Πρόλογος
Τι φοβερή δύναμη είναι η αγάπη, είτε αυτή είναι προς τον Θεό, είτε προς τους ανθρώπους! Προς τον Θεό, η αγάπη βγάζει Αγίους. Προς τους ανθρώπους, η αγάπη βγάζει έρωτες. Να φανταστείτε ότι όλα τα παιδάκια σήμερα είναι συνέχεια με ένα κινητό. Το χρησιμοποιούν, όχι μόνο γιατί στέλνουν απλά μηνύματα, η φίλη προς την φίλη, ο φίλος προς την φίλη, αλλά γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία μέσα από ένα κινητό να θέλουν πάντα να συνομιλούν με το αγαπημένο τους πρόσωπο. Το κοριτσάκι θέλει να νιώθει ότι έχει το αγοράκι της. Το αγοράκι θέλει να νιώθει ότι έχει το κοριτσάκι του. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Τους βλέπεις λοιπόν όλη την ημέρα με ένα κινητό στο χέρι.
Γνώσεις δεν του δίνει. Σοφία δεν του δίνει. Μαθήματα δεν του προσφέρει. Αλλά του χαρίζει κάτι άλλο, που εμείς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.
-Ποιο είναι αυτό;
Το αίσθημα ότι μέσα από την επικοινωνία του με το αγαπημένο του πρόσωπο παίρνει νόημα η ζωή του. Νιώθει ότι με το να μιλάει με κάποιον που αγαπάει, έχει αποκτήσει νόημα η ζωή του.
-Ψέματα είναι αυτά;
Ας μην ρωτήσω τους μεγάλους, θα ρωτήσω όμως τα παιδιά.
-Αυτή δεν είναι η αλήθεια;
Ναι, αυτή είναι η αλήθεια.
Η διαχείριση της αγάπης ξεκίνησε από τον Παράδεισο και συνεχίζεται επί των ημερών μας
Τι δύναμη έχει λοιπόν η αγάπη! Και αν έλειπε αυτή η αγάπη, τι θα γινόμασταν εμείς εδώ στη γη; Πως θα ήμασταν εδώ; Παίρνει νόημα να ξέρεις ότι κάποιος σε αγαπάει. Ποτέ ο άνθρωπος δεν θέλει να είναι μόνος του. Άλλωστε αυτό φάνηκε και μέσα από τον Παράδεισο. Μόνος του ήταν ο Αδάμ και δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί τέλεια την αγάπη που του χάρισε ο Θεός.
-Και τι έκανε ο Θεός;
Του έδωσε «βοηθόν κατ’ αυτόν». Έτσι λέει μέσα η Γραφή.
-Γιατί του έδωσε βοηθό;
-Τι πράγμα είχε ανάγκη και έπρεπε να έχει βοηθό;
Του έδωσε βοηθό στην πιο μεγάλη υπόθεση, που του χάρισε ο Θεός: Στην υπόθεση της αγάπης!
Του έδωσε βοηθό να διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο το ωραιότερο δώρο του Θεού στους ανθρώπους, που είναι η αγάπη και την διαχειρίζεται ο άνθρωπος αυτή την αγάπη. Η γυναίκα αναζητάει τον σύντροφό της, τον άντρα της, με ανείπωτη χαρά.
Χθες ήμασταν κάπου και σε κάποια στιγμή γυρνάει ένα κοριτσάκι παντρεμένο και βλέποντας ξυρισμένο και φρεσκοκουρεμένο τον άντρα της, ήθελε να τον φιλήσει.
-Έλα να σε φιλήσω, του είπε και της βγήκε μέσα από την καρδιά της. Με πολλή αγάπη φίλησε το παλληκάρι της.
-Αυτό νομίζετε δεν αρέσει στο Θεό;
Όταν βλέπει την γυναίκα να αγαπάει τον σύντροφό της, αυτόν που της έδωσε σαν ευλογία, για να διαχειριστούν τέλεια την αγάπη, το μεγαλύτερο δώρο του Θεού, Εκείνος χαίρεται.
Έζησα μια άλλη στιγμή πολύ όμορφη, όταν πήγα σ’ ένα σπιτάκι και είδα μια μάνα να κρατάει το μικράκι της. Ήταν πολύ μικρό. Δεν ξέρω αν το παιδί της πήγαινε καν στο νηπιαγωγείο. Το κρατούσε αγκαλιά και του μάθαινε το «Πάτερ ημών». Κρατούσε η μάνα το χεράκι του μικρού της και έκαναν μαζί το σταυρό.
Τι ωραία εικόνα να διαχειρίζεται την αγάπη του Θεού μια μάνα με το παιδί της!
Έζησα όμως και μια άλλη όμορφη εικόνα, όταν ήμουνα πιο πιτσιρικάς, στην ενορία της Αγίας Αναστασίας. Όταν κάποτε με έστειλαν πρωί-πρωί σε μια δουλειά, για να πάρω κάτι πράγματα από ένα σπίτι, βρέθηκα μπροστά σ’ ένα καταπληκτικό θέαμα. Πέτυχα όλη την οικογένεια, τον πατέρα, την μάνα και τα παιδιά να προσεύχονται όλοι μαζί. Και επειδή μάλιστα χτύπησα το κουδούνι και τους διέκοψα, μου είπαν:
«Έλα, παιδί μου μέσα. Προσευχήσου και εσύ τώρα μαζί μας και μόλις τελειώσουμε θα τα πούμε». Κάθισα και εγώ μαζί να ακούσω αυτές τις προσευχές.
Τι ωραίο πράγμα η οικογένεια να διαχειρίζεται το πιο πολύτιμο δώρο του Θεού, που είναι η αγάπη, και ιδιαίτερα η αγάπη προς τον Θεό!
Η σωστή διαχείριση της αγάπης προς τους ανθρώπους φέρνει χαρά και ειρήνη
Το πιο ωραίο πράγμα εμείς οι άνθρωποι, το δώρο της αγάπης, δυστυχώς δεν το έχουμε καταλάβει και δεν το έχουμε σωστά αξιολογήσει.
-Ποια όμως αγάπη;
-Αυτήν που φέρνει χαρά και ειρήνη ή αυτή που φέρνει ταραχή;
Γιατί και οι δαίμονες με πολύ αγάπη κάνουν το κακό αλλά φέρνουν ταραχή.
-Ποια είναι λοιπόν εκείνη η αγάπη και ποια είναι η διαχείρισή της, που μπορείς εσύ να φέρεις τη χαρά και την ειρήνη μέσα στο σπίτι σου, προπάντων μέσα στις ψυχές τους;
Τι ωραίο πράγμα να ακούς αυτή την ερώτηση, που έλεγε κάποτε ένα κοριτσάκι στο παλληκάρι της:
-Πόσο μ’ αγαπάς;
-Αφού ξέρεις, μέσα στην καρδιά μου σε έχω, της απαντούσε εκείνος και έλεγε την αλήθεια. -Το σπίτι αυτό του κοριτσιού, ποιο νομίζατε ότι ήτανε;
-Αυτό που έμενε, που κοιμόταν, που έτρωγε, ή η καρδιά του παλληκαριού της;
Η καρδιά του ήτανε! Μα και εκείνη τον λάτρευε.
Η διαχείριση της κατά Θεόν αγάπης, έκανε δυο ψυχές να γίνουν μια καρδιά.
Αυτό σημαίνει διαχείριση της αγάπης, να διαχειρίζεσαι το πιο μεγάλο δώρο του Θεού.
Γι’ αυτό είπε ο Θεός: «Θα σου δώσω βοηθόν κατ’ αυτόν», για να διαχειριστείς το πιο πολύτιμο δώρο Μου, την αγάπη.
-Και αυτή η αγάπη, ξέρεις τι θα σε κάνει;
Θα σε κάνει να νιώθεις, ότι δεν είσαι μόνος σου. Δεν είσαι μόνη ψυχή. Έχεις το σύντροφό σου. Έχεις αυτόν που μπορεί να σου δώσει χαρά, να σου δώσει ειρήνη, να σου δώσει ασφάλεια.
-Θα μου πεις, όλα αυτά μπορεί να μου τα δώσει;
Μα και εσύ θα του τα δώσεις, γιατί στην αγάπη είναι αμφίδρομη η πράξη, δίνεις και παίρνεις, παίρνεις και δίνεις.
Την ώρα που εσύ μάνα σηκώνεις το μωρό και διαχειρίζεσαι το πολύτιμο αυτό δώρο της αγάπης, το μωρό σου, διαχειρίζεσαι την αγάπη και το αγκαλιάζεις σφιχτά και του δίνεις αγάπη.
-Νομίζεις ότι μόνο εσύ του δίνεις;
-Για ρώτησε τον εαυτό σου, εσύ τι παίρνεις;
-Δεν παίρνεις την πιο μεγάλη ομορφιά της ζωής, που είναι η αγάπη ενός μωρού;
-Ναι.
Επομένως, εκείνο που θα ήθελα να πω σε όλους και να δούμε αυτό το θέμα πολύ σωστά, γιατί από αυτό ξεκινάει ή η ευτυχία ή η δυστυχία, ή ο Παράδεισος ή η κόλαση, είναι να διαχειριστούμε σωστά το μεγαλύτερο δώρο του Θεού, την αγάπη.
Ξέρω κάποιους, που διαχειρίζονται την φιλία τους και την αγάπη τους, αλλά για να κάνουν ληστείες. Και οι ληστές μεταξύ τους, τι νομίζετε ότι κάνουν; Διαχειρίζονται την αγάπη μεταξύ τους προς το συμφέρον τους. Στην αρνητική αγάπη υπάρχει πόνος, υπάρχει θλίψη. Διαχειρίζονται την αγάπη με τον πιο απαίσιο τρόπο, κάνοντας κακό στους άλλους, γιατί απλά την διαχειρίζονται δυο κακοί άνθρωποι. Το καταλάβατε;
Η σωστή διαχείριση της αγάπης προς τον Θεό
Αυτό που καλείται ο χριστιανός, το παιδί του Θεού, να κάνει, είναι να μάθει, πώς να διαχειρίζεται την αγάπη του Θεού.
-Και πως μπορεί να το μάθει αυτό;
Προηγουμένως ψάλλατε: «Εξομολογείσθε τω Κυρίω» (Ψαλμ. 135). Δηλαδή, βγάλτε από μέσα σας αυτό που έχετε και δώστε το στον Κύριο. Και πράγματι, γιατί να μην Του το δώσεις; Αφού όλα δικά Του είναι.
Η διαχείριση της αγάπης αφορά και το σώμα και την ψυχή. «Ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριον και πάντα ταεντός μου το όνομα το άγιον αυτού», (Ψαλμ. 102) λέει ο ψαλμωδός. Όλο μου το είναι, σώμα και ψυχή μαζί, δοξολογείστε τον Βασιλιά μου. Δώστε Του ό,τι έχετε να Του δώσετε.
-Και τι άλλο έχω να Του δώσω;
Μα αυτό που μου έδωσε.
-Τι μου έδωσε;
Την αγάπη Του μου έδωσε! Κι εγώ σ’ Εκείνον θα την ξαναδώσω, για να μου την κάνει ακόμα πιο πλούσια, να μου την μεγαλώσει.
-Και πως διαχειρίζεται κανείς αυτή την αγάπη της ψυχής του;
-Τι είναι η ψυχή;
-Τι είναι το σώμα;
Δυο πράγματα ενωμένα που κάνουνε τον άνθρωπο. Και όταν ο άνθρωπος δοξολογεί τον Θεό, πρέπει να Τον δοξολογεί και με τα δυο, και με το σώμα και με την ψυχή.
-Το σώμα ξέρετε πόσες αισθήσεις έχει;
Πέντε. Με τις πέντε αισθήσεις Τον δοξολογεί ο άνθρωπος κατά το σώμα.
-Και της ψυχής, ποιες είναι οι πιο μεγάλες δυνάμεις;
Ο νους και η καρδιά.
-Πέντε και δύο, πόσα μας κάνουν;
-Εφτά.
Όσα ακριβώς και τα κύρια χαρίσματα και του Αγίου Πνεύματος!
Ο άνθρωπος πρέπει λοιπόν να διαχειριστεί την αγάπη του στο Θεό και στους ανθρώπους μέσα από αυτές τις επτά δυνάμεις, το νου και την καρδιά και τις πέντε αισθήσεις του σώματος, που ενώ φαίνεται ότι ανήκουν στο σώμα, η ψυχή τις ξεκλειδώνει.
-Φανταστείτε όταν φύγει η ψυχή από τον άνθρωπο και πεθάνει ο άνθρωπος, τότε οι πέντε αισθήσεις έχουν νόημα;
Δεν έχουν νόημα.
-Επομένως, ποιος τις ξεκλειδώνει;
Η ζωή, η ύπαρξη της ψυχής.
Τι σημαίνει αγάπη;
-Τι είναι εκείνο λοιπόν που πρέπει να ξέρει ο καθένας, για να διαχειριστεί σωστά αυτή την αγάπη;
-Μα αλήθεια, τι σημαίνει αγάπη;
-Πως μπορείς να μιλάς για μια διαχείριση, εάν δεν ξέρεις τι σημαίνει αγάπη;
-Αγάπη ξέρεις τι είναι;
-Να χτυπάει η καρδιά σου από χαρά. Αγάπη είναι να έχεις χτυποκάρδι ερωτικό, που να λες αξίζει να ζω. Γιατί όταν κάνεις κάτι που δεν αξίζει να ζεις, τότε είσαι πεθαμένος, είσαι ήδη νεκρός από αυτή τη ζωή.
Μια φορά μου έκανε εντύπωση το εξής:
Διάβαζα σε ένα βιβλιαράκι για κάποιον, ο οποίος έζησε μια άθλια ζωή πάρα πολλά χρόνια και κάπου στα εβδομήντα του χρόνια περίπου άλλαξε. Γνώρισε τον Θεό και ήταν για πρώτη φορά χαρούμενος. Σταμάτησε τις βλακείες που έκανε και άρχισε η καρδιά του πια να χαίρεται. Και όταν πέθανε μετά από καμιά δεκαετία, ξέρετε τι έγραψαν κατά παραγγελία του στην ταφόπλακα πάνω;
«Ενθάδε κείται ο τάδε…, ογδόντα ετών, ζήσας μόνο δέκα έτη».
Δέκα ήταν μόνο τα χρόνια που διαχειρίστηκε σωστά την αγάπη του για το Θεό!
Αξιολογήσετε σωστά τις επτά μεγάλες δυνάμεις της ύπαρξής σας
Παιδιά, δείτε τώρα τι θέλω να σας πω:
Εάν δεν αξιολογήσετε σωστά τις επτά μεγάλες δυνάμεις της ύπαρξής σας, δεν θα είστε ευτυχισμένοι.
-Πως αξιολογούμε αυτές τις επτά δυνάμεις;
Πρώτον, ας πάρουμε την καρδιά: Να ξέρετε τι αγαπάτε.
Ας πάρουμε τον νου: Να ξέρετε τι σκέφτεστε.
Ας πάρουμε το σώμα: Να ξέρετε τι βλέπετε. Να ξέρετε τι ακούτε. Να ξέρετε τι οσφραίνεστε. Να ξέρετε τι μιλάτε. Και να ξέρετε τι αγγίζετε.
Θα μάθετε στη ζωή, ότι όλα εδώ είναι παροδικά, έρχονται και φεύγουν.
-Μήπως είναι ψέματα;
-Όχι.
-Πόσες φορές ακόμα και αυτή η αγάπη σου σε κάποιο παλικάρι, που μπορεί να νιώθεις εσύ ότι το αγαπάς, δεν σου έδωσε το αίσθημα της ανασφάλειας;
-Πόσες φορές μιλούσες και έλεγες: «Α, δόξα το Θεό, βρήκα ένα καλό παιδί! Αυτό είναι! Δεν υπάρχει άλλο! Και μετά από δυο τρείς εβδομάδες ήρθες με κατεβασμένα τα μούτρα, κλαίγοντας, πικραμένη και είπες: «Δεν με κατάλαβε, χωρίσαμε. Τι κάνω τώρα;»
-Ψέματα είναι αυτά;
-Πόσες φορές δεν νιώσατε την ανασφάλεια μέσα από αυτή την αγάπη;
-Ξέρετε γιατί;
Γιατί όλα τα πλάσματα εδώ στη γη, δεν έχουν την ίδια αγάπη. Αυτή είναι η αιτία. Όλα τα πλάσματα, και εσείς σαν γυναίκες, αλλά και εκείνα σαν παλικάρια, θέλω να ξέρετε, ότι δεν υπάρχει πουθενά σε αυτή τη γη η τέλεια αγάπη. Και επειδή δεν υπάρχει τελειότητα αγάπης, δεν υπάρχει και σταθερή ειρήνη. Η σταθερότητα εξαρτάται από την αλήθεια.
-Γι’ αυτό, τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνετε, για να είσαστε ευτυχισμένες και ευτυχισμένοι; Βέβαια, αν θέλετε το πιστεύεται αυτό, γιατί όλοι οι άνθρωποι αρέσκονται στα ορατά, σε αυτά που βλέπουν. Και εσείς αρέσκεστε στο αγαπημένο σας πρόσωπο, στον σύντροφό σας, γιατί τον βλέπετε, είτε αυτός είναι αγοράκι, είτε είναι κοριτσάκι.
Παραδείγματα διαχείρισης της αγάπης προς τον Θεό από τους Αγίους μας
Όμως η αλήθεια είναι άλλη. Υπάρχουν και τα αόρατα που είναι πραγματικά!
Και ο Χριστός είναι πραγματικός! Δεν Τον βλέπεις τώρα. Τον είδαν όμως κάποτε πριν περίπου δύο χιλιάδες χρόνια. Δεν Τον βλέπεις εσύ και όμως υπάρχει!
-Ο Θεός, υπάρχει ή όχι;
-Υπάρχει.
-Πιστεύεις στους Αγγέλους και στους Αγίους;
-Ναι.
-Τους έχεις δει;
-Όχι.
-Υπάρχουν όμως, ή όχι;
-Υπάρχουν.
-Ποια είναι λοιπόν η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός έκανε ένα κόσμο, που τον έχει ενώσει, την γη και τον ουρανό. Στον ουρανό πηγαίνουν αυτοί, που έζησαν πρώτα εδώ στη γη και με τον βίο τους αξιώθηκαν να βρεθούν εκεί.
-Τι ήταν αυτοί οι άνθρωποι, που είναι τώρα στον ουρανό;
Άνθρωποι σαν και εσάς, παιδιά σαν και εσάς.
-Πόσο χρονών ήταν η Αγία Μαρίνα;
-Ξέρεις Μαρία πόσο χρονών ήτανε;
Δεκαπέντε χρονών ήταν η Αγία Μαρίνα.
-Πόσο χρονών είσαι εσύ καλή μου;
-Δεκαπέντε.
Σήκω πάνω να σε δω. Δείτε ένα κοριτσάκι, δεκαπέντε χρονών.
-Πως αλήθεια η Αγία Μαρίνα κατάφερε να πιάσει τον δαίμονα από τα κέρατα, να τον χτυπήσει και να εξαφανιστεί ο σατανάς;
-Πόσο χρονών νομίζετε ότι ήταν η Αγία Ελπίδα;
Δέκα χρονών!
-Πόσο χρονών είσαι Μαρία;
-Δέκα χρονών.
Δείτε πως ήτανε η Αγία Ελπίδα! Ένα μικρό κοριτσάκι!
-Το καταλαβαίνετε;
-Δηλαδή, ποιοι αγίασαν;
-Μόνο οι μεγάλοι, οι σοφοί, οι συνετοί;
-Όχι.
Άγιασαν και μικρά παιδιά.
-Αλλά γιατί άγιασαν μικρά παιδιά;
Γιατί κάποιος φρόντισε να διαχειριστεί σωστά την αγάπη, το δώρο αυτό του Θεού σε αυτά τα παιδιά.
Και να ξεκινήσω από την μητέρα της Αγίας Ελπίδας, την Αγία Σοφία.
-Πόσο χρονών νομίζετε ότι ήτανε αυτή η κοπέλα;
Μια απλή μάνα ήτανε που αγάπησε τον Θεό υπερβολικά.
-Πόσο χρονών άραγε να ήτανε;
Το μεγάλο της το κοριτσάκι, η Πίστη, ήταν δώδεκα χρονών και το μικρό της, η Αγάπη, ήτανε εννιά.
-Πόσο χρονών είσαι εσύ, που έχεις την πιο μεγάλη κόρη σου δεκαπέντε και την πιο μικρή δέκα χρονών;
- Είμαι τριανταεπτά χρονών.
Δηλαδή, η Αγία Σοφία πρέπει να ήταν μέχρι 40 χρονών, αν και την εποχή εκείνη τις κοπέλες τις πάντρευαν μικρές.
-Μικρά κορίτσια τις πάντρευαν, αλλά πως ζούσανε;
Είχαν αυτή την αγάπη μέσα στην καρδιά τους για τον Θεό. Τον λάτρευαν! Όταν γονάτιζαν αυτές οι μάνες, δεν γονάτιζαν ποτέ μοναχές τους. Όταν γονάτιζαν αυτές οι μάνες, κρατούσαν στην αγκαλιά τους, τους αγγέλους που τους έδωσε ο Θεός.
Καθώς γονάτιζε η Αγία Σοφία, αυτή η γλυκιά μάνα, εκεί στο κρεβατάκι τους και έπιανε τους αγγέλους της μέσα στην αγκαλιά της, την Πίστη την πιο μεγάλη, την μικρούλα την Ελπιδούλα και τη μικρή Αγάπη μέσα στην αγκαλιά της, προσευχόντουσαν όλες μαζί στο Θεό.
-Τι προσευχές έλεγε στο Θεό;
«Θεέ της καρδιάς μου, αγαπημένε μου Θεέ, προστάτεψε τα παιδιά μου και εμένα και πλημμύρισέ μας με το Άγιο Σου Πνεύμα. Πλημμύρισέ μας με την αγάπη Σου».
Του ζητούσαν αγάπη! Να Τον ερωτευτούν ήθελαν!
«Πλημμύρισέ μας με τον θεϊκό Σου έρωτα, για να Σε ερωτευτούμε, Θεέ μου Ουράνιε. Να ζούμε μόνο για Σένα, να σκεπτόμαστε μόνο Εσένα και στη ζωή μας να κάνουμε μόνο το καλό».
-Ξέρετε τι γλυκό πράγμα είναι να ενώνει το εννιάχρονο κοριτσάκι, η μικρή Αγάπη, τα χεράκια του και να λέει στον Χριστό: «Σε ικετεύω, Πατέρα Μου, ευλόγησέ μας», γιατί έτσι τους είχε μάθει η μάνα τους να προσεύχονται; Μιλούσαν στον Θεό, στον Πατέρα τους, στον Μπαμπά τους και Του έλεγαν απλά: «Ευλόγησε μας. Πλημμύρισέ μας από το Άγιο Σου Πνεύμα».
-Ξέρετε τι σημαίνει να μάθει η μάνα μαζί με τα παιδιά της να προσεύχονται;
-Ξέρετε τι σημαίνει να μάθει ο πατέρας, να γονατίζει, να ενώνει τα χέρια του και να λέει: «Θεέ μου, ευλόγησε τη γυναίκα μου, ευλόγησε τα παιδιά μου»;
Να πως βγαίνουν οι Άγιοι! Αυτή είναι η αγιασμένη οικογένεια!
Σήμερα μας λείπει η διαχείριση της καρδιακής μας προσευχής προς τον Θεό Πατέρα μας.
Δεν θέλει να Του λέμε τυπικές προσευχές, αλλά να Του μιλάμε πραγματικά.
-Σήμερα όμως, γιατί δεν έχουμε Αγίους;
Γιατί αντί να προσεύχονται οι μάνες, βλέπουν τούρκικα σήριαλ! Αντί να προσεύχονται, βλέπουν ένα σορό τηλεοπτικές σειρές! Δεν θέλουν να τις χάσουνε!
Ρώτησε τις μάνες όλες, ποιες γονατίζουν και προσεύχονται;
Κάποιες πιθανόν να προσεύχονται, αλλά τι προσευχή αναπέμπουν στον Θεό;
Εκεί είναι τώρα το μυστικό. Η διαχείριση της αγάπης είναι πολύ λεπτή. Θα σας το πω με ένα παράδειγμα. Είδα με τα μάτια μου ένα κοριτσάκι, να παίρνει τηλέφωνο. Την ώρα που μιλούσε με το παλικάρι της τσακώθηκαν και μετά από λίγο χωρίσανε. Έβαλε το κοριτσάκι τα κλάματα και εγώ την ρώτησα:
-Τι έχεις παιδί μου;
-Χωρίσαμε και εγώ τον αγαπώ.
Και άρχισε να κλαίει.
-Τι κάνει η έλλειψη της αγάπης;
Φέρνει δάκρυα, όταν νιώσεις, ότι χάνεις κάτι που αγαπάς.
-Τι κάνει η καρδιά σου;
Κλαίει, λυπάται, πονά, δεν θες να το χάσεις. Αυτό ακριβώς είναι.
Τώρα, ρωτήστε τον εαυτό σας:
-Πότε μπόρεσε κανείς με δάκρυα να αναζητήσει τον Θεό;
-Πότε μπόρεσε με δάκρυα να Τον αγαπήσει;
-Πότε μπόρεσε να Τον νιώσει τόσο δικό Του και να νιώσει τόσο πολύ την έλλειψή Του, ώστε με δάκρυα να Τον αναζητήσει;
Αυτό είναι ο θεϊκός έρωτας!
Το καταλάβατε;
Γι’ αυτό και σήμερα, ενώ υπάρχουν πολλοί που προσεύχονται, λίγοι είναι αυτοί που είναι ενωμένοι με τον Χριστό, σαν ένα. Ο Χριστός δεν ζητάει την προσευχή μας. Την καρδιά μας ζητάει. Δεν θέλει δηλαδή τα λόγια μας. Θέλει την ψυχή μας. Δεν θέλει να Του λέμε απλές προσευχές, αλλά να Του μιλάμε πραγματικά.
Ευλογημένοι είναι εκείνοι, που διαχειρίζονται σωστά το μεγαλύτερο δώρο, την αγάπη Του, μέσα από την προσευχή τους, μέσα από τον έρωτά τους προς τον Θεό. Αυτή θα είναι η πιο μεγάλη δύναμη, που θα τους στεριώνει στη γη.
Σήμερα, αν θέλετε να αρχίσετε να αξιολογείτε το μεγάλο δώρο, που σας έδωσε ο Θεός, την αγάπη, πρέπει να μάθετε να γονατίζετε τόσο οι μάνες, όσο και τα παιδιά.
-Ξέρεις τι ωραίο πράγμα είναι να γονατίζει το μικρό παιδάκι;
Μιμηθείτε την Ελπιδούλα, την Αγάπη, την Πίστη, αυτές τις κόρες της Αγίας Σοφίας, αλλά και όλα τα μικρά παιδάκια, την Μαρίνα μου, δεκαπέντε χρονών ήτανε, την Κατερίνα μου, δεκαοκτώ χρονών ήτανε, την Μαρκέλλα μου, δεκαοκτώ χρονών ήτανε, την Χριστίνα, μικρά κοριτσάκια ήτανε. Κι όμως κέρδισαν τα μικρά παιδιά τον ουρανό.
-Πως τον κέρδισαν τον ουρανό;
-Νομίζετε ότι ο Θεός συγκινήθηκε από τις πράξεις τους, από τα καλά τους έργα;
Αφού Εκείνος τους έδινε δύναμη να τα κάνουν. Συγκινήθηκε από τον θεϊκό έρωτα, που είχαν στα σπλάχνα τους. Η καρδιά τους έκαιγε σαν καμίνι, σαν φωτιά! Αυτό θα πει αγάπη!
Και σεις ντρέπεστε να γονατίσετε, να ενώσετε τα χέρια σας και να πείτε μια λέξη «Σ’ αγαπώ» σ’ Εκείνον που σας λατρεύει. Μα όταν μια θα πεθάνουμε, Σ’ Εκείνου την αγκαλιά θα πάμε.
-Γιατί φοβάστε και ντρέπεστε Εκείνον, που σας αποκαλεί «σπλάχνα Μου», που φωνάζει εσάς τα παιδιά, «κρινολούλουδα Μου»; Γιατί;
Δίνεται όλο τον έρωτά σας, την αγάπη σας στον σύντροφό σας, σ’ αυτόν που ίσως κάποτε σας εγκαταλείψει. Σ’ αυτόν, που κάποτε ίσως σας πικράνει. Σ’ αυτόν, που ίσως κάποτε δεν σας καταλάβει. Ρωτήστε τους μεγάλους, αν είναι απόλυτα ευτυχισμένοι με το γάμο τους, για να δείτε πόσοι πέτυχαν. Συνήθως μας απαντούν:
«Εντάξει με αγαπά, αλλά δεν με καταλαβαίνει και αναγκάζομαι μόνη μου να τα βγάλω πέρα».
-Ψέματα είναι αυτά που λέω;
Όχι.
Να είμαστε λοιπόν ειλικρινείς και να λέμε την αλήθεια.
-Ξέρετε γιατί σας συμβαίνουν αυτά;
Γιατί δεν κάνατε σωστή διαχείριση της αγάπης Του! Σ’ Αυτόν που σε φωνάζει «κρινολούλουδό Μου» και θέλει να σε κλείσει στην αγκαλιά Του, εσύ δεν Του μιλάς καθόλου.
Ευλογημένα τα παιδιά εκείνα, που γονατίζουν και διαχειρίζονται το μεγαλύτερο δώρο, την αγάπη Του, μέσα από την προσευχή τους, μέσα από τον έρωτά τους προς τον Θεό, σαν την πιο μεγάλη δύναμη, που θα τους στεριώνει σε αυτή τη γη.
Μην αμφιβάλλετε, ότι ο Θεός σας συγχωρεί όλα τα λάθη σας.
Απλά περιμένει από σας, με τα λόγια σας, με το χτυποκάρδι της καρδιά σας,
να πάρει αυτό που ο Ίδιος σας έδωσε, την λατρεία της καρδιάς σας!
Να ξέρετε ένα πράγμα:
Εάν μια κοπέλα πει σ’ ένα παλληκάρι, πόσο πολύ τον αγαπά και τον αγκαλιάζει, ξέρετε πόσο σφιχτά θα την αγκαλιάσει; Γιατί θα νιώθει την αγάπη που παίρνει και θα θέλει να την ανταποδώσει σ’ αυτήν την κοπέλα.
-Αυτό δεν γίνεται με τα παιδιά, όταν αγκαλιάζονται με πολύ αγάπη;
-Αυτό δεν κάνει η γυναίκα στον άντρα, όταν νιώθει πραγματικά την αγάπη;
-Το ίδιο κάνει και ο άντρας στη γυναίκα. Θέλει να ανταποδώσει αυτή την αγάπη.
-Και τι νομίζετε, ότι κάνει ο Θεός; Την ώρα που θα Του πεις όλα αυτά τα γλυκά λόγια μέσα από την καρδιά σου και ιδιαίτερα το «Σ’ αγαπώ!», Εκείνος σε αρνείται;
-Νομίζεις, ότι θα σε αφήσει, θα σε εγκαταλείψει;
-Έχετε την αίσθηση ότι θα παρακολουθήσει τα λάθη, που έχεις κάνει στη ζωή σου και θα σε διώξει;
-Ποιος είπε τέτοια πράγματα ότι ο Θεός, διώχνει το παιδί Του, επειδή έχει κάνει λάθη στη ζωή του;
-Ποιος το είπε αυτό;
Απεναντίας Του δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία σαν Πατέρας στοργικός και σαν Μάνα γλυκιά, να καθαρίσει το παιδί από τις βρωμιές του, να το λαμπρύνει, να του βάλει τις πούδρες, να του βάλει τις κολόνιες, να το στολίσει με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και θα το ξαναγκαλιάσει. Θα το βάλει μέσα στην αγκαλιά Του, να το χαρεί, όπως χαίρεται η μάνα όταν καθαρίζει το βρώμικο μωρό της.
-Γιατί αμφιβάλλετε για το χάδι του Θεού;
-Γιατί αμφιβάλλετε για την αγκαλιά του Θεού;
-Γιατί αμφιβάλλετε, ότι σας συγχωράει όλα τα λάθη και τις αμαρτίες σας;
Εκείνος απλά περιμένει από σας, με τη ζωή σας, με τα λόγια σας, με το χτυποκάρδι της καρδιά σας, να πάρει αυτό που είναι το πιο πολύτιμο δώρο, που ο Ίδιος έδωσε και το ξαναπαίρνει πίσω, την λατρεία της καρδιάς σας. Γι’ αυτό μην ντρέπεστε!
Μάθετε να Του μιλάτε απλά, γλυκά, στοργικά και τρυφερά, μέσα από τα βάθη της καρδιάς: «Σ’ αγαπώ, Θεέ μου, γιατί είσαι ο Θεός της καρδιάς μου! Γιατί είσαι ο Βασιλιάς μου!».
Μην φοβάσαι όσα λάθη και αν έχεις κάνει. Μπες βαθιά μέσα εκεί στην καρδιά Του και πες του: «Εσύ, που είσαι η Μάνα μου και ο Πατέρας μου, καθάρισε με από τα λάθη μου και κάνε με πάλι κάτασπρο».
-Εκείνος, ξέρετε τι λέει; «Αν και τα αμαρτήματά σας είναι τόσα πολλά και οι ακαθαρσίες σας τόσες μεγάλες, Εγώ σαν το χιόνι θα λευκάνω την ψυχή σας, με της αγάπης Μου το χάδι και με της ευσπλαχνίας Μου την τρυφερότητα».
Αυτός είναι ο Θεός μας! Αυτός είναι ο Χριστός μας! Αυτός είναι ο Θεός Πατέρας μας! Φωνάξτε Τον έτσι!
Αν δεν έχετε καταλάβει μέχρι σήμερα, πως Τον λένε τον Θεό, φωνάξτε Τον «Ευσπλαχνία» και θα σας ακούσει, γιατί μόνο Αυτός είναι η Ευσπλαχνία!
Πόσες φορές στέκομαι μπροστά Του και λέω:
-Πώς να Σε φωνάξω;
Θα Σε φωνάξω με αυτό που Σε ξέρω, με αυτό που εκδηλώνεις την αγάπη Σου, με αυτό που αγγίζεις τους αμαρτωλούς, με αυτό που μας κλείνεις μέσα στην καρδιά Σου:
«Έλα γλυκιά Ευσπλαχνία! Έλα γλυκιά Λατρεία!» Αυτός είναι ο Θεός μας!
Κρίμα παιδιά, εάν από τώρα δεν μάθετε να γονατίζετε και να ενώνεται τα χεράκια σας και να Του λέτε:
«Σ’ αγαπώ λατρεμένε Μου Θεέ. Σ’ αγαπώ!».
Αυτή η λέξη είναι η πιο γλυκιά.
Μπορεί αυτά τα ίδια λόγια να τα πείτε στον σύντροφό σας και να τρελαθεί από τη χαρά του και να χαίρεται. Αν τα πείτε όμως προς τον ουρανό, Αυτός ο ίδιος ο Θεός, δεν θα χαρεί απλά που σας ακούει, αλλά θα έλθει να σας αγκαλιάσει, να σας κρύψει μέσα στην αγκαλιά Του και δεν θα θέλει να σας αφήσει.
Είναι προτιμότερο να μπείτε στην αγκαλιά Του, την τρυφερή και στοργική και σ’ Εκείνον να παραδώσετε το σώμα και την ψυχή σας. Αυτός θα τα διαχειριστεί με όλη την τρυφερότητα, που ανήκει σ’ έναν υπέροχο αρχοντικό Θεό.
Ξεκινήστε έτσι και θα αλλάξει η ζωή σας! Ξεκινήστε και σεις οι γονείς έτσι και μάθετε επιτέλους ότι η αρχή, όχι της σωτηρίας σας, δεν μιλάμε για τη σωτηρία σας τώρα, αλλά για την αρχή της ευτυχίας σας, γίνεται όταν παραδώσετε με όλη σας την καρδιά το σπίτι σας, μέσα στην αγκαλιά του Θεού και Του πείτε αυτή τη φράση: « Σ’ αγαπώ Θεέ της καρδιάς μου!» Αυτές τις λέξεις που έλεγε η Αγία Σοφία στον ουρανό: « Σ’ αγαπώ Θεέ, της καρδιάς μου! Σε λατρεύω Πατέρα της καρδιάς μου! Σε λατρεύω χαρά της ψυχής μου! Σε λατρεύω φως των οφθαλμών μου!» και τις έμαθε στα κορίτσια της και προσευχόντουσαν, με αποτέλεσμα ο Θεός να ευλογήσει τα τρία αυτά κορίτσια και τώρα να βρίσκονται στον ουρανό και να μας σκεπάζουν όλους. Αυτές τις καρδιακές προσευχές, διδάξτε τες και στα παιδιά σας.
Φτιάξτε την ουράνιά σας οικογένεια
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά που έχω, όταν σκέπτομαι την ουράνιά μου οικογένεια. Σας είπα, ελάτε να φτιάξουμε μια μικρή οικογένεια, για να είναι όλοι κοντά μας. Λέει ο Θεός: «Διάλεξε, παιδί Μου, όσα παιδιά θέλεις. Διάλεξε όσους Αγγέλους θέλεις, κι Εγώ θα σου τους δώσω». Κι εγώ διάλεξα να είναι ο Αρχάγγελος μαζί μου. Διάλεξα την Κατερίνα, το μικρό μου αυτό έρωτα. Με συγκινεί όποτε διαβάζω τον έρωτα που είχε για τον Θεό. Νύμφη Του την έκανε Εκείνος από τον πολύ έρωτα που Του είχε. Φώναξα την Χριστίνα, την Ειρήνη, την Μαρίνα, την Σοφία, την Ελπίδα, την Πίστη, την Αγάπη, την Μαρκέλλα, την Μαγδαληνή. Η Μαγδαληνή Τον λάτρευε! Διδάχθηκε από την Μάνα Του, την ίδια την Παναγία, πώς να λατρεύει τον Γιό της και σαν μάνα και σαν κόρη. Φωνάζω μετά τα αγόρια, τον Γεώργιο, τον Δημήτριο, το νυχτολούλουδό μου, τον Φανούριο, τον Παντελεήμονα και έχω την οικογένειά μου και την νιώθω συνέχεια να είναι κοντά μου. Η ουράνιά μου οικογένεια με καθοδηγεί.
Πόσες φορές σας είπα φτιάξτε την ουράνια σας οικογένεια. Να έχετε μια εδώ στη γη και μια στον ουρανό.
- Ποια είναι η επί γης σας οικογένειά;
Τα αδέρφια σας. Επίσης τα πνευματικά σας αδέρφια, που μπορείτε να τα λέτε μεταξύ σας, ο ένας να βοηθά τον άλλον. «Αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά» και ενώστε την ουράνια με την επί γης οικογένεια και γίνετε ένα.
-Ποιος θα τολμήσει να σας πειράξει;
-Ποιος σατανάς θα τολμήσει να τα βάλει με όλη αυτή την οικογένεια;
Πρόσφατα έβαλα και την Αναστασία.
-Ξέρετε τι σημαίνει να νιώθουνε όλα αυτά τα αγιασμένα αγόρια και κορίτσια του ουρανού ότι τα αγαπάς;
Όχι μονάχα σαν Αγίους, αλλά σαν αδέλφια σου, σαν φίλους σου, σαν ένα κομμάτι της ζωής σου, σαν ένα κομμάτι της ύπαρξής σου. Χαίρονται και είναι μαζί σου και σε ευλογούν και σε αγιάζουν και σε προστατεύουν.
Τώρα είναι ανάγκη να το κάνετε αυτό! Σας είπα και τις προηγούμενες φορές, ότι αυτοί οι μήνες που έρχονται τώρα, θα είναι μήνες αδυσώπητου πανικού, αδυσώπητης θλίψης, έναρξης απόγνωσης πολλών ανθρώπων. Δεν έχετε φανταστεί τι λέει ο ουρανός γι’ αυτά που έρχονται, πόσο σκληρά θα είναι. Αλλά ποιοι θα αντέξουν; Μόνο αυτοί που έχουν κλειστεί στη δικιά Του γλυκιά καρδιά, θα αντέξουν. Οι υπόλοιποι θα δυσκολευτούν πάρα πολύ….
Τώρα ξεκινήστε να διαχειριστείτε το μοναδικό δώρο που σας έδωσε ο Θεός, την αγάπη Του και πείτε Του: «Θεέ μου, ένα πράγμα θέλω. Να Σε λατρεύω όπως η μάνα το μωρό. Θα είσαι, Θεέ μου, ο έρωτας της καρδιάς μου, ο Θεός της καρδιάς μου!» και αφήστε την αγάπη σας να ξεχυθεί στο διπλανό σας.
-Πως θα την αφήσετε να ξεχυθεί;
Με την απλότητα σας. Προσέξτε μόνο το στόμα σας! Με το στόμα σας μπορείτε να καταστρέψετε, μπορείτε όμως και να αγιάσετε. Προσέξτε το στόμα σας, να μην βγάζει δηλητήριο. Να μην βγάζει ζήλιες. Να μην βγάζει φθόνους. Να μην βγάζει κρίσεις και λόγια. Αλλά να βγάζει μέλι, χαρά, συμπόνια και ευσπλαχνία. Αυτά να βγάζει και τότε θα είσαστε, όχι απλώς τα παιδιά Του, αλλά τα πολυαγαπημένα παιδιά του Θεού. Θα είστε μικροί και μεγάλοι, όπως το λέει ο ουρανός, τα κρινολούλουδά Του.
Επίλογος
Εγώ σας εύχομαι σήμερα, να διαχειριστείτε την αγάπη του Θεού. Κάντε την έρωτα για τον Θεό. Να είναι ο θεϊκός σας έρωτας, ο Θεός της καρδιάς σας. Και προς τον κόσμο, να είστε η ευσπλαχνία, η συμπόνια, η χαρά και η αγάπη. Και όλοι βλέποντας αυτά τα χαρίσματά σας, θα χαίρονται και θα λένε:
«Δείτε, τι παιδιά έχει ο Χριστός!».
Διαχειριστείτε το αυτό και ο Θεός θα σας ευλογήσει, γιατί εσείς που θα διαχειριστείτε αυτή την αγάπη, μια μέρα θα δείτε την ίδια την Αγάπη, τον ίδιο τον Θεό, να έρχεται να σας αγκαλιάζει και να λέει: «Εσείς ζήσατε παιδιά Μου, όπως ήθελε η ευσπλαχνική καρδιά μου!»
Ο Θεός να σας ευλογεί όλους. Αμήν!
