ΤΟ ΘΕΙΟ ΕΛΕΟΣ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ

 Ω, αιώνια Αγάπη, Εσύ διατάζεις να ζωγραφιστεί η Ιερή Σου Εικόνα 

και να μας αποκαλύψει την ασύλληπτη πηγή του ελέους,

Εσύ ευλογείς όποιον πλησιάζει τις ακτίνες Σου,

και την κάθε ψυχή που είναι μαύρη θα την μετατρέψεις σε χιόνι.

 Ω γλυκύτατε Ιησού, εδώ εγκατέστησες τον θρόνο του ελέους Σου,
για να φέρει χαρά και ελπίδα στον κάθε απελπισμένο άνθρωπο.

Από την ανοικτή Σου Καρδιά, σαν από τρεχούμενη πηγή,
ρέει παρηγοριά στην κάθε μετανοημένη καρδιά και ψυχή.

Ας μην σταματήσουν ποτέ να ξεχύνονται εγκώμια και δοξολογίες
γι’ αυτήν την Εικόνα από την ψυχή του ανθρώπου.

Ας ξεχύνονται εγκώμια για το Έλεος του Θεού από κάθε καρδιά,
Τώρα, και κάθε ώρα, και στους αιώνας των αιώνων.

 Ω Θεέ μου

 Όταν εγώ κοιτάζω στο μέλλον, φοβάμαι,
Αλλά γιατί βυθίζομαι στο μέλλον;

Μόνο η παρούσα στιγμή είναι πολύτιμη σε μένα,

Καθώς το μέλλον δεν θα βρει χώρο ποτέ στην ψυχή μου με κανέναν τρόπο.

Δεν είναι πλέον στις δυνάμεις μου,

Να αλλάξω, να διορθώσω ή να προσθέσω κάτι στο παρελθόν.

Ακόμη ούτε οι σοφοί ούτε οι προφήτες μπορούν να το κάνουν αυτό.

Κι έτσι, το τι έχει συμπεριλάβει το παρελθόν, Εγώ πρέπει να το εμπιστευτώ στον Θεό!

Ω παρούσα στιγμή, εσύ ανήκεις σε μένα, ολόκληρη και πλήρης.

Επιθυμώ να σε εκμεταλλευτώ όσο καλύτερα μπορώ.

Και έστω εάν εγώ είμαι ασθενής και μικρή,
Εσύ μου χαρίζεις την χάρη της Παντοδυναμίας Σου.

Και έτσι, με το να εμπιστεύομαι το Έλεος Σου,

Πορεύομαι στη ζωή σαν ένα μικρό παιδί,

Προσφέροντάς Σου κάθε μέρα αυτήν την καρδιά,
που καίγεται από αγάπη για την όλο και πιο μεγάλη Σου δόξα!