Φλόγα! Τι μπορεί αλήθεια να προκαλέσει μια φλόγα,
όσο μικρή και να΄ ναι!
Φωτιά ολόκληρη μπορεί να φέρει, ή για καλό ή για να καταστρέψει.
Τόσο χρήσιμη όσο κι επικίνδυνη,
ανάλογα τη χρήση.
Ερήμωση φέρνει όταν τρώει τα δάση. Ευτυχία όμως χαρίζει σαν ψήνει
το ψωμάκι.
Καταστροφή στο πέρασμά της, όταν βγαίνει από την κοιλιά της γης.
Απέραντη όμως χαρά τον χειμώνα σαν ζεσταίνει το κορμί.
Δέος η θέα της προκαλεί, αυτή που τόσο αναγκαία κι απαραίτητη
είναι στη γη.
Αυτά για την ύλη, το ίδιο όμως ισχύει και για την ψυχή.
Τον άνθρωπο, η φλόγα της αμαρτίας, στο καμίνι των παθών
απελπιστικά βασανίζει.
Γλυκιά όμως ηδονή και ανέκφραστη ευτυχία η φλόγα της αγάπης για το
λυτρωτή Ιησού, στον ταπεινό άνθρωπο χαρίζει.
Ασύγκριτη η σύγκριση στις δύο τούτες φλόγες.
Ευτυχισμένος είναι εκείνος που μέσα του ολημερίς τη φλόγα της
αμαρτίας σβήνει και στη θέση της, ουρανόφερτη από του Θεού τα βάθη, τη φλόγα
της αγάπης για τον Λυτρωτή Χριστό ανάβει.
Τώρα φλόγα, μετά φωτιά και πιο μετά η θέωση.
Μικρές φλόγες αγάπης και τούτες οι ταπεινές μικρές προσευχές, απ’
της καρδιάς τα βάθη.
Ευχή ολόθερμη, να μεταδώσουν στις ευλαβικές ψυχές, που τον
γλυκύτατο Ιησού Χριστό ποθούν, τη φωτιά της καρδιακής αγάπης, που θα τις ενώσει
και θα τις κάνει ένα με τον πολυαγαπημένο Εσταυρωμένο Λυτρωτή!
