαι η κόρη της καρδιάς Μου. Κι εσύ θα Με φωνάζεις: «Πατέρα της καρδιάς Μου». Κι Εγώ θα ευλογώ τα παιδιά σου. Θα ευλογώ το σπιτικό σου. Θα ευλογώ τα υπάρχοντά σου. Θα ευλογώ τις υπάρξεις σας και τότε θα είσαστε ευτυχισμένοι. Τότε θα ζήσετε μια χαρά, που δεν την ξέρουν αυτοί που δεν Με γνωρίζουν».
Η Χάρις του Θεού, να σας ευλογεί όλους! Αμήν.
Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου 2012
