Σταυρός, ημέρα μνήμης, πόνου και αγάπης

Σταυρός, ημέρα μνήμης, πόνου και αγάπης

Όποτε γίνεται στην Εκκλησία μια τέτοια μεγάλη γιορτή, του Τιμίου Ζωοποιού Σταυρού, όλος ο ουρανός είναι συγκινημένος. Όποτε μια τέτοια μεγάλη γιορτή, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, εορτάζεται σας φέρνει εδώ στον Ναό, για να δοξολογήσετε το Θεό, ευχαριστώντας Τον για την άπειρη Του ευσπλαχνία. Θέλω όμως να ξέρετε ότι κάνει και όλους τους αγγέλους με πολύ σεβασμό να σκύβουν, ώστε το Θεό να υμνήσουν, τον μονογενή Υιό του Θεού να λατρέψουν, αλλά και σας να προστατέψουν και να σας σκεπάσουν. 

Ο πόνος του Θεού Πατέρα για την υπέρτατη θυσία του Γιού Του

Κάθε τέτοια μέρα και κάθε φορά, που μπροστά θα προχωρεί ο Τίμιος Σταυρός, να ξέρετε ότι από ψηλά, ο ουράνιος Πατέρας σκύβει και ένα δάκρυ Του πέφτει στη γη, για να γίνει έλεος και ευσπλαχνία για όλους εμάς τους αμαρτωλούς ανθρώπους.

Ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας, Αυτόν που φωνάζουμε «Πάτερ ημών, ο εν τοις
ουρανοίς», Αυτόν που έστειλε τον αγαπημένο Του μονογενή Γιό για να μας σώσει, Αυτόν που είναι έτοιμος να πλημμυρίσει με το Άγιο Του Πνεύμα τις καρδιές όλων των ανθρώπων που θα Τον πιστέψουν, θα Τον λατρέψουν και θα Τον αγαπήσουν, σήμερα δεν μπορεί παρά να σκεφτεί με πολύ πόνο τη θυσία του Γιού Του κάθε φορά που γίνεται η σταύρωσή Του. Είναι οι στιγμές που πονάει ο Πατέρας για τον Γιό Του, ο ευσπλαχνικός Πατέρας για τον αθώο Του Γιό, που με τη θέλησή Του δέχτηκε να έλθει στη γη και να θυσιαστεί μόνο και μόνο για να σώσει όλες τις λατρεμένες εικόνες του Πατέρα Του. 

Γι’ αυτό, σήμερα είναι για μας ημέρα χαράς που σωζόμαστε, αλλά και θλίψης για τον Πατέρα για τον πόνο που υπέφερε ο Γιός Του. Σήμερα ο ουράνιος Πατέρας δεν μπορεί παρά να σκεφτεί το πόσο υπέφερε ο Γιός Του πάνω στο σταυρό. Δεν μπορεί να ξεχάσει τον μοναδικό αθώο που υπήρξε στη γη, τον Υιό του Ανθρώπου και Υιό δικό Του, να σηκώνει ένα βαρύ σταυρό.

Τον βλέπει πόσες φορές υπέφερε σηκώνοντας, όχι μόνο τον υλικό σταυρό, που όντως φρόντισαν να είναι πολύ μεγάλος και βαρύς, αλλά και τον εσωτερικό πνευματικό σταυρό, που ήταν όλα τα λάθη και οι αμαρτίες των ανθρώπων συγκεντρωμένες. Ήταν τόσο βαρύς αυτός ο σταυρός! Ήταν τόσο μεγάλος ο πόνος, όσο και η αμαρτία, που έκανε να βλέπει τον Γιό Του να γονατίζει, να δακρύζει και να ικετεύει: «Σε παρακαλώ, Πατέρα Μου, αν είναι δυνατόν πάρε από Μένα το ποτήρι αυτό» (Ματθ. 26: 42).  

Νομίζετε ότι δεν έσταξαν δάκρυα από τα μάτια του Πατέρα για τον πόνο του Γιού Του; Νομίζετε ότι δεν είδε την αγωνία, τον πόνο και τον ιδρώτα του πολυαγαπημένου Του Γιού στη Γεσθημανή, που έγιναν σαν θρόμβος αίματος; Ήταν οι στιγμές που όλος ο ουρανός δάκρυζε και στεκόταν εκεί πληγωμένος. Γιατί όμως; Γιατί πληγωνόταν ο μοναδικός άπειρος έρωτας του Θεού Πατέρα στον Γιό Του! Ούτε και οι άγγελοι ακόμα δεν μπορούσαν να κατανοήσουν το μεγαλείο, το μέγεθος, την απειρότητα του θεϊκού Πατρικού έρωτα στον μονογενή Του Υιό! Για τον Γιό Του αυτόν έκανε όλη τη δημιουργία. Στον Γιό Του αυτόν υπέταξε όλη Του τη δημιουργία.  «Τα πάντα υπέταξε υποκάτω των ποδών Αυτού», (Ψαλμ. 1:8) φωνάζει ο προφήτης Δαβίδ.

Ο άνθρωπος απαρνείται το Θεό Πατέρα 

και τώρα σταυρώνει τον Γιό Του

Σ’ αυτόν Του τον Γιό χάρισε όλη Του τη κτίση. Και τώρα αυτή η κτίση, αντί να εκτιμήσει το μέγεθος της αγάπης, αντί να καταλάβει το μέγεθος της ευσπλαχνίας, αντί να κατανοήσει με πόσο μητρικό θεϊκό έρωτα ο ουράνιος Πατέρας αγαπάει το πλάσμα Του, επαναστατεί.

Και ο ίδιος ο άνθρωπος, το τελειότερο δημιούργημα που έκανε ο ίδιος ο Θεός Πατέρας και το άφησε στην αγκαλιά του Γιού Του, αυτό το τέλειο πλάσμα, απαρνείται το Θεό Του και τώρα Τον σταυρώνει. Σταυρώνει τον Γιό του Θεού!!!

Εύκολο είναι ένας Θεός Πατέρας να χωνέψει μέσα στην καρδιά Του, αυτό που γίνεται εκείνη τη στιγμή; Νομίζετε ότι είναι εύκολο τα μάτια Του, να μην αφήσουνε τα πονεμένα δάκρυα να κυλήσουν από θλίψη, αλλά και από έλεος και ευσπλαχνία, βλέποντας τους ανθρώπους μεγάλα καρφιά να παίρνουν, για να τρυπήσουνε τα άχραντα χέρια του μονογενή Του Υιού;

Κάθε χτύπος που έκαναν οι άνθρωποι, για να βάλουν με μίσος τα καρφιά άλλο ένα χιλιοστό πιο βαθιά στα χέρια του Γιού Του, ήταν ένας χτύπος πονεμένος μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα. Ήταν η στιγμή εκείνη που ο Πατέρας λύγιζε από το μέγεθος της αγάπης και της πίκρας. Η αγάπη και η πίκρα γινόταν ένα και βοούσε όλη η κτίση…

Όλοι οι άγγελοι δακρύζουν για την υπέρτατη θυσία

του μονογενή Γιού του Θεού

Ήταν η μοναδική στιγμή που όλοι οι άγγελοι δάκρυζαν και όλος ο ουρανός στεκόταν με φόβο και σεβασμό για την υπέρτατη θυσία του μονογενή Γιού του Θεού.

Ήταν η μοναδική εκείνη στιγμή, που δεν μπορούσαν να καταλάβουν, πως οι άνθρωποι πλήγωναν το κεφάλι του Ιησού, με ένα ακάνθινο στεφάνι, Εκείνου, που μόνο το πλάσμα Του σκεφτότανε από αγάπη και ευσπλαχνία!

Δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι άγγελοι, πως είναι δυνατόν να πληγώνουν μιακαρδιά, που χτυπούσε μόνο γι’ αυτούς!

Δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι άγγελοι, πως οι άνθρωποι θα μπορούσαν να πληγώσουν αυτά τα πόδια, που έτρεχαν για να χαρίσουν την άπειρη ευσπλαχνία και στοργή στους ανθρώπους!

Δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι άγγελοι, πως ο Εωσφόρος μπορούσε να κερδίζει καρδιές ανθρώπων, που ήταν πλασμένες για το ουράνιο Βασίλειο και αυτές να αποδέχονται τη δικιά του αγκαλιά και να γίνονται μέλη της αιώνιας καταδίκης!

Ο ουράνιος Πατέρας δεν κλαίει μόνο για τον Γιό Του.

Κλαίει και για την Βασίλισσα Του

Αυτός  ο πόνος κάνει τον ουράνιο Πατέρα τώρα να δακρύζει πιο πολύ.  Γατί τώρα δεν κλαίει μόνο για τον πόνο του Γιού Του. Κλαίει και για την Βασίλισσα Του.

Κλαίει για τον Γιό Του, που εκούσια δέχτηκε να θυσιαστεί. Κλαίει όμως και για την στοργική Μάνα που Του έδωσε, την ουράνια Βασίλισσα Του Μαριάμ, που η καρδιά της σπάραζε τόσο πολύ, βλέποντας τον μονογενή της Γιο πάνω στον σταυρό.

Κι Εκείνος την παρηγορεί και της λέει: «Περίμενε λίγο, Κόρη Μου. Σε λίγο τελειώνουν όλα τα βάσανα του Γιού σου και του Γιού Μου. Σε λίγο θα επιστρέψει στο Βασίλειό Μου, στην καρδιά εκείνη την Πατρική από την οποία βγήκε μόνος Του με σκοπό να σώσει τις λατρεμένες Μου εικόνες».

Τότε έκανε υπομονή η Παναγία και Βασίλισσα Του. Και από τότε, ξέροντας ότι η θυσία του Γιού της ήταν μόνο και μόνο για να σωθούν τα πλάσματα του Θεού, τα παιδιά του ίδιου της του Γιού, από εκείνη τη στιγμή μέσα στην καρδιά της εμφυτεύεται ό,τι μεγαλύτερο θα μπορούσε ο ουρανός να χαρίσει σ’ έναν άνθρωπο: Η άπειρη ευσπλαχνία γίνεται φως, χάδι, τρυφερότητα, στοργή και μπαίνει στην καρδιά αυτής της γυναίκας, της Παναγίας.

Από τότε γίνεται μετά από το Θεό, η πιο υψηλή, η πιο δυνατή, η πιο τρανταχτή Μεσίτρια των ανθρώπων στον ουρανό. Με ταπείνωση στέκεται κάθε φορά και ικετεύει τον ίδιο της τον πληγωμένο Γιο, για τον καθένα από μας που Τον πληγώνει κάθε φορά και κάθε στιγμή, λέγοντας Του: «Συγχώρεσε, τα πλάσματα Σου. Συγχώρεσε, τα παιδιά Σου. Συγχώρεσε τις κόρες και τους γιούς Σου». Κι Εκείνος ευσπλαχνικά ακούει την Μάνα Του.

«Ένα συγγνώμη και ένα μητρικό χάδι φτάνουν

για να συγχωρέσω όλα τα λάθη σας»

Από τότε ο ουράνιος Πατέρας επιτελεί το θαύμα των θαυμάτων! Παίρνει το κάρβουνο, τον καθένα από εμάς, και τον μεταμορφώνει σε διαμάντι. Παίρνει τον πιο ελεεινό άνθρωπο από εμάς και τον κάνει μαργαριτάρι. Γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει το θαύμα των θαυμάτων, να μεταμορφώνει το σκοτάδι σε φως, τον κάθε αμαρτωλό, σε Άγιο. Και γέμισε ο ουρανός από Αγίους. Γέμισε από Μάρτυρες και Οσίους. Γέμισε από ανθρώπους, που με θεϊκό έρωτα αγάπησαν και λάτρεψαν το Θεό.

Αυτό είναι το μεγαλείο της σωτηρίας! Φτάνει μόνο ο άνθρωπος να κάνει την πιο απλή κίνηση.  Να μάθει να ζητά ταπεινά συγγνώμη. Όλα αυτά τα χαρίζει ο Θεός για ένα ταπεινό συγγνώμη. Αν είναι δυνατόν, να κάνεις ένα τόσο μεγάλο κακό στο Θεό σου, κι Εκείνος με ένα συγγνώμη να σε δέχεται στην αγκαλιά Του. Αυτό δεν είναι το θαύμα των θαυμάτων; Αυτό δεν είναι το μεγαλείο του Θεού;

Γι’ αυτό σήμερα υπάρχει, πόνος στο Θεό Πατέρα, έλεος όμως στη γη από το δάκρυ του Θεού Πατέρα. Μακάριοι οι άνθρωποι εκείνοι, που θα μπορούν να βλέπουν μέσα από το δάκρυ της καθημερινής ευσπλαχνίας του Θεού, το πόσο ο Θεός με θεϊκό μητρικό έρωτα αναζητά τον καθένα από εμάς, όχι στην αγκαλιά Του να τον βάλει, αλλά στην καρδιά Του βαθιά να τον κλείσει. Γιατί ο Πατέρας δεν θέλει απλά να αγκαλιάζει το παιδί Του, θέλει μέσα στα βάθη της καρδιάς Του να τον κρύβει. 

Είναι έτοιμος όλα να τα συγχωρήσει, φτάνει μόνο δύο πράγματα να δει: Ένα συγγνώμη και ένα μητρικό χάδι αγάπης. Τι νομίζετε ότι ζητάει ο ουρανός; Ζητάει δύσκολα πράγματα για να αγιάσει έναν άνθρωπο; Ζητάει τα πιο εύκολα, αλλά τα πιο δύσκολα για τον σατανά. Γιατί η αγάπη, η τόσο γνωστή στην αγκαλιά του Θεού, είναι τόσο άγνωστη στην αγκαλιά του Εωσφόρου, που χαρίζει μόνο μίσος, φθόνο και κακία.Η ευσπλαχνία, η πιο μεγαλειώδης έκφραση της λατρείας Του στα παιδιά Του, είναι η πιο άγνωστη μέσα στο βασίλειο του Άδη, που δεν ξέρει τίποτα άλλο από το να καταστρέφει και να φέρνει μονάχα πίκρα και θλίψη μέσα στον άνθρωπο.

Καλεί ο Θεός τον καθένα από εμάς να διαλέξει: «Ποια από τις δύο πύλες θέλεις να διαβείς παιδί Μου; Εγώ σου δίνω την ουράνια πύλη. Μόνο που για να την περάσεις, αυτή η πύλη πάνω γράφει ταπείνωση. Σε θέλω ταπεινό, να ομολογείς τα λάθη σου. Άνοιξε την πόρτα της πύλης αυτής που γράφει πάνω ευγένεια. Να είσαι ευγενικός και βάλε το κλειδί των δακρύων σου εκεί μέσα και με αγάπη άνοιξε την και θα δεις ότι θα Με βρεις».

«Κρατήστε τον σταυρό του Γιού Μου που γράφει

εμπιστοσύνη, αφοσίωση και υπακοή»

«Όμως, για να περάσεις αυτή την πύλη, πρέπει πρώτα να κρατήσεις καλά τον σταυρό. Γιατί ο σταυρός του Γιού Μου, το σύμβολο αυτό του Γιού Μου, αν τον δεις προσεχτικά γράφει τρία πράγματα: Εμπιστοσύνη, αφοσίωση και υπακοή.

Ο Γιός Μου, Με εμπιστεύτηκε και θυσιάστηκε.

Ο Γιός Μου, αφοσιώθηκε στο θέλημά Μου και δεν έκανε τίποτε χωρίς να Με ρωτά.

Ο Γιός Μου, μόνο Με υπάκουε.

Αν και Θεός, θέλησε άνθρωπος να γίνει για τη δική σας την αγάπη και να θυσιαστεί, για να σας δείξει τον πιο σωστό, τον πιο γρήγορο αληθινό δρόμο για να έλθετε στο Βασίλειο Μου.

Όσοι κρατάτε τον σταυρό του Γιού Μου, θέλω να ξέρετε πως πρέπει να Του μοιάσετε. Όσοι από σας φοράτε τον σταυρό του Γιού Μου, να θυμάστε πόσο βαρύς ήτανε, όταν τον σήκωνε. Όταν κρατάτε τον σταυρό του Γιού Μου, θέλω να σκέφτεστε τα πληγωμένα Του χέρια, τα πόδια, το κεφάλι και την πλευρά.

Όταν κρατάτε τον σταυρό του Γιού Μου, θέλω να Του δίνετε από ένα φιλί στα πληγωμένα Του χέρια, στα πόδια, στην καρδιά και στο κεφάλι. Κάθε φιλί, ας είναι μια συγγνώμη! Ας είναι μια αναζήτηση του ελέους! Ας είναι μια νοσταλγία του ουρανού.      

Κι Εγώ, ο ουράνιος σας Πατέρας, θα σας συγχωρέσω για όλα. Εγώ συγχώρεσα αυτούς που Με αρνήθηκαν.  Εγώ συγχώρεσα αυτούς που έφυγαν με πείσμα μακριά Μου, όταν είδα την διάθεση τους να αλλάξουν ζωή, ένα δάκρυ στα μάτια τους και τη μετάνοια στην καρδιά τους.

Εσείς δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο; Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε, ότι το ουράνιο Μου Βασίλειο είναι άδειο χωρίς εσάς; Προτιμάτε να γεμίσετε το βασίλειο του Άδη, του πόνου και της θλίψης, από το να γεμίσετε το Βασίλειο της χαράς και της ευτυχίας Μου; Τι από τα δύο θέλετε να διαλέξετε;

Πάνω στο σταυρό Του θα δείτε την απόλυτη εμπιστοσύνη, που Μου έδειξε ο Γιός Μου, την απόλυτη Του αφοσίωση και την απόλυτη Του υπακοή. «Έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού (Φιλιπ. 2,8)

Γι’ αυτό, όσοι σήμερα θέλετε να κρατήσετε τον σταυρό αυτόν, θέλω να αναλογιστείτε: “Με αναζητάτε; Νοσταλγικά Με θέλετε; Με αγάπη θέλετε να γίνω Εγώ ο Θεός σας, ο Βασιλιάς της καρδιάς σας; Θέλετε να γίνετε εσείς τα δικά Μου τα παιδιά; Θέλετε να Με φωνάζετε “Θεέ της καρδιάς Μου” κι Εγώ να φωνάζω τον καθένα από εσάς “Γιέ της καρδιάς Μου, κόρη της καρδιάς Μου;”

Κάθε φορά που ένα παιδί Με φωνάζει: “Θεέ της καρδιάς Μου”, κι Εγώ φωνάζω στον ουρανό και σ’ όλη τη κτίση: “Αυτός είναι ο γιός της καρδιάς Μου! Είναι η κόρη της καρδιάς Μου”! Και δείχνω σ’ όλα Μου τα παιδιά, που είναι στο ουράνιο Μου Βασίλειο, το πόσο πολύ αγαπώ αυτούς που αφήνονται με εμπιστοσύνη μέσα στη δικιά Μου την καρδιά και γίνονται ένα με Εμένα. Σε όλους αυτούς, Εγώ θα δώσω την φωτιά της ευσπλαχνίας Μου. Θα τους δώσω την λάβα του θεϊκού Μου έρωτα. Εγώ θα τους γεμίσω με τις χάρες του Αγίου Πνεύματος. Φτάνει μονάχα να Μου πούνε: “Εσύ είσαι ο δικός μας Πατέρας και Βασιλιάς. Κι εγώ θα είμαι ο γιός της καρδιάς σου, η κόρη της καρδιάς σου”.

Μπορείτε αυτό να το πείτε; Αν το πείτε και το θέλετε, τότε ανοίξτε τη πύλη αυτή του παραδείσου και γίνετε ταπεινοί, όπως ταπεινώθηκε ο Γιός Μου. Ο Γιός Μου, ο μονάκριβος Μου θησαυρός, σας έδειξε τον δρόμο για να ανεβείτε στο ουράνιο Μου Βασίλειο, τον δρόμο της ταπείνωσης.

Ταπεινώθηκε τόσο πολύ με τον πιο ανθρωπίνως ταπεινωτικό θάνατο, πάνω στο πιο ταπεινωτικό εκτελεστικό απόσπασμα, όπου Τον οδηγήσατε, στον σταυρό. Εσείς, δεν μπορείτε να ταπεινωθείτε; Είναι τόσο δύσκολο να μην λέτε πολλά λόγια; Είναι τόσο δύσκολο να μην σκέφτεστε πονηρά πράγματα; Είναι τόσο δύσκολο να μην αγαπάτε πράγματα, που Εγώ ο Θεός σας δεν θέλω; Είναι τόσο δύσκολο να σταυρώνετε το στόμα σας και να βγάζει μέλι και όχι δηλητήριο; Είναι τόσο δύσκολο να σταυρώνετε το νου σας, να μην κάνει πονηρές σκέψεις, άθλιες για τον συνάνθρωπό σας και βλάστημες για Μένα το Θεό σας; Είναι τόσο δύσκολο να σταυρώνετε την καρδιά σας και να αγαπάτε μονάχα ότι είναι καλό και να μην αγαπάτε αυτό, που θα σας οδηγήσει απόλυτα στο κακό και στη καταστροφή;

Αυτό σας ζητάω κρατώντας τον σταυρό. Να θυμάστε την εμπιστοσύνη του Γιού Μου. Να θυμάστε την αφοσίωση που Μου έδειξε. Να θυμάστε την υπακοή που έκανε. Θέλω κι εσείς απόλυτα να Με εμπιστευτείτε σαν Πατέρας σας για να λέω: “Αυτός είναι ο γιός Μου και η κόρη Μου”. Κι εσείς να Με φωνάζετε: “Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς”.

Εγώ θέλω από σας, να Μου αφοσιωθείτε Με εμπιστοσύνη. Να ξέρετε ότι, όπως κάθε μάνα που κρατά στην αγκαλιά της ένα βρέφος και ποτέ δεν το εγκαταλείπει, ποτέ δεν το αφήνει να χαθεί, ποτέ δεν αφήνει κανένα να πειράξει το μωρό της, έτσι κι Εγώ, ο Πατέρας σας ο ευσπλαχνικός, σας λατρεύω και σας αγαπώ σαν Μάνα και δεν θα αφήσω κανένα να πειράξει τον μονάκριβό Μου θησαυρό, εσάς τα παιδιά Μου, μέσα από την αγκαλιά Μου και την καρδιά Μου. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο σας λατρεύω, πόσο σας αγαπώ;»

«Θέλω να Είμαι ο Θεός της καρδιάς σας. Αυτήν την ομολογία θαφοβηθεί ο σατανάς στα εφιαλτικά χρόνια που έρχονται»

«Μόνο αυτό θέλω από σας. Να Μου χαμογελάτε στον ουρανό, όπως χαμογελάει ένα παιδί στον πατέρα του και στη μάνα του. Δείτε ένα βρέφος τι χαρά δίνει, όταν χαμογελάει στη μαμά του και στον μπαμπά του. Όλο το σπίτι πανηγυρίζει μόνο από το χαμόγελο ενός βρέφους, ενός μωρού.

Το ίδιο γίνεται και στον ουρανό, όταν εσείς Μου χαμογελάτε σαν παιδιά Μου. Λέω στους αγίους Μου και στους αγγέλους μου: «Μου χαμογελάει ο γιός Μου και η κόρη Μου». Ένα χαμόγελο ζητάω από σας. Ένα χαμόγελο γλυκό. Ένα χαμόγελο τρυφερό. Ένα χαμόγελο παιδικό. Ένα χαμόγελο, που να λέει δοξολογικά σ’ όλο τον κόσμο, και στη γη και στον ουρανό, πως Εγώ Είμαι ο Πατέρας ο δικός σας.

Θέλω να Είμαι ο Θεός της καρδιάς σας. Κι εσείς να είστε τα παιδιά της καρδιάς Μου. Αυτό θα φοβηθεί ο σατανάς και δεν θα τολμήσει να σας πειράξει ποτέ μα ποτέ στα εφιαλτικά χρόνια που έρχονται, που θα δείτε τον πόνο και τη θλίψη να τριγυρνάει έξω από το σπίτι σας. Τότε πολλοί θα διαμαρτύρονται και θα λένε: “Μα πως αυτή περνάει μια χαρά; Πως αυτή δεν πονάει και δεν θλίβεται με τόσο πόνο και θλίψη που υπάρχει τριγύρω;” Τότε θα καταλάβουν πώς θα ζουν στα εφιαλτικά χρόνια τα δικά Μου τα παιδιά, κάτω από τη δική Μου προστασία».

«Όσοι δεν Με υπολογίζουν σαν Θεό της καρδιάς τους,

Εγώ θα αποσύρω την ευλογία Μου»

«Όλοι αυτοί που θα υποφέρουν θα είναι εκείνοι, που δεν Με σεβάστηκαν, που δεν είχαν την στοιχειώδη ευγένεια να κατανοήσουν, ότι στη γη δεν ήλθαν μόνοι τους. Εγώ τους δημιούργησα. Αυτοί που θα πονέσουν, θα είναι εκείνοι που δεν είχαν την στοιχειώδη ευγένεια να ανεβάσουν λίγο το μυαλό τους στον ουρανό και να Μου πουν: “Θεέ Μου και Πατέρα Μου, υπάρχεις Εσύ. Δεν είμαι μόνος Μου” .

Εκείνοι που θα υποφέρουν θα είναι αυτοί που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν, ότι όλες οι στιγμές της ζωής σας, είναι γεμάτες από τη δική Μου παρουσία. Από τον αέρα που αναπνέετε, από την ευωδία των λουλουδιών, από τα φαγητά που τρώτε, από τα πάντα που έχετε, γιατί Εγώ σας τα χαρίζω.

Δεν έχετε νιώσει ποτέ σας, παιδιά Μου, πως όλα γίνονται μόνο με τη δικιά Μου ευλογία; Όμως, πολλές φορές απαρνείστε την ευλογία Μου. Θέλετε να βρέχει ο ουρανός, να βγάζει καρπούς η γη, τα ζώα σας να αυξάνονται και να πληθύνονται και να σας δίνουν το φαγητό. Δεν έχετε καταλάβει ότι, όταν Εγώ αποσύρω την ευλογιά Μου, είναι γιατί εσείς Με ξεχνάτε; Γιατί εσείς δεν Με υπολογίζετε;

Και αν κάποιες φορές Με υπολογίζετε, το κάνετε από συμφέρον και αυτό είναι η πιο μεγάλη Μου πίκρα. Πόσο άσχημο είναι για έναν Πατέρα να νιώθει, ότι το παιδί του τον παρακαλά από συμφέρον και όχι από αγάπη! Εσείς θα αντέχατε τα δικά σας τα παιδιά, ό,τι ζητούν να το κάνουν από συμφέρον και όχι από αγάπη; Θα αντέχατε εσείς σ’ αυτήν την αγάπη; Την θέλετε; Θα θέλατε έτσι να σας συμπεριφέρονται τα παιδιά σας; Όχι. Τότε γιατί το κάνετε εσείς σε Μένα;

Όσοι δεν θα Με αναζητούν, όσοι δεν Με υπολογίζουν σαν Θεό της καρδιάς τους, όσοι δεν Με φωνάζουν Πατέρα στοργικό, όσοι δεν κατανοούν ότι Εγώ Είμαι ο Παντοκράτορας και Παντοδύναμος, Εκείνος που κρατάει μέσα στα χέρια Του, τα τόσο τρυφερά και στοργικά, όλη τη κτίση, Εγώ θα αποσύρω την ευλογία Μου. 

Για να καταλάβετε από μόνοι σας πόσο θα υποφέρετε στα εφιαλτικά χρόνια που θα έλθουν, πολλοί με δόλο θα πουν: “Αφού τα παιδιά του Θεού μαζεύουν τρόφιμα, ας μαζέψω κι Εγώ. Αφού τα παιδιά του Θεού με φρονιμάδα προσπαθούν να αποθηκεύσουν κάποια πράγματα, γιατί να μην το κάνω κι εγώ; Θα το κάνω”. Μα τότε θα δουν ότι τα τρόφιμα που μάζεψαν δεν μπορούν να τους σώσουν, γιατί δεν θα έχουν τη δικιά Μου ευλογία και θα καταστραφούν. Θα τρώνε, αλλά θα πεινάνε!

Τότε θα γίνονται τα θαύματα των θαυμάτων! Τα δικά Μου τα παιδιά, με ένα αντίδωρο που θα παίρνουνε, θα τρώνε και θα λένε: “Μα πως δεν πεινάω!” Αυτό θα το βλέπετε μονάχα στα δικά Μου τα παιδιά.

Αλλοίμονο σ’ εκείνους, που με εμπαικτικό τρόπο Με κοροϊδεύουν. Με φωνάζουν Πατέρα, μόνο και μόνο για να Με ξεγελάσουν και η ζωή τους είναι άθλια και μακριά από Μένα χωρίς εμπιστοσύνη, χωρίς αγάπη, χωρίς σκέψη.

Γυρίστε στον εαυτό σας και δείτε πόσες φορές πιστεύετε ότι υπάρχω, αλλά όλη σας η ζωή δεν έχει καμία σχέση με το όνομά Μου. Αλλά και αν κάποιος σας πει: “Έλα να πούμε μια προσευχή στον Πατέρα μας, εσείς κοροϊδευτικά θα μείνετε μακριά, θα σταθείτε στο ύψος του εγωισμού σας και κοροϊδευτικά θα πείτε: “Εγώ δεν είμαι σαν και σας, πείτε την εσείς”.  

Πόσοι και πόσες εκείνες τις στιγμές θα συνθλαστούν τα πόδια τους, θα γονατίσει η καρδιά τους, θα ταπεινωθούν μέχρι τη γη, γιατί θα έχω αποσύρει την ευλογία Μου και θα νιώθουν αυτό που έκαναν. Με αγνοούσαν, ενώ μιλούσαν για Μένα. Δήθεν Εμένα υπηρετούσαν, αλλά στην πραγματικότητα τον εγωισμό τους υπηρετούσαν.

Τότε θα δουν και θα εκπλαγούν, όταν Εγώ θα ομολογήσω μπροστά σε όλους: “Δεν σας ξέρω”. Τότε εσείς γεμάτη απορία θα Μου πείτε: “Μα, Κύριε, εμείς Σε ξέρουμε! Χριστιανοί είμαστε! Αφού εμείς ήμασταν εικόνες δικές Σου. Αφού τον σταυρό στο στήθος μας είχαμε”. Κι Εγώ θα επιμένω και θα σας λέω: “Δεν σας ξέρω”. Το κάνατε μόνο από συμφέρον. Δεν είχατε αγάπη στην καρδιά σας για τον Πατέρα, που σας λάτρεψε, την Μάνα που στοργικά σας κρατούσε, Εμένα το Θεό σας, που για σας έστειλα τον Γιό Μου να υποστεί την υπέρτατη θυσία».

«Αλλάξτε, παιδιά Μου ζωή 

κι Εγώ θα σας χαρίσω πλούσια τη χάρη Μου»

«Αλλάξτε παιδιά Μου ζωή! Αυτές οι σκέψεις ξέρω ότι δεν είναι δικές σας. Είναι του Εωσφόρου που προσπαθεί να σας πείσει ότι του ανήκετε. Θέλω να του πείτε, ότι δεν ανήκετε σ’ εκείνον. Ανήκετε στο Θεό της καρδιάς σας! Ανήκετε στον μονογενή Υιό Του! Ανήκετε στο Άγιο Πνεύμα! Στην μία Θεότητα, στον Ένα και Τριαδικό Θεό, τον δικό σας Πατέρα και Μάνα, γιατί αυτός Είμαι Εγώ για σας, η Μάνα και ο Πατέρας σας!

Όσοι θα το πιστέψετε μέσα από τα βάθη της καρδιά Μου, Εγώ θα ευλογήσω τα σπίτια σας. Θα ευλογήσω την οικογένειά σας. Θα ευλογήσω τα παιδιά σας. Δεν θα υποφέρετε. Δεν θα νιώσετε ούτε τον πόνο, ούτε την θλίψη, ούτε την πίκρα, ούτε αυτή την στέρηση που θα νιώσουν στο έπακρο, αυτοί που θα είναι έξω από την καρδιά Μου και την αγκαλιά Μου.

Αλλά για να το κάνετε αυτό, για να κερδίσετε την δικιά Μου αγάπη κι Εγώ τα δικά Μου τα παιδιά, θέλω πρώτα να γίνετε ταπεινοί. Να έχετε ταπείνωση στην καρδιά σας. Δεν θέλω η ταπείνωση αυτή να γίνει μόνο με τα λόγια. Αλλά θέλω να γίνει μέσα από την καρδιά σας. Δεν θέλω να Μου λέτε ταπεινά λόγια. Αλλά να έχετε ταπεινό φρόνημα. Αυτό θα Μου το δείξετε, παιδιά Μου, μόνο όταν προσέχετε τι λέτε.

Μέσα στα λόγια θα φαίνεστε, αν είστε δικά Μου παιδιά ή του σατανά. Μέσα στα λόγια θα φαίνεστε, αν Εμένα υπηρετείτε ή τον εχθρό που σας καταστρέφει. Μέσα από τις καλές σκέψεις και τους καλούς λογισμούς, θα φαίνεστε ποιοι από σας λατρεύετε Εμένα το Θεό και πόσοι από εσάς για Μένα θα μιλάτε και τον σατανά θα έχετε αγκαλιά.

Μέσα από την ταπείνωση, η καρδιά σας θα είναι γεμάτη από αγάπη και ευσπλαχνία. Ξέρετε γιατί; Γιατί στην καρδιά σας δεν θα υπάρχει ούτε φθόνος, ούτε ζήλια, ούτε μοχθηρία, ούτε κακία. Τηρήστε την ταπείνωση, τηρήστε την ευγένεια, προσέχετε το στόμα σας κι Εγώ θα σας χαρίσω πλούσια την θεϊκή Μου χάρη».

Επίλογος

«Εγώ, ο ουράνιος σας Πατέρας, θέλω να πω στον καθένα από εσάς, ότι είστε τα λατρεμένα Μου παιδιά! Είσαστε τα κρινολούλουδα Μου! Είσαστε η αγάπη Μου! Είσαστε η αναπνοή Μου! Όπως εσείς Με φωνάζετε “Θεέ μου, είσαι η αναπνοή μου”, έτσι κι Εγώ αναπνέω από εσάς. Όπως κάθε παιδί αναπνέει και ζει, γιατί υπάρχει η μάνα του, έτσι κι Εγώ θα αναπνέω και θα ζω μόνο και μόνο γιατί εσείς θα Με θυμάστε και θα Με αγαπάτε.

Η κάθε μάνα και ο κάθε πατέρας ζει μόνο από την αγάπη του παιδιού του. Κι Εγώ θέλω να ζω μέσα από τη δική σας την αγάπη και σαν χάρισμα, σαν δωρεά, θα σας δώσω άπειρη αγάπη, άπειρη ευσπλαχνία και άπειρο θεϊκό έλεος να πλημμυρίσει την καρδιά σας και να γίνει σαν το ηφαίστειο εκείνο, που θα βγάζει τη λάβα του θεϊκού Μου έρωτα».

Η χάρις του Θεού να σας ευλογεί όλους! Αμήν.

Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου 2012

ΗΧΗΤΙΚΟ  ΕΔΩ