Ο πόνος και οι ταπεινές συμβουλές της ουράνιας Βασίλισσας

Αν και οι χαιρετισμοί της Θεοτόκου γίνονται πάντα σ’ ένα κλίμα πανηγυρικό σε όλες τις Εκκλησιές, όμως ακούστε η ίδια τι λέει:

«Όλα εσείς τα παιδιά μου, με πανηγυρίζετε και χαίρεστε ψάλλοντάς μου τους χαιρετισμούς μέσα σ’ ένα κλίμα πανηγυρικό. Αλλά η δικιά μου η καρδιά πονάει…

Χαίρομαι που βλέπω να πανηγυρίζετε την δόξα του Γιού μου, αλλά εγώ πονάω και είμαι πικραμένη. Χαίρομαι που μαζεύεστε στην Εκκλησιά για να θυμηθείτε τη Μάνα Εκείνου που σας χάρισε τη ζωή. Γιατί εγώ πράγματι μέσα στα στήθια μου θήλασα την ίδια τη Ζωή.

Μέσα στη μήτρα μου φύλαξα, σαν πολύτιμο θησαυρό, την ίδια τη Ζωή και σας την έδωσα αυτή τη Ζωή.

Με αξίωσε ο ουράνιος Πατέρας να γίνω Βασίλισσα ουρανού και γης και Βασίλισσα δικιά σας, αλλά εγώ δεν θέλω τίποτα άλλο από το να είμαι Μάνα δικιά σας. Αλλά σαν Μάνα του Υιού του Θεού και Μάνα δικιά σας, έχω πολύ πίκρα στην καρδιά Μου.

Γιατί από τη μια βλέπω τον πληγωμένο μου θησαυρό, τον Ιησού, συνέχεια να πληγώνεται, να πληγώνεται, να πληγώνεται… Κάθε μέρα εσείς τα παιδιά Του να Του βάζετε ακάνθινο στεφάνι. Κάθε μέρα να Του κεντάτε την πλευρά με τη λόγχη. Κάθε μέρα να τρυπάτε τα χέρια και τα πόδια Του με τα σκληρά αυτά καρφιά των αμαρτιών σας και της αδιαφορίας σας. Και από την άλλη βλέπω εσάς, τα παιδιά μου, γιατί είστε παιδιά του Γιού μου και παιδιά δικά μου. Βλέπω κάθε μέρα να πέφτουν και να χάνονται στον Άδη αναρίθμητες ψυχές.

«Θέλω πιο πολύ να κρατώ τον Γιό μου, γιατί πλησιάζει ο δεύτερος διωγμός Του…»

Θα ήθελα να σας κρατώ όλους στην καρδιά μου και στην αγκαλιά μου. Μα τώρα θέλω πιο πολύ να κρατώ τον Γιό μου, γιατί πλησιάζει ο δεύτερος διωγμός Του. Πλησιάζει αυτό που θα Τον πικράνει για άλλη μια φορά και η πληγή μου είναι τόση μεγάλη που θέλω Εκείνον να κρατώ μέσα στην αγκαλιά μου. Σ’ Εκείνον να χαρίζω τα χάδια και τα φιλιά μου και να Τον παρηγορώ για την αδιαφορία την δικιά σας. Για την απερισκεψία την δικιά σας να προτιμάτε, αντί τη ζωή, τον θάνατο. Αντί την ευτυχία, την δυστυχία. Αντί τον ουρανό, τον Άδη. Αντί τη χαρά να βρεθείτε στον ουράνιό σας Πατέρα, να έχετε γίνει έρμαια στην κυριολεξία του σατανά και να σας ρίχνει κάθε μέρα μέσα στα σκοτεινά του Άδη, μέσα στις φλόγες τις ατέλειωτης θλίψης. Μέσα στην πίκρα αυτή, την κατάρα της κόλασης.

«Γιατί προσπαθείτε εμένα να χαροποιήσετε, όταν πληγώνετε τον Γιό μου;»

Η καρδιά μου πονά, γιατί είμαι Μάνα όλων σας.

Από την μια πονώ για τον Γιό μου, από την άλλη πονώ για σας παιδιά μου. Από την μια πονώ γιατί ο Γιός μου κάθε μέρα πληγώνεται με την αδιαφορία σας και με τα λάθη σας.

Από την άλλη βλέπω αυτό που γίνεται κάθε μέρα. Να χάνονται ψυχές μέσα στον Άδη και η καρδιά μου είναι βαριά και θλιμμένη.

Εσείς πανηγυρίζετε, αλλά εγώ πληγώνομαι.

Εσείς μου λέτε τα χίλια δυο «χαίρε», για να μου εκφράσετε την αγάπη σας.

Κι όμως εγώ σας ρωτώ:

«Γιατί προσπαθείτε εμένα να χαροποιήσετε, όταν πληγώνετε τον Γιό μου;

Ποια Μάνα μπορεί να χαρεί, όταν ο Γιός της στην αγκαλιά της είναι πληγωμένος;

Όταν ο Γιός της συνέχεια ταλαιπωρείται, πληγώνεται, σκοτώνεται;

Πραγματικά κάθε μέρα Τον σκοτώνεται τον Γιό μου. Γιατί;

Ποια μάνα μπορεί να χαρεί;

Πέστε μου.

Μετατρέπεται τα πανηγύρια των Χαιρετισμών μου σε μέρες ατέλειωτης θλίψης και πίκρας...

«Σε πόσες καρδιές υπάρχει το Όνομα του Γιού μου και η Άγιά Του μορφή;»

Εγώ θα ήθελα σαν Μάνα να σας πω, τι ζητάει η μητρική μου καρδιά από σας.

Εγώ θα ήθελα να σας πω, τι θα μπορούσατε να κάνετε και την καρδιά μου τη μητρική να ξεκουράσετε. Στην καρδιά μου ξανά να έρθετε και στον Γιό μου κοντά να σας βάλω,αλλά και την καρδιά Εκείνου να αναπαύσετε.

Θα ήθελα να μιλήσω σαν Μάνα σε όλους σας. Σε όλους όσοι με πιστεύετε ότι είμαι Μάνα του Υιού του Θεού, αλλά και Μάνα δικιά σας.

Θέλω να μιλήσω σε όλα εκείνα τα παιδιά, που ακόμα δεν έχει πωρωθεί η καρδιάτους. Γιατί πάρα πολλά παιδιά φαίνονται ότι αγαπούν τον Θεό. Φαίνονται ότι μιλούν για Εκείνον. Αλλά η καρδιά τους πόρρω απέχει από την καρδιά του Θεού.

Όλα τα παιδιά του Θεού από ένα πράγμα χαρακτηρίζονται:

Όταν ανοίξεις την καρδιά τους δεν θα βρεις τίποτα άλλο, εκτός από το Άγιο Όνομά Του και την Άγια Του μορφή.

-Σε πόσες όμως καρδιές από σας υπάρχει το Όνομα του Γιού μου;

-Σε πόσες καρδιές από σας έχετε αφήσει να ζωγραφίσει το Άγιο Πνεύμα την Άγιά Του μορφή και τον δικό Του έρωτα;

-Πέστε μου, σε πόσες καρδιές;

-Πως μπορείτε να λέτε ότι είστε παιδιά του Γιού μου, όταν συνέχεια Τον πικραίνετε;

-Πως συνέχεια λέτε ότι είστε οπαδοί δικοί Του και φέρεται το Άγιό Όνομά Του και λέγεστε χριστιανοί, αλλά η ζωή σας είναι κάθε άλλο από καλή;

«Είσαστε παιδιά μου, ένα βήμα πριν από τον όλεθρο…»

Εγώ σαν Μάνα θέλω να σας μιλήσω. Θέλω να σας πω τον πόνο και την θλίψη μου.

Θέλω να σας τα πω όλα αυτά, γιατί τόσο πολύ θλίβομαι γι’ αυτό που έρχεται, γι’ αυτό που γίνεται, γι’ αυτό που θα γίνει, που αν μπορούσε ο ουράνιος Πατέρας να ανοίξει τα μάτια σε σας τις μάνες, να δείτε αυτό που έρχεται, μόνο μια απέραντη πίκρα στην καρδιά σας θα επικρατούσε.

Είσαστε παιδιά μου, ένα βήμα πριν από τον όλεθρο.

Είσαστε λίγο χρονικό διάστημα πριν την καταστροφή.

Ο σατανάς κατεργάζεται με όλες του τις σατανικές δυνάμεις τον όλεθρο του κόσμου.

Πόσες φορές σας παρεκάλεσα να προσευχηθείτε ακόμα και για τον πυρηνικό όλεθρο, που ετοιμάζει ο σατανάς. Ονειρεύεται να καταστρέψει το ένα τρίτο του κόσμου!

Αν εσείς δεν προσευχηθείτε, να ανακαλέσει την άδεια που του έδωσε ο Θεός Πατέρας, τότε ο σατανάς θα επιτελέσει το φοβερό του έργο. Και τότε θα δείτε τι σημαίνει ερήμωση, τι σημαίνει καταστροφή.

«Έχω ατέλειωτη πίκρα στην καρδιά μου γιατί ψυχές  χάνονται στον Άδη»

-Μόνο το να πεινάτε έχει αξία;

-Μόνο αυτό υπολογίζετε και γι’ αυτό ζείτε;

-Για να μην πεινάτε;

Δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι οι ψυχές σας χάνονται και αλυσοδεμένες ρίχνονται στον Άδη;

Αν βλέπατε τα τάρταρα και τις φωτιές του Άδη, που μου επέτρεψε ο Θεός Πατέρας να επισκεφτώ και να δω, μια ατέλειωτη πίκρα υπάρχει στην καρδιά μου.

Γι’ αυτό, αν μπορούσατε σαν Μάνα να με δείτε και να με νιώσετε, γιατί δίπλα σας είμαι αλλά εσείς δεν με νιώθετε. Αν είχατε λίγη περισσότερη πίστη και αγάπη σε μένα, θα νιώθατε την πίκρα και τον καημό μιας μάνας, που βλέπει τα παιδιά της να χάνονται.

Αν μπορούσα να σας ζητήσω παρακλητικά κάτι, θα ήθελα να ακούσετε τα λόγια της μητρικής μου καρδιά και του μητρικού μου πόνου.

Αν μου επέτρεπε ο Θεός Πατέρας, θα γονάτιζα μπροστά σας. Θα σας έπιανα από τα χεράκια και θα σας έλεγα παρακλητικά:

«Ακούστε τη φωνή της Μάνας σας. Ακούστε την πιο γλυκιά φωνή του κόσμου, γιατί η καρδιά μου είναι γεμάτη από έρωτα και ευσπλαχνία για σας. Δεν είστε απλά τα παιδιά μου. Είστε τα παιδιά του Γιού μου και αυτό είναι που με κάνει να υποφέρω και να πονάω.

Γιατί νιώθω, όχι μόνο την πίκρα του ουράνιου Πατέρα, αλλά και την πίκρα του Γιού μου.  Γιατί όλες οι εικόνες, όλη η κτίση έγινε για τη δόξα του Γιού μου.

Ο άνθρωπος έγινε από τον ουράνιο Πατέρα για να δοξάζει τον Γιό Του και τον Γιό μου.     Και όλοι εσείς έχετε φύγει μακριά.

-Θέλετε να σας πω πόση πίκρα έχω;

-Θέλετε να σας πω, τι βλέπουν τα μάτια μου;

-Θέλετε να σας πω, τι θλίψη επικρατεί, γι’ αυτό που είπα, και που θα σας το ξαναπώ και θα σας το λέω κάθε μέρα;

Αυτό που βλέπουν τα μάτια μου κάθε μέρα είναι εκατοντάδες, αναρίθμητες ψυχές χάνονται στα τάρταρα του Άδη και υποφέρουν.

Όμως θα ήθελα πιο πολύ να συμβουλέψω όλα εκείνα τα παιδιά που με αγαπούν.

Όλα εκείνα τα παιδιά που με φωνάζουν Μάνα.

Όλα εκείνα τα παιδάκια, τα αγοράκια και τα κοριτσάκια, όλα εσάς, γιατί για μένα δεν υπάρχει ηλικία. Για την μάνα δεν υπάρχει ηλικία. Για τη μάνα και το μεγάλο παιδί και το μικρό είναι το ίδιο. Είναι η καρδιά της μάνας.

Γι’ αυτό, θα ήθελα λοιπόν καρδιές μου, να πω στον καθένα σας, τι θα ήθελα να κάνετε για να αλλάξετε αυτό που έρχεται. Αλλά πιο πολύ να χαροποιήσετε, λιγάκι έστω πριν τον όλεθρο, πριν τον μεγάλο διωγμό του Γιού μου, την καρδιά Του.

Θέλω να αλλάξετε ζωή.

Θέλω να σταματήσετε να κάνετε αμαρτίες.

Θέλω να παύσετε να σκέφτεστε ανόητα.

Τρία πράγματα σας ζητάει ο Γιός μου:

Να έχετε καθαρό στόμα. Να έχετε καθαρό νου. Να έχετε καθαρή καρδιά.

Στον Άδη είδα ανθρώπους να βασανίζονται ανελέητα, γιατί το στόμα τους έβγαζε πικρά λόγια για τον συνάνθρωπό τους. Και είδα τους δαίμονες να τους ταΐζουν με κάρβουνα που έκαιγαν και υπέφεραν. Είδα ανθρώπους που βλαστημούσαν τον Γιό μου να τους ταΐζουν και να τους ποτίζουν με τέτοια φωτιά, που ανελέητα οι άνθρωποι βογκούσαν από τον ανελέητο πόνο.

-Εσείς, παιδιά μου, αυτό επιθυμείτε; 

-Να κατεβείτε στα τάρταρα του Άδη και να σας ποτίζουν οι δαίμονες με τα φλογερά κάρβουνα των πικρών σας λόγων που είπατε στη γη;

Γι’ αυτό, σταματήστε. Μην λέτε άλλο κουβέντες. Τα λόγια σας είναι ό,τι χειρότερο για τον ουρανό.

Είδα ανθρώπους να μην σέβονται το σώμα τους, που είναι ναός του Θεού, και να το μολύνουν με χίλιες δυο πράξεις ανωμαλίας και ανηθικότητας. Και να τους βασανίζουν ανελέητα οι δαίμονες. Να καίνε τα όργανα του σώματος με τα οποία αμάρταναν και να φωνάζουν και να βογκούν και να υποφέρουν. Αλλά γιατί;

Γιατί δεν θέλησαν ποτέ να σεβαστούν το νόμο του Θεού, το νόμο της αγνότητας και της ηθικής ζωής.

-Είναι τόσο δύσκολο να αλλάξετε ζωή;

-Να μην ζείτε ανώμαλα και ανήθικα;

-Είναι τόσο δύσκολο να σέβεστε επιτέλους το σπίτι σας και τον σύντροφό σας, που σας χάρισε ο Θεός;

-Να σέβεστε τα παιδιά σας;

Ξέρω ότι είναι φρικτός ο πόλεμος που σας κάνει ο σατανάς, ανελέητος, καθημερινός. Γιατί ξέρει, αν τα καταφέρει στο σώμα σας, θα φτάσει μέχρι την καρδιά σας.

-Όμως, δεν νιώθετε ότι κάνετε λάθος;

Αν το νιώθατε, ένα δάκρυ θα ήταν αρκετό για να σβήσει τη φωτιά της κόλασης.

Αν το νιώθατε, θα κάνατε μια ικεσία να σας βοηθήσει ο ουράνιός σας Πατέρας.                  Θα ήταν αρκετή για να σας ξαναγκαλιάσει και να διώξει τους δαίμονες.

-Αλλά γιατί πεισματικά θέλετε να το κάνετε και να το ξανακάνετε και να μην έχετε καν την συνείδηση ότι είστε λάθος;

-Πως κάνατε το λάθος κανόνα της ζωής σας;

Και τώρα τελευταία, γιατί μολύνατε το πιο πολύτιμο που έχετε, το νου; 

-Πως αναφέρεται μέσα στην Γραφή ο ουράνιος Πατέρας;

-Πως εκφράζεται μέσα στην Θεολογία;

-Σαν νους δεν ονομάζεται;

«Νους μεν ο αγέννητος Πατήρ», λέει ο ψαλμωδός.

-Δεν έχετε καταλάβει ότι ο νους είναι, ότι πιο πολύτιμο έχετε στην ύπαρξή σας, που αυτό σας κατευθύνει ή στη ζωή ή στον θάνατο; Ή στον ουρανό ή στον Άδη;

-Γιατί αυτόν τον νου τον μολύνετε;

Αν άφηνε ο Θεός να δείτε το τι γίνεται στον νου σας, θα βλέπατε αναρίθμητα πονηρά πνεύματα να τριγυρνούν. Αναρίθμητα φίδια να στροβιλίζουν και να αφαρπάζουνε κάθε σκέψη δική σας.

-Αλλά, γιατί εσείς το κάνετε αυτό;

Γιατί απλούστατα αφήσατε τον εαυτό σας εκτεθειμένο σε κάθε τι σαρκικό.

«Μέσα από τον θρόνο του ο σατανάς μολύνει ό,τι πιο πολύτιμο έχετε, τον νου σας»

Πόσες φορές θα ήθελα να σας πω, παιδιά μου, πόσο σας μολύνει ο θρόνος του σατανά.

Πόσο θα ήθελα να το πω και να το ξαναπώ για να το βάλετε μέσα στην καρδιά σας:

Μέσα από τον θρόνο του ο σατανάς μολύνει τον νου σας, ό,τι πιο πολύτιμο έχετε. Γιατί με τον νου αναφέρεσαι στον ουρανό και με τον νου κατακτάται η Βασιλεία των ουρανών. Μέσα στον νου έρχεται ο νους του Θεού Πατέρα να σας φωτίσει.

-Το Άγιο Πνεύμα, πού θα σας φωτίσει, για να κατέβει αυτό στην καρδιά και να βγει σαν έκφραση χάριτος;

-Γιατί τον νου σας τον μολύνετε και κάθεστε ατέλειωτες ώρες με πολλή χαρά και αγάπη να δείτε στην τηλεόραση αυτό που ο σατανάς σας σερβίρει;

Κάθε φορά, παιδιά, που πηγαίνετε να πάρετε μια ταινία, είτε αυτή είναι για τον τρόμο, είτε αυτή είναι για την βία, είτε για την αμαρτία, είτε για την ανηθικότητα, να ξέρετε τι πανηγύρι κάνουν οι δαίμονες από την ώρα που την παίρνετε στην αγκαλιά σας, για να δείτε δήθεν.. μια ταινία.

Το πανηγύρι και η χαρά των σατανάδων και των δαιμόνων είναι αναρίθμητα μεγάλη.     Αν ξέρατε τι πανηγύρι κάνουν οι δαίμονες την ώρα που κάθεστε μπροστά στον θρόνο του σατανά για να δείτε, είτε βίντεο, είτε κάτι ανήθικο από την τηλεόραση! Γιατί απλούστατα αυτοί ξέρουν ότι ήδη κέρδισαν. Ήδη τα παιδιά του Θεού τώρα παρακολουθούν τον σατανά. Ήδη τα παιδιά του Θεού τώρα είναι δεμένα μαζί του.

Μέσα από την τηλεόραση βγαίνει το χέρι του σατανά και μπαίνει στον νου σας και σας μολύνει!!! Τόσο πολύ σας μολύνει που πλέον φίδια σατανικά, πνεύματα δαιμονικά σας καλύπτουν και σας φέρνουν σε μια κατάσταση αφηρημάδας, έτσι ώστε να μη νιώθετε τι γίνεται. Η ψυχή σας να υποφέρει, αλλά εσείς δεν το καταλαβαίνετε. 

Τότε, αυτοί που με τέτοια ανοησία στέκονται στον θρόνο του και κατεβάζουν στην καρδιά τους τις φοβερές εικόνες, που ο νους θα διασκευάσει αυτά που τα μάτια θα δούνε, εκεί ο σατανάς πανηγυρίζει. Και στον Άδη αιώνια θα ταλαιπωρήστε μέσα από αναρίθμητους πόνους από τα αναρίθμητα δαγκώματα των φιδιών του Εωσφόρου, που θα εκχύουν το δηλητήριο του σατανά στον νου σας. Αν μπορούσατε να μετρήσετε τον πόνο αυτό, να ξέρετε ότι είναι αναρίθμητες φορές, άπειρες φορές, μεγαλύτερος από τον πιο δυνατό πόνο στη γη.

Γιατί λοιπόν αφήνετε τον νου σας και πληγώνετε από το φίδι του σατανά και του Εωσφόρου; Γιατί το κάνετε αυτό;

Και μόνοι σας δεν αντιλαμβάνεστε, ότι αφήνοντας τα παιδιά σας να κάνουν ό,τι κάνετε εσείς, καταστρέφετε όχι μόνο την ίδια σας τη ψυχή, αλλά καταστρέφετε και τα ίδια σας τα παιδιά. Γιατί για να τα ξεφορτωθείτε, ή για να περάσει η ώρα, ή για να χαρείτε ή για χίλιες δυο δικαιολογίες που σας βάζει στο μυαλό ο πονηρός, τα αφήνετε εκτεθειμένα στην τηλεόραση, μολύνετε αναρίθμητα τις ψυχές των παιδιών σας και θα τιμωρηθείτε για το χειρότερο, ότι μολύνετε τις πιο αγνές καθαρές εικόνες, τα ίδια σας τα παιδιά.  

Αυτά σας τα λέω με πόνο και μακάρι να μπορούσα να σας ζητήσω να κάνετε κάτι πολύ ωραίο, που αρέσει στον Γιό μου, που αρέσει στον Θεό μας, που αρέσει στον Πατέρα μας.

Θα ήθελα να σας ζητήσω, όσοι έχετε το κουράγιο, ακόμα και τον θρόνο του σατανά να τον αντικαταστήσετε, γιατί μέσα από το σπίτι σας πλέον πολεμάει ο σατανάς.  

Και αυτό που θα έρθει σε λίγο, θα είναι πόλεμος μέσα από τα ίδια τα σπίτια.

Ο σατανάς δεν θα νοιάζεται πλέον, αν εσείς σταυρώνετε και ασφαλίζετε γύρω-γύρω το σπίτι σας, γιατί έχει βρει την κερκόπορτα που θα μπει στο σπίτι σας, τον θρόνο του.

Εγώ ζητάω απ’ όλα μου τα παιδιά και ιδιαίτερα από εκείνα που δεν μπορούν να αντισταθούν και υποφέρουν, αν δεν μπορείτε να δείτε τουλάχιστον ειδήσεις ή κάτι καλό και δεν έχετε την δύναμη να αντισταθείτε στην επίδραση του σατανά, σκεφτείτε ότι μέσα από μια τηλεόραση μπορεί να καταστραφείτε και να χαθείτε. Αντικαταστήστε την με τον θρόνο του Θεού.  Γιατί βγάλατε τον θρόνο του Θεού από το σπίτι σας;

«Ο Γιός μου και Θεός μου, είναι Γιός σας και Θεός σας»

Ο Γιός μου και Θεός μου, είναι Γιός σας και Θεός σας. Γιατί πληγώνετε τον ίδιο σας τον Γιό;

Πόσες φορές γράφτηκε μέσα στη Γραφή «ο Υιός του ανθρώπου».

Πόσες φορές αναγνωρίσατε τον Γιό μου και τον ονομάσατε Υιό του Θεού. Γιατί πράγματι έτσι είναι. Είναι ο Υιός του Θεού. Αλλά όμως είναι και ο Υιός του ανθρώπου. Γράφτηκε «Υιός του ανθρώπου», για να καταλάβετε ότι είναι και δικός σας Γιός, που σας Τον παραχώρησε ο Θεός Πατέρας να Τον αγαπάτε και να Τον λατρεύεται σαν δικό σας θησαυρό.

Να μπορούσατε να νιώσετε, ότι ο θησαυρός που εσείς ονοματίζεται το παιδί σας, το καμάρι σας, το κοριτσάκι σας και το αγοράκι σας, που δεν θα θέλατε ποτέ να το πικράνετε, που δεν θα θέλατε ποτέ να το δείτε να δυστυχείτε, που δεν θα θέλατε ποτέ να το δείτε να υποφέρει, γιατί τώρα δεν μπορείτε να το δείτε μέσα από Αυτόν, τον Υιό του Θεού και τον δικό σας Γιό;

Εγώ σαν Μάνα Τον λάτρεψα σαν Γιό μου. Μετά έμαθα ότι ήταν και Θεός μου και Τον φώναζα «Γιέ μου και Θεέ μου».  

Τώρα εσείς το ξέρετε και ο ίδιος ο Θεός Πατέρας, σας Τον παραχωρεί στην αγκαλιά σας, να Τον κάνετε δικό σας Γιό, Τον Θεό σας και να γίνετε ένα.   

-Δεν μπορείτε λοιπόν να νιώσετε πόσο υποφέρει;

-Δεν μπορείτε να νιώσετε πόσο ο ουράνιος Πατέρας θα ήθελε, να μην πληγώνετε άλλο τον Γιό Του;

-Δεν μπορείτε να νιώσετε, ότι αυτός ο Υιός του Θεού ζητάει να γίνει Γιός δικός σας;

Ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας θέλει ο Γιός Του, να γίνει Γιός δικός σας, όπως έγινε Γιός της Μαριάμ, όπως έγινε ο Γιός του ο Ιωσήφ, ο Γιός του ανθρώπου.   

Γι’ αυτό γράφτηκε και ξαναγράφτηκε και λέγεται και ξαναλέγεται ότι ο μοναδικός μου θησαυρός, ο Ιησούς, είναι ο Υιός του ανθρώπου, για να Τον αγαπήσετε σαν δικό σας Παιδί. Ποιόν; Τον Θεό σας.

Τόσο πολύ καταδέχεται ο Θεός να μπει μέσα στην καρδιά σας, γιατί είσαστε εσείς οι άνθρωποι, τα αγαπημένα Του πλάσματα.  Γιατί κι εγώ ένας απλός άνθρωπος σαν κι εσάς ήμουνα, μόνο που με απλότητα και με έρωτα θεϊκό αναζήτησα τον Βασιλιά του ουρανού, να γίνει ο Θεός της καρδιάς μου. Γι’ αυτό κάθε μέρα φώναζα: «Θεέ μου, καρδιά μου».

Αυτό άκουγαν οι Άγγελοι κάθε μέρα από το στόμα μου να φωνάζω και να διαπερνάει αυτή η προσευχή τους ουρανούς και να θαυμάζουν οι Άγγελοι τον έρωτα που είχα στον Θεό Πατέρα. Τον φώναζα «Θεέ μου, καρδιά μου».

-Δεν μπορείτε να Τον φωνάξετε κι εσείς το ίδιο;

-Δεν μπορείτε να νιώσετε την πύλη του ουρανού, που είναι ο έρωτας του Θεού;

-Δεν μπορείτε να κατεβάσετε τη χάρη του Θεού, που είναι ο δικός μου Γιός;

-Δεν μπορείτε να ανοίξετε την αγκαλιά σας και να Τον δεχτείτε μέσα στα στήθη σας, μέσα στη ψυχή σας και να Τον κάνετε δικό σας Βασιλιά;

-Δεν μπορείτε να νιώσετε, ότι Αυτός είναι η ευτυχία;

-Ότι Αυτός είναι η απέραντη χαρά του ουρανού;

-Δεν μπορείτε να νιώσετε, ότι χάρη σ’ Αυτόν εσείς μια μέρα θα είσαστε χαρούμενοι;

Αναζητήστε Τον λοιπόν. Αναζητήστε Τον!

«Φτιάξτε τον θρόνο του Θεού μέσα στο σπίτι σας»

Όσοι θέλετε να είστε παιδιά δικά μου και να με φωνάζετε Μάνα, τότε κι εγώ να μπορώ να οπλίσω τη θερμή ικεσία της καρδιάς μου για σας, τον θερμό μου έρωτα για σας, γιατί είσαστε παιδιά του Γιού μου και πονάω για σας.

Γι’ αυτό σας ικετεύω, αλλάξτε ζωή.

Φτιάξτε τον θρόνο του Θεού μέσα στο σπίτι σας.

Φτιάξτε το εικονοστάσι.

Βάλτε την εικόνα του Γιού μου.

Βάλτε το πολύτιμο όπλο με το οποίο θα πολεμάτε τον σατανά. Βάλτε τον τίμιο σταυρό.

Και βάλτε εκεί όλους τους ουράνιους φίλους σας. Όλους τους Αγίους που λάτρεψαν τον Γιό μου και είναι τώρα δικοί σας φίλοι, σύντροφοι πολύτιμοι.

Βάλτε δίπλα σας τους Αρχαγγέλους και τους Αγγέλους.

«Μην ξεχνάτε τον πιο πολύτιμο φίλο που σας έδωσε ο Θεός»

Αντιληφθείτε ότι Άγγελοι βρίσκονται συνέχεια δίπλα σας να σας υπηρετούν. Και αυτούς τους Αγγέλους μην τους αφήνετε και μην τους ξεχνάτε. Ξεχνάτε τον πιο πολύτιμο φίλο που σας έδωσε ο Θεός. Από την ώρα της βάπτισης, σας παραχωρήθηκε σαν δώρο πολύτιμο άγγελος να σας συντροφεύει. Άγγελος να σας λατρεύει. Άγγελος να σας αγαπάει τόσο πολύ, που δεν έχετε ποτέ φανταστεί.

Με τα μάτια τα μητρικά του ουρανού, βλέπω την αγάπη που έχουν οι Άγγελοι για τις ψυχές σας. Πόσες φορές βρίσκονται από πάνω σας και σας ικετεύουνε μέσα από την συνείδησή σας: «Μην κάνεις γιέ μου, μην κάνεις κόρη μου, αυτό το πράγμα. Δεν αρέσει στον Θεό Πατέρα μας».

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την χαρά που δίνετε στους Αγγέλους, όταν εσείς κάνετε κάθε τι καλό. Είναι τόσο το πανηγύρι των Αγγέλων σας, όταν κάνετε κάτι καλό, που δεν μπορεί να προσμετρηθεί με καμιά χαρά εδώ στη γη.

Αυτοί οι γλυκείς σας φίλοι, να ξέρατε πόσες φορές βρίσκονται στο προσκέφαλό σας, για να ηρεμούν τον νου σας. Πόσες φορές σας συνοδεύουν στο περπάτημά σας, για να σας βάλουν καλές σκέψεις.

Αλλά και πόσες φορές πικραμένοι στέκονται στην άκρη, όταν σας βλέπουνε να κάνετε και να βλέπετε κάθε τι που δεν αρέσει στον ουράνιό τους Βασιλιά.

Γι’ αυτό, σας ικετεύω, παιδιά μου, αλλάξτε ζωή.

Κάθε μέρα να έχετε το μυαλό σας στον ουρανό. Να νιώθετε ότι ο άγγελος σας συνοδεύει και άγγελος καταγράφει κάθε καλή σας πράξη. Την παραμικρή σκέψη ωραία που έχετε, την καταγράφει, για να την αναφέρει στον Θεό Πατέρα. Χαίρεται και λέει στον Θεό Πατέρα: «Θεέ μου, τη ψυχή που μου έδωσες, δες πόσα καλά κάνει!».

Ατέλειωτη θλίψη όμως, αβάσταχτος πόνος, όταν εσείς κοιμάστε και οι Άγγελοί σας αναφέρουν τα πεπραγμένα σας στον Θεό Πατέρα. Και είναι υποχρεωμένοι να Του πουν, ότι η ψυχή που τους εμπιστεύτηκε ο Πατέρας, είναι μια χαμένη εικόνα, που δεν θέλει να σκέφτεται, αγνοεί τον ουρανό. Δεν θέλει να μνημονεύει τον παράδεισο, αλλά σκέφτεται ό,τι σκέφτονται και οι δαίμονες. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τον πόνο και την θλίψη τους.

Εάν μπορούσατε να αντιληφθείτε τον πόνο που έχει μια μάνα, όταν παίρνουν μέσα από την αγκαλιά της το δικό της βρέφος μπροστά στα μάτια της, για να το σκοτώσουν με χίλιες μαχαιριές, αυτός ο πόνος της μάνας, θα ήταν τόσο ελάχιστος μπροστά στον πόνο που έχουν οι Άγγελοι, όταν βλέπουν την ψυχή που τους εμπιστεύτηκε ο ουρανός, να καταποντίζεται στα τάρταρα του Άδη, μέσα στην ατέλειωτη φωτιά της θλίψης και τη χαρά των δαιμόνων, που τώρα πλέον κέρδισαν άλλη μια ψυχή.

Γι’ αυτό, μην αφήνετε περιθώρια στον σατανά να χαίρεται.

Κάνετε χαρούμενους τους Αγγέλους σας, κι εγώ σαν Μάνα σας ποτέ δεν θα σας εγκαταλείψω.

«Κάθε φορά που θα με φωνάζετε Μαμά, εγώ θα είμαι δίπλα σας»

Κάθε φορά που θα με φωνάζετε «Μαμά», εγώ θα είμαι δίπλα σας για να σας ρωτώ:

«Τι θέλεις κόρη μου; Τι θέλεις γιέ μου;»  

Μην πάψετε να με φωνάζετε, γιατί σας δόθηκε από τον Θεό η Μητέρα σας αυτή η γήινη να σας βοηθά και να σας προστατεύει. Είμαι γήινη, γιατί από τη γη κι εγώ βγήκα. Μέσα στη γη γεννήθηκα. Αλλά στον ουρανό μετά έζησα. Έζησα αγγελικά και ο Θεός με ευλόγησε.

Όποιος με φωνάζει, να ξέρετε ότι δόθηκε από τον ουρανό η δύναμη να βρίσκομαι δίπλα του, να τον βοηθώ, να τον αγκαλιάζω και να αποτρέπω κάθε δαιμονικό σχέδιο, κάθε φορά που ο σατανάς προσπαθεί να σας κερδίσει.

Παίρνω μαζί μου τους Αγίους, όλες εκείνες τις θεραπαινίδες μου, που αγάπησαν τον Γιό μου. Παίρνω μαζί μου τα τάγματα των Αγγέλων και βρίσκομαι δίπλα σας για να σας βοηθήσω. Γι’ αυτό, μην ξεχνάτε, παιδιά μου, να με φωνάζετε.

«Στο προσκυνητάρι σας θα δείτε ατέλειωτο φως να ξεχύνεται μέσα στην καρδιά σας»

Όμως πόσο θα ήθελα, όχι μόνο να με φωνάζετε για να έρχομαι, αλλά θα ήθελα να είμαι πάντα δίπλα σας στον θρόνο του Θεού. Φτιάξτε τον θρόνο Του μέσα στο σπίτι σας! 

Φτιάξτε το εικονοστάσι σας και να είναι ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει σ’ ένα σπίτι ο θρόνος του Θεού. Για ένα πράγμα μπορώ να σας διαβεβαιώσω σαν Βασίλισσα ουρανού και γης:

Πως ο ουράνιος Πατέρας και ο δικός μου Γιος, ο Μοναχογιός, ο μονάκριβος Υιός του Θεού, ο Ιησούς μου, ο δικός σας θησαυρός, όποιος φτιάξει τον θρόνο του Θεού στο σπίτι του, όποιος με πίστη γονατίζει μπροστά στον θρόνο, όποιος με πολλή αγάπη θα αφήνει την προσευχή του να ανεβεί από τη γη στον ουρανό, όποιος θα αφήσει την καρδιά του να ξεχύσει το πολύτιμο άρωμά της στον ουρανό, σ’ αυτόν τον θρόνο του Θεού, στο προσκυνητάρι, θα δείτε ατέλειωτο φως να ξεχύνεται μέσα από την καρδιά του Θεού Πατέρα, για να σας χαρίζει το Άγιό Του Πνεύμα.

Και αυτό το Άγιό Του Πνεύμα είναι αυτό που θα σας δίνει ειρήνη στη καρδιά.

Όταν θα έρθει η ειρήνη στη καρδιά σας, θα νιώθετε την ομορφιά της γαλήνης της ψυχής και θα γαληνεύετε. Και έχετε πολλή ανάγκη από γαλήνη και ειρήνη Θεού.

Τώρα αναζητάτε την ειρήνη μέσα σε άλλα πράγματα, μέσα σε πράξεις και γεγονότα, που δεν χαίρεται ο ουρανός, αλλά μόνο ο σατανάς. Γι’ αυτό και η ειρήνη σας είναι πολύ γρήγορη, πολύ επιπόλαιη και την παίρνει ο πρώτος άνεμος.

Γι’ αυτό, αν δεχτείτε την αγάπη του Γιού μου, ζήστε την ειρήνη του Γιού μου.

Ζητήστε Τον και θα έρθει στην καρδιά σας.

Μην ντρέπεστε να γονατίζετε και να Του ομολογείτε, ότι είστε τα παιδιά Του.  

«Εσείς, παιδιά μου, δεν προσεύχεστε με ταπείνωση»

Ο Πατέρας μου, ο ουράνιος, ευλογεί τον καθένα από σας, που με ταπείνωση Τον ικετεύει.

Εσείς, παιδιά μου, όμως δεν προσεύχεστε με ταπείνωση.

Και όταν έρχεστε στην προσευχή τα μάτια σας να σηκώσετε στον ουρανό, αν δεν το κάνετε από βία, γιατί κάποιος άλλος σας το υπέδειξε, αν δεν το κάνετε από ανάγκη, γιατί ο σύντροφός σας το απαίτησε, αν δεν το κάνετε από λύπηση, ας δώσουμε και στον ζητιάνο Θεό πέντε λεπτά της ζωής μας, τότε δεν έχει αξία.

Αν αφήσετε την καρδιά σας με απλότητα και με ταπείνωση και δεν το κάνετε από συμφέρον, για να πείτε μια μέρα: «Θεέ μου, εγώ σε σκαφτόμουνα. Εγώ έκανα και το σταυρό μου μερικές φορές. Πήγα και στην Εκκλησία μερικές φορές. Α, προσευχήθηκα και στην Εκκλησία.  Μετάλαβα και αρκετές φορές» και το κάνετε με υστεροβουλία, να ξέρετε ότι οι πράξεις αυτές μόνο τον σατανά κάνουν να χαίρονται και όχι τον Θεό Πατέρα σας.

Γιατί και εσείς οι ίδιοι ποτέ δεν δέχεστε  μια πράξη αγάπης που έρχεται από υστεροβουλία.   

-Εσείς την δέχεστε μια πράξη αγάπης που προέρχεται από υστεροβουλία;

-Όχι.

-Αφού εσείς δεν την θέλετε, γιατί να την δεχτεί ο ουρανός;     

-Γιατί να την δεχτεί ο Θεός Πατέρας σας;

Δυστυχώς ότι κάνετε, δεν το κάνετε με έρωτα για τον Θεό.

Γι’ αυτό και δεν προσεύχεστε.   Γι’ αυτό και δεν γονατίζετε.  

Γιατί ντρέπεστε, παιδιά μου, να ομολογήσετε την αγάπη που έχετε στον Θεό Πατέρα σας;

Ξέρετε πόσες φορές βλέπω τα παιδιά και πικραίνομαι;

Θέλουν να μιλήσουν στον ουρανό και ντρέπονται να κάνουν το σταυρό τους, για να μην τους δει ο άλλος. Πόσες φορές θα θέλατε να εκφράσετε την ευσέβειά σας και ντρέπεστε τι θα πει ο άλλος. Ντρέπεστε να ομολογήσετε την αγάπη που έχετε στον Θεό Πατέρα σας;  

Σας πείθει ο σατανάς να ντρέπεστε, ακόμα και τα ίδια σας τα παιδιά, αλλά και τον ίδιο σας τον σύντροφο. Δεν γονατίζετε. Κι όμως την ώρα που γονατίζετε σπάει ο εγωισμός σας. Και την ώρα που σπάει ο εγωισμός σας, ανοίγουν οι πύλες του ουρανού.

-Τι προτιμάτε;

-Να προσεύχεστε με κλειστές τις πύλες του ουρανού, χτυπώντας την πόρτα να σας ανοίξει;

-Ή είναι προτιμότερο να γονατίσετε, να σπάσετε τον εγωισμό σας, και όταν θα μιλάτε δεν θα χτυπάτε την πόρτα, γιατί ήδη θα είσαστε μέσα στο παλάτι του Θεού;

Μόνο τότε ο ουρανός σας υποδέχεται. Μόνο τότε ο ουρανός σας αγκαλιάζει, όταν με ταπείνωση ανοίγεται την καρδιά σας για να Του μιλήσετε.

-Πόσες φορές ντρέπεστε όταν προσεύχεστε;

-Πόσες φορές ντρέπεστε να ψάλετε τον ύμνο του Θεού;

Κι όμως το στόμα σας το αφήσατε αναρίθμητες φορές  να τραγουδήσει τα τραγούδια του σατανά. Εκεί, γιατί δεν ντρέπεστε;   

Σκεφτείτε πόσες φορές ανοίξατε το ραδιόφωνό σας ή την τηλεόρασή σας, για να ακούσετε τραγούδια και να τα τραγουδήσετε ατέλειωτες ώρες. Και θυμάστε τόσο καλά τον κάθε τραγουδιστή, όλα τα τραγούδια του, που πολλές φορές το μυαλό σας είναι σαν ένα άλμπουμ, που μπορείτε εύκολα να γυρίσετε τις σελίδες, να τις αριθμήσετε και να πείτε:

«Α, αυτό το τραγούδι το είπε ο τάδε. Αυτό το τραγούδι είναι έτσι» και το τραγουδάτε με τόση χαρά.

Κι όμως, όταν ακούγονται ψαλμοί και  σου ζητηθεί να ψάλλεις, και σου ζητηθεί να πεις μια προσευχή, εσύ ντρέπεσαι και ζητάς: «Ας το πει ο άλλος. Ας το κάνει ο άλλος».

Πόσες φορές στην Εκκλησιά μου αφήνεται τον ψάλτη μόνο του να ψάλει κι εσείς απλώς παρακολουθείτε. Μα δεν ξέρεις, παιδί μου, ότι αυτό που γίνεται στην καρδιά σου, το βλέπει ο Θεός. Αλλά ο σατανάς φοβάται μην το πει το στόμα σου. Δεν φοβάται, όταν το έχει μόνο η καρδιά σου.

Όταν γίνονται οι επικλήσεις, γιατί τις λέμε δυνατά;               

Για να τις ακούσουν οι πάντες. Να το διαλαλήσουμε στον ουρανό.

Η φωνή που είναι μονάχα κρυφή και προέρχεται από ντροπή, μην νομίζεις ότι έχει αξία. Καταγράφεται σαν προσευχή. Αλλά δεν έχει αξία, ούτε στον ουρανό να ανεβεί, γιατί δεν έχει το θάρρος και τη δύναμη της ομολογίας.

Η ομολογία είναι εκείνη που τρομάζει τον σατανά.

Η ομολογία είναι εκείνη που κάνει τον Θεό Πατέρα να πει:

«Εφ’ όσον, παιδί Μου, μπροστά στους άλλους Με ομολόγησες, έτσι κι Εγώ, παιδί Μου, θα σε ομολογήσω μπροστά σ’ όλο τον κόσμο του ουρανού, ότι είσαι γιός δικός Μου και κόρη δικιά Μου».

Κι όμως εσείς ντρέπεστε…

«Εγώ η ίδια θα υπερασπίζομαι τα σπίτια εκείνα, που θα νιώθω ότι αγαπούν τον Γιό μου»

Θέλω να αλλάξετε ζωή. Να σταματήσετε να ντρέπεστε. Θέλω να αγαπάτε τον Γιό μου.

Θέλω να Τον ομολογείτε, ότι είναι ο ίδιος ο δικό σας Πατέρας και Θεός σας.

Εγώ τον φώναζα Γιέ μου και Θεέ μου και μέσα στην καρδιά μου υπήρχε ένα μεγάλο χτυποκάρδι αγάπης και έρωτα. Θέλω το ίδιο χτυποκάρδι αγάπης και έρωτα να έχουν και τα δικά μου τα παιδιά, αυτά που θα με φωνάζουν «Μαμά του ουρανού» και «Μαμά της δικιάς τους καρδιάς».

Θέλω να αλλάξετε ζωή, παιδιά μου. Θέλω τώρα να ομολογείτε τον Γιό μου, τον αγαπημένο μου Γιό, τον θησαυρό μου. Και θέλω αυτόν τον θησαυρό μου, να τον κάνετε και δικό σας θησαυρό, πολυαγαπημένο σας θησαυρό. Να είναι ό,τι πιο ωραίο έχετε στη γη.

Εγώ θα σας ευλογήσω, κι εγώ θα ευλογήσω τα σπίτια σας.

Εγώ η ίδια θα υπερασπίζομαι το σπίτι εκείνο, που θα νιώθω ότι αγαπούν τον Γιό μου.

Εκείνες οι ψυχές, εκείνα τα σπίτια, που με θάρρος ο πατέρας και η μάνα θα με ομολογούν, ότι είμαι εγώ η Μάνα του ουρανού, η Θεοτόκος Μαριάμ, εκείνα τα σπίτια που θα ομολογούν, ότι ο Γιός μου είναι ο θησαυρός τους, είναι ο Βασιλιάς της καρδιάς τους και του σπιτιού τους, αυτά τα σπίτια, όχι μόνο σαν Μάνα θα τα υπερασπίζομαι, αλλά με όλους τους Αρχαγγέλους, με όλες τις Αγγελικές δυνάμεις, με όλους τους Αγίους, αυτά τα σπίτια θα τα περιφρουρώ και θα λάμπουν από την ευλογία του Αγίου Πνεύματος. Γιατί, όπου υπάρχει ομολογία, εκεί κατεβαίνει η χάρις του Θεού. Και θα λάμπει η χάρις του Αγίου Πνεύματος και μέσα στις ψυχές τους, αλλά και μέσα σε κάθε τι υλικό που οι ίδιοι θα αγγίζουν.  

Να ξέρετε, ότι τώρα όλα θα αλλάξουνε. Είναι λίγος ο καιρός που μένει, που ο Θεός Πατέρας ανέχεται εσάς, τα αμαρτωλά παιδιά Του, πεισμένος από τις προσευχές αγίων ανθρώπων, να το καθυστερήσει ακόμα λίγο, μπας και μετανοήσουν τα ανόητα παιδιά Του.

Υπάρχει καθυστέρηση, αλλά θα γίνει. Γιατί, ούτε οι προσευχές σας είναι δυνατές, ούτε και η μετάνοιά σας είναι αρκετή. Γιατί μετανιώνετε στα λόγια και όχι στη καρδιά και αυτό πικραίνει τον ουρανό και κάνει φοβερή τη δύναμη του σατανά. Οπλίζεται τη δύναμη του σατανά τόσο πολύ, για να σας κάνει κακό.

«Αδειάστε την καρδιά σας από κάθε τι κακό και πονηρό»

Παιδιά μου, φτιάξτε το εικονοστάσι σας!

Ανάψτε το καντηλάκι σας. Να καίει συνέχεια το φως του Αγίου Πνεύματος μέσα στο σπίτι σας. Πάρτε το θυμιατό και αφήστε να ξεχυθεί η ευωδία του έρωτά σας στον ουρανό, μαζί με την ευωδία του θυμιάματος.

Και κάντε κάτι ακόμα:

Αδειάστε την καρδιά σας από κάθε τι κακό και πονηρό.

Μην σας πείσει ο σατανάς ψιθυρίζοντάς σας:

«Μα εγώ δεν κλέβω. Δεν δολοφονώ. Δεν έχω σκοτώσει άνθρωπο».

Όχι, παιδί μου. Και το μυαλό σας είναι πονηρό και το έχετε μολύνει με χίλιες δυο πράξεις. Σαν να ήταν σάρκα ο νους σας, έχει κάνει πολλές σαρκικές αμαρτίες!!!

Δολοφονείτε επίσης τους άλλους. Μην λέτε ότι δεν έχετε κάνει φόνους. Γιατί σκοτώνετε κάθε μέρα με τις κατακρίσεις σας, τις ζήλιες και τους φθόνους σας, τον συνάνθρωπό σας.

Και μην αμελείτε καθόλου αυτό που σας λέω: Μην ζηλοφθονείτε!

Να ξέρετε, παιδιά μου, η πρώτη κατάρα του Θεού ήταν εναντίον της ζήλιας.

Όταν είδε τον Εωσφόρο να ζηλεύει τον θρόνο του Θεού, όταν είδε ο Θεός να ζηλεύει υπερβολικά τον θρόνο του Γιού Του, ο Πατέρας καταράστηκε τη ζήλια και είπε:

«Στο εξής, άνθρωπος ζηλιάρης και φθονερός, θέση στον θρόνο Μου δεν θα έχει».

Γι’ αυτό και μέσα στη Γραφή, είδατε τον Γιό Μου να συγχωρεί εύκολα πόρνους, να συγχωρεί εύκολα μοιχούς, να συγχωρεί εύκολα δολοφόνους, να συγχωρεί εύκολα κλέφτες και τελώνες, αλλά να μην συγχωρεί ζηλόφθονους ανθρώπους.

Για σας η ζήλια δεν λέει τίποτα. Ούτε και ο φθόνος. Γιατί νομίζετε ότι τον έχετε μονάχα στο νου και στην καρδιά σας, σαν μια πράξη απλή.

Λάθος κάνετε, παιδιά Μου. Άνθρωπος ζηλόφθονος ούτε θέση στο Θεό έχει, αλλά ούτε και ελπίδα σωτηρίας έχει.

Αυτό θέλω να το καταλάβετε.

Γι’ αυτό, προσέχετε το στόμα σας!

Προσέχετε τα λόγια σας! 

Μην αφήνετε τη ζήλια και τον φθόνο να κυριαρχήσει!

Καλύτερα να σας έβλεπα να κάνετε του χίλιες δυο αμαρτίες, που θα τις βλέπατε και θα λέγατε: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με», παρά να έχετε ζήλιες και φθόνους και να μην νιώθετε το δηλητήριο του Εωσφόρου, να αγγίζει το μεδούλι της καρδιάς σας.

Τα δικά μου τα παιδιά, θα έχουν αγάπη και ευσπλαχνία. Γιατί σε σας δεν απομένει, παρά να βλέπετε την ίδια σας τη ψυχή.

-Εξάλλου, λύσατε, παιδιά μου, όλα τα προβλήματα που έχετε μέσα στα σπίτια σας, στις ψυχές σας, και πρέπει να ασχολείστε και με τους άλλους;  

-Έχετε τόσο πολύ χρόνο;

-Δεν βλέπετε, τι έρχεται;

-Έχετε τόσο χρόνο για να ασχολείστε με τους άλλους, από ότι με τη ψυχή σας;

Γι’ αυτό, μην σας πείθει ο σατανάς, να γίνετε δικοί του οπαδοί μέσα από τη ζήλια, που ο ίδιος ανέδειξε σαν πρώτη κακία του ουρανού.   

Μόνο ο Εωσφόρος ήταν εκείνος που δίδαξε το υπερμέγιστο της ζήλιας και την καταστροφή του φθόνου.

Όταν, παιδιά μου, ζήλεψε ο Εωσφόρος τον θρόνο του Γιού μου και θέλησε να γίνει θεός, τότε ο Θεός Πατέρας τον πέταξε από την αγκαλιά Του, γιατί όλος ο ουρανός χαρακτηρίζεται από ειρήνη και ταπείνωση.

Όλοι οι Άγγελοι υπηρετούσαν με απλότητα και με ταπείνωση τον ουρανό και τον Θεό Πατέρα και δεν ανέχθηκαν τον Εωσφόρο που έκανε αυτό το πράγμα.

Και όταν τον πέταξε έξω από την αγκαλιά του ο ίδιος ο Θεός, τότε ο ίδιος ο εύσπλαχνος Γιός Μου, ο Γιος του Θεού, ικέτευσε τον Θεό Πατέρα να ξαναπάρει πίσω τον Εωσφόρο, όταν μετανοήσει. Του υποδείχτηκε να μετανοήσει, αλλά ο Εωσφόρος δεν δέχτηκε ποτέ να μετανοήσει. Και τότε έκανε κάτι πιο χειρότερο. Δεν του αρκούσε ότι ζήλεψε και φθόνησε τον θρόνο του Θεού και του Γιού μου, αλλά θέλησε να συμπαρασύρει στη φθονερή και ζηλόφθονή του πορεία και άλλους Αγγέλους και Αρχαγγέλους.

Τότε οργίστηκε ο Θεός Πατέρας και τον έδιωξε μακριά. Και από αστραπόμορφος και λαμπερός, έγινε κακόμορφος και φθονερός. Τότε, όσοι ήταν κοντά του και τον ακολούθησαν, έγιναν και αυτοί μαύροι, απαίσιοι, δυσσεβείς και κακοί, γεμάτοι φθόνο πλέον για τον Γιό μου.

Γι’ αυτό και το αιώνιο όνειρο του Εωσφόρου είναι, μέσα από το μίσος που έχει εναντίον του Γιού μου, να γίνει ο Αντίχριστος, που θα θελήσει να κερδίσει ξανά τον χαμένο θρόνο, που ονειρεύτηκε και που ονειρεύεται και που νομίζει ότι θα κερδίσει.

Γι’ αυτό, μην αφήνετε στις καρδιές σας ζήλιες και φθόνους.

Όταν δείτε κάτι τέτοιο, να κλαίτε και να έρχεστε στον Πατέρα σας, τον ουράνιο, να γονατίζετε και να λέτε:

«Θεέ μου, συγχώρεσέ με». Και να μην αφήνετε το στόμα σας να εκφραστούν λόγια, που θα σας δικάσει και θα σας καταδικάσει ο ίδιος ο Εωσφόρος, εγκαταλελειμμένοι όπως θα είσαστε μακριά από την αγκαλιά του Θεού.  

«Ένα δάκρυ, μία συγγνώμη,  αρκούν για να σβήσουν τα λάθη σας»

Σας ζητάω απλά, παιδιά μου, να αλλάξετε ζωή.

Εάν με αγαπάτε, αλλάξετε ζωή.    

-Τι σημασία έχει, να έρχεστε κάθε φορά στους Χαιρετισμούς και να μου λέτε τόσα «χαίρε», δήθεν να μου δώσετε τη χαρά στη πληγωμένη μου καρδιά;

Η πληγωμένη καρδιά μόνο τότε θα χαρεί, όταν σας δω να ζείτε, όπως θέλει ο Γιός μου.

Όταν σας δω, να αγαπάτε τον Γιό μου.  

Όταν σας δω, να λατρεύετε τον Γιό μου με τέτοια λαχτάρα, που όλος ο ουρανός, αυτό σαν ευωδία να το παίρνει και να είναι το θυμίαμα και το ωραιότερο δώρο της γης στον ουρανό. 

Μην ντρέπεστε να ομολογείτε τον Γιό μου.

Αγαπάτε τον Γιό μου. Λατρεύετε τον Γιό μου.

Κι Εκείνος, όσα λάθη και αν έχετε κάνει, θα σας τα συγχωρέσει.

Ένα δάκρυ αρκεί για να τα σβήσει.

Μία συγγνώμη είναι αρκετή για να σας αποκαταστήσει.

Μία λαχτάρα του ουρανού και η θλίψη σας για το παρελθόν, είναι αρκετά μέσα στην καρδιά του να σας ξαναβάλει.

Αν λοιπόν τα επιθυμείτε όλα αυτά, τότε κι εμένα τη Μάνα σας θα κάνετε ευτυχισμένη, αλλά πιο πολύ τον Γιό μου, που αναζητάει τώρα καρδιές γλυκές, μητρικές, να χωθεί μέσα σ’ αυτές, για να ακούσει τα γλυκά λόγια του έρωτα και της αγάπης, τα λόγια του Θεού, τα λόγια του ουρανού. Γιατί όλος ο ουρανός είναι μόνο αγάπη.

Αλλάξτε την καρδιά σας. Διώξτε την κακία. Γίνετε εύσπλαχνοί. Και τότε ο Γιός μου θα είναι ο Γιός ο δικός σας. Εγώ η ίδια θα σας δώσω τον Γιό μου, όταν νιώσω ότι στην καρδιά σας δεν θα πληγωθεί ξανά, αλλά θα νιώθει τους μυστικούς χτύπους της καρδιάς, που θα έχετε γι’ Αυτόν.

-Τι λέτε, θα Του χαρίσετε την αγάπη της καρδιάς σας;

-Ναι.

-Μπορείτε να Τον αγαπάτε και σαν δικό σας Γιό, τον Γιό του Θεού;

-Ναι.

-Μπορείτε τον Υιό του ανθρώπου, να τον κάνετε Γιό δικό σας και να Τον αγαπάτε γλυκά, στοργικά, με τρυφερότητα μέσα από τα βάθη της καρδιάς σας;

-Μπορείτε;

-Ναι.

Τότε μπορείτε να αλλάξετε τη ζωή σας.

Τότε μπορεί να έρθει η ειρήνη μέσα στην καρδιά σας.

Τότε μπορείτε να λέτε, ότι είστε τα δικά Του τα παιδιά.

Κι εσείς θα ήσαστε οι γιοί και οι κόρες μου», λέει η Μάνα του Θεού, η Βασίλισσα του ουρανού και της γης, Μαριάμ.

Επίλογος

Κι εγώ, ακούω τα λόγια εκείνα που λέει η Παναγία, κι εγώ ακούω ταπεινά τα λόγια που λέει η μητρική της καρδιά, κι εγώ ακούω όλα εκείνα και συγκινείται η δική μου ψυχή.

Με πολλή χαρά βλέπω τη δική σας διάθεση, να γίνετε πραγματικά δικά της παιδιά.            Όχι ψεύτικα παιδιά. Δικά της παιδιά.

Σας εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να ευλογήσει τον πόθο που έχετε τώρα μέσα σας, τη λατρεία που θέλετε να βγάλετε και την απόφασή σας από τώρα και στο εξής να αλλάξετε ζωή. Να αγαπάτε τον Γιό του Θεού, όπως Τον αγάπησε η γλυκιά Του Μάνα, όπως θα Τον αγαπάτε εσείς σαν γλυκές μάνες.

Θέλω να είσαστε εσείς οι παιδικές Του μανούλες εδώ στη γη, που θα Τον λατρεύετε, που θα Τον αγαπάτε, που θα Τον γλυκαίνεται με τα χάδια και τα φιλιά σας, γιατί τώρα σε λίγο ο πληγωμένος Ιησούς θα πρέπει να ξανανέβει στο σταυρό. Αλλά τώρα δεν θα ανέβει μόνος Του. Θα ανεβούμε όλοι μαζί Του. Τώρα πλέον, όσοι είμαστε ερωτευμένοι μαζί Του, όσοι Τον αγαπάμε, όσοι Τον ποθούμε, όσοι Τον ζητάμε, θα ανεβούμε μαζί Του, για να δει ο σατανάς, ότι αυτή τη φορά δεν θα ανεβεί μόνος Του πάνω στον σταυρό, κι εκείνος θα  πληγώνει καθημερινά τον μικρό αυτόν Ιησού, αυτό το πληγωμένο Αγόρι, που είναι ο Υιός της Παρθένου, αλλά και ο Υιός του Θεού. Γιατί τώρα δεν θα είναι μόνο Υιός του Θεού, αλλά θα είναι και Γιός δικός μας, Γιός της καρδιάς μας, ο Βασιλιάς της ψυχής μας.

Θα είναι ο Θεός μας, ο Κύριός μας, όλη η χαρά της ζωής μας. Αυτός θα είναι από τώρα και στο εξής η ανάσα και η αναπνοή μας. Και όσοι Τον ζήσουμε σαν ανάσα και σαν αναπνοή, θα ζήσουμε τη δική Του ανάσα, να μας δίνει τη θεία Του πνοή, τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Να απαλύνει την καρδιά μας με την ειρήνη του Θεού και τη γαλήνη του Αγίου Πνεύματος.

Η χάρις του ημών Ιησού Χριστού, να σας ευλογεί και να σας αγιάζει!