Θεία Κοινωνία, το μυστικό χτυποκάρδι της ένωσής μας με τον Θεό.

Λέει ο Θεός:

Σήμερα ήρθατε και κοινωνήσατε σχεδόν όλοι σας και Με πήρατε μέσα σας.                      

-Μου αφιερωθήκαμε όμως κιόλας;

Ήρθατε και Με ζητήσατε να μπω στην καρδιά σας.

-Σαν τι να μπω;

-Σαν φίλος σας;

-Σαν αγαπημένο σας;

-Σαν γνωστός σας;

-Σαν κάτι που από τυπική διαδικασία θα έπρεπε να έρθετε και να Μου πείτε:

«Χαίρετε. Γεια σας. Και μετά να Με ξεχάσετε;». Σαν τι απ’ όλα;

Κι Εκείνος ρωτά τον καθένα σας που ήρθατε και μεταλάβατε.

-Πως ήρθατε να Τον πάρετε;

Κι Εκείνος ξαναρωτά:

«Όσοι ήρθατε, θα συνεχίσετε να Μ’ αγαπάτε; Ή πάλι θα Με προσβάλετε;

Όσοι Με βάλατε μέσα στην αγκαλιά σας, θέλετε να Με βάλετε και βαθιά μέσα στην καρδιά σας; Γιατί δυο είναι οι τόποι που Εγώ αναπαύομαι. Ο ένας τόπος είναι η αγκαλιά σας και ο δεύτερος η καρδιά σας. Στην αγκαλιά βάζει κανείς τους πάντες, ότι αγαπά. Αλλά στην καρδιά βάζει μονάχα τα πιο λατρευτά πρόσωπα. Εσείς που Με βάζετε;

Απλά στην αγκαλιά σας εύκολα, για να Με ξαναβγάλετε;

Ή Με βάζετε στην καρδιά σας μόνιμα για να Με αφήσετε; Τι από τα δυο;».

Εκείνος ρωτά.

Κάθε μέρα σας έχω δώσει τον τρόπο πώς να είστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

«Εγώ σας έδωσα, λέει ο Θεός, κάθε μέρα να γεμίζετε τις ώρες και τις στιγμές σας με την αγάπη την δικιά Μου και να την εκφράζεται και να την παίρνετε και να την δίνετε μέσα από τα δημιουργήματά Μου, τα δώρα τα δικά Μου σε σας.

Δεν λέω για τη φύση, για την κτίση, που σας χαρίζει την τροφή, σας χαρίζει την αναπνοή, σας χαρίζει το οξυγόνο, σας χαρίζει την ομορφιά, σας χαρίζει ότι ευφραίνει μια ψυχή.

Αλλά σας έχω δώσει τα πιο μεγάλα Μου δώρα που είναι η αγάπη μεταξύ σας.

-Πότε είστε εσείς ευτυχισμένοι εξάλλου;

-Όταν απολαμβάνεται τη φύση;

-Ή όταν χαίρεστε στην αγάπη του συντρόφου σας και των παιδιών σας; Πότε;

Μόνοι σας αντιλαμβάνεστε ότι όλα σας χαροποιούν, αλλά πιο πολύ σας χαροποιεί ότι είναι αποκλειστικά δικό σας. Και μόνο δικό σας είναι αυτό που σας δίνετε σαν δώρο, είτε σαν σύντροφος, είτε σαν παιδί. Εκεί επαναπαύεστε.

Γι’ αυτό, κάθε μέρα αυτό το επιβεβαιώνεται και το ανανεώνεται με την σφραγίδα της προσωπικής σας αγάπης, που βγαίνει μέσα από τα χάδια και τα φιλιά σας.

Γι’ αυτό και κάθε μέρα σας δίνω τη χαρά, να χαίρεστε στον σύντροφό σας στα χάδια και στα φιλιά του.

Γι’ αυτό σας δίνω κάθε μέρα τη χαρά, να χαίρεστε στα χάδια και στα φιλιά του παιδιού σας. Νομίζετε ότι εσείς τα δίνετε. Μα Εγώ σας τα δίνω, για να τα δώσετε.

Νομίζετε ότι εσείς τα έχετε κερδίσει. Από πού τα έχετε κερδίσει;

Αφού Εγώ σας έχω δώσει αυτά τα δώρα της αγάπης, για να τα παίρνετε και να τα δίνετε. Και την ώρα που δίνετε, πάλι ξαναπαίρνετε. Από πού τα έχετε βρει για να τα δώσετε;

Το παιδί από πού έχει βρει όλη αυτή τη στοργή και την τρυφερότητα για να σας την δώσει; Εγώ την έβαλα, λέει ο Θεός, μέσα στην καρδιά του παιδιού, για να σας την χαρίσει, για να γίνει η ενότητα η δικιά σας, η δικιά Μου ανέκφραστη αγάπη σε σας. Μέσα από Μένα παίρνετε εσείς. Γι’ αυτό και ζητώ αυτό που σας δίνω.

Γι’ αυτό και αναζητώ αυτό,  που εσείς χαίρεστε στην αναζήτηση του άλλου.

Κάθε μέρα τι κάνετε;

Μέσα από τα χάδια και τα φιλιά που δίνετε στο παιδί ανανεώνετε συνέχεια την αγάπη που έχετε σ’ αυτό.

Όταν κάποιος σας πει μια κουβέντα: «Σε παρακαλώ, κάνε μου αυτό». Πρέπει να το ξαναπεί; Δηλαδή, για να σας ζητήσω εγώ κάτι: «Σε παρακαλώ, δος μου ένα ποτήρι νερό».

-Πόσες φορές πρέπει να το πεις για να σου το δώσει ο άλλος;

Μια φορά. Αν το πεις και δεύτερη φορά σημαίνει ότι δεν άκουσε. Αν το πεις τρίτη φορά, τότε τι γίνεται; Αντιλαμβάνεσαι την αγένειά του πλέον που δεν σου το δίνει. Έτσι δεν είναι; Και δεν χρειάζεται να το επαναλάβεις περισσότερο. Πηγαίνεις μοναχή σου και το παίρνεις.   

Όμως, γιατί όταν ζητάτε κάτι, οτιδήποτε δώρο, το ζητάτε μόνο μια φορά;

Όταν όμως έχετε ανάγκη να αγκαλιάσετε ένα παιδί, το κάνετε χιλιάδες φορές.

-Γιατί χιλιάδες φορές ζητάτε από τον σύντροφό σας, να επιβεβαιώσει αν σας αγαπάει ή όχι;

-Γιατί χιλιάδες φορές αναζητάτε συνέχεια από την στοργή του παιδιού σας να επιβεβαιωθεί η αγάπη σας; Και τον ρωτάτε: «Μ’ αγαπάς; Με λατρεύεις;» Και ζητάτε συνέχεια εσείς να σας αγκαλιάζει και να σας φιλά.

-Γιατί το κάνετε χιλιάδες φορές;

-Δεν το έχετε χορτάσει τη μια φορά;

-Δεν έχετε επιβεβαιωθεί από την πρώτη φορά ότι το έχετε;

-Γιατί το ζητάτε συνεχεία ξανά και ξανά;

Απλούστατα για ένα λόγο. Τα δώρα της αγάπης ζητούν να αναβαπτίζονται, να αναγεννώνται, να ανανεώνονται κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Μόνο τότε ο άνθρωπος βρίσκει τη χαρά, τη γαλήνη και την ηρεμία.  

Γι’ αυτό λοιπόν, μπορείτε να Με δοξάσετε μέσα από τη φύση και να Με ευχαριστήσετε για τον αέρα που αναπνέεται. Να Με ευχαριστήσετε για τα πάντα που έχετε, για την τροφή και το νερό. Για τα πάντα που σας χαρίζει η κτίση και η φύση.

Αλλά όμως εκατοντάδες φορές, χιλιάδες φορές, εκατομμύρια φορές αναζητάτε συνέχεια το χάδι του συντρόφου και του παιδιού σας.

Θέλω να ξέρετε ότι ακριβώς το ίδιο ζητώ από σας όταν έρχεστε να Με παίρνετε μέσα στη ψυχή σας. Όταν έρχεστε να Με πάρετε μέσα σας και Μου πείτε: «Έλα, Θεέ μου και Βασιλιά Μου μέσα στην καρδιά μου». Γιατί Εγώ σας γέννησα με έναν απώτερο σκοπό.

Μονάχα ένας ήταν ο σκοπός. Μονάχα ένας ήταν ο στόχος που Μ’ έκανε την ώρα που Εγώ σας έσπερνα στη γη, γιατί Εγώ είμαι ο Σποριάς. Μόνο ένας ήταν ο λόγος και θέλω να το βάλετε μέσα στην καρδιά σας. Σας γέννησα για να γίνεται μια μέρα ένα με Μένα.

Το έχετε καταλάβει αυτό; Σας γέννησα σ’ αυτή τη γη, μόνο και μόνο για να ξαναγίνει μια μέρα με τον αγώνα που θα κάνετε σεβόμενοι και τιμώντας τις εντολές Μου, να γίνετε ξανά ένα με Μένα.

Αυτή τη Θεία Κοινωνία την προγεύεστε εδώ, αλλά τέλεια στον ουρανό θα την έχετε.

Εδώ είναι ο αγώνας σας που κάθε μέρα επιβεβαιώνετε την αγάπη σας να γίνετε ένα με Μένα. Εγώ σας ανανεώνω αυτή την χάρη και την αγάπη μέσα από τη Θεία Κοινωνία, γιατί θέλω να μπω μέσα σας για να σας δείχνω τον δρόμο, πως θα φτάσετε στον ουρανό.

Αυτός ο αγώνας σας θα είναι συνεχής. Εγώ δεν θα κοιτώ τα λάθη σας. Θα κοιτώ το χτυποκάρδι σας. Εγώ δεν θα κοιτώ τι λάθη κάνετε σαν παιδιά, που πέφτετε και σηκώνεστε. Αλλά όμως θα κοιτάζω κάθε φορά η καρδιά σας πόσες φορές χτυπάει για Μένα. Και ανάλογα με το πόσες φορές η καρδιά σας χτυπάει για Μένα, τόσες φορές Εγώ θα ταρακουνώ τον ουρανό»…

Με ευσπλαχνία Εκείνος μας δέχεται, γιατί τα σπλάχνα Του μας δέχονται.

-Πως νομίζετε ότι δέχεται έναν άνθρωπο ο Θεός;

Με τέτοια τρυφερότητα και στοργή, αλλά με τέτοια ευσπλαχνία. Γιατί; Γιατί μέσα από τα σπλάχνα Του μας έβγαλε και μέσα στα σπλάχνα Του πάλι θέλει να μας ξαναβάλει.

Γι’ αυτό και το έλεός Του μια λέξη έχει, ευσπλαχνία.

Μέσα από τα σπλάχνα Μου σας αναζητώ. Και σας αναζητώ τόσο πολύ, τόσο τρυφερά, τόσο στοργικά, που κανείς από σας δεν μπορεί να καταλάβει.

Καμιά μάνα στη γη δεν υπάρχει, που να καταλάβει το πόσες άπειρες φορές Εγώ σπλαχνίζομαι εσάς. Εάν εσείς κλαίτε και πονάτε και δακρύζετε μια φορά, Εγώ κλαίω και πονάω χίλιες φορές. Γιατί μέσα Μου έχω δύο αισθήματα που θέλω να σας αγκαλιάσω.

Το ένα είναι η Πατρική Μου Αγάπη και το άλλο η Μητρική Μου καρδιά.

Με την Πατρική Μου Αγάπη θέλω να σας προστατεύω και να σας καθοδηγώ, γιατί αυτός είναι ο ρόλος Μου, να σας φέρω ξανά πίσω στο δρόμο Μου, στα σπλάχνα Μου.

Αλλά αυτή την Πατρική Μου καρδιά την πληγώνεται τόσο πολύ, γιατί συνέχεια κάθε μέρα δεν παύεται να πληγώνεται τον Γιό Μου.

-Ποιος Πατέρας μπορεί να ανεχθεί κάποιους να πληγώνουν τον Γιό Του συνέχεια;

Να Τον μαρτυρούν. Να Τον φραγγελώνουν. Να Τον σταυρώνουν. Να Τον κάνουν συνέχεια να υποφέρει.

-Ποιος Πατέρας μπορεί να μείνει απαθής;

-Ποιος Πατέρας δεν θ’ αφήσει την οργή Του να ξεχειλίσει, όταν βλέπει ανόητους ανθρώπους να πληγώνουν συνέχεια τον Γιό Του;

Έτσι κάνατε την δικιά Μου την καρδιά σαν βλέπω να πληγώνετε τον Γιό Μου, τον Ιησού. 

Ο Γιός Μου είναι Θεός, αλλά είναι και Υιός ανθρώπου. Είναι τέλειος άνθρωπος.

Αυτόν τον άνθρωπο σαν Θεό δεν μπορείτε να Τον αγγίξετε.

Αλλά σαν άνθρωπο όμως Τον πληγώνετε συνέχεια.

Όμως Εγώ μέσα από αυτόν τον άνθρωπο ήλθα να σας γνωρίσω και να Με γνωρίσετε.

Αυτόν τον τέλειο άνθρωπο, τον Ιησού, έβαλα στο δρόμο σας, για να σας δείξει τον δρόμο πως θα ανεβείτε στον ουρανό.

Κι εσείς, αντί να Τον πάρετε αγκαλιά, αντί να Τον πάρετε από το χέρι, αντί να κάτσετε σαν την Μάρθα και την Μαρία να ακούσετε τα λόγια Του, για να ανεβείτε στον ουρανό, εσείς κάθεστε συνέχεια και Τον πληγώνετε και Τον προσβάλετε και συνέχεια Τον λοιδορείτε.

-Ποιος λοιπόν Πατέρας θα μπορούσε να ανεχθεί την βρωμιά αυτή;

Σαν Πατέρας, λέει, αφήνω την οργή Μου να ξεχειλίσει πολλές φορές. 

Αλλά την ώρα που την αφήνω να ξεχειλίσει, έρχεται η Μητρική Μου πάλι καρδιά και σκεπάζει την Πατρική Μου οργή.

Η μητρική Μου καρδιά είναι τόσο δυνατή, άπειρες χιλιάδες φορές από την στοργική Μου αγάπη και δεν αφήνει την Πατρική Μου οργή να ξεχυθεί απέναντί σας και πάλι σας αγκαλιάζω και σας λέω: «Και πάλι σας συγχωρώ. Μονάχα πέστε ένα συγγνώμη στον Γιό Μου. Ταπεινά πέστε ένα συγγνώμη στον Θεό σας. Ταπεινά αφήστε ένα δάκρυ και ελάτε σε Μένα ξανά».

Πολλές πληγές Μου ανοίγετε. Υπάρχει όμως μία πολύ άσχημη πληγή, πολύ μεγάλη, που μου καίει την καρδιά. Όταν εσείς τα δικά Μου τα παιδιά, εσείς που λέτε ότι Μ’ αγαπάτε, εσείς που λέτε ότι Μου αφιερώνεστε, εσείς που λέτε ότι μόνο Εσύ Θεέ μου υπάρχεις για Μένα, έρχεστε και σας δίνω τον ίδιο Μου τον εαυτό, σας δίνω την ίδια Μου τη χάρη και καταδέχομαι να μπω μέσα στη δικιά σας βρώμικη καρδιά για να την καθαρίσω, μετά από λίγο μόλις βγείτε από την Εκκλησιά, αφήνετε πάλι να ξεχυθεί η βρωμιά και η δυσωδία του πάθους σας και της αδυναμίας με τέτοιο τρόπο που Μου δίνετε χειρότερη πληγή.

Καλύτερα μην πεις, παιδί Μου, ότι Μ’ αγαπάς, γιατί αν βγεις έξω μετά από λίγο και με τα έργα σου πόσο με μισείς, Μου κάνεις δυο φορές την πληγή, πληγή.

-Είναι ανάγκη να Μου πεις, πως Με θέλεις;

-Είναι ανάγκη να Μου πεις, πως Μ’ αγαπάς;

-Είναι ανάγκη να Μου πεις, πως Εγώ Θεέ μου θα είμαι για σένα, όταν δεν προφταίνεις να Με πάρεις στην καρδιά σου και αμέσως μόλις βγεις, αφήνεις όλη τη βρωμιά της ψυχής σου να ξεχυθεί συνεπαρμένη από τα δόλια δολώματα που σου έχει σπείρει ο σατανάς;

-Ποιον τελικά λατρεύεις;

-Εκείνον ή Εμένα;

-Εκείνον ακούς ή Εμένα;

-Ποιον από τους δυο εσύ θα διαλέξεις;

Εγώ έχω πει ή τον ένα θ’ αγαπήσεις και τον άλλον θα μισήσεις.

Και αυτό δεν πρέπει να το σκεφτείς;

Γι’ αυτό, σήμερα θέλω ο καθένας σας να σκέφτεται μόνο ένα πράγμα:

Αν Τον αγαπάτε, όταν έρχεστε να Τον πάρετε, ένα πρέπει να σκέφτεστε:

Αν πράγματι Τον λατρεύετε!

Αν πράγματι Τον ερωτεύεστε!

Αν πράγματι Τον θέλετε να είναι ο μοναδικός εραστής των ψυχών σας!

Μόνο τότε έχει αξία η Θεία Κοινωνία.

Μόνο τότε έχει αξία να έρχεστε κοντά και να Του ζητείτε με απλότητα παιδική:

«Θεέ μου, έλα μέσα στην καρδιά μου».

Γιατί τότε, λέει ο Θεός, θα έρθω μέσα στην καρδιά σας, θα σας αγκαλιάσω και θα σας αποκαλυπτώ πόσο Πατέρας και Μάνα Είμαι. Γιατί δεν Είμαι μόνο Πατέρας. Είμαι και γλυκιά Μάνα. Εγώ, ο Θεός σας, Είμαι και τα δυο σε σας.

Γι’ αυτό από σας ένα μόνο ζητώ:

Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό που περνάει να κάνετε συνέχεια μια ανανέωση του όρκου της αγάπης σας.

Κάθε στιγμή και κάθε λεπτό που περνάει, να Είμαι Εγώ η δικιά σας η ζωή.

Να Είμαι Εγώ το δικό σας Όνομα.

Να Είμαι πάντα το δικό σας χτυποκάρδι.  

Χαίρομαι στις ψυχές εκείνες, που κάθε λεπτό, κάθε στιγμή έβαλαν σαν στόχο της ζωής τους να ανανεώνουν τον έρωτά τους αυτό σε Μένα και κάθε φορά, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο να χτυπά η καρδιά τους σε Μένα και να Μου λέει ταπεινά:

«Θεέ μου, εσένα αγαπώ. Εσένα ερωτεύομαι».

Τότε αυτή η ευωδία είναι τόσο δυνατή, που αν όλες οι ευωδίες του κόσμου είχαν μαζευτεί, δεν θα μπορούσαν να την ξεπεράσουν.

Είναι τόσο δυνατή αυτή η ευωδία, τόσο μεγαλειώδης, που και οι Άγγελοι με σεμνότητα γονατίζουν για να την μυρίσουν.

Και οι Άγιοι μαζεύονται εκεί για να την απολαύσουν. Γιατί;

Αυτή η ευωδία του έρωτα και της αγάπης τους για Μένα, είναι εκείνη που τους έκανε στο μαρτύριο να πάνε.

Αυτή η ευωδία της αγάπης τους για Μένα οδήγησε τους ασκητές Μου μέσα από τις σκληραγωγίες των βουνών και των ερημιών να ζήσουν.

Ήταν αυτή η ευωδία του έρωτα σε Μένα, που έκανε όλους εκείνους τους αγαπημένους να Με ακολουθήσουνε.

-Εσείς λοιπόν, τι θέλετε; Τι ζητάτε;     

Δεν σας ζητώ να γίνετε άγιοι μεγάλοι.

Δεν σας ζητώ να κάνετε θαύματα.

Δεν σας ζητώ να κάνετε ασκήσεις.

Δεν σας ζητώ να κάνετε πολλές προσευχές. 

Δεν σας ζητώ να κάνετε πολλές μετάνοιες.

Σας ζητώ να κάνετε αυτό που κάνετε στο παιδί σας.

-Ποια μάνα κάθε ώρα και στιγμή δεν χτυπάει η καρδιά της γλυκά για το παιδί της;  

-Πέστε μου, ποια;

-Τι αγώνας χρειάζεται για να μπορέσει αυτή η μάνα να χτυπάει η καρδιά της για το παιδί;

Πέστε μου.

-Τι αγώνας χρειάζεται;

-Χρειάζεται να κάνει ασκήσεις;

-Χρειάζεται να κάνει μετάνοιες;

-Χρειάζεται να κάνει μεγάλα έργα για να χτυπάει η καρδιά της γλυκά, ερωτικά, για το μονάκριβό της παιδί;

-Τι χρειάζεται;

Τίποτα. Μονάχα αγάπη. Και αυτή την αγάπη σας την έχω δώσει.

Γι’ αυτό και δεν σας ζητάω τίποτα απ’ όλα αυτά. Για να μην Μου πει κανένας:

«Μα, Θεέ μου, δεν μπορώ να Σε φτάσω, γιατί δεν μπορώ να κάνω πολλές ασκήσεις, μετάνοιες και προσευχές». Ποιος σας τα ζητάει αυτά;

Εγώ ζητάω μονάχα από σας χτυποκάρδι, χτυποκάρδι, χτυποκάρδι.

-Μπορείς να Μου το δώσεις παιδί Μου;

-Μπορείς να Μου αφιερώνεις κάθε λεπτό και στιγμή σε Μένα;

-Μπορείς να Μου λες χίλιες φορές την ημέρα σ’ αγαπώ, όπως λες εσύ στο μονάκριβό σου παιδί;

-Μπορείς κάθε λεπτό και στιγμή να Μου δίνεις τα χάδια που έδινε η Μαριάμ στον μοναχογιό Μου Ιησού;

-Μπορείς να Του λες όλα αυτά τα σ’ αγαπώ, όπως τα έλεγε κι Εκείνη;

Μέσα από Εκείνον Εγώ θα τα παίρνω, γιατί είναι μέσα από τη φύση Μου βγαλμένος.

Είναι γεννημένος μέσα από τα πατρικά Μου σπλάχνα.

Είναι ο μοναχογιός Μου Ιησούς, Θεός ων.

Έτσι θέλω κι εσείς.

Μέσα από τον Γιό Μου να παίρνω αυτά, που πήρε Εκείνος από την Μαριάμ.

Θέλω εσείς να μοιάσετε στην Μαριάμ.

Θέλω εσείς να βάλετε αυτήν την Βασίλισσα του ουρανού και της γης πρότυπό σας.

Γιατί αυτή η γυναίκα, αυτό το μικρό κοριτσάκι σαν παιδική Μανούλα μας αγάπησε.

Σαν παιδική Μανούλα αγάπησε τον Θεό της και μάλιστα πριν ακόμα γεννήσει τον Γιό της.

Γι’ αυτό και της χάρισα το σπλάχνο Μου τον Ιησού, για να Τον αγαπήσει πραγματικά μέσα στην αγκαλιά της.

Όσες από σας και όσοι από σας, αναζητάτε τον Θεό και αναζητούν την αγιότητα και ζητούν να ανέβουν στον ουρανό, ας μην ψάχνουν άλλο δρόμο εκτός από αυτόν, το χτυποκάρδι της καρδιάς.

Είναι ο μόνος σίγουρος, απλός δρόμος για να φτάσει κανείς στον ουρανό.

Να ερωτευτεί τον Θεό.

Να εξαγιαστεί από τον Θεό.

Γιατί αγιασμός, σωτηρία, δεν είναι τίποτα άλλο από τον έρωτα τον θεϊκό, που αναβλύζει μέσα από την καρδιά και ανεβαίνει μέχρι τον ουρανό.  

Αυτό σας εύχομαι σε σας κάθε φορά που έρχεστε εδώ.

Κάθε φορά που μεταλαβαίνετε.

Κάθε φορά που θα θέλετε να Τον παίρνετε μέσα σας.  

Εκείνος δεν βλέπει τα λάθη σας, όπως εσείς δεν βλέπετε τα λάθη του παιδιού σας.

Πικραίνεστε για τα λάθη του. Έχετε αγωνία να τα διορθώσει το παιδί σας, όπως κι Εγώ, λέει ο Θεός, έχω αγωνία να διορθώσω τα λάθη σας, αλλά ποτέ δεν μπορεί να είναι πιο δυνατό το λάθος του παιδιού, από τον έρωτα που έχεις εσύ γι’ αυτό.

Εγώ λοιπόν σ’ ένα προσβλέπω:

Στην καρδιά σας μια μέρα να Με ερωτευτείτε θερμά. 

Στην ψυχή σας να Μου αφιερωθείτε τρανά.

Το σώμα σας να υποταχτεί στις θείες Μου εντολές.

Και τότε Εγώ ξέρω τι θα κάνω σ’ εκείνες τις ερωτευμένες ψυχές.

Θα τους δώσω την χάρη.

Θα εκχειλίσω πλούσια τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, ώστε μια μέρα θα λες:

«Θεέ μου, τι αγάπη είναι αυτή, που δεν ξανάζησα εγώ εδώ σ’ αυτήν τη γη». Αμήν.