Γαλήνη, η ευτυχία της ψυχής

Πρόλογος

Ο άνθρωπος, επειδή είναι σώμα και ψυχή έχει ανάγκη πάρα πολλά πράγματα. Επειδή το σώμα αγωνίζεται πιο πολύ σ’ αυτή τη γη, φαίνεται να έχει ανάγκη από πολλά υλικά πράγματα, για να μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος λίγο χαρούμενος, λίγο ικανοποιημένος, λίγο γαλήνιος. Όταν δεν έχεις το ψωμί σου, υποφέρει το στομάχι, θολώνει το μυαλό.             Όταν δεν έχεις μια καλή δουλίτσα, όταν δεν έχεις καλό σύντροφο, πως θα περάσεις;

Όταν όμως έχεις ένα καλό σύντροφο, δέχεσαι την αγάπη του, την προστασία του, νιώθεις τη χαρά που έρχεσαι στο σπίτι και υπάρχει ένας άνθρωπος που σε περιμένει με πολύ αγάπη. Μετά έρχονται τα παιδιά και υπάρχει άλλη χαρά. Υπάρχει βέβαια η αγωνία να τα μεγαλώσεις και να τα θρέψεις. Μπορεί να έχουνε φασαρίες τα παιδιά, να φέρνουν κούραση, αλλά δίνουν και πολύ χαρά στον άνθρωπο.

Βέβαια όλα αυτά ο άνθρωπος τα πετυχαίνει με πολύ κόπο. Και σεις οι ίδιοι, επειδή ήδη περνάτε αυτά τα στάδια του κόπου, καταλαβαίνετε αυτά τα λόγια. Εσείς ξέρετε από πρώτο χέρι, πόσο δύσκολο είναι σήμερα να είσαι γαλήνιος μέσα στο σπίτι. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να φέρεις μια  ισορροπία μέσα στο σπίτι στις σχέσεις με το σύντροφό σου, με τα παιδιά σου και βέβαια να μπορείς να τους προσφέρεις το φαγητό τους. Είναι δύσκολα πράγματα αυτά.

Όμως το πιο δύσκολο που φαίνεται ότι υπάρχει σήμερα είναι η οικονομική κρίση, επειδή τα χρήματα είναι η κινητήριος δύναμη. Όταν δεν τα έχεις είσαι σαν χαμένος και συνέχεια αναρωτιέσαι: Τώρα τι θα κάνω; Τώρα πως θα στείλω τα παιδιά μου στο σχολείο; Τώρα τι θα αγοράσω να φάμε; Τώρα πως θα βάλω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου; Τώρα πως θα πάω στη δουλειά μου; Ένα σορό πως και γιατί σε βασανίζουν.

Είναι γεγονός ότι όλα αυτά τα πράγματα, τα δώρα του Θεού, τα έχει ανάγκη ο άνθρωπος, για να μπορεί να επιβιώσει καλά.

Το πιο πολυπόθητο πράγμα σήμερα θα είναι η γαλήνη

και το πιο δύσκολο και δυσεύρετο θα είναι η ειρήνη

Εγώ όμως έχω μια άλλη ερώτηση να σας κάνω:

-Πιστεύετε ότι αυτή είναι η βάση της αγωνίας μας και η έλλειψη αυτών των αγαθών  φέρνει την ταραχή στους ανθρώπους;

-Τι είναι εκείνο που ο άνθρωπος έχει πολύ ανάγκη;

Πες ότι τα έχεις όλα αυτά, που αναφέραμε πιο πάνω, γιατί έχω δει ανθρώπους που έχουνε και αυτοκίνητα και σπίτια και χρήματα και πετρέλαια και βενζίνες, ό,τι  θέλεις έχουνε, δεν είδα όμως μέσα τους ισορροπία, γαλήνη και χαρά.

-Μπαίνω πολλές φορές στα σπίτια τους και λέω, τώρα τι γίνεται εδώ;

Βλέπεις μέσα ένα σπίτι σαν παράδεισος, πολύ πλούτος, αλλά κάτι λείπει.

-Τι είναι αυτό που λείπει;

Η ψυχική γαλήνη! Γαλήνη, πολύ μεγάλη υπόθεση! Συμβαίνει αυτό που λέει ο Θεός:

«Θα χαθεί πια η ειρήνη από τους ανθρώπους στον κόσμο και η γαλήνη από τις ψυχές τους». Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια βαβούρα, μια ταραχή στην κοινωνία. Όλος ο κόσμος λες και είναι μια πυριτιδαποθήκη. Δεν ξέρεις από που θα ξεσπάσει το κακό. Δεν ξέρεις ποιο ηφαίστειο θα εκραγεί πρώτο και θα πυροδοτήσει όλα τα υπόλοιπα. Ζεις μια τέτοια διαρκή αγωνία και μέσα η καρδιά σου είναι συνέχεια ταραγμένη.

Το πιο πολυπόθητο πράγμα σήμερα θα είναι η γαλήνη και το πιο δύσκολο και δυσεύρετο θα είναι η ειρήνη. Είναι κάτι που δεν αγοράζεται, κάτι που δεν πουλιέται. Ενώ τα υπόλοιπα μπορείς να τα προμηθευτείς από τα σούπερ μάρκετ ,το μόνο που δεν αγοράζεται είναι η γαλήνη.

-Ξέρετε γιατί;

Γιατί η γαλήνη είναι το μόνο στοιχείο που δεν αγγίζει το σώμα. Είναι στοιχείο που αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στη ψυχή. Είναι αυτό που οι άνθρωποι αγνοούν ότι έχουν. Δίνουμε τέτοια μεγάλη σημασία στο σώμα, που όλη την ημέρα βλέπετε τους  ανθρώπους να ζουν την αγωνία, πως θα τα καταφέρουν και συνέχεια τους ακούς:            «Αχ, από δω να τα καταφέρω. Αχ, από κει να δουλέψω. Αχ, από εκεί να πληρωθώ. Αχ να κάνω το ένα. Αχ να κάνω το άλλο». Όλα αυτά τα κάνουν, για να ισορροπήσουν υλικά το σπίτι τους. Και όταν ξαπλώσουν λιγάκι και πάνε να ηρεμήσουν νιώθουν πάλι μια ταραχή.

-Ξέρετε γιατί;

Γιατί τους λείπει η γαλήνη! Κι όμως είναι το μόνο πράγμα που έχουμε απόλυτα ανάγκη!

-Ένα μωρό, εκτός από το γάλα της μαμάς του, τι νομίζετε ότι έχει πιο πολύ ανάγκη;

Τη γαλήνη. Δεν μπορεί να ηρεμήσει ένα μωρό σε μια ταραγμένη μητέρα. Δεν μπορεί το παιδί να γαληνέψει, να κοιμηθεί ήσυχα, να μεγαλώσει σωστά, όταν η καρδιά της μητέρας συνέχεια χτυπάει από χίλιες δυο στεναχώριες και προβλήματα. Μητέρες είσαστε άλλωστε και τα ξέρετε.

-Πόσες φορές δεν επηρεάζουν οι στεναχώριες και τα προβλήματά σας το μωρό; Ακόμα και το γάλα κόβεται. Ψέματα είναι αυτά;

-Γι’ αυτό, τι συνιστούν πάντα οι γιατροί;

-Μητέρα να είσαι γαλήνια, γιατί έτσι το γάλα σου θα είναι πραγματική τροφή για το παιδί σου. Αν είσαι ταραγμένη, τι θα φάει το παιδί; Γάλα θα πιεί ή δηλητήριο θα πάρει;            Αυτά βέβαια μπορείς να τα πεις στη μητέρα όσο το παιδί της είναι μωρό.

-Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, τι θα πρέπει να ξαναπώ στη μητέρα;

-Τώρα είσαι ελεύθερη να έχεις ταραχή;

-Τώρα μπορείς να ταράζεις το σπίτι, να είσαι ανακατωμένη;

Όχι, τώρα είναι που χρειάζεται να είσαι πιο πολύ γαλήνια, γιατί τότε το παιδί δεν καταλάβαινε από ψυχικά προβλήματα και από ψυχικές αναζητήσεις. Απλά ζούσε την ανάπτυξή του μέσα στη γαλήνη της μητρικής σου αγάπης.

-Όταν όμως το παιδί μεγαλώσει και αρχίσει πλέον και πηγαίνει στο Δημοτικό και αρχίζει και καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται πλέον τον κόσμο, ξέρετε τι έχει πιο πολύ ανάγκη;                -Νομίζεις ότι έχει ανάγκη πιο πολύ το φαγητό που θα του δώσεις;

-Νομίζεις ότι έχει ανάγκη πιο πολύ τα ρούχα που θα του αγοράσεις;

-Ή μήπως το φροντιστήριο που θα το στείλεις;  

Λάθος είναι αυτά.  Το παιδί τότε είναι που έχει πιο πολύ ανάγκη  την ισορροπία της ψυχής του, να έχει ειρήνη μέσα στην καρδιά του, να έχει γαλήνη. Βλέπετε πόσο μικρά παιδιά είναι, κι ενώ θα έπρεπε να είναι ξεκούραστα, γιατί δεν έχουν προβλήματα, αφού εσείς τρέχετε γι’ αυτά, αφού εσείς ζείτε τις αγωνίες και τα προβλήματά τους, προσέξατε τι ταραχή έχουν; Τρέχουν από δω, μπαίνουν στα δωμάτιά τους, ανοίγουν τα κομπιούτερ τους,  παίρνουν τα κινητά τους τηλέφωνα, γενικά επικρατεί μια ανακατωσούρα στα παιδιά.

-Έχετε καταλάβει ότι τα περισσότερα παιδιά αυτή τη στιγμή έχουν ταραχή;

-Το έχετε συνειδητοποιήσει;

Ρωτήστε τα αγόρια και τα κοριτσάκια σας, για να δείτε τι έχουν στις καρδιές τους. Σύγχυση στο νου, ταραχή στην καρδιά, ανακατωσούρα στη ζωή τους. Δεν ξέρουν τι θα κάνουν στο μέλλον τους. Δεν ξέρουν τι δρόμο θα βαδίσουνε.

-Αυτά σας έχουν απασχολήσει ποτέ;

-Ή η μοναδική σας αγωνία είναι πώς να τα ταΐσετε και να τα μεγαλώσετε;

-Αυτή είναι η αγωνία σας;

Δεν νομίζω. Μια καλή μητέρα ποτέ δεν σκέφτεται έτσι. Μια καλή μητέρα σκέφτεται πρώτα την ψυχική ισορροπία του παιδιού της και μετά όλα τα υπόλοιπα.

Εδώ όμως τώρα αρχίζει όλο το πρόβλημα. Που μπορώ να βρω τη γαλήνη;

«Τα παιδιά είναι ταραγμένα και δυστυχώς αναζητούν την ευτυχία τους σε λάθος μέρη»

-Αλήθεια, που μπορούμε να βρούμε τη γαλήνη;

Θα σας απαντήσω με ένα απλό παράδειγμα:

Εγώ θα πάω στο βενζινάδικο να βάλω βενζίνη, γιατί ξέρω ότι εκεί υπάρχει βενζίνη.

-Μήπως θα πάω στο βενζινάδικο για να αγοράσω φαγητά;

Όχι, αυτό θα το κάνω στο σούπερ μάρκετ.

-Κι όμως, ξέρετε πόσοι άνθρωποι ψάχνουν πράγματα σε λάθος πηγές;

-Ξέρετε πόσοι άνθρωποι αναζητούνε τη γαλήνη σε λάθος μέρη;

 Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν αυτή τη στιγμή τα παιδιά μας. Αναζητούν την ευτυχία τους πολλές φορές σε λάθος μέρη. Ακούστε μερικά παραδείγματα:

Ένα αγοράκι λέει στη μαμά του:

-Μαμά κουράστηκα, θα πάω τώρα λίγο στη ντίσκο.

Ένα άλλο κορίτσι λέει στη μαμά του:

-Μαμά, θα πρέπει να πάω τώρα στην καφετέρια. Θα πάω να πιώ τον καφέ μου με τις φιλενάδες μου. Μετά θα πάω να κάνω μια βόλτα. Μαμά κουράστηκα! Δεν αντέχω άλλο! Δεν μπορώ!

Πόσες φορές τα ακούω αυτά συνέχεια από τα παιδιά.

Κι εγώ αναρωτιέμαι: Σε τι δεν μπορείς παιδί μου;

Δεν είναι η έξοδος και η διασκέδαση του παιδιού το πρόβλημα. Απλά το παιδί είναι ταραγμένο! Το παιδί έχει πρόβλημα μέσα του, εσωτερικό, έχει ταραχή. Δεν μπορείς να το αγγίξεις λίγο, και αμέσως αρπάζεται και σου απαντά:

-Ω, παράτα με πια!

Αυτές είναι οι αντιδράσεις των παιδιών!

Ας αφήσω τα παιδιά και ας ρωτήσω τώρα εσάς τις μεγάλες:

-Αν σας αγγίξω λίγο, είστε ήρεμες ή μήπως είσαστε εσείς πιο ταραγμένες;

-Έχετε ρωτήσει τον εαυτό σας, αν είσαστε ήρεμες, αν είστε γαλήνιοι άνθρωποι;

-Πως θα μπορέσεις να δώσεις γαλήνη στο παιδί σου, όταν εσύ δεν την έχεις την γαλήνη;       -Πως μπορείς να δώσεις ειρήνη στην ψυχή του παιδιού σου, που την έχει τόσο ανάγκη, όταν εσύ δεν έχεις πλέον ειρήνη;

-Πως μπορείς να μεταφέρεις την ευωδία της χαράς στο παιδί σου, όταν εσύ ακόμα δεν είσαι χαρούμενη, αλλά είσαι λυπημένη;

-Ποιο σούπερ μάρκετ πουλάει τέτοια χαρά και γαλήνη για να την αγοράσουμε;

Σαφώς κανένα από αυτά που υπάρχουν στη γη.

Η γαλήνη και η ειρήνη είναι συνδυασμός εμπιστοσύνης και αγάπης

-Ξέρετε γιατί;

Γιατί η υπόθεση της γαλήνης και της ειρήνης, θα σας το πω απλά, είναι υπόθεση δυο συνισταμένων. Δυο είναι οι πηγές, που στο όνομα τους βγάζουνε ένα καταπληκτικό άρωμα, που είναι τόσο ωραίο και τόσο ευωδιαστό, που μακάρι να το βάζατε πάνω σας, παρά όλα αυτά τα αρώματα που φοράτε και μοσχομυρίζετε, αλλά δημιουργούνται και αλλεργίες.

Υπάρχει ένα άρωμα, που είναι συνδυασμός δυο πολύτιμων στοιχείων, το ένα λέγεται εμπιστοσύνη και το άλλο λέγεται αγάπη και έρωτας.

-Πως μπορείς εσύ να είσαι μέσα στο σπίτι σου γαλήνια, όταν σου λείπει η εμπιστοσύνη και η αγάπη από τον σύντροφό σου;

-Θα είσαι τότε γαλήνια;

Μια απλή ερώτηση σας κάνω. Ρωτήστε πρώτα τον εαυτό σας. Ρωτήστε όμως μετά και τον σύντροφό σας, είναι γαλήνιος; Και αν σου πει όχι, τότε έχεις εσύ αναρωτηθεί γιατί;

-Μήπως δεν του δίνεις εμπιστοσύνη;

-Μήπως δεν του δίνεις την αγάπη σου;

Γι’ αυτό ο Θεός έβαλε αυτά τα στοιχεία πάνω στα λουλούδια.

-Τι είναι αυτό αλήθεια, που μας ελκύει στα λουλούδια;

Είναι και το άρωμά τους αλλά και τα χρώματά τους.

Το άρωμα είναι ένα και μοναδικό. Είναι η ευωδία που μπαίνει μέσα στην καρδιά σου και σε ξεκουράζει. Είναι η ευωδία του έρωτα και της αγάπης.

-Αλλά ποιου έρωτα;

-Μήπως του σαρκικού έρωτα που ζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ με την αγωνία και την ταραχή; Είσαστε άνθρωποι παντρεμένοι, έχετε περάσει από αυτά τα στάδια και έχετε δει πόση ταραχή, πόση ανακατωσούρα υπάρχει σ’ ένα κοσμικό έρωτα, σ’ ένα σαρκικό έρωτα.

Έχετε όμως γνωρίσει, έναν άλλον έρωτα, τον μητρικό έρωτα, γιατί τον ζήσατε αυτόν, επειδή είσαστε μητέρες. Μέσα από αυτόν τον μητρικό έρωτά σας, έχετε δώσει στα παιδιά σας, την γλυκύτητα, την αθωότητα, την γαλήνη. Την ώρα που κρατούσες το παιδί σου, είχες το αίσθημα ότι αυτό είναι η ζωή σου. Και δίκαια το λες ζωή σου, αφού είναι η ζωή σου. Εσύ του έδωσες τη ζωή. Το Άγιο Πνεύμα εσένα χρησιμοποίησε, για να δώσεις σε αυτό το παιδί ζωή.

Αυτό όμως το παιδί, που το κρατάς στην αγκαλιά σου, έχεις αναρωτηθεί ποτέ, εάν θέλει εσύ να φωνάζεις, να ταράζεσαι και να μην μπορεί να γαληνέψει και να κοιμηθεί;

Η γαλήνη στην οικογένεια

Όταν καμιά φορά πάω να μπω σε ένα σπίτι πολλές μητέρες μου λένε:    

«Σιγά-σιγά, κοιμάται το μωρό». Δες τι κάνει η μητέρα, δεν προσπαθεί μόνο η ίδια να είναι γαλήνια, αλλά προσπαθεί να επιβάλλει τη γαλήνη και στους άλλους για το μωρό της!

Αυτό είναι το μυστικό της γαλήνης: Όχι να προσπαθείς μόνη σου να είσαι γαλήνια, αλλά να επιβάλλεις και την γαλήνη στους άλλους.

 Πόσο ωραίο πράγμα είναι οι γονείς μέσα στο σπίτι να αντιλαμβάνονται αυτή την αξία της γαλήνης και να λέει η γυναίκα στον άντρα: «Μην βλαστημάς τώρα! Μην φωνάζεις έτσι και μας ακούνε τα παιδιά! Τι παράδειγμα θα τους δώσουμε; Μην αντιδράς σε παρακαλώ έτσι».

Αυτή είναι η επιβολή της μητρικής αγάπης, για να υπάρχει ειρήνη στο σπίτι.

Δες όμως τι μπορεί να πει και ο άντρας: «Βρε γυναίκα, γιατί φωνάζεις έτσι; Γιατί λες πολλά λόγια; Τι παράδειγμα θα δώσουμε στα παιδιά μας; Τα πολλά μας λόγια; Τις κρίσεις μας; Τις βλακείες μας;»

Μακάρι όμως να μπορούσε και ο Άγγελος και των δύο να τους πει:

«Αγαπημένοι μου γονείς, που προσπαθείτε μόνο με τη σιωπή ή με την προσοχή στις συζητήσεις σας, να δώσετε την γαλήνη στα παιδιά σας, γιατί δεν γονατίζετε μπροστά στον Θεό, που είναι η πηγή της γαλήνης, για να σας την χαρίσει;».

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να τα δώσεις εσύ, όπως είναι το γάλα στο μωρό σου. Όταν όμως μεγαλώσει λίγο το παιδί σου, μόνο αυτό θα το ταΐζεις; Τότε που θα αναγκαστείς να πας; Στις πηγές των τροφίμων. Τώρα ξεγελάστηκες γιατί το παιδί σου είναι ακόμα μωρό και του δίνεις την αγάπη σου και τη στοργή σου. Μεγαλώνοντας όμως το παιδί και νιώθοντας την ανάγκη να παίρνει πλέον μεγάλα φορτία αγάπης και δύναμης για τη ζωή του, από πού εσύ θα τα παίρνεις; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ;

Αυτά που έρχονται, θα γονατίσουν πολύ τους ανθρώπους. Πιστέψτε τα αυτά, είναι αλήθειες! Θα ταπεινώσουν πολύ τους ανθρώπους,  γιατί δώσανε πολύ αξία στα υλικά και δεν δώσαμε καθόλου αξία στη ψυχή μας, μα ούτε και την σχολιάσαμε.

-Αλλά ποιάς ψυχής;

Λένε πολλές φορές:

«Αυτός είναι πολύ καλός άνθρωπος. Είναι έξυπνος άνθρωπος. Είναι δυνατή ψυχή».

-Γνώρισα τέτοιες ψυχές και θέλησα να μάθω τι έργα κάνουνε, τι δύναμη έχουνε;

Διαπίστωσα ότι γαλήνη πολλές φορές δεν έχουνε. Και εκεί διερωτήθηκα, ποια είναι τελικά η αξία των αρετών; Να κάνεις πολλά έργα ή να έχεις γαλήνη στην καρδιά;

-Αυτή η γυναίκα, αυτό το μικρό το κοριτσάκι, αυτή η υπέροχη Βασίλισσα Μαριάμ, πείτε μου, πότε μέσα στο Ευαγγέλιο φαίνεται να έχει κάνει ένα μεγάλο έργο;

-Πείτε μου, πότε φαίνεται ότι είπε σοφά λόγια;

-Πείτε μου, πότε μπόρεσε να κάνει κάτι, που να είναι στα μάτια μας δυνατό;

Αφού τον περισσότερο χρόνο τον περνούσε με σιωπή.

-Τι έκανε όμως και συγκίνησε τόσο πολύ ένα Θεό;

-Τι έκανε και γαλήνεψε στην καρδιά της τον Υιό του Θεού;

Απλούστατα έκανε το μεγαλύτερο πράγμα, που εσείς δεν μπορείτε να κάνετε τώρα:          

Να μάθετε να σιωπάτε και ερωτικά να προσεύχεστε στον Βασιλιά Θεό σας.

Αυτή η μικρούλα κατάφερε το αδύνατο στις γυναίκες, να το κάνει πραγματικότητα.   

Πιο εύκολο είναι να μετακινήσεις βουνό, παρά να πεις σε μια γυναίκα «μάθε να μην λες πολλά λόγια». Πιο εύκολα μπορεί να αρπάξει φωτιά ένα ηφαίστειο, παρά εσείς να μπορέσετε να σταματήσετε το ηφαίστειο του στόματός σας, να βγάζει καπνούς, σκόνες και λάβα.

-Ξέρετε τι είναι η λάβα;

Είναι αυτό που έχει μέσα το ηφαίστειο. Όταν το βγάζει και χύνεται, αν πας κοντά, θα καείς. Έτσι πολλές φορές μοιάζει η ψυχή σας. Συναντιέστε μεταξύ σας και το μόνο που κάνετε είναι να κρίνετε, να σχολιάζετε.  Πολλές φορές μάλιστα, για να δικαιολογήσετε τον εαυτό σας, λέτε ότι συζητάτε δήθεν πνευματικά και κρίνετε!

Υπάρχει μια κοπέλα, που όταν καθίσεις μαζί της, το μόνο που κάνει είναι να κρίνει όλους τους υπόλοιπους. Αλλά εάν την απορρίψεις, ξέρεις τι σου λέει;

-Εμένα μόνο ο Θεός θα με κρίνει.

-Μα εσύ, πως έκρινες πριν όλο τον κόσμο;

Και βέβαια ο Θεός θα σε κρίνει και θα σε ταπεινώσει.

Θέλω να καταλάβετε ότι το ζητούμενο σήμερα είναι η γαλήνη. Η γαλήνη όμως δεν έρχεται, όταν το στόμα σας είναι ανοικτό και βγάζει λάβα μέσα από τα βάθη της καρδιάς σας, που καταστρέφει και κατακαίει τα πάντα στο πέρασμα της.

-Ξέρετε πότε θα βγάζετε γαλήνη;

Όταν καταφέρετε να μιμηθείτε αυτή την υπέροχη κοπέλα, αυτή την υπέροχη μικρή Βασίλισσα του Ουρανού, την Παναγία Μητέρα μας!

Τρία πράγματα έκανε:

Το πρώτο, σιωπούσε, αλλά μέσα της όμως μιλούσε. Σιωπούσε στα λόγια του κόσμου και μιλούσε συνέχεια στο Θεό της για το μονάκριβο θησαυρό της.

Το δεύτερο, μέσα από τα μάτια  και την καρδιά της, αν και την έβλεπες σιωπηλή, έβγαζε τέτοιο φως, τέτοια χαρά και τέτοια αγάπη, που νόμιζες ότι μοναδικά μόνο εσένα αγαπούσε.

-Πείτε μου, πολλές φορές μεταξύ σας, σαν ερωτευμένοι με το σύντροφό σας, δεν σας άρεσε που δεν είπατε πολλά λόγια, αλλά νιώθατε στην ματιά του άλλου τον έρωτα της καρδιάς του;

-Ποιος ήταν πιο δυνατός;

-Αυτός ο έρωτας της σιωπηλής λατρείας ή όλα εκείνα τα ψεύτικα λόγια, «είσαι η μοναδική μου αγάπη, είσαι η χαρά μου, είσαι το ένα μου, είσαι το άλλο» και μετά από λίγο έλεγε και άλλα που δεν ταίριαζαν τα λόγια με τις πράξεις του;

-Η σιωπηλή λατρεία!

Η εμπιστοσύνη στο Θεό είναι η βάση της γαλήνης

Το πρώτο πολύτιμο στοιχείο της γαλήνης είπαμε ότι είναι η αγάπη και ο έρωτας.                    Η εμπιστοσύνη όμως στον Θεό είναι η βάση της γαλήνης.

-Αυτό που  ζητάει ο Θεός από όλους μας, ξέρετε πιο είναι;

«Γιέ Μου, κόρη Μου, εμπιστέψου Με. Εγώ δεν σου ζητάω τίποτα άλλο».

 Είναι αυτό που λέει ο πατέρας στο γιό του:

«Γιατί έχεις αγωνία παιδί μου; Εμπιστέψου με. Εγώ είμαι ο πατέρας σου! Εγώ θα σε θρέψω! Εγώ θα κάνω τα πάντα για σένα! Θα ιδρώσω, θα κοπιάσω, θα πονέσω, αλλά θα σε κάνω αυτό που θέλεις».

-Και όταν το παιδί εμπιστεύεται τον πατέρα του, τότε τι κάνει εκείνος;

Κάνει τα αδύνατα δυνατά, για να δώσει τη χαρά στο παιδί του.

Τίποτα άλλο δεν θα μ’ άρεσε να έφτιαχνα, παρά μόνο μια εικόνα του Χριστού, όμορφη όπως είναι Εκείνος, μέσα σε ένα φως της δικής Του χαράς και αγάπης, γιατί μόνο αυτό βγάζει ο γλυκύτατος Ιησούς και να έγραφα από πάνω «Η Άκρα Ευσπλαχνία», γιατί είναι αυτό που ζητάει ο άνθρωπος, για να νιώσει ευτυχισμένος.

Η άκρα ευσπλαχνία, είναι ιδιότητα μόνο της μητέρας.

Μέσα σ’ ένα αντρόγυνο όταν το παιδί κάνει κάποιο λάθος, ο πατέρας αντιδράει πιο δυνατά. Καμιά φορά μπορεί να του πει: «Σταμάτα παιδί μου, μέχρι εδώ! Δεν σε θέλω. Ή άλλαξε ζωή, ή φύγε».  Είναι σκληρός ο πατέρας, δεν αντέχει αυτό που κάνει το παιδί του.

-Η μητέρα όμως, τι κάνει;

Προσπαθεί όλα να τα κουκουλώσει, γι’ αυτό και την ακούς να λέει:

«Μα είναι το παιδί μου! Είναι το σπλάχνο μου! Είναι το αίμα μου!». 

Δικαιολογεί συνέχεια το παιδί της και το παιδί καταλαβαίνει αυτή της την πράξη.

Γι’ αυτό και νιώθει το παιδί ότι, εάν όλος ο κόσμος το έδιωχνε, το μόνο πλάσμα που ποτέ δεν μπορεί να το κάνει από τη φύση της είναι μόνο η μητρική καρδιά της μητέρας του.

Γι’ αυτό όσα λάθη και αν έχει ένα παιδί, οτιδήποτε και να είναι, στη μαμά του θα πάει πάλι.

Το ίδιο κάνει και ο Θεός, γιατί είμαστε τα σπλάχνα Του. Όσα λάθη και αν κάνουμε δεν μας διώχνει, γιατί είναι η Μάνα μας. Δεν μας δίνει μόνο την στοργική Του αγκαλιά, αλλά μας λατρεύει με την μητρική Του καρδιά. Το μόνο που μας ζητάει είναι απλά να Τον εμπιστευτούμε. Γι’ αυτό αξίζει πολλές φορές την ημέρα να επαναλαμβάνουμε αυτή την πολύ δυνατή προσευχή:

«Πατέρα μου, Σ’ εμπιστεύομαι».

Το μυστικό της επιτυχίας της γαλήνιας μητέρας

Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό, οι μητέρες να κρατάτε σωστή επαφή με το Θεό, για να φωτίζετε εσείς τα παιδιά σας.

Ήλθε μια μητέρα χθες για να εξομολογηθεί και μου είπε:

-Πάτερ, είμαι πολύ στεναχωρημένη με την κόρη μου.

-Γιατί; Την ρώτησα εγώ.  

-Γιατί απλούστατα, αν και ήμουν χήρα έκανα γι’ αυτήν τα πάντα, αγωνίστηκα, ίδρωσα, υπέφερα για να το μεγαλώσω αυτό το παιδί και τώρα μου λέει δεν μπορεί να με ακούσει σε κάτι που της λέω μέσα στο σπίτι.

-Και τώρα τι κάνετε;

-Έφυγε από το σπίτι κι εγώ δεν την παίρνω τηλέφωνο. Ας με πάρει εκείνη τηλέφωνο.

-Δεν μου λες, της είπα,  πότε η μητρική καρδιά έχει γίνει τόσο σκληρή;

-Από πότε η μητρική καρδιά έχει πάψει να ζει την αγωνία του παιδιού της;

Το παιδί θα λέει, «ας με πάρει η μαμά μου». Εσύ θα λες «ας με πάρει η κόρη μου».                -Και τι κατάφερες με αυτό;

Να χωρίσετε τον χώρο μεταξύ σας, η απόσταση αυτή να δημιουργήσει τέτοιο κενό, που θα μπει ο διάβολος στη μέση, θα βάλει στο παιδί χίλιους δυο λογισμούς εναντίον της μητέρας της και θα βάλει και σ’ εσένα λογισμούς εναντίον του παιδιού σου.

-Και ποιος βγήκε κερδισμένος;

-Εσύ, το παιδί σου, ή ο διάβολος;

Ήταν έξυπνη γυναίκα, δάκρυσε, μου φίλησε το χέρι και μου είπε:

-Σ’ ευχαριστώ, πάτερ, θα κάνω αυτό που πρέπει.

Πήγε και πήρε το παιδί της και της είπε:

-Έλα, κοριτσάκι μου, συγχώρεσε με, ήμουν λίγο ανόητη και βίαιη απέναντί σου.

Της είπα στη συνέχεια τα εξής:

Πολλές φορές τα παιδιά έχουνε παρωπίδες στις σκέψεις του για κάποια θέματα.          

Την ώρα που το παιδί σου βρίσκεται σε τέτοια πίεση, εσύ γιατί φωνάζεις και λες:                  

« Όχι, έτσι πρέπει παιδί μου να το κάνεις»;

-Γιατί το κάνεις αυτό;

-Αυτή η πίεση δεν ξέρεις ότι θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα στο παιδί σου;

Θα το ταράξει, θα του αφαιρέσει την ειρήνη και όταν του αφαιρέσεις την ειρήνη, τη γαλήνη, μπαίνει ο διάβολος και χορεύει τώρα. Μην αφήσεις να μπει ταραχή στο παιδί. Είναι σαν να βάζεις τον διάβολο τον ίδιο μέσα του. Οι σχέσεις σας με τα παιδιά σας, να είναι η σχέση η δικιά μας με εσάς την ώρα που εξομολογείστε.

-Ξέρετε τι έλεγε ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης, ο ένας από τους τρείς σύγχρονους φωστήρες της Εκκλησίας μας;

«Πόσο προσοχή, παιδί μου, πρέπει να έχουμε όταν θα έρχεται κάποιος να εξομολογείτε. Γιατί είναι η στιγμή που ή θα αρπάξουμε μια ψυχή από τον διάβολο και θα τη βάλουμε στην αγκαλιά του Θεού ή εμείς θα βοηθήσουμε με την σκληρότητα μας την ψυχή αυτή, να πάει ακόμα πιο βαθιά, μέσα στην καρδιά του Εωσφόρου».

Τον ίδιο ρόλο παίζετε κι εσείς. Εσείς είσαστε οι πνευματικοί των παιδιών σας!

-Αλλά πως είστε πνευματικοί;

-Όταν φωνάζεις δυνατά στο παιδί σου; Όταν αρχίζεις και του επιβάλλεσαι λέγοντας «όχι, αυτό πρέπει να κάνεις! Αυτό πρέπει να γίνει»;

-Πέτυχες με αυτή την συμπεριφορά σου;

Να ξέρεις ότι το μόνο που κατάφερες είναι να έχει ταραχή το παιδί σου και τον διάβολο έφερες μέσα στην καρδιά του, γιατί σκοτείνιασες την ψυχή του.

- Εγώ σε ρωτώ, τώρα που χάλασε η σχέση σου με το παιδί σου,  ποιος θα προσευχηθεί γι’ αυτό;  Μα η μόνη δύναμη που το συνδέει με το Θεό είναι η μητρική σου καρδιά!

 Σας τα λέω αυτά, γιατί ξέρω ότι η επιτυχία των παιδιών σας, είναι υπόθεση μητρικής αγάπης. Και η πατρική αγάπη βέβαια τα βοηθάει, αλλά κυρίως η  μητρική αγάπη, γιατί ο πατέρας θα πάει στη δουλειά του και θα φύγει. Η μητέρα όμως ζει την αγωνία των παιδιών της, την εσωτερική ψυχική τους γαλήνη.

Γι’ αυτό σας ικετεύω μητέρες, δεν θα έχει καμιά αξία η αγάπη σας στο Θεό, εάν δεν νιώσετε την αγωνία που έχει αυτός ο Θεός, που λέτε πως αγαπάτε, για τα σπλάχνα Του, τα παιδιά σας.       Τον Χριστό θα Τον βοηθήσετε και θα Του γαληνέψετε την καρδιά Του, όταν δει τα κοριτσάκια του, εσάς τις μητέρες, να είσαστε γλυκές, όπως είναι και Αυτός γλυκός, να είσαστε ευσπλαχνικές, όπως  είναι και Αυτός ευσπλαχνικός, να είσαστε σιωπηλές, όπως και Αυτός ήταν σιωπηλός. Τον έβριζαν, Τον έφτυναν, Τον σταύρωναν και Εκείνος προσευχόταν: «Πατέρα Μου, συγχώρεσε τους».

Η μάνα που δεν ξέρει να γονατίσει, δεν είναι μάνα! Η μάνα που δεν ξέρει να προσευχηθεί στο Θεό για το παιδί της, δεν είναι μάνα! Αφήστε αυτές τις δικαιολογίες που σας βάζει ο διάβολος και συνέχεια λες: «Σε τι σύγχρονη κοινωνία ζούμε! Τα παιδιά μας χαθήκαν πια! Άλλα τους λες και άλλα κάνουν».

-Όχι, κόρη μου, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Πάντα υπήρχε ο διάβολος και πάντα υπήρχαν τα κακά. Ποτέ δεν σταμάτησαν αυτά. Εσύ δεν ήσουν καλή μάνα. Μάνα ήσουνα, αλλά μάνα καλή δεν ήσουνα. Γιατί η μάνα η καλή δεν φροντίζει για το σώμα. Φροντίζει πρώτα για την ψυχή του παιδιού της!

-Ξέρετε πιο είναι το μυστικό της καλής μάνας;

Η πίστη της στο Θεό! Να αφήνει τα παιδιά της στο Θεό και να λέει:

«Θεέ μου, αυτά είναι τα παιδιά σου». Να νιώσει ότι είναι παραμάνα του Θεού! Δεν είναι μάνα των παιδιών της! Είναι παραμάνα του Θεού και θετή μάνα στα παιδιά της.

Ο Θεός έδωσε την ψυχή τους. Δεν την έδωσες εσύ. Εσύ έδωσες το σώμα σου και το αίμα σου. Την ψυχή μας την έδωσε ο Θεός. Κατά το σώμα μπορεί να είναι δικό σου, γι’ αυτό οφείλεις και να το θρέφεις. Αλλά κατά την ψυχή, οφείλεις σαν μάνα, να ακούς τι λέει η Ουράνια Μάνα. Γιατί ο Θεός, σας το είπα πολλές φορές, δεν είναι απλώς Πατέρας, είναι και Μητέρα. Μητέρα που φροντίζει, που αγαπάει, που λατρεύει, που αγκαλιάζει, που ζει την αγωνία. Εάν δει εσάς τις μάνες, να ζείτε την πραγματική αγωνία της καρδιάς του Θεού, τότε θα σας ευλογήσει.

Εσείς αποκαλείτε σπίτι σας, αυτό που έχετε φτιάξει με τα τούβλα.

-Ξέρετε όμως, ποιο είναι το σπίτι ενός μωρού;  

Η καρδιά της μαμάς του! Η αγκαλιά της μαμάς του! Μόνο εκεί γαληνεύει το παιδί. Μόνο εκεί νιώθει στοργή και χαρά.

-Εσείς, τι θα διδάξετε λοιπόν στα παιδιά σας; Ότι εγώ είμαι η μαμά σου, αυτός είναι ο μπαμπάς σου και αυτό είναι το σπίτι μας;

 Λάθος!

Αυτό που πρέπει να διδάξετε στο παιδί σας είναι:

«Η Μαμά σου, παιδί μου, είναι στον Ουρανό. Εκεί μας περιμένει και ο Πατέρας μας, για να μας χαρίσει το δικό Του σπίτι, που είναι η καρδιά του Θεού».

-Γι’ αυτό, ξέρετε όλοι οι Άγιοι τι λέγανε;

«Η μεγαλύτερή μας ευτυχία ήταν, όταν μετά τα μαρτύρια, μετά την κοίμησή μας, έπαιρνε  την ψυχή μας ο Ιησούς στα χέρια Του και πήγαινε και την άφηνε μέσα στην καρδιά του Ουράνιου Πατέρας μας. Αυτό είναι το σπίτι μας».

-Θέλετε να είστε γαλήνιες;

-Εμπιστευτείτε τον Θεό.

-Θέλετε να είστε γαλήνιες;

-Ερωτευτείτε τον Θεό.

Γιατί πίστη χωρίς τον έρωτα δεν κάνει τίποτα.

-Και ο Πέτρος πίστη δεν είχε;

-Δεν λέμε ότι ο Πέτρος είναι το σύμβολο της πίστης;  

-Μπόρεσε όμως η πίστη του να τον βοηθήσει να μην αρνηθεί τον Χριστό;

Δεν μπορεί να αρνηθεί τον Χριστό μόνο όποιος είναι ερωτευμένος πολύ με Εκείνον. Θέλω να το καταλάβετε αυτό. Γι’ αυτό όταν θα προσεύχεστε στο Θεό, θα προσεύχεστε με πίστη ότι Αυτός είναι ο Πατέρας σου. Αλλά τι να το κάνεις, αν τον λες Πατέρα σου και δεν είσαι ενωμένος με τον Πατέρα σου; Και η ένωση αυτή μόνο με τον θεϊκό έρωτα επιτυγχάνεται.

«Μητέρες, να μοιάσετε στον Θεό που είναι  η άκρα Ευσπλαχνία»

Εγώ παρακαλώ τον Θεό και Τον ικετεύω, να ανοίξει τις καρδιές σας και να τις πλημμυρίσει με το Άγιο Πνεύμα της πίστης και του θεϊκού Του έρωτα. Να Τον εμπιστευτείτε. Έτσι να ξεκινάτε κάθε μέρα την ημέρα σας, να κάνετε τον σταυρό σας και να Του λέτε:

«Θεέ μου, Σε εμπιστεύομαι!».

Τίποτα άλλο σας είπα δεν θα ήθελα, παρά μια εικόνα που να γράφει «Άκρα Ευσπλαχνία». Και όταν λέω Ευσπλαχνία εννοώ μονάχα την Μάνα, την μητρική αγάπη της Μάνας. Μόνο αυτή είναι που ότι και να κάνει το παιδί της, δεν το διώχνει, αλλά το θέλει πάντα στην αγκαλιά της.

Διάβασα στο ίντερνετ, για κάποια μη, που πήραν το παιδί της στο αστυνομικό τμήμα, για να του κόψουν το κεφάλι. Και η μάνα από κάτω φώναζε και έκλαιγε:

-Μα είναι το παιδί μου! Είναι καλό παιδί. Γιατί του το κάνετε αυτό; Άλλοι το παρέσυραν». Έψαχνε να βρει δικαιολογίες για να δικαιολογήσει τη μητρική της αγάπης, την σπλαχνικότητά της για το παιδί της.

Ο Θεός είναι η Άκρα Ευσπλαχνία! Είναι η Μάνα και σεις θέλω να Του μοιάσετε του Χριστού σε αυτό το πράγμα. Να είστε ευσπλαχνικές. Η ευσπλαχνία δεν λέει λόγια. Δεν συμβουλεύει. Δεν πεισματώνει. Δεν βιάζει. Η ευσπλαχνία δακρύζει και προσεύχεται!        

-Το καταλάβατε; Τι κάνει η ευσπλαχνία;

-Δακρύζει και προσεύχεται!

 -Αλλά τι προσευχή κάνει;

-Έχετε δει την προσευχή της μάνας, όταν διαπιστώσει ότι το παιδάκι είναι άρρωστο και δεν ξέρει πως πάει; Έχετε δει πως τρέχουν τα δάκρυα;

Τα δάκρυα εγώ τα βλέπω. Το μόνο που δεν βλέπω είναι πως χτυπάει η καρδιά της. Με τι πόνο χτυπάει η καρδιά της.

Εάν λοιπόν εσείς σαν μάνες με πόνο καρδιάς, με πολύ εμπιστοσύνη στον Θεό Βασιλιά και Πατέρα σας και με πολύ θεϊκό έρωτα στην προσευχή σας, προσεύχεστε για τα παιδιά σας, να ξέρετε ένα πραγματάκι, ότι η γαλήνη του Θεού θα πλημμυρίσει πρώτα εσάς και μετά τα παιδιά σας και τότε θα είσαστε διπλές μάνες. Μια μάνα που τους δώσατε το γάλα για να θραφεί το σώμα τους και μια μάνα που τους μεταφέρατε τρυφερότητα, στοργή και προστασία, για να ζήσουν τα παιδιά σας. Κάντε το αυτό. Έτσι θα σας βραβεύσει ο Θεός και θα σας πει: «Έλα μάνα γλυκιά, που η καρδιά σου μοιάζει με την δικιά Μου, άκρα ευσπλαχνική, έλα να σε βάλω μέσα στην καρδιά Μου, εκεί που βάζω τα παιδιά Μου,  που Με λατρεύουν και Με εμπιστεύονται».

Επίλογος

Από σήμερα θα κάνετε μια προσευχή. Δεν θα λέτε μονάχα «Θεέ μου, είμαι ερωτευμένος μαζί σου, γιατί είμαι η κόρη Σου, είμαι ο γιός Σου και συ είσαι ο Πατέρας μου», αλλά θα Του πείτε και κάτι άλλο: «Σε εμπιστεύομαι Πατέρα μου! Σε εμπιστεύομαι!» Θα το λέτε από το πρωί μέχρι το βράδυ, «Σε εμπιστεύομαι, Πατέρα μου!».

Αφήστε την ψυχή σας με εμπιστοσύνη στον Θεό. Θα σας χρειαστεί αυτή η εμπιστοσύνη, γιατί χωρίς αυτήν θα χαθείτε. Με την εμπιστοσύνη όμως στο Θεό, θα δείτε την ομορφιά της χαράς στις καρδιές σας και στις καρδιές των παιδιών σας.

Ο Θεός να σας ευλογεί! Αμήν!